*Hollanda’daki azınlıkların Wilders korkusu ne derece yerinde bir endişe?
*Hollandalılar son yirmi yılda, ılımlı olmaktan aşırı olmaya neden sıçradılar?
*Wilders’in Başbakan olma şansı ne kadardır?
*Yeşilgöz, Timmermans ve Omtzigt nereye koşuyorlar?
*Demokratik siyasetin, Türkiye ile Hollanda kıyaslaması ne durumdadır?
(Haberin Hollandacası en altta)
(Nederlandse versie van het bericht onderaan)
Türkiye, 31 Mart 2024’te yapılacak olan yerel seçimleri beklerken, Hollanda’da genel seçimler geçtiğimiz 22 Kasım günü yapıldı.
İki ülke arasındaki, seçim öncesi ve sonrasındaki hareketlerin bir kıyaslaması yapıldığı zaman, çok farklı uygulamalara şahit oluruz. Bunları dile getiren satırları aşağıda bulacaksınız.
Hollanda seçimlerinin ardından, Hollanda medyasında olduğu gibi, Türk medyasında da çeşitli yorumlar, iddialar ve varsayımlar yayınlandı. Hollanda’da Türk sosyal medyasında da olumlu ve saçma iddialar ve varsayımlar yer aldı. Türkler arasındaki çirkin tartışmalar da cabasıydı…
Acizane şahsımın yazdığı yorumlar, hem Hollanda hem de Türk kamuoyunda ses getiriken, yorumlarım Hollanda medyasında hem övüldü ve hem de yerildi. Övülen kesimler, Dilan Yeşilgöz ile Omtzigt’in dezavantajlarını anlatan bölümlerdi. Yerilen kesimler ise, Wilders, ve Hollanda halkına yayılan ırkçılık konularıydı.
Hollanda seçimlerinin sonucunu en iyi ve en objektif bir şekilde anlatabilmek için, akil bir kişi ile görüşmem gerekiyordu. Buldum böyle akil bir kişiyi. Ama bu akil kişi, kimliğini gizli tutma şartı koştu. “Benim kimliğimi gizli tutma isteğim, anlatılanları yazmanda zorluk çıkarabilir. Ama böylesi daha iyi” diyen bu akil kişiye ben de “Gölge adam” yakıştırmasını yaptım. Bu nedenle de akil kişinin fotoğrafını gölgeledim.
Aslında ben de, bu yazıda görüşlerimi belirtmek istiyordum.
Sonunda şu karara vardık:
Sorular ve cevaplar ikimizin birlikte yapacağı bir röportaja dönüşecekti.
İşte, kendim ve gölge adam ile birlikte düzenlediğimiz, alışılmamış bir söyleşi:
Özgür ve adil seçimler, demokrasinin temelidir ve her seçmenin tercihine ve liderlerin performansına saygı duyulmalıdır. Seçmenlerin tercihleri ve siyasi liderlerin taahhütleri arasındaki denge, siyasi süreçte her zaman önemlidir. Liderlerin toplumu bir araya getirme, sorunlara çözüm bulma ve halkın çıkarlarını temsil etme yetenekleri, seçmenlerin tercihlerini etkiler.
Her siyasi figürün veya partinin seçimlerde performansı değişebilir ve seçmenlerin beklentileri farklı olabilir. Bu süreçte önemli olan, siyasi liderlerin ve partilerin halkın ihtiyaçlarını anlama, onlara hizmet etme ve toplumun çeşitli kesimlerini temsil etme yetenekleridir.
Hollanda gibi demokratik bir ülkede, seçim sonuçları halkın tercihini yansıtır ve her seçmenin tercihine saygı gösterilmesi önemlidir. Politika yapıcılar, seçim sonuçlarını analiz ederek, toplumun beklentilerini anlamak ve onlara uygun çözümler üretmek için çaba sarf etmelidirler. Bu şekilde, siyasi süreç daha kapsayıcı ve toplumun genel çıkarlarına daha uygun olabilir.
Soru: Wilders’in seçim kazanmasının gerçek nedenlerini nasıl yorumlayabiliriz?
Sırf göç ve iltica istediği için değil, halkın rahatsız olduğu konulara da çözüm bulacağı sözünü vererek nasıl oy topladı?
Bir zamanlar Glimmerveen ve Janmaat’a hiç prim vermeyen Hollandalılar, şimdi neden aynı zihniyetteki adama oy verdier?
Cevap: Wilders’in seçimlerdeki başarısının altında birden fazla etken yatıyor. İlk olarak, göç ve iltica politikalarına odaklanması elbette önemli bir faktördür. Bu konular, birçok Hollandalının endişe duyduğu ve çözüm beklediği önemli meseleler arasında yer alıyor. Wilders, bu konulardaki sert tutumu ve net mesajlarıyla bu endişeleri dile getirerek bazı seçmenlerin dikkatini çekiyor ve onların desteğini alıyor.
Ancak, sadece göç ve iltica politikalarına odaklanmak yetmez. Wilders’in başarısının arkasında, halkın genel olarak rahatsız olduğu konulara dair çözüm önerileri sunması da yatıyor.
Örneğin, ekonomik zorluklar, güvenlik endişeleri, kültürel değişim gibi alanlarda da çözüm vaatleri sunması ve bu konularda politika önerileriyle ortaya çıkması, geniş bir seçmen kitlesinin ilgisini çekiyor.
Glimmerveen ve Janmaat gibi geçmişteki aşırı sağ liderlere gösterilen ilgisizlik veya destek eksikliği, zamanla değişmiştir. Toplumların politik görüşleri ve öncelikleri zamanla evrilebilir. Hollanda’da veya herhangi bir ülkede siyasi tercihler zaman içinde değişebilir ve insanlar fikirlerini, endişelerini veya beklentilerini farklı siyasi figürlere yönlendirebilir.
Ayrıca, politik atmosfer, küresel veya ulusal olaylar da seçmenlerin tercihlerini etkileyebilir. Örneğin, güvenlik konularındaki uluslararası gelişmeler veya ekonomik dalgalanmalar gibi olaylar, seçmenlerin tercihlerini etkileyebilir ve belirli bir siyasi figürün desteğini artırabilir.
Son olarak, iletişim ve propaganda da önemli bir etkendir. Wilders, etkili iletişim stratejileri kullanarak, vaatlerini, endişelerini ve çözüm önerilerini geniş kitlelere ulaştırarak destek kazanıyor.
Bu tür siyasi değişimlerin nedenlerini belirlemek genellikle karmaşık bir süreçtir ve tek bir sebebe indirgenemez. Çeşitli faktörlerin bir araya gelmesiyle siyasi tercihler ve destekler değişebilir.
Soru: Peki, bu duruma göre Wilders’in koalisyon hükümeti kurma şansı ne kadardır? Bu konuda nasıl bir yorum yapabiliriz?
Cevap: Wilders’in koalisyon hükümeti kurma şansı, pek çok faktöre bağlıdır ve karmaşıktır. Hollanda’da çok partili bir sistem olduğundan, hükümet kurmak genellikle birden fazla partinin katılımını gerektirir ve çoğunluk koalisyonu oluşturmak zordur. Wilders’in partisi, diğer büyük partilerle genellikle ciddi politik farklılıklar nedeniyle koalisyon görüşmelerinde zorluklar yaşayabilir.
Geert Wilders liderliğindeki Özgürlük Partisi (PVV), diğer geleneksel partilerle sıklıkla uzlaşma sağlamakta zorlanmıştır. Wilders’in politikaları ve sert tutumu, diğer partilerle koalisyon oluşturmayı zorlaştırabilir. Özellikle göç ve iltica politikaları gibi konularda farklılıklar büyük olabilir ve bu da ortak bir zemin bulmayı zorlaştırabilir.
Ayrıca, Hollanda’da siyasi partiler genellikle diğer partilerle koalisyon görüşmelerinde uzlaşma yoluna gitmek yerine, birkaç küçük partinin katılımıyla geniş koalisyonlar kurma eğilimindedir. Bu durumda da Wilders’in partisinin diğer partilerle işbirliği yapma şansı daha da azalabilir.
Ancak, siyasi manzara değişkendir ve siyasi partiler bazen beklenmedik ittifaklar kurabilir. Önemli olan seçim sonuçları ve partiler arasındaki müzakere süreçleridir. Wilders’in partisinin seçimlerdeki performansı, diğer partilerle ilişkileri ve hükümet kurma konusundaki isteği, gelecekteki olası bir koalisyon için belirleyici olabilir. Ancak, şu an için Wilders’in koalisyon hükümeti kurma şansı oldukça zor görünmektedir.
Soru: Dilan Yeşilgöz’ün, partisi içindeki gücü nedir? Verilecek olan kararlarda kenisinin payı ne kadar. Bu konuda parti yönetiminin fikri ne olabilir?
Cevap: Dilan Yeşilgöz, VVD partisinin bir üyesi olarak önemli bir profil olabilir. Ancak, parti içindeki gücü tam olarak belirlemek zor olabilir. Parti içindeki etkisi, birkaç faktöre bağlı olabilir: kişisel itibarı, siyasi deneyimi, politikaları ve tabii ki parti içi ilişkileri.
Yeşilgöz, VVD’nin çeşitliliği ve farklı kanatları temsil eden bir partisi olarak içerisinde yer alıyor. Parti içindeki gücü, VVD’nin iç dinamikleri ve parti içi ilişkileri ile şekillenecektir. Bir partinin içindeki güç, liderlerle olan ilişkileri, taban desteği ve parti içindeki pozisyonu gibi faktörlere bağlı olabilir.
Parti içi kararlarda Yeşilgöz’ün payı, siyasi kariyeri, konumu ve parti içindeki itibarıyla şekillenir. Önemli karar süreçlerinde fikirleri dikkate alınabilir. Ancak, parti içi politikalar ve kararlar genellikle parti yönetimi, liderlik ve parti içi mekanizmaların toplu kararı doğrultusunda alınır.
Parti yönetimi, Yeşilgöz gibi önemli figürlerin fikirlerine ve katkılarına değer verebilir. Ancak, nihai kararlar genellikle, genel olarak parti içindeki uzlaşı ve ortak akıl doğrultusunda alınır.
Yeşilgöz’ün parti içindeki etkisi, parti liderleri ve yöneticileriyle olan ilişkileri, politikaları ve parti içi desteği göz önüne alınarak değerlendirilebilir. Ancak, parti içi siyaset karmaşıktır ve net bir değerlendirme yapmak genellikle belirli bir dönemdeki dinamiklere ve duruma bağlıdır.
Soru: Wilders’in azınlık hükümeti kurma şansı ne kadardır?
Böyle bir hükümet kurulursa yaşama ömrü ne kadardır?
Cevap: Wilders’in azınlık hükümeti kurma şansı, mevcut siyasi manzara ve diğer partilerle ilişkilerine bağlıdır. Azınlık hükümetleri, parlamentoda çoğunluğu olmayan bir parti veya koalisyon tarafından oluşturulan hükümetlerdir. Wilders’in partisi PVV’nin diğer büyük partilerle ilişkileri ve işbirliği yapma isteği bu durumda belirleyici olabilir.
Azınlık hükümetleri genellikle istikrarsız olur. Çünkü hükümetin politikalarını destekleyecek kesin bir çoğunluğu olmaz. Wilders’in partisi PVV, diğer partilerle koalisyon yapmada zorluklar yaşamış ve politikaları diğer partilerle genellikle çatışma içinde olmuştur. Bu durumda bir azınlık hükümetinin kurulması ve sürdürülmesi, diğer partilerle sürekli olarak uzlaşma sağlama becerisiyle doğrudan ilişkilidir.
Azınlık hükümetlerinin yaşam süresi oldukça değişkendir. Bazıları beklenenden daha uzun süre görevde kalabilirken, bazıları kısa sürede hükümetin düşmesine neden olabilir. Bu tür hükümetler, herhangi bir oylamada güvenoyu almakta zorluk çekebilir veya belirli bir konuda uzlaşmazlık yaşayabilir. Bu da hükümetin istikrarsız olmasına yol açabilir.
Wilders’in liderliğinde bir azınlık hükümetinin yaşama süresi, parti içi destek, parlamentodaki diğer partilerle ilişkiler ve hükümetin politikalarına destek bulabilme yeteneği gibi faktörlere bağlı olacaktır. Ancak, genel olarak azınlık hükümetlerinin istikrarı ve uzun ömürlü olma ihtimali, koalisyon hükümetlerine göre daha düşüktür.
Soru: Pieter Omtzigt için ben şahsen, Van Lienden’e aracı olması konusunda eleştiriler yazmıştım. Başbakan Rutte ile bu konuyu görüşen Omtzigt için ‘Functie anders’ diyen Rutte haklı değil miydi. Omtzigt’in, ‘Kazanırsam başbakan olmayacağım’ demesi ve Hüseyin Baybaşin’nin serbest bırakılması için mücadele etmesi dezavantaj değil midir?
Cevap: Pieter Omtzigt, Hollanda siyasetinde etkili bir figürdür ve kamuoyunda önemli bir tanınırlığı vardır. Rutte’nin “Functie elders” yani “Başka bir görev” demesi, Omtzigt’in parlamentodaki etkisini ve potansiyelini ifade etmekle birlikte, bu durumun yorumu ve değerlendirmesi farklı bakış açılarına göre değişebilir.
Omtzigt, siyasi kariyerinde farklı alanlarda öne çıkmıştır. Özellikle vergi skandalları konusundaki çalışmaları, kamuoyu tarafından takdir edilmiş ve dikkat çekmiştir. Ancak, Rutte’nin işaret ettiği gibi, Omtzigt’in belki de farklı bir rolde veya pozisyonda daha etkili olabileceği düşünülebilir.
Omtzigt’in “Kazanırsam başbakan olmayacağım” demesi ve Hüseyin Baybaşin gibi davalara müdahil olması, bazıları için dezavantaj olarak görülebilir. Bu durum, belirli bir pozisyonu arzulamama veya belirli konularda odaklanmış olma gibi algılanabilir. Ancak, bu durum aynı zamanda Omtzigt’in prensiplerine ve değerlerine olan bağlılığını gösterebilir. Siyasi pozisyon alırken, bazılarının avantaj olarak gördüğü şeyler, diğerleri için dezavantaj olabilir.
Sonuç olarak, Omtzigt’in siyasi tercihleri ve mücadele ettiği konular, onun kamuoyu nezdindeki imajını şekillendirir. Bir kesim için avantaj olarak görülen durumlar, diğerlerince dezavantaj olarak yorumlanabilir. Önemli olan, Omtzigt’in siyasi kariyerindeki izlediği yolun, onun karakteri, ilkeleri ve etki alanı açısından nasıl değerlendirildiğidir.
Soru: Pieter Omtzigt, faaliyetleri ile halkın sevgisini kazandı ve ilk anketlerde 36 sandalye kazanabileceği belirtildi. Yani seçmen Omtzigt’in başbakanlığında bir hükümeti tercih etti. Ne varki Omtzigt, ‘Ben başbakan olmayacağım’ açıklamasıyla, seçmeni kızdırdı ve beklenen oyu alamadı. Evet 20 sandalye kazanmak kârdır ama, 36 sandalyeden 20’ye düşmek büyük kayıp değil midir?
Cevap: Evet, Omtzigt’in “Ben başbakan olmayacağım” açıklaması ve ardından beklenen oyu alamaması, belirli bir hayal kırıklığına yol açabilir. Seçmenin beklentileri, liderlerinin ve partilerinin sunduğu vizyonlar ve taahhütler doğrultusunda şekillenir. Omtzigt’in halk nezdindeki popülaritesi ve ilk başta tahmin edilen oy sayısına göre elde edilen sandalye sayısındaki düşüş, bazıları için bir hayal kırıklığına neden olabilir.
Özellikle seçim öncesinde yapılan tahminler ve anketler, Omtzigt’in liderliğindeki parti için yüksek bir beklenti oluşturmuş olabilir. Beklenen oy sayısına ulaşamamak veya bu tahminleri karşılayamamak, hayal kırıklığı olarak algılanabilir.
Ancak, elde edilen 20 sandalye de küçümsenmemesi gereken bir başarıdır. Siyasi arenada güçlü bir temsil, etkili bir ses ve belirli bir güç dengesi demektir. Önemli olan, siyasi süreçte elde edilen sonuçları ve bunların parti stratejisi açısından nasıl değerlendirildiğidir.
Halkın beklentileri ve liderlik taahhütleri arasındaki uyumsuzluk, seçmenlerde hayal kırıklığına ve belirsizliğe neden olabilir. Ancak, siyasi süreçler ve liderlik tercihleri zamanla değişebilir. Omtzigt’in liderliği altındaki parti, elde ettiği sonuçları analiz ederek ve stratejilerini gözden geçirerek gelecekteki seçimlere hazırlanabilir ve bu süreçte halkın beklentilerini daha iyi karşılayabilir.
Soru: Yani, çabuk bir erken seçim mi bekleniyor?
Cevap: Hollanda’da erken seçim olup olmayacağına ilişkin kesin bir zaman çerçevesi şu an için net değil. Ancak, siyasi istikrarsızlık, hükümetin güvensizliği veya belirli bir konuda anlaşmazlık gibi faktörler, erken seçim ihtimalini artırabilir.
Geert Wilders liderliğindeki Özgürlük Partisi’nin hükümet oluşturma sürecindeki zorlukları, Hollanda’da siyasi arenada belirsizliği artırabilir. Bunun sonucunda, mevcut hükümetin istikrarsızlık yaşaması veya önemli konularda uzlaşma sağlayamaması durumunda erken seçim ihtimali artabilir.
Ancak, erken seçim kararı almak genellikle bir dizi faktörü içerir ve mevcut hükümetin dayandığı siyasi dengeye ve partiler arası uzlaşmaya bağlıdır. Hollanda’da erken seçim kararı, mevcut hükümetin güvenoyunu kaybetmesi, belirli bir konuda büyük bir anlaşmazlık veya hükümetin görevini yerine getirememesi gibi durumlarda alınabilir.
Şu anda, belirli bir erken seçim tarihi öngörülemiyor. Ancak, siyasi durum ve gelişmeler takip edilerek, hükümetin istikrarı ve güvenoyu konusundaki durum, erken seçim ihtimalini belirleyebilir.
Soru: Seçim sonuçları Türkiye’de şeşitli şekillerde yorumlandı. Özellikle Dilan Yeşilgöz hakkında olumlu ifadelerin yanında, özellikle babasının siyası konumu hakkında aleyhte satırlar yazıldı. Dilan Yeşilgöz’ün de, gerek kalaşnikoflu bir nine fotoğrafının önünde pos vermesi ve gerekse, seçim öncesinde ‘Ben Türk değilim, Türk pasaportum da yok’ demesi çok eleştirildi. Bu konudaki fikriniz nedir?
Cevap: Dilan Yeşilgöz’ün seçim sonuçları öncesinde ve sonrasında gündeme gelen bazı konular vardı. Bunlar, genellikle çeşitli yorumlara ve tartışmalara yol açtı.
Bazı olumlu yorumlar, Yeşilgöz’ün siyasi kariyeri, duruşu ve politika alanındaki çalışmalarına odaklandı. Özellikle Hollanda’daki çeşitliliği temsil etme ve entegrasyon konusundaki çabaları olumlu değerlendirildi. Ancak, siyasi bir figür olarak, ailesinin siyasi geçmişi bazı kesimler tarafından da eleştirildi. Bu, onun ailesiyle ilişkilendirilerek yapılan eleştirilerin bir sonucu olabilir.
Fotoğraf konusunda, siyasi figürlerin geçmişe dair göndermeler veya semboller kullanması genellikle tartışma konusu olabilir. Fotoğraftaki görsel sembolizm veya geçmişle ilişkilendirilen imgeler, bazıları tarafından olumlu karşılanırken, diğerleri tarafından eleştirilebilir.
Ayrıca, Dilan Yeşilgöz’ün Türk kimliği veya Türk pasaportu olmadığı yönündeki açıklaması da tartışmalara yol açtı. Bu tür açıklamalar, bir siyasi figürün veya yetkilinin kimlik veya bağlantıları hakkında algı oluşturabilir ve farklı yorumlara neden olabilir.
Sonuç olarak, siyasetçilerin ve kamunun ilgisini çeken konular genellikle farklı yorumlara tabidir. Herkesin farklı bir bakış açısı olabilir ve siyasi figürlerin açıklamaları veya görsel imgeleri, farklı kesimlerce farklı şekillerde yorumlanabilir. Bu tür durumlar, genellikle kamuoyu tarafından tartışma konusu olabilir.
Soru: Hollanda’daki azınlıkların desteklediği DENK Partisi, beklenen dördüncü sandalyeyi kazanamadı ama eski durumunu korudu. Bunun nedenleri vardır. Ama sizce kazanamamanın en büyük nedeni ne olabilir?
Cevap:DENK Partisi’nin beklenen dördüncü sandalyeyi kazanamamasının birkaç nedeni olabilir.
Birincisi, siyasi partilerin seçmenler üzerindeki etkisi ve talepleri her zaman sabit olmayabilir. Beklenen sandalye sayısına ulaşamamak, seçim kampanyasının stratejisinin veya iletişim yöntemlerinin etkili olmaması, seçmenlerin değişen beklentileri veya farklı tercihleri nedeniyle olabilir.
DENK Partisi’nin politikaları ve mesajları, belirli bir kesimin ilgisini çekebilirken, diğer kesimler tarafından desteklenmeyebilir. Partinin politikaları veya vaatleri, seçmen tabanı üzerinde farklı etkilere sahip olabilir ve bu da beklenen sandalye sayısına ulaşmada bir engel olabilir.
Ayrıca, siyasi arenadaki rekabet de bu durumu etkileyebilir. Diğer partilerin benzer politikaları benimsemesi veya daha geniş bir seçmen kitlesine ulaşmak için farklı stratejiler izlemesi, DENK Partisi’nin beklentilerini karşılayamamasına neden olabilir.
DENK Partisi’nin beklenen sandalye sayısına ulaşamaması, seçmen tercihleri ve politik atmosferdeki değişikliklerle bağlantılı olabilir. Partinin politikaları ve mesajları, belirli bir kesimi çekerken diğer kesimlerden destek görememiş olabilir.
Bununla birlikte, seçim sonuçları her zaman bir dizi faktörün birleşimiyle şekillenir. Siyasi atmosfer, liderlik kalitesi, kampanya stratejileri, medya etkisi ve seçmenin duygusal ve rasyonel tercihleri gibi birçok faktör, partilerin beklenen sonuçları elde edememesine neden olabilir. Bu durumda, beklenen sandalye sayısına ulaşılamamasının belirli bir nedeni değil, bir dizi nedeni olabilir.
Bovenkant formulierSonuç olarak, seçim sonuçlarının karmaşık bir kombinasyonu olduğu söylenebilir. Liderlerin ve partilerin politikaları, iletişim stratejileri, toplumdaki değişen beklentiler ve rekabet ortamı gibi birçok faktör, seçmenlerin tercihlerini etkiledi ve seçim sonuçlarını belirledi.
Soru: Hollanda’daki siyasetçiler ile Türkiye’deki siyasetçiler arasında bir kıyaslama yapılabilir mi? Gelenekler, görenekler, iyi ve kötü alışkanlıklar, beceriksizlikler ve beceriklilikler gibi…
Cevap: Farklı ülkelerin siyasetçilerini karşılaştırabiliriz, ancak bu karşılaştırma oldukça genel olacak, çünkü her ülkenin siyasi atmosferi, tarihi ve toplumsal dinamikleri farklıdır. Türkiye ve Hollanda’nın siyasi manzarası, birçok açıdan farklılık gösterir.
Hollanda’nın siyasi yapısı genellikle çok partili bir sistem üzerine kuruludur ve koalisyon hükümetleri yaygındır. Bu, genellikle farklı siyasi görüşleri temsil eden partilerin bir araya gelerek hükümet kurduğu anlamına gelir. Hollanda’da siyaset genellikle daha çok katılımcı, açık ve şeffaf bir yapıya sahiptir. Politikacılar genellikle doğrudan ve şeffaf bir iletişim tarzı benimserler.
Türkiye’de ise siyasi atmosfer farklıdır. Parti sistemi ve siyasi yapı farklıdır ve siyaset genellikle daha polarize olabilir. Burada siyaset bazen daha duygusal, tutkulu ve polemik olabilir. Aynı zamanda, Türkiye’de siyasi liderlerin bireysel gücü ve etkisi genellikle daha belirgin olabilir.
Her iki ülkede de siyasetçilerin bazıları için genellemeler yapmak mümkün olsa da, her siyasetçi kendi benzersiz özelliklere ve tarzlara sahiptir. Bazıları dürüstlük, şeffaflık ve etkili liderlik özellikleri gösterirken, bazıları ise popülizm, yozlaşma veya beceriksizlik gibi eleştirilere maruz kalabilir.
Gelenekler, görenekler ve toplumsal normlar da bu karşılaştırmada önemlidir. Örneğin, Hollanda’da siyaset genellikle daha fazla uzlaşma ve işbirliği üzerine kurulu iken, Türkiye’de liderlik ve güç ön planda olabilir. Ancak, bu genellemeler her siyasetçi için geçerli olmayabilir.
Sonuç olarak, her iki ülkedeki siyasetçiler arasında karşılaştırma yaparken, tarihi, kültürel ve toplumsal farklılıkları göz önünde bulundurmak önemlidir. Genellemeler yapmak yerine, her siyasetçinin kendi kişisel ve siyasi özelliklerine odaklanmak daha anlamlı olabilir.
Soru:Daha geniş bir bakış açısıyla Hollanda ve Türkiye’deki siyasi yapıları ve siyasetçileri karşılaştıralım.
Cevap: Memnuniyetle. Önce Hollanda’yı ele alalım:
Siyasi Yapı: Hollanda, genellikle çok partili bir sistem üzerine kurulu ve çoğunlukla koalisyon hükümetleri ile yönetilir. Bu durum, farklı siyasi görüşlere sahip partilerin bir araya gelerek hükümet oluşturduğu bir ortamı yaratır. Siyasi kararlar genellikle uzlaşma ve pazarlık yoluyla alınır.
Siyasetçilerin Stili: Hollandalı siyasetçiler genellikle açık, şeffaf ve doğrudan bir iletişim tarzı benimserler. Halkla yakın temas halinde olmayı ve katılımcı bir yaklaşımı tercih ederler. Dürüstlük, şeffaflık ve toplumla bağlantı kurma önemli değerler arasındadır.
Toplumsal Normlar ve Değerler: Hollanda’da toplum, genellikle demokratik değerlere, insan haklarına ve çeşitliliğe önem verir. Siyasette açıklık, çeşitlilik ve toplumsal refah öncelikli konulardır.
Türkiye’deki durum:
Siyasi Yapı: Türkiye’de siyaset, zaman zaman daha polarize olabilir ve siyasi görüş ayrılıkları daha belirgin olabilir. Parti sistemi değişkenlik gösterebilir ve liderlik, bazen bireysel güç ve etki üzerine odaklanabilir.
Siyasetçilerin Stili: Türk siyasetçileri genellikle karizmatik ve güçlü liderlik özellikleri sergileme eğilimindedir. Siyasette duygusallık, tutku ve retorik ön plana çıkabilir. Ancak, bu durum her siyasetçi için geçerli olmayabilir.
Toplumsal Normlar ve Değerler: Türkiye’de siyasetin bazen daha duygusal ve tutkulu olmasının yanı sıra, güçlü liderlik ve milliyetçilik gibi değerler ön planda olabilir. Toplumsal normlar ve siyasi yapı, zaman içinde değişebilir ve farklı dönemlerde farklı vurgular yapılabilir.
Bu karşılaştırmada dikkate alınması gereken önemli faktörlerden biri de tarihî ve kültürel farklılıklardır. Her iki ülkenin siyasetçileri, kendi ülkelerinin tarihi, kültürel ve toplumsal dinamiklerine göre farklılık gösterebilir.
Hollanda ve Türkiye’deki siyasi yapı ve siyasetçiler arasındaki farklılıkları ve benzerlikleri anlamak için, her ülkenin kendi içindeki tarihsel, kültürel ve toplumsal gelişimini göz önünde bulundurmak önemlidir. Bu çerçevede, siyasetçilerin ve siyasi yapıların benzersiz özelliklerini anlamak daha sağlıklı bir yaklaşım sunabilir.
Hollanda medyasındaki son haberlerden biri
Göçmenler Hollanda’da korunma ve tanınma talep ediyor
Hollanda’daki son seçimlerin toz bulutları henüz dağılmadı ama, Hollanda olası yeni bir koalisyon için görüşmelerin arifesinde. PVV’nin (Wilders) sandalye sayısını ikiye katlayarak 37’ye çıkarması ve Wilders’in İslam konusunda ılımlı görünen tonuna rağmen, Hollanda’daki Müslüman toplum arasında, Hollanda toplumunda İslamofobi ve yabancı düşmanlığının daha da şekilleneceği olası bir kutuplaşmaya ilişkin tedirginlik artmaktadır.
Ancak Wilders’in Hollanda’nın artık göçmenlere ihtiyacı olmadığını iddia ederek kapalı sınırlar istemesi gerçeklerle çelişmektedir. Avrupa Komisyonu Başkan Yardımcısı Margaritis Schinas’a göre, geçen yıl boş pozisyonların neredeyse yüzde 5’inin doldurulamadığı tespit edildi ve bu da göçe duyulan ihtiyacın altını çiziyor. Wilders yabancı düşmanlığını ilan etse bile bu gerçeği değiştirmeyecektir. Göç sadece bu çağa ait bir olgu değildir. Örneğin altmış yıl önce Hollanda hükümeti insanları Hollanda’ya gelmeye ve kendileri için çalışmaya davet etti. Bu insanlar Hollanda ekonomisi için çok çalıştılar, ekonomiye ve refaha katkıda bulundular. Dolayısıyla göçmenler Hollanda toplumu için bir zenginlik olmuştur ve olmaya da devam edecektir.
Göçmenler bugün bile açık iş pozisyonlarını doldurmak için çok önemli olsalar da, Hollanda’da kendilerini giderek daha güvensiz hissetmektedirler. Hollanda ekonomisine onlarca yıldır katkıda bulunmalarına rağmen, göçmenler artık sıklıkla ayrımcılığa maruz kalmakta ve toplumda istenmeyen kişiler olarak görülmektedirler. Bu olumsuz algıyı ve buna bağlı gelişmeleri durdurmak için, Ulusal Azınlıkların Korunmasına İlişkin Çerçeve Sözleşme kapsamında tanınma ve korunma çağrısında bulunuyorlar.
Eski başbakanlardan Wim Kok’un da bir zamanlar desteklemesine rağmen, en azından Türk ve Faslıların bu sözleşmeye dahil edilmesi girişimi alt mecliste reddedildi. Ancak şimdi yeniden düşünmenin tam zamanı. Çerçeve Sözleşme etnik, kültürel ya da dini kimliğe dayalı tehdit, ayrımcılık ve şiddete karşı koruma sağlamaktadır. Halihazırda bu anlaşmaya sadece Frizyalılar dahildir. Çağdaş göçmenlerin azınlık olarak bu antlaşmaya dahil edilmesinin önünde hiçbir engel yoktur. Zira Uygulama Çerçeve Belgesi’nde şöyle denmektedir: “Sözleşme, ulusal azınlığı neyin oluşturduğuna dair bir tanım içermemektedir. Bu konuda Avrupa Konseyi’ne üye devletler arasında bir uzlaşma sağlanamamıştır. Bu nedenle, kendi topraklarında hangi grupların sözleşme kapsamına girdiğini belirlemek, onaylayan her üye devlete aittir.”
Dolayısıyla çağrı açıktır: göçmenler azınlık olarak tanınmak ve Çerçeve Sözleşme’ye dahil edilmek istemektedirler. Bunu yaparken sadece kendileri için değil, aynı zamanda Hollanda’nın Avrupa Birliği’ne örnek teşkil ettiği bir gelecek için de koruma talep etmektedirler.
**********************
İLHAN KARAÇAY SPRAK MET EEN WIJS SCHADUWMAN EN SCHREEF DE ANALYSE VAN DE VERKIEZINGEN OP DE MEEST OBJECTIEVE WIJZE:
*In hoeverre is de angst voor Wilders onder minderheden in Nederland gerechtvaardigd?
*Hoe zijn de Nederlanders de afgelopen twintig jaar van gematigd naar extreem gesprongen?
*Wat is de kans dat Wilders premier wordt?
*Waar gaan Yeşilgöz, Timmermans en Omtzigt naartoe?
*Hoe staat de democratische politiek in verhouding tot Turkije en Nederland?
Terwijl Turkije in afwachting is van lokale verkiezingen op 31 maart 2024, vonden in Nederland op 22 november jongstleden de algemene verkiezingen plaats. Als we de bewegingen voor en na de verkiezingen tussen de twee landen vergelijken, zien we zeer verschillende benaderingen. Hieronder vind je de bespreking van deze verschillen. Na de Nederlandse verkiezingen zijn er in zowel de Nederlandse als de Turkse media verschillende meningen, beweringen en veronderstellingen gepubliceerd. Ook in de Turkse sociale media waren er positieve en ongegronde beweringen en veronderstellingen. De onaangename discussies onder de Turken waren ook aanwezig… De opmerkingen die ik heb gemaakt, hebben zowel in de Nederlandse als de Turkse publieke opinie weerklank gevonden. Mijn opmerkingen werden zowel geprezen als bekritiseerd in de Nederlandse media. De geprezen delen gingen over de nadelen van Dilan Yeşilgöz en Omtzigt. De bekritiseerde aspecten betroffen Wilders en de kwestie van racisme onder het Nederlandse volk. Om de uitkomst van de Nederlandse verkiezingen het beste en meest objectief te kunnen beschrijven, moest ik spreken met een verstandig persoon. Ik vond zo’n persoon. Maar deze verstandige persoon eiste anonimiteit. “Mijn verzoek om mijn identiteit geheim te houden, kan het beschrijven van wat er gezegd is bemoeilijken. Maar dit is beter zo,” zei deze verstandige persoon, daarom heb ik deze persoon de bijnaam “Schaduwman” gegeven. Daarom heb ik ook het beeld van deze persoon in de schaduw geplaatst. Eigenlijk wilde ik ook mijn standpunt in dit artikel uiteenzetten. Uiteindelijk besloten we dat de vragen en antwoorden zouden worden omgevormd tot een gezamenlijk interview tussen mijzelf en de schaduwfiguur.
Hier is een ongewoon interview dat ik heb georganiseerd met mezelf en de schaduwman
Vrije en eerlijke verkiezingen vormen de basis van de democratie en het is belangrijk om respect te hebben voor de voorkeur van elke kiezer en de prestaties van leiders. Het evenwicht tussen de voorkeuren van kiezers en de beloften van politieke leiders is altijd cruciaal in het politieke proces. Het vermogen van leiders om de samenleving te verenigen, problemen op te lossen en de belangen van het volk te vertegenwoordigen, beïnvloedt de voorkeuren van kiezers. De prestaties van elke politieke figuur of partij kunnen variëren tijdens verkiezingen, en de verwachtingen van kiezers kunnen verschillen. Dit is een belangrijk proces.”
Elke politieke figuur of partij kan verschillende prestaties leveren tijdens verkiezingen en de verwachtingen van kiezers kunnen verschillen. Wat hierbij belangrijk is, is het vermogen van politieke leiders en partijen om de behoeften van mensen te begrijpen, hen te dienen en de diverse sectoren van de samenleving te vertegenwoordigen. In een democratisch land als Nederland weerspiegelen verkiezingsresultaten de voorkeuren van mensen en is het belangrijk om respect te hebben voor elke kiezer. Politici zouden zich moeten inspannen om de verkiezingsresultaten te analyseren, de verwachtingen van de samenleving te begrijpen en passende oplossingen te bieden. Op deze manier kan het politieke proces inclusiever zijn en meer in lijn met het algemeen belang van de samenleving.
Vraag: Hoe kunnen we de werkelijke redenen voor Wilders’ verkiezingswinst interpreteren? Hoe slaagde hij erin stemmen te winnen door niet alleen te pleiten voor migratie en asiel, maar ook beloftes te maken om problemen aan te pakken waar het volk ontevreden over was? Waarom stemden Nederlanders die vroeger helemaal geen aandacht schonken aan figuren als Glimmerveen en Janmaat nu op iemand met een vergelijkbare mentaliteit?
Antwoord: Achter het succes van Wilders bij verkiezingen liggen verschillende factoren. Allereerst is het natuurlijk belangrijk dat hij zich richt op migratie- en asielbeleid, belangrijke kwesties waar veel Nederlanders bezorgd over zijn en oplossingen voor verwachten. Wilders trekt de aandacht van sommige kiezers door zijn harde standpunten en duidelijke boodschappen over deze kwesties. Maar alleen focussen op migratie- en asielbeleid is niet genoeg. Het succes van Wilders komt ook doordat hij oplossingen biedt voor algemene problemen waar mensen ontevreden over zijn. Bijvoorbeeld, het beloven van oplossingen voor economische moeilijkheden, veiligheidszorgen en culturele veranderingen, en hier beleidsvoorstellen voor te presenteren, trekt de aandacht van een breder publiek. De onverschilligheid jegens of gebrek aan steun voor extreemrechtse leiders zoals Glimmerveen en Janmaat in het verleden is in de loop der tijd veranderd. Politieke opvattingen en prioriteiten van samenlevingen kunnen in de loop der tijd veranderen. In Nederland of elk ander land kunnen politieke voorkeuren na verloop van tijd veranderen en kunnen mensen hun denkbeelden, zorgen of verwachtingen richten op verschillende politieke figuren. Bovendien kunnen wereldwijde of nationale gebeurtenissen de voorkeuren van kiezers beïnvloeden. Gebeurtenissen zoals internationale ontwikkelingen op het gebied van veiligheid of economische schommelingen kunnen de voorkeuren van kiezers beïnvloeden en de steun voor een bepaalde politieke figuur vergroten. Ten slotte is communicatie en propaganda ook een belangrijke factor. Wilders wint steun door effectieve communicatiestrategieën te gebruiken om zijn beloftes, zorgen en oplossingsvoorstellen aan een groot publiek over te brengen. De redenen voor dergelijke politieke veranderingen zijn over het algemeen een complex proces en kunnen niet tot één enkele oorzaak worden teruggebracht. Politieke voorkeuren en steun kunnen veranderen door verschillende factoren die samenkomen.
Vraag: Wat is volgens deze situatie de kans dat Wilders een coalitieregering zal vormen? Wat kunnen we hierover zeggen?
Antwoord: De kans dat Wilders een coalitieregering vormt, hangt af van verschillende factoren en is complex. Omdat Nederland een meerpartijenstelsel heeft, vereist regeringsvorming meestal de deelname van meerdere partijen en het is moeilijk om een meerderheidscoalitie te vormen. De partij van Wilders kan vanwege aanzienlijke politieke verschillen vaak moeilijkheden ondervinden in coalitiebesprekingen met andere grote partijen. De Partij voor de Vrijheid (PVV) onder leiding van Geert Wilders heeft vaak moeite gehad om overeenstemming te bereiken met andere traditionele partijen. De politieke beleidslijnen en harde houding van Wilders kunnen het vormen van een coalitie met andere partijen bemoeilijken. Vooral op gebieden zoals migratie- en asielbeleid kunnen de verschillen groot zijn, wat het vinden van een gemeenschappelijke basis bemoeilijkt. Bovendien hebben politieke partijen in Nederland vaak de neiging om brede coalities te vormen met de deelname van enkele kleine partijen, wat de kans op samenwerking van de partij van Wilders met anderen verder kan verkleinen. Echter, het politieke landschap is veranderlijk en politieke partijen kunnen soms onverwachte allianties vormen. Het zijn de verkiezingsresultaten en onderhandelingsprocessen tussen partijen die van belang zijn. Het verkiezingsresultaat van de partij van Wilders, hun relaties met andere partijen en hun wens om een regering te vormen, kunnen bepalend zijn voor een mogelijke coalitie in de toekomst. Op dit moment lijkt de kans echter klein dat Wilders een coalitieregering zal kunnen vormen.
Vraag: Wat is de kracht van Dilan Yeşilgöz binnen haar partij? Hoe groot is haar invloed op genomen beslissingen? Wat zou het standpunt van de partijleiding hierover kunnen zijn?
Antwoord: Dilan Yeşilgöz kan als lid van de VVD een belangrijk profiel hebben. Maar het is moeilijk om precies de kracht binnen de partij te bepalen. Haar invloed binnen de partij kan afhangen van verschillende factoren: haar persoonlijke reputatie, politieke ervaring, beleid en natuurlijk interne partijrelaties. Yeşilgöz bevindt zich binnen de VVD, een partij die verschillende vleugels en diversiteit vertegenwoordigt. Haar kracht binnen de partij zal worden beïnvloed door de interne dynamiek van de VVD en de relaties binnen de partij. De kracht binnen een partij kan afhankelijk zijn van relaties met leiders, steun van de basis en de positie binnen de partij. De rol van Yeşilgöz bij interne beslissingen wordt beïnvloed door haar politieke carrière, positie en reputatie binnen de partij. Haar ideeën kunnen worden overwogen in belangrijke besluitvormingsprocessen. Echter, interne partijpolitiek en besluitvorming worden over het algemeen bepaald door collectieve beslissingen van de partijleiding, het leiderschap en interne mechanismen. De partijleiding kan de ideeën en bijdragen van belangrijke figuren zoals Yeşilgöz waarderen. Echter, uiteindelijke beslissingen worden meestal genomen op basis van consensus en collectieve wijsheid binnen de partij. De invloed van Yeşilgöz binnen de partij kan worden beoordeeld op basis van haar relaties met partijleiders en -functionarissen, beleid en steun binnen de partij. Echter, interne partijpolitiek is complex en een duidelijke beoordeling hangt meestal af van de dynamiek en situatie op een bepaald moment.”
“Vraag: Wat is de kans dat Wilders een minderheidsregering vormt? Als zo’n regering wordt gevormd, hoe lang zou die dan kunnen duren?
Antwoord: De kans dat Wilders een minderheidsregering vormt hangt af van de huidige politieke situatie en zijn relaties met andere partijen. Minderheidsregeringen worden gevormd door een partij of een coalitie die geen meerderheid in het parlement heeft. De relaties van de partij van Wilders, de PVV, met andere grote partijen en hun bereidheid tot samenwerking kunnen hierbij bepalend zijn. Minderheidsregeringen zijn over het algemeen instabiel. Dit komt doordat ze geen duidelijke meerderheid hebben voor beleidsondersteuning. De partij van Wilders, de PVV, heeft moeite gehad om coalities te vormen met andere partijen en heeft vaak conflicten gehad over beleidslijnen met andere partijen. Het vormen en behouden van een minderheidsregering hangt daarom direct samen met de capaciteit om voortdurend consensus met andere partijen te bereiken. De levensduur van minderheidsregeringen varieert sterk. Sommige blijven langer dan verwacht aan de macht, terwijl andere snel ten val komen. Deze regeringen kunnen moeite hebben met het verkrijgen van vertrouwen in een willekeurige stemming of kunnen een impasse bereiken over bepaalde kwesties, wat kan leiden tot instabiliteit. De levensduur van een minderheidsregering onder leiding van Wilders zal afhangen van de interne steun binnen de partij, de relaties met andere partijen in het parlement en het vermogen om steun te krijgen voor het regeringsbeleid. Over het algemeen zijn minderheidsregeringen minder stabiel en hebben ze minder kans om langdurig te blijven regeren in vergelijking met coalitieregeringen.”
Vraag: Ik had persoonlijk kritiek geuit op Pieter Omtzigt omdat hij als bemiddelaar voor Van Lienden optrad. Premier Rutte noemde dit voor Omtzigt als ‘Functie elders’ (een andere functie). Had Rutte niet gelijk? Is het geen nadeel dat Omtzigt heeft gezegd ‘Ik zal geen premier worden’ en zich heeft ingezet voor de vrijlating van Hüseyin Baybaşin?
Antwoord: Pieter Omtzigt is een invloedrijk figuur in de Nederlandse politiek en heeft een aanzienlijke bekendheid onder het publiek. Hoewel Rutte’s opmerking ‘Functie elders’ de invloed en potentie van Omtzigt in het parlement weergeeft, kan de interpretatie en beoordeling hiervan variëren afhankelijk van verschillende perspectieven. Omtzigt heeft zich op verschillende gebieden onderscheiden in zijn politieke carrière. Met name zijn werk rond belastingschandalen is geprezen en trok de aandacht van het publiek. Echter, zoals Rutte aangeeft, zou men kunnen denken dat Omtzigt wellicht effectiever zou zijn in een andere rol of positie. Het feit dat Omtzigt heeft verklaard ‘Ik zal geen premier worden’ en betrokken is geweest bij zaken zoals de vrijlating van Hüseyin Baybaşin, kan door sommigen als een nadeel worden beschouwd. Dit kan worden gezien als het niet ambiëren van een bepaalde positie of het zich concentreren op bepaalde kwesties. Het toont echter ook zijn toewijding aan principes en waarden. Wat voor sommigen een voordeel lijkt, kan voor anderen een nadeel zijn. Uiteindelijk vormen de politieke keuzes en kwesties waarvoor Omtzigt zich inzet zijn imago in de publieke opinie. Wat door de ene groep als een voordeel wordt beschouwd, kan door anderen als een nadeel worden gezien. Belangrijk is hoe Omtzigt’s politieke traject wordt geëvalueerd in termen van zijn karakter, principes en invloedssfeer.
Vraag: Pieter Omtzigt heeft de gunst van het volk gewonnen met zijn activiteiten en er werd gezegd dat hij in eerste peilingen 36 zetels zou kunnen behalen. Kiezers gaven dus de voorkeur aan een regering onder leiding van Omtzigt. Maar Omtzigt heeft hen boos gemaakt door te zeggen ‘Ik zal geen premier worden’, en hij heeft niet het verwachte aantal zetels behaald. Ja, het is winst om 20 zetels te behalen, maar is het niet een aanzienlijk verlies om van 36 naar 20 zetels te gaan?
Antwoord: Inderdaad, de verklaring van Omtzigt ‘Ik zal geen premier worden’ en vervolgens het niet behalen van het verwachte aantal zetels kan een zekere teleurstelling teweegbrengen. De verwachtingen van kiezers worden gevormd op basis van de visies en beloften van hun leiders en partijen. De afname van het aantal zetels ten opzichte van de aanvankelijk voorspelde zetels kan voor sommigen een teleurstelling zijn. Vooral voorspellingen en peilingen vóór de verkiezingen hebben mogelijk hoge verwachtingen gecreëerd voor de partij onder leiding van Omtzigt. Het niet behalen van het verwachte aantal zetels kan worden gezien als een teleurstelling. Niettemin, het behalen van 20 zetels moet niet worden onderschat als prestatie. Het vertegenwoordigt een sterke aanwezigheid en een effectieve stem in het politieke spectrum. Belangrijk is hoe de behaalde resultaten in het politieke proces worden geanalyseerd en hoe deze worden beoordeeld in termen van de partijstrategie. Een discrepantie tussen de verwachtingen van het volk en de leiderschapsbeloften kan leiden tot teleurstelling en onzekerheid bij kiezers. Echter, politieke processen en leiderschapsvoorkeuren kunnen in de loop van de tijd veranderen. Onder leiding van Omtzigt kan de partij zich voorbereiden op toekomstige verkiezingen door de behaalde resultaten te analyseren en hun strategieën te heroverwegen om beter aan de verwachtingen van het volk te voldoen.”
Vraag: Dus, wordt er snel een vervroegde verkiezing verwacht?
Antwoord: Op dit moment is er nog geen duidelijk tijdsbestek voor vroege verkiezingen in Nederland. Factoren zoals politieke instabiliteit, gebrek aan vertrouwen in de regering of meningsverschillen over specifieke kwesties kunnen echter de mogelijkheid van vervroegde verkiezingen vergroten.
De verwachtte prestatie van de Partij voor de Vrijheid (PVV) onder leiding van Geert Wilders bij de verkiezingen, bij het vormen van een regering kunnen onzekerheid op het politieke toneel in Nederland vergroten. Dit kan leiden tot instabiliteit in de huidige regering of het onvermogen om over belangrijke kwesties overeenstemming te bereiken, wat op zijn beurt de kans op vervroegde verkiezingen vergroot.
Echter, het besluit tot vervroegde verkiezingen omvat doorgaans verschillende factoren en is afhankelijk van het politieke evenwicht waarop de huidige regering steunt en van interpartij-overeenstemming. In Nederland kan de beslissing tot vervroegde verkiezingen worden genomen in gevallen waarin het vertrouwen in de huidige regering verloren gaat, er grote meningsverschillen zijn over een specifieke kwestie, of de regering niet in staat is haar taken uit te voeren.
Op dit moment kan er geen specifieke datum voor vervroegde verkiezingen worden voorspeld. Echter, door politieke situaties en ontwikkelingen te volgen, kan de stabiliteit van de regering en het vertrouwen hierin de kans op vervroegde verkiezingen bepalen.
Vraag: De verkiezingsresultaten zijn in Turkije op verschillende manieren geïnterpreteerd. Vooral over Dilan Yeşilgöz waren er positieve opmerkingen, maar er zijn ook negatieve opmerkingen gemaakt, vooral over de politieke positie van haar vader. Ook werd Dilan Yeşilgöz bekritiseerd vanwege het poseren voor een foto met een kalasjnikov in de hand en vanwege haar verklaring voor de verkiezingen: ‘Ik ben geen Turk, ik heb ook geen Turks paspoort’. Wat is uw mening hierover?
Antwoord: Er waren enkele kwesties die tijdens en na de verkiezingen rond Dilan Yeşilgöz naar voren kwamen. Deze hebben over het algemeen geleid tot verschillende interpretaties en discussies. Sommige positieve opmerkingen concentreerden zich op Yeşilgöz’s politieke carrière, standpunten en inspanningen op het gebied van politiek. Met name haar inzet voor diversiteit en integratie in Nederland werd positief beoordeeld. Echter, als politiek figuur werd haar familiegeschiedenis door sommigen bekritiseerd. Dit kan het resultaat zijn van kritiek die verband houdt met haar familie.
Foto’s van politieke figuren met verwijzingen naar het verleden kunnen vaak onderwerp van discussie zijn. Visuele symboliek in foto’s of afbeeldingen die verbonden zijn met het verleden, kan door sommigen positief worden ontvangen, terwijl anderen het kunnen bekritiseren. Ook haar verklaring dat ze geen Turkse identiteit of paspoort heeft, heeft tot discussie geleid. Dergelijke verklaringen kunnen percepties vormen over de identiteit of verbindingen van een politiek figuur of functionaris en kunnen verschillende interpretaties teweegbrengen. Kortom, onderwerpen die de aandacht van politici en het publiek trekken, zijn vaak onderhevig aan verschillende interpretaties. Iedereen kan een andere kijk hebben, en verklaringen of visuele beelden van politieke figuren kunnen op verschillende manieren worden geïnterpreteerd. Dit soort kwesties zijn vaak onderwerp van discussie in de publieke opinie.
Vraag: De DENK Partij, gesteund door minderheden in Nederland, heeft niet de verwachte vierde zetel kunnen behalen, maar heeft zijn eerdere positie behouden. Hier kunnen verschillende redenen voor zijn, maar wat zou volgens u de belangrijkste reden kunnen zijn voor het niet behalen van deze zetel?
Antwoord: Er kunnen verschillende redenen zijn waarom de DENK Partij niet de verwachte vierde zetel heeft behaald. Ten eerste kunnen de invloed en eisen van politieke partijen op de kiezers niet altijd constant zijn. Het niet behalen van het verwachte aantal zetels kan te wijten zijn aan een ineffectieve strategie of communicatiemethoden tijdens de verkiezingscampagne, veranderende verwachtingen van kiezers of verschillende voorkeuren. De politieke standpunten en boodschappen van de DENK Partij kunnen de interesse wekken van een specifieke groep, terwijl deze niet wordt gesteund door andere groepen. Partijbeleid of beloften kunnen verschillende effecten hebben op de kiezersbasis, wat een obstakel kan vormen voor het behalen van het verwachte aantal zetels. Daarnaast kan de concurrentie op het politieke toneel van invloed zijn. Andere partijen die vergelijkbare standpunten innemen of verschillende strategieën volgen om een breder kiezerspubliek te bereiken, kunnen ertoe leiden dat de verwachtingen van de DENK Partij niet worden waargemaakt. Het niet behalen van het verwachte aantal zetels door de DENK Partij kan verband houden met veranderingen in de kiezersvoorkeuren en politieke atmosfeer. Het beleid en de boodschappen van de partij kunnen de steun van een bepaalde groep krijgen, maar misschien niet van andere groepen. Echter, verkiezingsresultaten worden vaak gevormd door een combinatie van verschillende factoren. De politieke atmosfeer, leiderschapskwaliteiten, campagnestrategieën, mediainvloed en zowel de emotionele als rationele voorkeuren van kiezers kunnen ertoe leiden dat partijen niet het verwachte resultaat behalen. In dit geval kan het niet behalen van het verwachte aantal zetels meerdere redenen hebben.
Conclusie: Het kan worden gezegd dat verkiezingsresultaten een complexe combinatie zijn van factoren. Het beleid van leiders en partijen, communicatiestrategieën, veranderende verwachtingen in de samenleving en de competitieve omgeving hebben de voorkeuren van kiezers beïnvloed en de verkiezingsresultaten bepaald.
Vraag: Kan er een vergelijking worden gemaakt tussen politici in Nederland en politici in Turkije?
Zo ja, met betrekking tot tradities, gewoonten, goede en slechte praktijken, onbekwaamheden en vaardigheden?
Antwoord: We kunnen politici uit verschillende landen vergelijken, maar deze vergelijking zal over het algemeen zijn, omdat het politieke klimaat, de geschiedenis en maatschappelijke dynamiek van elk land verschillend zijn. Het politieke landschap van Turkije en Nederland vertoont op veel manieren verschillen. De politieke structuur van Nederland is over het algemeen gebaseerd op een meerpartijenstelsel en coalitieregeringen zijn gangbaar. Dit betekent vaak dat partijen met verschillende politieke opvattingen samenwerken om een regering te vormen. De politiek in Nederland is over het algemeen meer participatief, open en transparant. Politici hanteren doorgaans een directe en transparante communicatiestijl. In Turkije is echter de politieke sfeer anders. Het partijensysteem en de politieke structuur verschillen, en de politiek kan hier vaak meer gepolariseerd zijn. Politiek kan hier soms emotioneler, gepassioneerder en polemischer zijn. Tegelijkertijd kan in Turkije de individuele macht en invloed van politieke leiders vaak meer uitgesproken zijn. Hoewel het mogelijk is om algemene uitspraken te doen over sommige politici in beide landen, heeft elke politicus zijn unieke kenmerken en stijlen. Sommigen vertonen eerlijkheid, transparantie en effectief leiderschap, terwijl anderen kritiek kunnen krijgen op populisme, corruptie of onbekwaamheid. Tradities, gewoonten en maatschappelijke normen zijn ook belangrijk in deze vergelijking. Bijvoorbeeld, terwijl politiek in Nederland vaak meer gericht is op consensus en samenwerking, kan in Turkije leiderschap en macht meer op de voorgrond staan. Maar deze generalisaties zijn mogelijk niet van toepassing op elke politicus. Kortom, bij het vergelijken van politici in beide landen is het belangrijk om rekening te houden met historische, culturele en maatschappelijke verschillen. In plaats van generalisaties maken, kan het zinvoller zijn om te focussen op de individuele en politieke eigenschappen van elke politicus.
Vraag: Kunnen er vergelijkingen worden gemaakt tussen politici in Nederland en politici in Turkije? Zoals tradities, gewoonten, goede en slechte gewoonten, onbekwaamheden en bekwaamheden…
Antwoord: We kunnen politici uit verschillende landen vergelijken, maar deze vergelijking zal vrij algemeen zijn, omdat de politieke atmosfeer, geschiedenis en maatschappelijke dynamiek van elk land verschillend zijn. Het politieke landschap van Turkije en Nederland vertoont op veel manieren verschillen. De politieke structuur van Nederland is doorgaans gebaseerd op een meerpartijenstelsel en wordt meestal bestuurd door coalitieregeringen. Dit creëert een omgeving waarin partijen met verschillende politieke opvattingen samen een regering vormen. De politiek in Nederland is over het algemeen meer participatief, open en transparant. Politici hanteren vaak een directe en transparante communicatiestijl. Eerlijkheid, transparantie en verbinding met de samenleving zijn belangrijke waarden. In Turkije is de politieke sfeer anders. Het partijensysteem en de politieke structuur verschillen, en de politiek kan hier vaak meer gepolariseerd zijn. Politiek kan hier soms emotioneler, gepassioneerder en polemischer zijn. Ook kan de individuele macht en invloed van politieke leiders in Turkije vaak meer uitgesproken zijn. Hoewel algemene uitspraken mogelijk zijn over sommige politici in beide landen, heeft elke politicus zijn unieke kenmerken en stijlen. Sommigen vertonen eerlijkheid, transparantie en effectief leiderschap, terwijl anderen kritiek kunnen krijgen op populisme, corruptie of onbekwaamheid. Tradities, gewoonten en maatschappelijke normen zijn ook belangrijk in deze vergelijking. Bijvoorbeeld, terwijl politiek in Nederland vaak meer gericht is op consensus en samenwerking, kan in Turkije leiderschap en macht meer op de voorgrond staan. Maar deze algemene uitspraken gelden mogelijk niet voor elke politicus. Concluderend is het belangrijk om bij het vergelijken van politici in beide landen rekening te houden met historische, culturele en maatschappelijke verschillen. In plaats van generalisaties maken, kan het zinvoller zijn om te focussen op de individuele en politieke eigenschappen van elke politicus.
Vraag: Laten we de politieke structuren en politici in Nederland en Turkije vergelijken met een breder perspectief.
Antwoord: Laten we beginnen met Nederland:
• Politieke Structuur: Nederland heeft over het algemeen een meerpartijensysteem en wordt meestal geregeerd door coalitieregeringen. Dit betekent dat partijen met verschillende politieke opvattingen samen een regering vormen. Politieke besluiten worden doorgaans genomen via compromissen en onderhandelingen.
• Stijl van Politici: Nederlandse politici hanteren over het algemeen een open, transparante en directe communicatiestijl. Ze geven de voorkeur aan nauw contact met het publiek en een participatieve benadering. Eerlijkheid, transparantie en verbinding met de samenleving zijn belangrijke waarden.
• Maatschappelijke Normen en Waarden: De Nederlandse samenleving hecht over het algemeen waarde aan democratische waarden, mensenrechten en diversiteit. Transparantie, diversiteit en sociaal welzijn zijn belangrijke kwesties in de politiek.
Situatie in Turkije:
• Politieke Structuur: In Turkije kan de politiek soms meer gepolariseerd zijn en politieke meningsverschillen kunnen meer uitgesproken zijn. Het partijensysteem kan variëren en leiderschap kan soms meer gericht zijn op individuele macht en invloed.
• Stijl van Politici: Turkse politici vertonen vaak een charismatische en krachtige leiderschapsstijl. Emotioneel, gepassioneerd en retorisch kunnen belangrijke aspecten zijn in de politiek. Deze kenmerken zijn echter niet van toepassing op elke politicus.
• Maatschappelijke Normen en Waarden: In Turkije kan politiek soms emotioneler en gepassioneerder zijn, naast de nadruk op sterk leiderschap en nationalisme. Maatschappelijke normen en politieke structuren kunnen in de loop van de tijd veranderen en in verschillende perioden andere accenten leggen.
Een belangrijke factor om in overweging te nemen bij deze vergelijking zijn ook historische en culturele verschillen. Politici in elk land kunnen verschillen vanwege de historische, culturele en maatschappelijke dynamiek van hun landen. Om de verschillen en overeenkomsten tussen politieke structuren en politici in Nederland en Turkije te begrijpen, is het essentieel om rekening te houden met de historische, culturele en maatschappelijke ontwikkelingen binnen elk land. Binnen deze context kan het begrijpen van de unieke kenmerken van politici en politieke structuren een gezondere benadering bieden.
************************
Een van de laatste artiekel op de Nederlandse pers:
Migranten roepen op tot bescherming en erkenning in Nederland
De stofwolken van de recente Nederlandse verkiezingen zijn nog niet neergedaald of Nederland staat aan de vooravond van gesprekken over een mogelijk nieuwe coalitie. Met een verdubbeling van zetels voor de PVV (Wilders) tot 37 en ondanks een ogenschijnlijk gematigde toon van Wilders over de Islam, groeit er onder de moslimgemeenschap in Nederland onrust over een mogelijk groter wordende polorisatie binnen de Nederlandse samenleving waarin islamofobie en xenofobie nog meer gestalte zal krijgen.
Wilders’ pleidooi voor gesloten grenzen, met de bewering dat Nederland geen migranten meer nodig heeft, staat echter haaks op de realiteit. Volgens Margaritis Schinas, vice-voorzitter van de Europese Commissie, bleek vorig jaar bijna 5 procent van de vacatures onvervuld, waarmee de noodzaak van immigratie wordt onderstreept. Ook al kondigt Wilders vreemdelingenhaat aan dit zal realiteit niet doen veranderen. Immigratie is niet van deze tijd alleen. Zo heeft de Nederlandse regering zestig jaar terug mensen uitgenodigd om naar Nederland te komen en voor hen te werken. Zij hebben voor de Nederlandse economie hard gewerkt en daarmee een bijdrage aan de economie en welvaart geleverd. Immigranten zijn dan ook een verrijking voor de Nederlandse samenleving geweest en zullen dat ook blijven.
Hoewel immigranten cruciaal zijn om openstaande vacatures te vullen ook vandaag de dag weer, voelen zij zich steeds minder veilig in Nederland. Ondanks decennia van bijdragen aan de Nederlandse economie, ervaren migranten nu vaak discriminatie en worden zij als ongewenst neergezet binnen de samenleving. Om deze negatieve beeldvorming en daardoor ontstane ontwikkelingen te doen stoppen, roepen zij op tot erkenning en bescherming binnen het Kaderverdrag inzake de bescherming van nationale minderheden.
Hoewel oud minister-president Wim Kok ooit voorstander was, werd het initiatief om in ieder geval Turkse en Marokkaanse mensen in dit verdrag op te nemen afgewezen in de Tweede Kamer. Nu is het echter de tijd om dit te heroverwegen. Het Kaderverdrag biedt bescherming tegen bedreigingen, discriminatie en geweld op basis van etnische, culturele of religieuze identiteit. Op dit moment zijn slechts de Friesen opgenomen in dit verdrag. Daarbij staat geen enkel hinder de hedendaagse migranten tevens alsnog op te nemen in dit Verdrag als minderheid. Want er staat in de Toepassing van het Kaderverdag volgende beschrijving: “Het verdrag bevat geen definitie van wat een nationale minderheid is. Hierover kon door de lidstaten van de Raad van Europa geen overeenstemming worden bereikt. Het is daarom aan elke ratificerende lidstaat zelf om te bepalen op welke groepen binnen hun grondgebied het verdrag van toepassing is.”
De oproep is daarmee duidelijk: migranten willen erkenning als minderheid en vragen om opname in het Kaderverdrag. Hiermee streven zij naar bescherming, niet alleen voor henzelf, maar ook voor een toekomst waarin Nederland als voorbeeld dient voor de Europese Unie.
*Bij de parlementsverkiezingen werd de partij van de racist Wilders de ‘grootste partij’.
*De Nederlanders, die ooit geen premie gaven aan racistische partijen, nu dat de sociaal-economische situatie de reden is waarom ze racisme verkiezen, factoren zoals immigratie, veiligheidszorgen en terroristische dreigingen leugens.
*Frans Timmerman’s PvdA/GroenLinks werd tweede.
*De VVD-partij van Dilan Yesilgoz zakte van de eerste naar de derde plaats.
*De S C partij van Pieter Omtzigt, de favoriet, werd vierde.
*De minderheidspartij DENK behield haar 3 zetels.
İlhan KARAÇAY
Nederland staat voor de grootste schande in de geschiedenis van de politiek. Als we kijken naar de uitslag van de parlementsverkiezingen van gisteren, zijn we gedwongen om een dergelijke opmerking te maken.
Wilders, een andere racistische leider, werd gisteren de grootste winnaar van de verkiezingen in Nederland, een land dat ooit geen premie gaf aan racistische namen als Glimmerveen en Janmaat.
Ik schreef ooit een commentaar voor Nederland met de titel “Wat een land ben je, Nederland”, met andere woorden: “Wat een prachtig land ben je, Nederland”. In dit commentaar voegde ik eraan toe: “Nederland is heel klein maar heeft een enorm hart”.
Nederland is een land dat zich van oudsher heeft onderscheiden op het gebied van democratie en vrijheden. Ze staan bekend om hun grote vrijheden, democratische principes en een sociale structuur gebaseerd op tolerantie. Nederlanders zijn vaak pioniers geweest op het gebied van pluralisme en acceptatie van verschillen. Als samenleving die deze waarden heeft omarmd, hebben ze een omgeving gecreëerd waarin verschillende culturen, overtuigingen en gedachten vreedzaam kunnen samenleven.
De democratische structuur en liberale sfeer van Nederland hebben de bewondering van veel mensen gewonnen. Het behouden en bevorderen van deze waarden kan een belangrijk voorbeeld zijn op internationaal niveau. Als je het Nederlandse volk wilt bedanken, kun je misschien je gedachten en gevoelens rechtstreeks delen met het Nederlandse volk of op Nederland-specifieke platforms. Het respecteren van ieders begrip en culturele erfgoed kan een belangrijke stap zijn op weg naar een meer wereldwijd geharmoniseerde wereld.
WAAROM WILDERS?
Ik kan zeggen dat de uitslag van de verkiezingen van gisteren niet verrassend was. De reden hiervoor kan ik als volgt uitleggen:
Veranderingen in politieke voorkeuren in Nederland zijn meestal het resultaat van een complexe combinatie. De opkomst van de PVV-partij van Wilders kan worden verklaard door de interactie van vele factoren. Factoren zoals de veranderende dynamiek in de politieke sfeer, de sociaaleconomische situatie, immigratie, zorgen over de veiligheid en terroristische dreigingen beïnvloeden de voorkeuren van kiezers.
Immigratie- en integratiekwesties zijn bijvoorbeeld al lang een belangrijk onderwerp van debat in Nederland. Sommige Nederlanders neigen naar partijen die een harder beleid op dit gebied voorstaan. Bovendien kunnen kwesties als bezorgdheid over veiligheid en terroristische dreigingen de voorkeur van kiezers beïnvloeden. Wilders kan eruit springen als een figuur die een strenger beleid op deze gebieden voorstaat.
Daarnaast kunnen echter ook factoren als veranderingen in de politieke sfeer, de prestaties van andere partijen, verkiezingscampagnes en de rol van de media van invloed zijn. Het is vaak onvoldoende om een verkiezingsuitslag aan één oorzaak toe te schrijven, omdat de voorkeuren van kiezers divers en complex zijn.
Als gevolg hiervan kan de opkomst van Wilders’ PVV-partij worden verklaard door een combinatie van verschillende factoren. In een omgeving waar de politieke sfeer voortdurend verandert en de voorkeuren van kiezers zeer uiteenlopend zijn, kunnen verkiezingsuitslagen gelaagd zijn.
PİETER OMTZİGT’S FOUTEN
Bij de verkiezingen in Nederland kan ik zeggen dat bijna alle partijen en hun leiders fouten hebben gemaakt. De NSC Partij, nieuw opgericht door Pieter Omtzigt, die schitterde als een ster, zou volgens de eerste peilingen 36 zetels winnen. Pieter Omtzigt deed echter, op een manier die een politiek leider onwaardig is, een belachelijke uitspraak als “Als wij de eerste partij worden, word ik geen premier”. Omtzigt herhaalde deze uitspraak later, waardoor de kiezers in verwarring werden gebracht.
Ook het feit dat Omtzigt bemiddelde voor Van Lienden, die de Nederlandse staat tijdens de corona-epidemie heeft opgelicht, en dat hij hierover met premier Rutte heeft gesproken, was een nadeel voor hem.
DİLAN YEŞİLGÖZ’S FOUTEN
Dilan Yesilgoz, die werd gekozen als politiek leider van de VVD-partij na het aftreden van premier Rutte als politiek leider van de VVD-partij, was aanvankelijk de belangrijkste kandidaat voor de post van premier. Helaas maakte Yeşilgöz, net als Pieter Omtzigt, fouten in haar uitspraken. De grootste fout van Yeşilgöz was om te verklaren dat ze een coalitie kon vormen met een racist als Wilders. Yeşilgöz besefte later zijn fout en krabbelde terug, maar het was te laat. Door zijn politieke onervarenheid kon Yeşilgöz niet de nodige antwoorden geven op de vragen en zijn terugval in de peilingen werd weerspiegeld in de verkiezingsuitslag.
FOUTEN VAN DE LINKSE LEIDER TIMMERMANS
Frans Timmermans, de leider van de formatie van de Partij van de Arbeid en GroenLinks, slaagde er niet in om de perceptie van ‘ervaren politicus’ te creëren die van hem werd verwacht. Timmermans, die genoegen nam met zwakke uitspraken tegen de sluwe uitspraken van de racistische leider Wilders, kreeg meer stemmen dan verwacht, maar kon niet de grootste politicus van de verkiezingen worden.
HET SUCCES VAN WILDERS
Geert Wilders is een belangrijke politieke figuur in Nederland en leider van een extreemrechtse politieke partij. Zijn electorale succes kan om verschillende redenen worden toegeschreven. Ten eerste heeft Wilders met zijn politieke discours, dat zich richt op gevoelige onderwerpen als immigratie, islam en nationale identiteit, de zorgen van sommige Nederlanders kunnen wegnemen.
Met name zijn harde en duidelijke standpunt over het immigratiebeleid kan de steun winnen van kiezers die de zorgen van het land over immigranten delen. Bovendien hebben sommige mensen die in Nederland wonen interesse getoond in het beleid van Wilders vanwege hun ongemak met culturele verandering.
Factoren als economische onzekerheid, zorgen over de veiligheid en kwesties van Nederlandse nationale soevereiniteit speelden echter ook een rol in de steun van Wilders. We moeten echter niet vergeten dat elke verkiezing een andere dynamiek en vele factoren heeft.
Enkele redenen voor het succes van Wilders in de verkiezingen kunnen als volgt zijn:
1. Immigratie- en integratiebeleid: Wilders staat bekend om zijn harde standpunt over immigratie. Sommige Nederlanders deelden hun zorgen over zijn immigratiebeleid en steunden dit beleid.
2. Zorgen over veiligheid en terrorisme: Terroristische aanslagen en zorgen over de veiligheid hebben de belangstelling voor het harde beleid van Wilders doen toenemen. Deze situatie zorgde ervoor dat sommige kiezers strengere veiligheidsmaatregelen eisten.
3. Nationale identiteit en soevereiniteitskwesties: Wilders gebruikt een discours dat de nationale identiteit van Nederland wil beschermen en soevereiniteit wil benadrukken. Een dergelijke nadruk is aantrekkelijk geweest voor sommige kiezers.
4. Economische onzekerheid: Economische moeilijkheden zijn van invloed geweest op de politieke voorkeuren van sommige Nederlanders. Wilders’ discours over economisch beleid heeft de aandacht van kiezers getrokken in tijden van economische onzekerheid.
Elke verkiezing heeft echter zijn eigen dynamiek en de resultaten worden bepaald door een combinatie van vele factoren. Deze opmerkingen zijn slechts enkele van de redenen voor het electorale succes van Wilders.
DE MINDERHEIDSPARTIJ DENK BLEEF ONVERANDERD
De partij van minderheiden DENK, die voor de verkiezingen werd gesteund door veel NGO’s, waaronder ikzelf, haalde niet de verwachte winst en behield haar 3 zetels. Op de foto is Stefan van Baarle, de politieke leider van DENK, te zien met Palestijnse vlaggen tijdens de viering na de verkiezingen in Amsterdam.
*Genel seçimlerde Irkçı Wilders’in partisi ‘En büyük parti’ oldu.
*Bir zamanlar ırkçı partilere hiç prim vermeyen Hollandalılar’ın,
şimdi ırkçılığa prim vermelerinin ardında, sosyoekonomik durum,
göçmenlik, güvenlik endişeleri, ve terör tehditleri gibi faktörler
yatıyor.
*Frans Timmerman’ın, PvdA/Yeşil Sol birleşimi ikinci oldu.
*Dilan Yeşilgöz’ün VVD partisi, birincilikten üçüncülüğe düştü.
*Favori olan Pieter Omtzigt’in S C partisi dördüncü oldu.
*Azınlıkların partisi DENK 3 olan sandalye sayısını korudu.
İlhan KARAÇAY yazdı:
Hollanda, siyaset tarihinin en büyük utanç tablosu ile karşı karşıya. Dün yapılan genel seçimlerin sonucuna baktığımız zaman, böyle bir yorum yapmak zorunda kalırız.
Bir zamanlar, Glimmerveen ve Janmaat gibi ırkçı isimlere prim vermeyen Hollanda’da dün, bir başka ırkçı lider Wilders, seçimin en büyük kazananı oldu.
Bir zamanlar Hollanda için, “Sen neymişsin be Hollanda”, yani “Sen ne şahane bir ülkesin Hollanda” başlığı ile bir yorum yazmıştım. Bu yorumumda Hollanda için, “Çok küçük ama, kocaman bir kalbi var Hollanda’nın” diye eklemiştim.
Hollanda, demokrasi ve özgürlükler konusunda tarihsel olarak öne çıkan bir ülke. Yüksek özgürlükler, demokratik ilkeler ve hoşgörüye dayalı bir toplum yapısı ile bilinirler. Hollandalılar, çoğulculuğu ve farklılıkları kabul etme konusunda genellikle öncü olmuşlardır. Bu değerleri benimsemiş bir toplum olarak, farklı kültürlerin, inançların ve düşüncelerin bir arada barış içinde yaşamasına olanak tanıyan bir ortam oluşturmuşlardır.
Hollanda’nın demokratik yapısı ve özgürlükçü atmosferi, birçok insanın takdirini kazanmıştır. Bu değerleri korumak ve desteklemek, uluslararası düzeyde de önemli bir örnek teşkil edebilir. Eğer Hollanda halkına teşekkür etmek istiyorsanız, belki de paylaştığınız bu duygu ve düşünceleri doğrudan Hollandalılarla veya Hollanda’ya özgü platformlarda paylaşabilirsiniz. Herkesin anlayışına ve kültürel mirasına saygı duymak, küresel anlamda daha uyumlu bir dünya için önemli bir adım olabilir.
NEDEN WİLDERS?
Dünkü seçimlerin sonucunun şaşırtmadığını söyleyebilirim. Bunun gerekçesini de şöyle izah edebilirim:
Hollanda’daki siyasi tercihlerin değişmesi, genellikle karmaşık bir kombinasyonun sonucudur. Wilders’in PVV Partisi’nin yükselişi, birçok faktörün etkileşimiyle açıklanabilir. Siyasi atmosferdeki değişen dinamikler, sosyoekonomik durum, göçmenlik, güvenlik endişeleri, ve terör tehditleri gibi faktörler, seçmenlerin tercihlerini etkiler.
Örneğin, Hollanda’da göçmenlik ve entegrasyon konuları uzun süredir önemli bir tartışma konusu olmuştur. Bazı Hollandalılar, bu konularda daha sert politikaların savunulduğu partilere yönelebilirler. Ayrıca, güvenlik endişeleri ve terör tehditleri gibi konular da seçmenlerin tercihlerini etkileyebilir. Wilders, bu konularda daha katı politikaları savunan bir figür olarak öne çıkabilir.
Ancak, buna ek olarak, siyasi atmosferdeki değişiklikler, diğer partilerin performansı, seçim kampanyaları ve medyanın rolü gibi faktörler de etkili olabilir. Herhangi bir seçim sonucunu tek bir nedene bağlamak genellikle yetersiz kalır çünkü seçmenlerin tercihleri çok çeşitli ve karmaşıktır.
Sonuç olarak, Wilders’in PVV Partisi’nin yükselişi, çeşitli faktörlerin birleşimiyle açıklanabilir. Siyasi atmosferin sürekli değiştiği ve seçmenlerin tercihlerinin geniş bir yelpazeye yayıldığı bir ortamda, seçim sonuçları çok katmanlı olabilir.
OMTZİGT’İN HATALARI
Hollanda’da yapılan seçimlerde, partilerin ve liderlerinin hemen hemen tamamının hatalar yaptığını söyleyebilirim. Bir yıldız gibi parlayan Pieter Omtzigt’in yeni kurduğu NSC Partisi, ilk anketlere göre 36 sandalye kazanacaktı. Ne var ki Pieter Omtzigt, bir siyasi lidere yakışmayacak bir şekilde, “Birinci parti olursak, ben Başbakanlık yapmayacağım” gibi çok saçma bir açıklama yaptı. Bu açıklamasını daha sonra da tekrarlayan Omtzigt, haliyle seçmenlerin kafasını karıştırdı.
Omtzigt’in, corona salgını sırasında, Hollanda devletini dolandıran Van Lienden adlı kişiye aracılık yapması ve bu konuda Başbakan Rutte ile konuşması da, onun için bir dezavantaj oldu.
DİLAN YEŞİLGÖZ’ÜN HATALARI
Başbakan Rutte’nin VVD Partisi siyasi liderliğinden ayrılmasından sonra partinin siyasi lideri olarak seçilen Dilan Yeşilgöz, başlangıçta Başbakanlığın en büyük adayı idi. Ama ne yazık ki Yeşilgöz de Pieter Omtzigt gibi beyanatlarında yanlışlıklar yaptı. Yeşilgöz’ün en büyük yanlışı, Wilders gibi bir ırkçı ile koalisyon kurabileceğini açıklamasıydı. Daha sonra bu hatasını anlayan Yeşilgöz çark etti ama, çok geç kalmıştı. Siyasi deneyimsizliği nedeniyle, sorulara gerekli cevapları veremeyen Yeşilgöz, anketlerdeki düşüşünü seçim sonucuna da yansıttı.
SOLCU LİDER TİMMERMANS’IN HATALARI
İşçi Partisi ve Yeşil Sol Partisi oluşumunun lideri Frans Timmerman, kendisinden beklenen ‘Deneyimli politikacı’ algısını yaratamadı. Irkçı lider Wilders’in kurnaz beyanatlarına karşı zayıf beyanatlarla yetinen Timmermans, beklenenden çok oy aldı ama, seçimin en büyüğü olamadı.
WİLDERS’İN BAŞARISI
Geert Wilders, Hollanda’da önemli bir politik figürdür ve aşırı sağcı bir siyasi parti lideridir. Seçimlerdeki başarısının birkaç nedeni olabilir. Öncelikle, Wilders’in politik söylemi, göçmenlik, İslam ve ulusal kimlik gibi hassas konular üzerine odaklanması, bazı Hollandalıların endişe duyduğu konulara seslenmesini sağlamıştır.
Özellikle göçmenlik politikaları konusunda sert ve net tutumu, ülkenin göçmenlerle ilgili endişelerini paylaşan seçmenlerin desteğini kazanabilir. Ayrıca, Hollanda’da yaşayan bazı insanlar, kültürel değişimden duydukları rahatsızlık nedeniyle Wilders’in politikalarına ilgi göstermişlerdir.
Bununla birlikte, ekonomik belirsizlik, güvenlik endişeleri ve Hollanda’nın ulusal egemenlik meseleleri gibi faktörler de Wilders’in destek bulmasında rol oynamıştır. Ancak her seçimin farklı dinamikleri ve çok sayıda etkeni olduğunu unutmamak gerekir.
Wilders’in seçimlerdeki başarısının bazı nedenleri şunlar olabilir:
Göçmenlik ve Entegrasyon Politikaları: Wilders, göçmenlik konusundaki sert tutumuyla tanınır. Bazı Hollandalılar, göçmenlik politikaları üzerinden duydukları endişeleri paylaşmış ve bu politikaları desteklemiştir.
Güvenlik ve Terör Endişeleri: Terör saldırıları ve güvenlik endişeleri, Wilders’in sert politikalarına olan ilgiyi artırmıştır. Bu durum, bazı seçmenlerin daha sert güvenlik önlemleri istemesine neden olmuştur.
Ulusal Kimlik ve Egemenlik Meseleleri: Wilders, Hollanda’nın ulusal kimliğini korumak ve egemenliği vurgulamak isteyen bir söylem kullanıyor. Bu tür vurgular, bazı seçmenler için çekici olmuştur.
Ekonomik Belirsizlik: Ekonomik zorluklar, bazı Hollandalıların siyasi tercihlerinde etkili olmuştur. Wilders’in ekonomi politikaları hakkındaki söylemi, ekonomik belirsizlik dönemlerinde seçmenlerin dikkatini çekmiştir.
Ancak, her seçim kendi dinamiklerine sahiptir ve birçok faktörün bir araya gelmesiyle sonuçlar ortaya çıkar. Bu yorumlar, Wilders’in seçimlerdeki başarısının nedenlerinin sadece birkaçını temsil etmiştir.
AZINLIKLARIN PARTİSİ DENK YERİNDE SAYDI
Seçim öncesinde, şahsımın da olduğu gibi, pek çok STK tarafından desteklenen azınlıkların partisi DENK, beklenen kazancı elde edemedi ve 3 olan sandalye sayısını korudu. Fotoğrafta, DENK’in siyasi lideri Stefan van Baarle, seçim sonrasında Amsterdam’da yapılan kutlama şenliğinde Filistin bayrakları ile görülüyor.
*Genel seçimlerde Irkçı Wilders’in partisi ‘En büyük parti’ oldu.
*Bir zamanlar ırkçı partilere hiç prim vermeyen Hollandalılar’ın,
şimdi ırkçılığa prim vermelerinin ardında, sosyoekonomik durum,
göçmenlik, güvenlik endişeleri, ve terör tehditleri gibi faktörler
yatıyor.
*Frans Timmermans’ın, PvdA/Yeşil Sol birleşimi ikinci oldu.
*Dilan Yeşilgöz’ün VVD partisi, birincilikten üçüncülüğe düştü.
*Favori olan Pieter Omtzigt’in S C partisi dördüncü oldu.
*Azınlıkların partisi DENK 3 olan sandalye sayısını korudu.
(Haberin Hollandacası en altta)
(Nederlandse versie van het nieuws onderaan)
İlhan KARAÇAY yazdı:
Hollanda, siyaset tarihinin en büyük utanç tablosu ile karşı karşıya. Dün yapılan genel seçimlerin sonucuna baktığımız zaman, böyle bir yorum yapmak zorunda kalırız.
Bir zamanlar, Glimmerveen ve Janmaat gibi ırkçı isimlere prim vermeyen Hollanda’da dün, bir başka ırkçı lider Wilders, seçimin en büyük kazananı oldu.
Bir zamanlar Hollanda için, “Sen neymişsin be Hollanda”, yani “Sen ne şahane bir ülkesin Hollanda” başlığı ile bir yorum yazmıştım. Bu yorumumda Hollanda için, “Çok küçük ama, kocaman bir kalbi var Hollanda’nın” diye eklemiştim.
Hollanda, demokrasi ve özgürlükler konusunda tarihsel olarak öne çıkan bir ülke. Yüksek özgürlükler, demokratik ilkeler ve hoşgörüye dayalı bir toplum yapısı ile bilinirler. Hollandalılar, çoğulculuğu ve farklılıkları kabul etme konusunda genellikle öncü olmuşlardır. Bu değerleri benimsemiş bir toplum olarak, farklı kültürlerin, inançların ve düşüncelerin bir arada barış içinde yaşamasına olanak tanıyan bir ortam oluşturmuşlardır.
Hollanda’nın demokratik yapısı ve özgürlükçü atmosferi, birçok insanın takdirini kazanmıştır. Bu değerleri korumak ve desteklemek, uluslararası düzeyde de önemli bir örnek teşkil edebilir. Eğer Hollanda halkına teşekkür etmek istiyorsanız, belki de paylaştığınız bu duygu ve düşünceleri doğrudan Hollandalılarla veya Hollanda’ya özgü platformlarda paylaşabilirsiniz. Herkesin anlayışına ve kültürel mirasına saygı duymak, küresel anlamda daha uyumlu bir dünya için önemli bir adım olabilir.
NEDEN WİLDERS?
Dünkü seçimlerin sonucunun şaşırtmadığını söyleyebilirim. Bunun gerekçesini de şöyle izah edebilirim:
Hollanda’daki siyasi tercihlerin değişmesi, genellikle karmaşık bir kombinasyonun sonucudur. Wilders’in PVV Partisi’nin yükselişi, birçok faktörün etkileşimiyle açıklanabilir. Siyasi atmosferdeki değişen dinamikler, sosyoekonomik durum, göçmenlik, güvenlik endişeleri, ve terör tehditleri gibi faktörler, seçmenlerin tercihlerini etkiler.
Örneğin, Hollanda’da göçmenlik ve entegrasyon konuları uzun süredir önemli bir tartışma konusu olmuştur. Bazı Hollandalılar, bu konularda daha sert politikaların savunulduğu partilere yönelebilirler. Ayrıca, güvenlik endişeleri ve terör tehditleri gibi konular da seçmenlerin tercihlerini etkileyebilir. Wilders, bu konularda daha katı politikaları savunan bir figür olarak öne çıkabilir.
Ancak, buna ek olarak, siyasi atmosferdeki değişiklikler, diğer partilerin performansı, seçim kampanyaları ve medyanın rolü gibi faktörler de etkili olabilir. Herhangi bir seçim sonucunu tek bir nedene bağlamak genellikle yetersiz kalır çünkü seçmenlerin tercihleri çok çeşitli ve karmaşıktır.
Sonuç olarak, Wilders’in PVV Partisi’nin yükselişi, çeşitli faktörlerin birleşimiyle açıklanabilir. Siyasi atmosferin sürekli değiştiği ve seçmenlerin tercihlerinin geniş bir yelpazeye yayıldığı bir ortamda, seçim sonuçları çok katmanlı olabilir.
OMTZİGT’İN HATALARI
Hollanda’da yapılan seçimlerde, partilerin ve liderlerinin hemen hemen tamamının hatalar yaptığını söyleyebilirim. Bir yıldız gibi parlayan Pieter Omtzigt’in yeni kurduğu NSC Partisi, ilk anketlere göre 36 sandalye kazanacaktı. Ne var ki Pieter Omtzigt, bir siyasi lidere yakışmayacak bir şekilde, “Birinci parti olursak, ben Başbakanlık yapmayacağım” gibi çok saçma bir açıklama yaptı. Bu açıklamasını daha sonra da tekrarlayan Omtzigt, haliyle seçmenlerin kafasını karıştırdı.
Omtzigt’in, corona salgını sırasında, Hollanda devletini dolandıran Van Lienden adlı kişiye aracılık yapması ve bu konuda Başbakan Rutte ile konuşması da, onun için bir dezavantaj oldu.
DİLAN YEŞİLGÖZ’ÜN HATALARI
Başbakan Rutte’nin VVD Partisi siyasi liderliğinden ayrılmasından sonra partinin siyasi lideri olarak seçilen Dilan Yeşilgöz, başlangıçta Başbakanlığın en büyük adayı idi. Ama ne yazık ki Yeşilgöz de Pieter Omtzigt gibi beyanatlarında yanlışlıklar yaptı. Yeşilgöz’ün en büyük yanlışı, Wilders gibi bir ırkçı ile koalisyon kurabileceğini açıklamasıydı. Daha sonra bu hatasını anlayan Yeşilgöz çark etti ama, çok geç kalmıştı. Siyasi deneyimsizliği nedeniyle, sorulara gerekli cevapları veremeyen Yeşilgöz, anketlerdeki düşüşünü seçim sonucuna da yansıttı.
SOLCU LİDER TİMMERMANS’IN HATALARI
İşçi Partisi ve Yeşil Sol Partisi oluşumunun lideri Frans Timmerman, kendisinden beklenen ‘Deneyimli politikacı’ algısını yaratamadı. Irkçı lider Wilders’in kurnaz beyanatlarına karşı zayıf beyanatlarla yetinen Timmermans, beklenenden çok oy aldı ama, seçimin en büyüğü olamadı.
WİLDERS’İN BAŞARISI
Geert Wilders, Hollanda’da önemli bir politik figürdür ve aşırı sağcı bir siyasi parti lideridir. Seçimlerdeki başarısının birkaç nedeni olabilir. Öncelikle, Wilders’in politik söylemi, göçmenlik, İslam ve ulusal kimlik gibi hassas konular üzerine odaklanması, bazı Hollandalıların endişe duyduğu konulara seslenmesini sağlamıştır.
Özellikle göçmenlik politikaları konusunda sert ve net tutumu, ülkenin göçmenlerle ilgili endişelerini paylaşan seçmenlerin desteğini kazanabilir. Ayrıca, Hollanda’da yaşayan bazı insanlar, kültürel değişimden duydukları rahatsızlık nedeniyle Wilders’in politikalarına ilgi göstermişlerdir.
Bununla birlikte, ekonomik belirsizlik, güvenlik endişeleri ve Hollanda’nın ulusal egemenlik meseleleri gibi faktörler de Wilders’in destek bulmasında rol oynamıştır. Ancak her seçimin farklı dinamikleri ve çok sayıda etkeni olduğunu unutmamak gerekir.
Wilders’in seçimlerdeki başarısının bazı nedenleri şunlar olabilir:
Göçmenlik ve Entegrasyon Politikaları: Wilders, göçmenlik konusundaki sert tutumuyla tanınır. Bazı Hollandalılar, göçmenlik politikaları üzerinden duydukları endişeleri paylaşmış ve bu politikaları desteklemiştir.
Güvenlik ve Terör Endişeleri: Terör saldırıları ve güvenlik endişeleri, Wilders’in sert politikalarına olan ilgiyi artırmıştır. Bu durum, bazı seçmenlerin daha sert güvenlik önlemleri istemesine neden olmuştur.
Ulusal Kimlik ve Egemenlik Meseleleri: Wilders, Hollanda’nın ulusal kimliğini korumak ve egemenliği vurgulamak isteyen bir söylem kullanıyor. Bu tür vurgular, bazı seçmenler için çekici olmuştur.
Ekonomik Belirsizlik: Ekonomik zorluklar, bazı Hollandalıların siyasi tercihlerinde etkili olmuştur. Wilders’in ekonomi politikaları hakkındaki söylemi, ekonomik belirsizlik dönemlerinde seçmenlerin dikkatini çekmiştir.
Ancak, her seçim kendi dinamiklerine sahiptir ve birçok faktörün bir araya gelmesiyle sonuçlar ortaya çıkar. Bu yorumlar, Wilders’in seçimlerdeki başarısının nedenlerinin sadece birkaçını temsil etmiştir.
AZINLIKLARIN PARTİSİ DENK YERİNDE SAYDI
Seçim öncesinde, şahsımın da olduğu gibi, pek çok STK tarafından desteklenen azınlıkların partisi DENK, beklenen kazancı elde edemedi ve 3 olan sandalye sayısını korudu. Fotoğrafta, DENK’in siyasi lideri Stefan van Baarle, seçim sonrasında Amsterdam’da yapılan kutlama şenliğinde Filistin bayrakları ile görülüyor.
******************************* DE SCHANDE VAN DE NEDERLANDSE POLITIEKE GESCHIEDENIS…
*Bij de parlementsverkiezingen werd de partij van de racist Wilders de ‘grootste partij’.
*De Nederlanders, die ooit geen premie gaven aan racistische partijen, nu dat de sociaal-economische situatie de reden is waarom ze racisme verkiezen, factoren zoals immigratie, veiligheidszorgen en terroristische dreigingen leugens.
*Frans Timmerman’s PvdA/GroenLinks werd tweede.
*De VVD-partij van Dilan Yesilgoz zakte van de eerste naar de derde plaats.
*De S C partij van Pieter Omtzigt, de favoriet, werd vierde.
*De minderheidspartij DENK behield haar 3 zetels.
İLHAN KARAÇAY
Nederland staat voor de grootste schande in de geschiedenis van de politiek. Als we kijken naar de uitslag van de parlementsverkiezingen van gisteren, zijn we gedwongen om een dergelijke opmerking te maken.
Wilders, een andere racistische leider, werd gisteren de grootste winnaar van de verkiezingen in Nederland, een land dat ooit geen premie gaf aan racistische namen als Glimmerveen en Janmaat.
Ik schreef ooit een commentaar voor Nederland met de titel “Wat een land ben je, Nederland”, met andere woorden: “Wat een prachtig land ben je, Nederland”. In dit commentaar voegde ik eraan toe: “Nederland is heel klein maar heeft een enorm hart”.
Nederland is een land dat zich van oudsher heeft onderscheiden op het gebied van democratie en vrijheden. Ze staan bekend om hun grote vrijheden, democratische principes en een sociale structuur gebaseerd op tolerantie. Nederlanders zijn vaak pioniers geweest op het gebied van pluralisme en acceptatie van verschillen. Als samenleving die deze waarden heeft omarmd, hebben ze een omgeving gecreëerd waarin verschillende culturen, overtuigingen en gedachten vreedzaam kunnen samenleven.
De democratische structuur en liberale sfeer van Nederland hebben de bewondering van veel mensen gewonnen. Het behouden en bevorderen van deze waarden kan een belangrijk voorbeeld zijn op internationaal niveau. Als je het Nederlandse volk wilt bedanken, kun je misschien je gedachten en gevoelens rechtstreeks delen met het Nederlandse volk of op Nederland-specifieke platforms. Het respecteren van ieders begrip en culturele erfgoed kan een belangrijke stap zijn op weg naar een meer wereldwijd geharmoniseerde wereld.
WAAROM WILDERS?
Ik kan zeggen dat de uitslag van de verkiezingen van gisteren niet verrassend was. De reden hiervoor kan ik als volgt uitleggen:
Veranderingen in politieke voorkeuren in Nederland zijn meestal het resultaat van een complexe combinatie. De opkomst van de PVV-partij van Wilders kan worden verklaard door de interactie van vele factoren. Factoren zoals de veranderende dynamiek in de politieke sfeer, de sociaaleconomische situatie, immigratie, zorgen over de veiligheid en terroristische dreigingen beïnvloeden de voorkeuren van kiezers.
Immigratie- en integratiekwesties zijn bijvoorbeeld al lang een belangrijk onderwerp van debat in Nederland. Sommige Nederlanders neigen naar partijen die een harder beleid op dit gebied voorstaan. Bovendien kunnen kwesties als bezorgdheid over veiligheid en terroristische dreigingen de voorkeur van kiezers beïnvloeden. Wilders kan eruit springen als een figuur die een strenger beleid op deze gebieden voorstaat.
Daarnaast kunnen echter ook factoren als veranderingen in de politieke sfeer, de prestaties van andere partijen, verkiezingscampagnes en de rol van de media van invloed zijn. Het is vaak onvoldoende om een verkiezingsuitslag aan één oorzaak toe te schrijven, omdat de voorkeuren van kiezers divers en complex zijn.
Als gevolg hiervan kan de opkomst van Wilders’ PVV-partij worden verklaard door een combinatie van verschillende factoren. In een omgeving waar de politieke sfeer voortdurend verandert en de voorkeuren van kiezers zeer uiteenlopend zijn, kunnen verkiezingsuitslagen gelaagd zijn.
PİETER OMTZİGT’S FOUTEN
Bij de verkiezingen in Nederland kan ik zeggen dat bijna alle partijen en hun leiders fouten hebben gemaakt. De NSC Partij, nieuw opgericht door Pieter Omtzigt, die schitterde als een ster, zou volgens de eerste peilingen 36 zetels winnen. Pieter Omtzigt deed echter, op een manier die een politiek leider onwaardig is, een belachelijke uitspraak als “Als wij de eerste partij worden, word ik geen premier”. Omtzigt herhaalde deze uitspraak later, waardoor de kiezers in verwarring werden gebracht.
Ook het feit dat Omtzigt bemiddelde voor Van Lienden, die de Nederlandse staat tijdens de corona-epidemie heeft opgelicht, en dat hij hierover met premier Rutte heeft gesproken, was een nadeel voor hem.
DİLAN YEŞİLGÖZ’S FOUTEN
Dilan Yesilgoz, die werd gekozen als politiek leider van de VVD-partij na het aftreden van premier Rutte als politiek leider van de VVD-partij, was aanvankelijk de belangrijkste kandidaat voor de post van premier. Helaas maakte Yeşilgöz, net als Pieter Omtzigt, fouten in haar uitspraken. De grootste fout van Yeşilgöz was om te verklaren dat ze een coalitie kon vormen met een racist als Wilders. Yeşilgöz besefte later zijn fout en krabbelde terug, maar het was te laat. Door zijn politieke onervarenheid kon Yeşilgöz niet de nodige antwoorden geven op de vragen en zijn terugval in de peilingen werd weerspiegeld in de verkiezingsuitslag.
FOUTEN VAN DE LINKSE LEIDER TIMMERMANS
Frans Timmermans, de leider van de formatie van de Partij van de Arbeid en GroenLinks, slaagde er niet in om de perceptie van ‘ervaren politicus’ te creëren die van hem werd verwacht. Timmermans, die genoegen nam met zwakke uitspraken tegen de sluwe uitspraken van de racistische leider Wilders, kreeg meer stemmen dan verwacht, maar kon niet de grootste politicus van de verkiezingen worden.
HET SUCCES VAN WILDERS
Geert Wilders is een belangrijke politieke figuur in Nederland en leider van een extreemrechtse politieke partij. Zijn electorale succes kan om verschillende redenen worden toegeschreven. Ten eerste heeft Wilders met zijn politieke discours, dat zich richt op gevoelige onderwerpen als immigratie, islam en nationale identiteit, de zorgen van sommige Nederlanders kunnen wegnemen.
Met name zijn harde en duidelijke standpunt over het immigratiebeleid kan de steun winnen van kiezers die de zorgen van het land over immigranten delen. Bovendien hebben sommige mensen die in Nederland wonen interesse getoond in het beleid van Wilders vanwege hun ongemak met culturele verandering.
Factoren als economische onzekerheid, zorgen over de veiligheid en kwesties van Nederlandse nationale soevereiniteit speelden echter ook een rol in de steun van Wilders. We moeten echter niet vergeten dat elke verkiezing een andere dynamiek en vele factoren heeft.
Enkele redenen voor het succes van Wilders in de verkiezingen kunnen als volgt zijn:
1. Immigratie- en integratiebeleid: Wilders staat bekend om zijn harde standpunt over immigratie. Sommige Nederlanders deelden hun zorgen over zijn immigratiebeleid en steunden dit beleid.
2. Zorgen over veiligheid en terrorisme: Terroristische aanslagen en zorgen over de veiligheid hebben de belangstelling voor het harde beleid van Wilders doen toenemen. Deze situatie zorgde ervoor dat sommige kiezers strengere veiligheidsmaatregelen eisten.
3. Nationale identiteit en soevereiniteitskwesties: Wilders gebruikt een discours dat de nationale identiteit van Nederland wil beschermen en soevereiniteit wil benadrukken. Een dergelijke nadruk is aantrekkelijk geweest voor sommige kiezers.
4. Economische onzekerheid: Economische moeilijkheden zijn van invloed geweest op de politieke voorkeuren van sommige Nederlanders. Wilders’ discours over economisch beleid heeft de aandacht van kiezers getrokken in tijden van economische onzekerheid.
Elke verkiezing heeft echter zijn eigen dynamiek en de resultaten worden bepaald door een combinatie van vele factoren. Deze opmerkingen zijn slechts enkele van de redenen voor het electorale succes van Wilders.
DE PARTİJ VAN MİNDERHEIDEN DENK BLEEF ONVERANDERD
De partij van minderheiden DENK, die voor de verkiezingen werd gesteund door veel NGO’s, waaronder ikzelf, haalde niet de verwachte winst en behield haar 3 zetels. Op de foto is Stefan van Baarle, de politieke leider van DENK, te zien met Palestijnse vlaggen tijdens de viering na de verkiezingen in Amsterdam.
Hollanda’daki Türk varlığını parlamentoda yaşatan yegâne parti DENK’e, siyasi görüşlere bakmaksızın oy vermeliyiz…
Tarafsızlığımıza rağmen, DENK’i desteklediğimiz için, bize damga vurmayı yeğleyen dostlarımız, daha sağduyulu davranmalılar…
Irkçıların, ‘Erdoğan’ın uzun kolu’ şeklindeki mesnetsiz suçlamalarına karşın, Netenyahu’nun elini bile sıkmayan Tunahan Kuzu’nun propaganda kampanyasını desteklemeliyiz ve başarıya ulaşmalıyız.
Hollanda Demokratik Sosyal Dernekler Federasyonu da yurttaşlarımızı oy kullanmaya çağırdı.
(Analizin Hollandacası en altta) (Nederlandse versie van de analyse onderaan)
DENK Parti kurucusu Tunahan Kuzu, Hollanda parlamentosunu ziyareti sırasında kendisine el uzatan Netenyahu’ya, elini göğsüne yapıştırarak ‘elhamdülillah’ demek istemiş ve elini havada bırakmıştı.
İlhan KARAÇAY’ın analizi:
Hollanda’da yarın yapılacak olan genel seçimler, bu güne kadar görülmemiş ilgi görüyor. Oy verme katılım oranının her zaman yüzde 80’lere varan Hollanda’da, yarın yapılacak olan oylamaya daha yüksek oranda katılım bekleniyor.
Gerek hayat şartları ve gerekse siyasi partilerdeki değişiklikler nedeniyle, daha çok ilgi çeken seçimlere, Türk kökenlilerin de büyük ilgi göstereceği tahmin ediliyor.
Genel seçimlere katılmak, bir toplumun politik süreçlere etki etme ve kendi geleceği üzerinde söz sahibi olma fırsatıdır. Türklerin, kendi yaşamları için kritik olan bu seçimlere katılımı, onların seslerini duyurması ve ihtiyaçlarının temsil edilmesi açısından hayati bir önem taşır.
Hollanda’daki siyasi partilerin Türk toplumunu aday listelerinde göz ardı etmesi, Türkleri kendi talepleri ve perspektifleri doğrultusunda hareket edebilecekleri bir alternatif arayışına sevk edebilir. DENK Partisi gibi Türklerin çıkarlarını ve görüşlerini temsil etmeyi amaçlayan bir partiye ilgi göstermek, bu taleplerin siyasi platformlarda yer bulmasına katkıda bulunur.
Oy vermek, demokratik bir toplumun temel direğidir. Her oy, bireyin katılımı ve tercihi anlamına gelir. Oylar, temsilcilerin seçilmesinde ve politika yapıcıların belirlenmesinde belirleyici bir rol oynar. Oy kullanmak, kendi geleceğimize yönelik tercihlerimizi ifade etmenin en etkili yollarından biridir. Bu yolla, toplumun istediği değişiklikleri talep etmek ve temsil edilmek için güçlü bir araç elde etmiş oluruz.
Hollanda’da dışlayıcı bir politika izleyen siyasi partiler, toplumun farklı kesimlerini dışlamak yerine kucaklayıcı ve adaletli bir yaklaşım benimsemelidir. Herkesin eşit ve adil bir şekilde temsil edilmesi, demokrasinin temel prensiplerinden biridir. Türk kökenli vatandaşlar da toplumun önemli bir parçasıdır ve onların da siyasi süreçlerde temsil edilmesi gereklidir.
Hollanda’daki siyasi partilerin, farklı kültürel, etnik ve sosyal grupları dışlayan bir tutum sergilemesi, toplumda ayrışmayı derinleştirir ve birlikte yaşama kültürünü zayıflatır. Bu tür dışlayıcı yaklaşımlar, toplumda hoşgörüsüzlük ve ayrımcılık duvarları oluşturur. Siyasi partiler, toplumun tüm kesimlerini kucaklayacak, çeşitliliği ve farklılıkları zenginlik olarak görecek politikalar izlemelidir.
Dahil edici politikalar benimsemek, toplumun her kesiminin ihtiyaçlarını ve beklentilerini anlamak ve onlara hitap etmek için önemlidir. Bu, demokratik süreçlerin güçlenmesine ve toplumun daha adil, dengeli ve kapsayıcı bir yapıya kavuşmasına yardımcı olabilir. Herkesin sesinin duyulduğu, temsil edildiği ve eşit fırsatlara sahip olduğu bir toplum idealine doğru ilerlemek, siyasi partilerin önemli sorumluluklarından biridir.
Ama maalesef yukarıda belirttiklerimden hiç birine şahit olamıyoruz.
Daha önceki bir seçim arifesinde, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için, Ayhan Tonca, Erdinç Saçan ve Osman Elmacı seçim listesinden çıkarılmışlardı.
İşçi Partisi Erdinç Saçan’ı, Hristiyan Demokrat Parti de Ayhan Tonca ve Osman Elmacı’yı, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için adaylık listesinden çıkarmıştı. Bu davranış Hollanda’daki Türk toplumunu üzmüş ve rencide etmişti. Bu yazının bir bölümünde okumuş olacağınız gibi, Hollanda’daki Türk dünyası ayaklanmıştı. Çeşitli toplantılar ve istişarelerden sonra Demokrat 66 Partisi adayı Fatma Koşer Kaya’yı destekleme kararı alındı. Şahsımın da desteklediği bu karardan sonra, Türk kökenlilerin verdikleri oylar ile Fatma Koşer Kaya tercihli oylar ile seçildiği gibi, D66 Partisi de güçlenmişti.
İşte o üç isim: Partileri tarafından, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için, partileri tarafından aday listesinden çıkarılan Erdinç Saçan (solda), Ayhan Tonca (ortada) ve Osman Elmacı (sağda) objektifimize bu hatıra pozunu vermişlerdi.
İŞÇİ PARTİSİ’NDEN DENK’E
İşçi Partisi’nden milletvekili seçilen ve bu parti için pek çok Türk oyu kazandıran Tunahan Kuzu ve Selçuk Öztürk de ilginç bir geçmişe sahipler. Partilerinin entegrasyon politikasına güven oyu vermeyen bu ikili partiden derhal ihraç edilmişlerdi. Parlamentoda önce kendi adlarına siyaset yapan bu ikili, daha sonra DENK Partisini kurdular. ‘Başarılı olamaz’ diye küçümsenen DENK Partisi ilk seçimde 3 sandalye kazandı.İkinci seçimde de sandalye sayısını koruyan DENK’in, yarın yapılacak seçimde 4 sandalye kazanması bekleniyor.
İşte biz şimdi ‘Sandalye sayısı neden 5 olmasın?’ diyoruz ve yurttaşlarımızı DENK Partiisi’ne oy vermeye çağırdığımız gibi, Hollandalı dostlarına da DENK için ilham vermelerini bekliyoruz.
Şimdi gelelim, DENK’i destekleyenlere çeşitli damga vuranlara. Geçen hafta yayınladığım
‘DENK’E OY VERECEĞİM’ haberimden sonra, bazılarından çatlak sesler çıktı.
DENK Partisini kuranların siyasi ve dini görüşlerini öne sürerek, damgalamalar yapanlar, onları destekleyenleri de damgalıyorlar.
Şahsımın CHP tabanından geldiğimi, Alevi bir Müslüman olduğumu ve de Beşiktaş taraftarı olduğumu çoğunuz biliyorsunuz. Ama ben hiçbir zaman CHP borazancılığı yapmadım ve derneklerine üye olmadım. Alevi borazancılığı da yapmadım ve üye olmadım. Hollanda’daki Beşiktaşlılar Derneği’ne de üye olmadım. Gazeteciliğimi yaparken başımda hiçbir siyasi ve dini şapka olmadı.
Bakınız, sevgili dostum şair ve yazar Yavuz Nufel de bu konuda ne diyor?:
Benim de oyum da DENK’e
22 Kasım 2023 Hollanda erken genel seçimlerinde oyumu DENK Partisi’ne vereceğim.
Bu kadar net ve açık. Hadi herkes yazsın oyunu kime neden vereceğini.
Bak Ustamız İlhan Karaçay bile tarafını belli etti. Ben her şeye rağmen oyumu DENK’e vereceğim.
Ben DENK’in öyle olmasını istemediğim için DENK’e oy verceğim.
DENK’i kuranları biliyoruz, yaşatmaya çalışanları da.
İnsan üstü güçle gece gündüz demeden çalıştıklarına tanık olduğum için DENK’e oy vereceğim.
Çünkü Doğukan Ergin, Stephan van Barle, Funda İleri, Tahsin Çetinkaya, Mehmet Safranti, Yıldırım Usta, Ahmet Yıldırım başta olmak üzere, saygısından bir gram eksiltmeyen, DENK’i yaşatmak için elinden geleni yapan, sekreter olarak Parti merkezinde işe giren ama partinin başka elaman alacak parası olmadığı zamankar çaycılık, temizlik işlerini de yapan hemşerim için DENK’e oy vereceğim.
Tekrar ediyorum, sokakta rastladığım, “Bizim sesimizdi yazık oldu/ oluyor” diyen insanlar adına DENK’e oy vereceğim, oy isteyeceğim. “Ne sağcıyım ne solcu futbolcuyum futbolcu” sözünü kendine şiar edinmiş Usta İlhan Karaçay bile tarafını belli ettiği için DENK’e oy vereceğim.
En çok da Filistin’de yaşanan zulme karşı seslerini duyuran bu insanların yanında olduğum için tarafım belli olsun diye DENK’e oy vereceğim…
DENK’in siyasi lideri Stefan van Baarle ile bir fotoğraf kullanmayı da ihmal etmeyen Yavuz Nufel de, ‘damgacılara’ serzenişte bulunurken, ben de sizlere, yazımın üst kesimine yerleştirdiğim fotoğrafı altta bir daha sunuyorum.
Filistinlilere karşı giriştiği hunharca katliamlar nedeniyle tüm dünyada nefretle protesto edilen İsrail Başbakanı Netenyahu’nun elini bile sıkmayan Tunahan Kuzu, şimdi daha iyi anlaşılıyor değil mi?
FARKLILIKLARI NASIL ÇÖZÜMLERİZ?
Sadece Hollanda’da değil, dünyanın dört bir yanındaki Türkler için de geçerli olacak şu yorumu yapabilirim:
Türk toplumunun farklı kesimleri arasında yaşanan çatışmalar genellikle çok çeşitli sebeplere dayanabilir. Hollanda’da yaşayan Türkler arasındaki çatışmaların ardında yatan birkaç önemli etken olabilir:
1-Siyasi ve Dini Görüş Farklılıkları: Hollanda’da yaşayan Türkler, farklı siyasi ve dini görüşlere sahip olabilirler. Bu farklılıklar bazen kutuplaşmaya veya çatışmaya yol açabilir. Örneğin, Türkiye’deki siyasi olaylar veya dini görüşler, Hollanda’daki Türk toplumu içinde gerilimlere sebep olabilir.
2-Toplumsal Entegrasyon ve Kimlik Meseleleri: Hollanda’ya göç eden Türkler, kendi kimliklerini koruma ve aynı zamanda yeni ülkelerine entegre olma arasında denge kurmaya çalışabilirler. Bu durum, kimlik karmaşası veya çatışmaları tetikleyebilir.
3-Toplumsal Baskı ve Ayrımcılık: Hollanda’daki göçmen toplulukları bazen ayrımcılık veya dışlanma ile karşılaşabilir. Bu durum, içsel bir baskı veya öfkeye neden olabilir ve bu da toplum içinde gerilime yol açabilir.
Çözüm yolları arasında şunlar bulunabilir:
Eğitim ve Bilinçlendirme: Toplumun farklı kesimlerinin birbirlerini daha iyi anlamalarına ve saygı göstermelerine yardımcı olacak eğitim ve bilinçlendirme çalışmaları yapılabilir.
Diyalog ve İletişim: Farklı gruplar arasında açık ve yapıcı iletişim kurulması önemlidir. Bu, farklılıkların anlaşılmasını ve uzlaşma sağlanmasını kolaylaştırabilir.
Toplumsal Katılım: Herkesin toplumsal ve siyasi süreçlere katılmasını teşvik etmek önemlidir. Bu, herkesin sesini duyurmasına ve kendini temsil etmesine olanak tanır.
Ayrımcılıkla Mücadele: Her türlü ayrımcılığa karşı net bir tavır almak ve bu konuda mücadele etmek önemlidir. Bu, toplumun daha adil ve eşitlikçi bir ortamda bir arada yaşamasına yardımcı olabilir.
Önemli olan, farklılıkları bir zenginlik olarak görmek ve bu farklılıkları bir arada yaşamanın bir parçası olarak kabul etmek. Herkesin eşit haklara sahip olduğu ve saygı gösterildiği bir ortamın oluşturulması önemlidir.
YARIN OY VEREBİLECEĞİNİZ İSİMLERİ GÖRELİM:
Hollanda siyasi partileri, aday listelerine yine çok az sayıda Türk’ü yerleştirdiler.
Siyasi liderliğini Dilan Yeşilgöz’ün yaptığı VVD Partisi 1 aday, Demokrat 66 Partisi 4 aday,
İşçi Partisi/Yeşil Sol Birliği 3 aday, Sosyalist Parti 2 aday gösterirken, en büyük parti olması beklenen OMtzigt’in partisi NSC, seçilebilir 1 aday gösterdi.
Adayların isimleri, listedeki sıra numaraları ve şehirleri şöyle:
Murat Yıldırım VVD 78 Den Haag, Hülya Kat D66, 17 Den Haag, Meryem Çimen D66, 26 Haarlem, Nazmi Türkkol D66, 68 Amsterdam, Günay Uslu D66, 77 Amsterdam, Songül Mutluer, İşçi-Yeşil Sol 10 Zaandam, Eylem Köseoğlu, İşçi-Yeşil Sol, 34 Zaandam, Yasin Torunoğlu, İşçi-Yeşil Sol, 42 Eindhoven, Murat Memiş SP, 16 Eindhoven, Theo Coşkun (Pınar Coşkun ile evli) SP, 24 Rotterdam, Tanay Bilgin, Forum 30 Amsterdam, Kıvılcım Pınar, Hayvan Partisi 15 Alkmaar, Z. Pınar Coşkun Hayvan Partisi 34 Rotterdam, Cankut Ercan VOLT Partisi, 11 Zwolle, İsa Kahraman NSC (Omtzigt’in partisi) 16 Rijssen.
DENK PARTİSİ’NİN TÜRK ADAYLARI;
Liste sıra numaraları ve şehirleri ile:
Stefan van Baarle 1 Rotterdam, Doğukan Ergin 2 Schiedam, Emel Gün 5 Amsterdam, Yıldırım Usta 6 Arnhem, Mehmet Safrantı 10 Dordrecht, Can Bayrakçı 11 Tilburg, Selim Özçelik 13 Venlo, Ahmet Kaya 14 Deventer, Ayşe Konuksever Tekin 15 Amsterdam, Tahsin Çetinkaya 17 Den Haag, Erdoğan Şahin 18 Zaandam, Cemil Kahramanoğlu 19 Schiedam, Caner Kaplan 20 Enschede, Celil Tan 22 Etten-Leur, Furkan Kondu 23 Schiedam, İskender Şimşek 24 Utrecht, Funda İleri 25 Den Haag, İlker Delener 29 Amsterdam, Aysel Ağırbaş 31 Rotterdam, Ramazan Özcan 32 Tilburg, Ahmet Yıldırım 35 Rotterdam, Nustafa Bal 38 Arnhem, Şebnem Pancar 39 Assendelft, Şahin Akça 40 Vlaardingen, Şeyda Dokgöz 41 Schiedam, Nur İcar 42 Den Haag, Mahmut Sungur 44 Utrecht, Süleyman Koyuncu 45 Amsterdam.
HOLLANDA DEMOKRATİK SOSYAL DERNEKLER FEDERASYONU, YURTTAŞLARIMIZI OY KULLANMAYA ÇAĞIRDI.
Hollanda’da Türkler İçin Danışma Kurulu İOT’den sonra, Demokratik Sosyal Dernekler Federasyonu da bir bildiri ile yurttaşlarımızı oy kullanmaya çağırdı.Oy kullanmanın önemini belirten, Genel Başkan Nevzat Cingöz imzasıyla yayınlanan bildiri şöyle:
Seçme ve seçilme demokrasilerde temel yurttaşlık hakkıdır. Bu hakki kullanmak için yurttaşlar Hollanda’da 22 Kasım’da erken secime gidiyor.
16 yıldan bu tarafa ülkeyi yöneten neo-liberal politikaların uygulayıcısı hükümet, koalisyon ortakları arasında çıkan anlaşmazlıktan ötürü, erken secime gitme kararı aldı. Başbakan Rutte’nin başkanlık ettiği hükümetin getirdiklerini ve götürdüklerini burada analiz etmek, bu yazının boyutunu asar.
Öteden beri yükselen aşırı sağcı, ırkçı ve popülist hareketler, göçmeleri, mültecileri ve farklı kökenden insanları, hali hazırdaki sorunların nedeniymişler gibi, kamuoyunda algı yaratmakta ve bu safsatalardan beslenmektedirler. Ayrımcılığın hat safhaya vardığı, birçok renkten ve kültürden insanların ötekileştirildiği bir siyaset istemiyorsak, emekten, çevreden, çok kültürlü, sosyal çesitliliği isteyen, eşit haklardan yana tavır takınan partilere oy vermemiz, elbette kendi çıkarımıza olacaktır.
Kuşkusuz insanlar istedikleri partiye ve şahsa oy vermekte özgürdürler, fakat her bir oyun yanlış parti ve bireylere kullanılması, aynı zamanda sandığa gidilmemesi, özellikle biz göçmenleri olumsuz etkilemektedir. Bizler Hollanda’da barış ve huzur içerisinde, daha iyi iş, eğitim ve yasam koşulu için yıllardır mücadele vermekteyiz. Bizleri bu mücadelemizde yalnız bırakmayan, partilere desteğimizi vermemizden daha doğal bir davranış beklenemez.
Bir oy bir oydur. Asla heba edilmemelidir. Hollanda’da daha iyi bir yaşam koşulları için, insana değer veren siyasi partilere yönelmemiz, çocuklarımızın daha güzel bir ülke de yaşamaları için gereklidir. Aksi takdirde yükselen ırkçı ve gerici partilerin ülkeye hakim olmasına destek vermiş olacağız. 22 Kasım’da Hollanda’nın geleceğini ve bu gelecekte kendi yerimizi belirlemek için mutlaka sandığa gitmeliyiz.
*********************
GEZOND VERSTAND ROEPT OP TOT “STEM OP DENK”
We zouden op DENK moeten stemmen, de enige partij die de Turkse aanwezigheid in Nederland levend houdt in het parlement, ongeacht politieke opvattingen…
Onze vrienden die ons, ondanks onze neutraliteit, liever stigmatiseren omdat we DENK steunen, zouden meer gezond verstand moeten gebruiken…
We moeten de propagandacampagne van Tunahan Kuzu, die niet eens de hand van Netenyahu schudde, steunen en doen slagen, ondanks de ongegronde beschuldigingen van de racisten dat hij ‘de lange arm van Erdoğan’ is.
Federatie van Democratische Sociale Verenigingen in Nederland roept onze burgers op te gaan stemmen.
DENK-partijoprichter Tunahan Kuzu wilde ‘alhamdulillah’ zeggen tegen Netenyahu, die hem de hand reikte tijdens zijn bezoek aan de Tweede Kamer, door zijn hand tegen zijn borst te houden en zijn hand in de lucht te laten hangen.
Analyse van İlhan KARAÇAY:
De algemene verkiezingen die morgen in Nederland worden gehouden, trekken een ongekende belangstelling. In Nederland, waar de opkomst altijd 80 procent is, wordt een hogere opkomst verwacht bij de verkiezingen van morgen.
Naar verwachting zullen ook mensen van Turkse afkomst grote belangstelling tonen voor de verkiezingen, die meer belangstelling trekken door zowel de leefomstandigheden als de veranderingen in politieke partijen.
Deelname aan algemene verkiezingen is een kans voor een gemeenschap om het politieke proces te beïnvloeden en inspraak te hebben in de eigen toekomst. De deelname van Turken aan deze verkiezingen, die cruciaal zijn voor hun eigen leven, is van vitaal belang om hun stem te laten horen en hun behoeften te vertegenwoordigen.
Het feit dat politieke partijen in Nederland de Turkse gemeenschap op hun kandidatenlijsten negeren, kan ertoe leiden dat Turken op zoek gaan naar een alternatief waar ze kunnen handelen in lijn met hun eigen eisen en perspectieven. Interesse tonen in een partij als de DENK-partij, die de belangen en standpunten van Turken wil vertegenwoordigen, draagt ertoe bij dat deze eisen een plaats krijgen in politieke platforms.
Stemmen is een fundamentele pijler van een democratische samenleving. Elke stem betekent de deelname en keuze van het individu. Stemmen speelt een beslissende rol bij het kiezen van vertegenwoordigers en het bepalen van beleidsmakers. Stemmen is een van de meest effectieve manieren om onze voorkeuren voor onze eigen toekomst uit te drukken. Op deze manier hebben we een krachtig instrument om de veranderingen te eisen die de samenleving wil en om vertegenwoordigd te worden.
Politieke partijen in Nederland, die een uitsluitingsbeleid voeren, zouden een inclusieve en eerlijke aanpak moeten hanteren in plaats van verschillende segmenten van de samenleving uit te sluiten. Iedereen gelijk en eerlijk vertegenwoordigen is een van de basisprincipes van de democratie. Burgers van Turkse afkomst zijn ook een belangrijk deel van de samenleving en zij zouden ook vertegenwoordigd moeten zijn in politieke processen.
Wanneer politieke partijen in Nederland een houding aannemen die verschillende culturele, etnische en sociale groepen uitsluit, verdiept dat de segregatie in de samenleving en verzwakt dat de cultuur van samenleven. Dergelijke uitsluitende benaderingen creëren muren van intolerantie en discriminatie in de samenleving. Politieke partijen moeten een beleid voeren dat alle segmenten van de samenleving omarmt en diversiteit en verschillen erkent als rijkdom.
Een inclusief beleid is belangrijk om de behoeften en verwachtingen van alle segmenten van de samenleving te begrijpen en aan te pakken. Dit kan helpen om democratische processen te versterken en de samenleving eerlijker, evenwichtiger en meer inclusief te maken. Het ideaal van een samenleving waarin iedereen wordt gehoord, vertegenwoordigd en gelijke kansen heeft, is een van de belangrijke verantwoordelijkheden van politieke partijen.
Maar helaas zien we niets van het bovenstaande.
Aan de vooravond van een vorige verkiezing werden Ayhan Tonca, Erdinç Saçan en Osman Elmacı van de verkiezingslijst geschrapt omdat ze de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden.
De Arbeiderspartij had Erdinç Saçan uitgesloten en de Christen Democratische Partij had Ayhan Tonca en Osman Elmacı van de nominatielijst geschrapt omdat zij de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden. Dit gedrag had de Turkse gemeenschap in Nederland geschokt en beledigd. Zoals je in een deel van dit artikel hebt kunnen lezen, kwam de Turkse wereld in Nederland in opstand. Na verschillende vergaderingen en overleg werd besloten om Fatma Koser Kaya, de kandidaat van de Democratische 66 Partij, te steunen. Na dit besluit, dat ik ook steunde, werd Fatma Koşer Kaya met voorkeurstemmen gekozen met de stemmen van de mensen van Turkse afkomst en werd de D66-partij versterkt.
Hier zijn die drie namen: Erdinç Saçan (links), Ayhan Tonca (midden) en Osman Elmacı (rechts), die door hun partijen van de kandidatenlijst werden geschrapt omdat ze de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden, poseerden voor onze lens in deze souvenirhouding.
VAN ARBEIDERSPARTIJ NAAR DENK
Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk, die tot parlementsleden van de Arbeiderspartij werden verkozen en veel Turkse stemmen voor de partij wonnen, hebben ook een interessante achtergrond. Ze werden onmiddellijk uit de partij gezet toen ze geen motie gesteunt tegen het integratiebeleid van de partij. Deze twee, die eerst voor zichzelf politiek bedreven in het parlement, richtten later de DENK-partij op. De DENK-partij, die werd onderschat omdat ‘ze niet succesvol kan zijn’, won 3 zetels in de eerste verkiezingen en DENK, dat haar aantal zetels behield in de tweede verkiezing, zal naar verwachting 4 zetels winnen in de verkiezingen die morgen worden gehouden.
Nu zeggen we: “Waarom zou het aantal zetels niet 5 kunnen zijn?” en we roepen onze burgers op om op de DENK-partij te stemmen en we verwachten dat ze hun Nederlandse vrienden voor DENK zullen inspireren.
Laten we het nu hebben over degenen die DENK steunen en degenen die verschillende sporen hebben nagelaten. Vorige week publiceerde ik
Na mijn nieuwsartikel ‘ik zal voor DENK stemmen’ hebben sommige mensen hun stem laten horen.
Degenen die de politieke en religieuze standpunten van de oprichters van de DENK-partij stigmatiseren, stigmatiseren ook degenen die hen steunen.
De meesten van jullie weten dat ik uit de basis van de CHP kom, dat ik een alevitische moslim ben en dat ik een Beşiktaş-fan ben. Maar ik ben nooit een CHP-aanhanger geweest en ik ben nooit lid geweest van hun vereniging. Ik ben nooit een alevitische aanhanger geweest en ik ben nooit lid geweest. Ik ben nooit lid geweest van de supportersvereniging van Beşiktaş in Nederland. Ik heb nooit een politieke of religieuze pet gedragen toen ik als journalist werkte.
Zie wat mijn goede vriend, dichter en schrijver Yavuz Nufel zegt over dit onderwerp:
Ik stem ook op DENK
22 november 2023 Bij de vervroegde algemene verkiezingen in Nederland stem ik ook op de partij DENK.
Dit is zo duidelijk en helder. Laat iedereen opschrijven op wie hij/zij gaat stemmen en waarom.
Kijk, zelfs onze meester İlhan Karaçay heeft zijn kant duidelijk gemaakt. Ik zal ondanks alles ook op DENK stemmen.
Ik zal op DENK stemmen, omdat een partij, een bedrijf, enz. behoort tot degenen die het in leven houden, niet degenen die het oprichten.
We kennen degenen die DENK hebben opgericht en degenen die proberen DENK in leven te houden.
Ik zal op DENK stemmen omdat ik zie dat ze dag en nacht met bovenmenselijke kracht werken.
Omdat vooral Doğukan Ergin, Stephan van Barle, Funda İleri, Tahsin Çetinkaya, Mehmet Safranti, Yıldırım Usta, Ahmet Yıldırım, die geen gram respect verliezen, die hun best doen om DENK in leven te houden, die een baan krijgen op het partijhoofdkwartier als secretaris, maar wanneer de partij geen geld heeft om ander personeel aan te nemen, zal ik op DENK stemmen voor mijn landgenoten die ook thee- en schoonmaakwerk doen.
Ik herhaal, ik zal op DENK stemmen namens de mensen die ik op straat tegenkom en die zeggen: “Het was onze stem, het was/is jammer”, ik zal om stemmen vragen.
Ik zal op DENK stemmen omdat zelfs meester İlhan Karaçay, die het gezegde “Ik ben noch een rechtse noch een linkse voetballer” als motto heeft, zijn kant duidelijk heeft gemaakt.
Bovenal zal ik op DENK stemmen zodat mijn kant duidelijk zal zijn, omdat ik aan de kant sta van deze mensen die hun stem laten horen tegen de onderdrukking in Palestina…
. Yavuz Nufel, die niet naliet een foto te gebruiken met Stefan van Baarle, de politieke leider van DENK, heeft ook kritiek geuit op de ‘stempelaars’, en ik presenteer jullie de foto die ik bovenaan mijn artikel hieronder heb geplaatst.
Tunahan Kuzu, die niet eens de hand schudde van de Israëlische premier Netenyahu, tegen wie over de hele wereld met haat wordt geprotesteerd vanwege zijn brute bloedbaden tegen de Palestijnen, wordt nu beter begrepen, nietwaar?
HOE LOSSEN WE VERSCHILLEN OP?
Ik kan de volgende opmerking maken, die niet alleen voor Turken in Nederland geldt, maar voor Turken over de hele wereld:
Conflicten tussen verschillende segmenten van de Turkse gemeenschap kunnen vaak gebaseerd zijn op een grote verscheidenheid aan redenen. Er kunnen verschillende belangrijke factoren ten grondslag liggen aan de conflicten tussen Turken die in Nederland wonen:
1 – Verschillen in politieke en religieuze opvattingen: Turken die in Nederland wonen kunnen verschillende politieke en religieuze opvattingen hebben. Deze verschillen kunnen soms leiden tot polarisatie of conflicten. Politieke gebeurtenissen in Turkije of religieuze opvattingen kunnen bijvoorbeeld leiden tot spanningen binnen de Turkse gemeenschap in Nederland.
2-Sociale integratie en identiteitskwesties: Turken die naar Nederland migreren kunnen proberen te balanceren tussen het behouden van hun eigen identiteit en tegelijkertijd integreren in hun nieuwe land. Deze situatie kan leiden tot identiteitsverwarring of conflicten.
3-Sociale druk en discriminatie: Migrantengemeenschappen in Nederland kunnen soms te maken krijgen met discriminatie of uitsluiting. Dit kan interne druk of woede veroorzaken, wat kan leiden tot spanningen binnen de gemeenschap.
Remedies kunnen het volgende omvatten:
– Onderwijs en bewustwording: Onderwijs en bewustwording kunnen verschillende delen van de samenleving helpen elkaar beter te begrijpen en te respecteren.
– Dialoog en communicatie: Een open en constructieve dialoog tussen verschillende groepen is belangrijk. Dit kan begrip voor verschillen en verzoening bevorderen.
– Maatschappelijke participatie: Het is belangrijk om iedereen aan te moedigen om deel te nemen aan sociale en politieke processen. Zo kan iedereen gehoord en vertegenwoordigd worden.
– Antidiscriminatie: Het is belangrijk om duidelijk stelling te nemen tegen alle vormen van discriminatie en deze te bestrijden. Dit kan de samenleving helpen om samen te leven in een meer rechtvaardige en billijke omgeving.
Het is belangrijk om verschillen te zien als een rijkdom en om deze verschillen te accepteren als onderdeel van het samenleven. Het is belangrijk om een omgeving te creëren waarin iedereen gelijke rechten heeft en gerespecteerd wordt.
LATEN WE EENS KIJKEN OP WELKE NAMEN JE MORGEN KUNT STEMMEN:
Nederlandse politieke partijen hebben weer heel weinig Turken op hun kandidatenlijst gezet.
VVD Partij, met Dilan Yeşilgöz als politiek leider, heeft 1 kandidaat, Democrat 66 Partij heeft 4 kandidaten,
De Arbeiderspartij/Groen Links Unie heeft 3 kandidaten genomineerd, de Socialistische Partij heeft 2 kandidaten genomineerd, terwijl de partij NSC van OMtzigt, die naar verwachting de grootste partij zal worden, 1 verkiesbare kandidaat heeft genomineerd.
De namen van de kandidaten, hun rangnummers op de lijst en hun steden zijn als volgt:
Murat Yıldırım VVD 78 Den Haag, Hülya Kat D66, 17 Den Haag, Meryem Çimen D66, 26 Haarlem, Nazmi Türkkol D66, 68 Amsterdam, Günay Uslu D66, 77 Amsterdam, Songül Mutluer, PvdA-GroenLinks 10 Zaandam, Eylem Köseoğlu, PvdA-GroenLinks, 34 Zaandam, Yasin Torunoğlu, PvdA-GroenLinks, 42 Eindhoven, Murat Memiş SP, 16 Eindhoven, Theo Coşkun (getrouwd met Pınar Coşkun) SP, 24 Rotterdam, Tanay Bilgin, Forum 30 Amsterdam, Kıvılcım Pınar, Dierenpartij 15 Alkmaar, Z. Pınar Coşkun Dierenpartij 34 Rotterdam, Cankut Ercan VOLT Partij, 11 Zwolle, İsa Kahraman NSC (partij van Omtzigt) 16 Rijssen.
TURKSE KANDIDATEN VAN DE PARTIJ DENK;
(met lijstvolgordenummers en plaatsen)
Stefan van Baarle 1 Rotterdam, Doğukan Ergin 2 Schiedam, Emel Gün 5 Amsterdam, Yıldırım Usta 6 Arnhem, Mehmet Safrantı 10 Dordrecht, Can Bayrakçı 11 Tilburg, Selim Özçelik 13 Venlo, Ahmet Kaya 14 Deventer, Ayşe Konuksever Tekin 15 Amsterdam, Tahsin Çetinkaya 17 Den Haag, Erdoğan Şahin 18 Zaandam, Cemil Kahramanoğlu 19 Schiedam, Caner Kaplan 20 Enschede, Celil Tan 22 Etten-Leur, Furkan Kondu 23 Schiedam, İskender Şimşek 24 Utrecht, Funda İleri 25 Den Haag, İlker Delener 29 Amsterdam, Aysel Ağırbaş 31 Rotterdam, Ramazan Özcan 32 Tilburg, Ahmet Yıldırım 35 Rotterdam, Nustafa Bal 38 Arnhem, Şebnem Pancar 39 Assendelft, Şahin Akça 40 Vlaardingen, Şeyda Dokgöz 41 Schiedam, Nur İcar 42 Den Haag, Mahmut Sungur 44 Utrecht, Süleyman Koyuncu 45 Amsterdam.
FEDERATIE VAN DEMOCRATISCHE SOCIALE VERENIGINGEN IN NEDERLAND ROEPT ONZE BURGERS OP TE GAAN STEMMEN.
Na het Inspraak Orgaan voor Turken in Nederland (IOT), heeft ook de Federatie van Democratisch Sociale Verenigingen heeft onze burgers opgeroepen om te gaan stemmen.
De verklaring, ondertekend door voorzitter Nevzat Cingöz, luidt als volgt:
LATEN WE OP 22 NOVEMBER NAAR DE STEMBUS GAAN OM ONS DEMOCRATISCH RECHT UIT TE OEFENEN.
Het recht om te stemmen en gekozen te worden is een fundamenteel burgerrecht in democratieën. Om dit recht uit te oefenen gaan burgers in Nederland op 22 november naar de stembus.
Na 16 jaar het land te hebben geregeerd, heeft de regering, de uitvoerder van neoliberaal beleid, besloten vervroegde verkiezingen te houden vanwege onenigheid tussen de coalitiepartners. Het zou buiten het bestek van dit artikel vallen om te analyseren wat de regering onder leiding van premier Rutte heeft gebracht en gehaald.
Extreem-rechtse, racistische en populistische bewegingen, die al lange tijd in opmars zijn, creëren een publieke perceptie van immigranten, vluchtelingen en mensen van verschillende afkomst alsof zij de oorzaak zijn van de huidige problemen en voeden zich met deze misvattingen. Als we geen politiek willen waarin discriminatie op haar hoogtepunt is en mensen van vele kleuren en culturen worden gemarginaliseerd, is het in ons eigen belang om te stemmen op partijen die staan voor arbeid, milieu, multiculturalisme, sociale diversiteit en gelijke rechten.
Het staat mensen ongetwijfeld vrij om te stemmen op de partij en de persoon die ze willen, maar het feit dat elke stem wordt uitgebracht op de verkeerde partij en persoon, en tegelijkertijd niet naar de stembus gaat, heeft een negatieve invloed op ons, vooral op ons immigranten. Wij strijden al jaren voor betere werk-, onderwijs- en leefomstandigheden in rust en vrede in Nederland. We kunnen geen natuurlijker gedrag verwachten dan het geven van onze steun aan de partijen die ons niet alleen laten in deze strijd.
Eén stem is één stem. Die mag nooit verspild worden. Voor betere leefomstandigheden in Nederland is het noodzakelijk dat we ons wenden tot politieke partijen die waarde hechten aan mensen, zodat onze kinderen in een beter land kunnen leven. Anders steunen we de opkomende racistische en reactionaire partijen om het land te domineren. Op 22 november moeten we beslist naar de stembus om de toekomst van Nederland en onze plaats in deze toekomst te bepalen.
We zouden op DENK moeten stemmen, de enige partij die de Turkse aanwezigheid in Nederland levend houdt in het parlement, ongeacht politieke opvattingen…
Onze vrienden die ons, ondanks onze neutraliteit, liever stigmatiseren omdat we DENK steunen, zouden meer gezond verstand moeten gebruiken…
We moeten de propagandacampagne van Tunahan Kuzu, die niet eens de hand van Netenyahu schudde, steunen en doen slagen, ondanks de ongegronde beschuldigingen van de racisten dat hij ‘de lange arm van Erdoğan’ is.
(Onderaan de Turkse versie van mijn analyse)
DENK-partijoprichter Tunahan Kuzu wilde ‘alhamdulillah’ zeggen tegen Netenyahu, die hem de hand reikte tijdens zijn bezoek aan de Tweede Kamer, door zijn hand tegen zijn borst te houden en zijn hand in de lucht te laten hangen.
Analyse van İlhan KARAÇAY:
De algemene verkiezingen die overmorgen in Nederland worden gehouden, trekken een ongekende belangstelling.
In Nederland, waar de opkomst altijd 80 procent is, wordt een hogere opkomst verwacht bij de verkiezingen van overmorgen.
Naar verwachting zullen ook mensen van Turkse afkomst grote belangstelling tonen voor de verkiezingen, die meer belangstelling trekken door zowel de leefomstandigheden als de veranderingen in politieke partijen.
Deelname aan algemene verkiezingen is een kans voor een gemeenschap om het politieke proces te beïnvloeden en inspraak te hebben in de eigen toekomst. De deelname van Turken aan deze verkiezingen, die cruciaal zijn voor hun eigen leven, is van vitaal belang om hun stem te laten horen en hun behoeften te vertegenwoordigen.
Het feit dat politieke partijen in Nederland de Turkse gemeenschap op hun kandidatenlijsten negeren, kan ertoe leiden dat Turken op zoek gaan naar een alternatief waar ze kunnen handelen in lijn met hun eigen eisen en perspectieven. Interesse tonen in een partij als de DENK-partij, die de belangen en standpunten van Turken wil vertegenwoordigen, draagt ertoe bij dat deze eisen een plaats krijgen in politieke platforms.
Stemmen is een fundamentele pijler van een democratische samenleving. Elke stem betekent de deelname en keuze van het individu. Stemmen speelt een beslissende rol bij het kiezen van vertegenwoordigers en het bepalen van beleidsmakers. Stemmen is een van de meest effectieve manieren om onze voorkeuren voor onze eigen toekomst uit te drukken. Op deze manier hebben we een krachtig instrument om de veranderingen te eisen die de samenleving wil en om vertegenwoordigd te worden.
Politieke partijen in Nederland, die een uitsluitingsbeleid voeren, zouden een inclusieve en eerlijke aanpak moeten hanteren in plaats van verschillende segmenten van de samenleving uit te sluiten. Iedereen gelijk en eerlijk vertegenwoordigen is een van de basisprincipes van de democratie. Burgers van Turkse afkomst zijn ook een belangrijk deel van de samenleving en zij zouden ook vertegenwoordigd moeten zijn in politieke processen.
Wanneer politieke partijen in Nederland een houding aannemen die verschillende culturele, etnische en sociale groepen uitsluit, verdiept dat de segregatie in de samenleving en verzwakt dat de cultuur van samenleven. Dergelijke uitsluitende benaderingen creëren muren van intolerantie en discriminatie in de samenleving. Politieke partijen moeten een beleid voeren dat alle segmenten van de samenleving omarmt en diversiteit en verschillen erkent als rijkdom.
Een inclusief beleid is belangrijk om de behoeften en verwachtingen van alle segmenten van de samenleving te begrijpen en aan te pakken. Dit kan helpen om democratische processen te versterken en de samenleving eerlijker, evenwichtiger en meer inclusief te maken. Het ideaal van een samenleving waarin iedereen wordt gehoord, vertegenwoordigd en gelijke kansen heeft, is een van de belangrijke verantwoordelijkheden van politieke partijen.
Maar helaas zien we niets van het bovenstaande.
Aan de vooravond van een vorige verkiezing werden Ayhan Tonca, Erdinç Saçan en Osman Elmacı van de verkiezingslijst geschrapt omdat ze de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden.
De Arbeiderspartij had Erdinç Saçan uitgesloten en de Christen Democratische Partij had Ayhan Tonca en Osman Elmacı van de nominatielijst geschrapt omdat zij de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden. Dit gedrag had de Turkse gemeenschap in Nederland geschokt en beledigd. Zoals je in een deel van dit artikel hebt kunnen lezen, kwam de Turkse wereld in Nederland in opstand. Na verschillende vergaderingen en overleg werd besloten om Fatma Koser Kaya, de kandidaat van de Democratische 66 Partij, te steunen. Na dit besluit, dat ik ook steunde, werd Fatma Koşer Kaya met voorkeurstemmen gekozen met de stemmen van de mensen van Turkse afkomst en werd de D66-partij versterkt.
Hier zijn die drie namen: Erdinç Saçan (links), Ayhan Tonca (midden) en Osman Elmacı (rechts), die door hun partijen van de kandidatenlijst werden geschrapt omdat ze de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden, poseerden voor onze lens in deze souvenirhouding.
VAN ARBEIDERSPARTIJ NAAR DENK
Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk, die tot parlementsleden van de Arbeiderspartij werden verkozen en veel Turkse stemmen voor de partij wonnen, hebben ook een interessante achtergrond. Ze werden onmiddellijk uit de partij gezet toen ze geen motie gesteunt tegen het integratiebeleid van de partij. Deze twee, die eerst voor zichzelf politiek bedreven in het parlement, richtten later de DENK-partij op. De DENK-partij, die werd onderschat omdat ‘ze niet succesvol kan zijn’, won 3 zetels in de eerste verkiezingen en DENK, dat haar aantal zetels behield in de tweede verkiezing, zal naar verwachting 4 zetels winnen in de verkiezingen die overmorgen worden gehouden.
Nu zeggen we: “Waarom zou het aantal zetels niet 5 kunnen zijn?” en we roepen onze burgers op om op de DENK-partij te stemmen en we verwachten dat ze hun Nederlandse vrienden voor DENK zullen inspireren.
Laten we het nu hebben over degenen die DENK steunen en degenen die verschillende sporen hebben nagelaten. Vorige week publiceerde ik
Na mijn nieuwsartikel ‘ik zal voor DENK stemmen’ hebben sommige mensen hun stem laten horen.
Degenen die de politieke en religieuze standpunten van de oprichters van de DENK-partij stigmatiseren, stigmatiseren ook degenen die hen steunen.
De meesten van jullie weten dat ik uit de basis van de CHP kom, dat ik een alevitische moslim ben en dat ik een Beşiktaş-fan ben. Maar ik ben nooit een CHP-aanhanger geweest en ik ben nooit lid geweest van hun vereniging. Ik ben nooit een alevitische aanhanger geweest en ik ben nooit lid geweest. Ik ben nooit lid geweest van de supportersvereniging van Beşiktaş in Nederland. Ik heb nooit een politieke of religieuze pet gedragen toen ik als journalist werkte.
Zie wat mijn goede vriend, dichter en schrijver Yavuz Nufel zegt over dit onderwerp:
Ik stem ook op DENK
22 november 2023 Bij de vervroegde algemene verkiezingen in Nederland stem ik ook op de partij DENK.
Dit is zo duidelijk en helder. Laat iedereen opschrijven op wie hij/zij gaat stemmen en waarom.
Kijk, zelfs onze meester İlhan Karaçay heeft zijn kant duidelijk gemaakt. Ik zal ondanks alles ook op DENK stemmen.
Ik zal op DENK stemmen, omdat een partij, een bedrijf, enz. behoort tot degenen die het in leven houden, niet degenen die het oprichten.
We kennen degenen die DENK hebben opgericht en degenen die proberen DENK in leven te houden.
Ik zal op DENK stemmen omdat ik zie dat ze dag en nacht met bovenmenselijke kracht werken.
Omdat vooral Doğukan Ergin, Stephan van Barle, Funda İleri, Tahsin Çetinkaya, Mehmet Safranti, Yıldırım Usta, Ahmet Yıldırım, die geen gram respect verliezen, die hun best doen om DENK in leven te houden, die een baan krijgen op het partijhoofdkwartier als secretaris, maar wanneer de partij geen geld heeft om ander personeel aan te nemen, zal ik op DENK stemmen voor mijn landgenoten die ook thee- en schoonmaakwerk doen.
Ik herhaal, ik zal op DENK stemmen namens de mensen die ik op straat tegenkom en die zeggen: “Het was onze stem, het was/is jammer”, ik zal om stemmen vragen.
Ik zal op DENK stemmen omdat zelfs meester İlhan Karaçay, die het gezegd “Ik ben noch een rechtse noch een linkse voetballer” als motto heeft, zijn kant duidelijk heeft gemaakt.
Bovenal zal ik op DENK stemmen zodat mijn kant duidelijk zal zijn, omdat ik aan de kant sta van deze mensen die hun stem laten horen tegen de onderdrukking in Palestina…
. Yavuz Nufel, die niet naliet een foto te gebruiken met Stefan van Baarle, de politieke leider van DENK, heeft ook kritiek geuit op de ‘stempelaars’, en ik presenteer jullie de foto die ik bovenaan mijn artikel hieronder heb geplaatst.
Tunahan Kuzu, die niet eens de hand schudde van de Israëlische premier Netenyahu, tegen wie over de hele wereld met haat wordt geprotesteerd vanwege zijn brute bloedbaden tegen de Palestijnen, wordt nu beter begrepen, nietwaar?
HOE LOSSEN WE VERSCHILLEN OP?
Ik kan de volgende opmerking maken, die niet alleen voor Turken in Nederland geldt, maar voor Turken over de hele wereld:
Conflicten tussen verschillende segmenten van de Turkse gemeenschap kunnen vaak gebaseerd zijn op een grote verscheidenheid aan redenen. Er kunnen verschillende belangrijke factoren ten grondslag liggen aan de conflicten tussen Turken die in Nederland wonen:
1 – Verschillen in politieke en religieuze opvattingen: Turken die in Nederland wonen kunnen verschillende politieke en religieuze opvattingen hebben. Deze verschillen kunnen soms leiden tot polarisatie of conflicten. Politieke gebeurtenissen in Turkije of religieuze opvattingen kunnen bijvoorbeeld leiden tot spanningen binnen de Turkse gemeenschap in Nederland.
2-Sociale integratie en identiteitskwesties: Turken die naar Nederland migreren kunnen proberen te balanceren tussen het behouden van hun eigen identiteit en tegelijkertijd integreren in hun nieuwe land. Deze situatie kan leiden tot identiteitsverwarring of conflicten.
3-Sociale druk en discriminatie: Migrantengemeenschappen in Nederland kunnen soms te maken krijgen met discriminatie of uitsluiting. Dit kan interne druk of woede veroorzaken, wat kan leiden tot spanningen binnen de gemeenschap.
Remedies kunnen het volgende omvatten:
– Onderwijs en bewustwording: Onderwijs en bewustwording kunnen verschillende delen van de samenleving helpen elkaar beter te begrijpen en te respecteren.
– Dialoog en communicatie: Een open en constructieve dialoog tussen verschillende groepen is belangrijk. Dit kan begrip voor verschillen en verzoening bevorderen.
– Maatschappelijke participatie: Het is belangrijk om iedereen aan te moedigen om deel te nemen aan sociale en politieke processen. Zo kan iedereen gehoord en vertegenwoordigd worden.
– Antidiscriminatie: Het is belangrijk om duidelijk stelling te nemen tegen alle vormen van discriminatie en deze te bestrijden. Dit kan de samenleving helpen om samen te leven in een meer rechtvaardige en billijke omgeving.
Het is belangrijk om verschillen te zien als een rijkdom en om deze verschillen te accepteren als onderdeel van het samenleven. Het is belangrijk om een omgeving te creëren waarin iedereen gelijke rechten heeft en gerespecteerd wordt.
LATEN WE EENS KIJKEN OP WELKE NAMEN JE OVERMORGEN KUNT STEMMEN:
Nederlandse politieke partijen hebben weer heel weinig Turken op hun kandidatenlijst gezet.
VVD Partij, met Dilan Yeşilgöz als politiek leider, heeft 1 kandidaat, Democrat 66 Partij heeft 4 kandidaten,
De Arbeiderspartij/Groen Links Unie heeft 3 kandidaten genomineerd, de Socialistische Partij heeft 2 kandidaten genomineerd, terwijl de partij NSC van OMtzigt, die naar verwachting de grootste partij zal worden, 1 verkiesbare kandidaat heeft genomineerd.
De namen van de kandidaten, hun rangnummers op de lijst en hun steden zijn als volgt:
Murat Yıldırım VVD 78 Den Haag, Hülya Kat D66, 17 Den Haag, Meryem Çimen D66, 26 Haarlem, Nazmi Türkkol D66, 68 Amsterdam, Günay Uslu D66, 77 Amsterdam, Songül Mutluer, PvdA-GroenLinks 10 Zaandam, Eylem Köseoğlu, PvdA-GroenLinks, 34 Zaandam, Yasin Torunoğlu, PvdA-GroenLinks, 42 Eindhoven, Murat Memiş SP, 16 Eindhoven, Theo Coşkun (getrouwd met Pınar Coşkun) SP, 24 Rotterdam, Tanay Bilgin, Forum 30 Amsterdam, Kıvılcım Pınar, Dierenpartij 15 Alkmaar, Z. Pınar Coşkun Dierenpartij 34 Rotterdam, Cankut Ercan VOLT Partij, 11 Zwolle, İsa Kahraman NSC (partij van Omtzigt) 16 Rijssen.
TURKSE KANDIDATEN VAN DE PARTIJ DENK;
(met lijstvolgordenummers en plaatsen:)
Stefan van Baarle 1 Rotterdam, Doğukan Ergin 2 Schiedam, Emel Gün 5 Amsterdam, Yıldırım Usta 6 Arnhem, Mehmet Safrantı 10 Dordrecht, Can Bayrakçı 11 Tilburg, Selim Özçelik 13 Venlo, Ahmet Kaya 14 Deventer, Ayşe Konuksever Tekin 15 Amsterdam, Tahsin Çetinkaya 17 Den Haag, Erdoğan Şahin 18 Zaandam, Cemil Kahramanoğlu 19 Schiedam, Caner Kaplan 20 Enschede, Celil Tan 22 Etten-Leur, Furkan Kondu 23 Schiedam, İskender Şimşek 24 Utrecht, Funda İleri 25 Den Haag, İlker Delener 29 Amsterdam, Aysel Ağırbaş 31 Rotterdam, Ramazan Özcan 32 Tilburg, Ahmet Yıldırım 35 Rotterdam, Nustafa Bal 38 Arnhem, Şebnem Pancar 39 Assendelft, Şahin Akça 40 Vlaardingen, Şeyda Dokgöz 41 Schiedam, Nur İcar 42 Den Haag, Mahmut Sungur 44 Utrecht, Süleyman Koyuncu 45 Amsterdam.
*********************
SAĞDUYU, ”OYUNUZU DENK’E VERİN” ÇAĞRISI YAPIYOR…
Hollanda’daki Türk varlığını parlamentoda yaşatan yegâne parti DENK’e, siyasi görüşlere bakmaksızın oy vermeliyiz…
Tarafsızlığımıza rağmen, DENK’i desteklediğimiz için, bize damga vurmayı yeğleyen dostlarımız, daha sağduyulu davranmalılar…
Irkçıların, ‘Erdoğan’ın uzun kolu’ şeklindeki mesnetsiz suçlamalarına karşın, Netenyahu’nun elini bile sıkmayan Tunahan Kuzu’nun propaganda kampanyasını desteklemeliyiz ve başarıya ulaşmalıyız.
DENK Parti kurucusu Tunahan Kuzu, Hollanda parlamentosunu ziyareti sırasında kendisine el uzatan Netenyahu’ya, elini göğsüne yapıştırarak ‘elhamdülillah’ demek istemiş ve elini havada bırakmıştı.
İlhan KARAÇAY yorumluyor:
Hollanda’daçarşamba günü yapılacak olan genel seçimler, bu güne kadar görülmemiş ilgi görüyor. Oy verme katılım oranının her zaman yüzde 80’lere varan Hollanda’da, Çarşamba günü yapılacak olan oylamaya daha yüksek oranda katılım bekleniyor.
Gerek hayat şartları ve gerekse siyasi partilerdeki değişiklikler nedeniyle, daha çok ilgi çeken seçimlere, Türk kökenlilerin de büyük ilgi göstereceği tahmin ediliyor.
Genel seçimlere katılmak, bir toplumun politik süreçlere etki etme ve kendi geleceği üzerinde söz sahibi olma fırsatıdır. Türklerin, kendi yaşamları için kritik olan bu seçimlere katılımı, onların seslerini duyurması ve ihtiyaçlarının temsil edilmesi açısından hayati bir önem taşır.
Hollanda’daki siyasi partilerin Türk toplumunu aday listelerinde göz ardı etmesi, Türkleri kendi talepleri ve perspektifleri doğrultusunda hareket edebilecekleri bir alternatif arayışına sevk edebilir. DENK Partisi gibi Türklerin çıkarlarını ve görüşlerini temsil etmeyi amaçlayan bir partiye ilgi göstermek, bu taleplerin siyasi platformlarda yer bulmasına katkıda bulunur.
Oy vermek, demokratik bir toplumun temel direğidir. Her oy, bireyin katılımı ve tercihi anlamına gelir. Oylar, temsilcilerin seçilmesinde ve politika yapıcıların belirlenmesinde belirleyici bir rol oynar. Oy kullanmak, kendi geleceğimize yönelik tercihlerimizi ifade etmenin en etkili yollarından biridir. Bu yolla, toplumun istediği değişiklikleri talep etmek ve temsil edilmek için güçlü bir araç elde etmiş oluruz.
Hollanda’da dışlayıcı bir politika izleyen siyasi partiler, toplumun farklı kesimlerini dışlamak yerine kucaklayıcı ve adaletli bir yaklaşım benimsemelidir. Herkesin eşit ve adil bir şekilde temsil edilmesi, demokrasinin temel prensiplerinden biridir. Türk kökenli vatandaşlar da toplumun önemli bir parçasıdır ve onların da siyasi süreçlerde temsil edilmesi gereklidir.
Hollanda’daki siyasi partilerin, farklı kültürel, etnik ve sosyal grupları dışlayan bir tutum sergilemesi, toplumda ayrışmayı derinleştirir ve birlikte yaşama kültürünü zayıflatır. Bu tür dışlayıcı yaklaşımlar, toplumda hoşgörüsüzlük ve ayrımcılık duvarları oluşturur. Siyasi partiler, toplumun tüm kesimlerini kucaklayacak, çeşitliliği ve farklılıkları zenginlik olarak görecek politikalar izlemelidir.
Dahil edici politikalar benimsemek, toplumun her kesiminin ihtiyaçlarını ve beklentilerini anlamak ve onlara hitap etmek için önemlidir. Bu, demokratik süreçlerin güçlenmesine ve toplumun daha adil, dengeli ve kapsayıcı bir yapıya kavuşmasına yardımcı olabilir. Herkesin sesinin duyulduğu, temsil edildiği ve eşit fırsatlara sahip olduğu bir toplum idealine doğru ilerlemek, siyasi partilerin önemli sorumluluklarından biridir.
Ama maalesef yukarıda belirttiklerimden hiç birine şahit olamıyoruz.
Daha önceki bir seçim arifesinde, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için, Ayhan Tonca, Erdinç Saçan ve Osman Elmacı seçim listesinden çıkarılmışlardı.
İşçi Partisi Erdinç Saçan’ı, Hristiyan Demokrat Parti de Ayhan Tonca ve Osman Elmacı’yı, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için adaylık listesinden çıkarmıştı. Bu davranış Hollanda’daki Türk toplumunu üzmüş ve rencide etmişti. Bu yazının bir bölümünde okumuş olacağınız gibi, Hollanda’daki Türk dünyası ayaklanmıştı. Çeşitli toplantılar ve istişarelerden sonra Demokrat 66 Partisi adayı Fatma Koşer Kaya’yı destekleme kararı alındı. Şahsımın da desteklediği bu karardan sonra, Türk kökenlilerin verdikleri oylar ile Fatma Koşer Kaya tercihli oylar ile seçildiği gibi, D66 Partisi de güçlenmişti.
İşte o üç isim: Partileri tarafından, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için, partileri tarafından aday listesinden çıkarılan Erdinç Saçan (solda), Ayhan Tonca (ortada) ve Osman Elmacı (sağda) objektifimize bu hatıra pozunu vermişlerdi.
İŞÇİ PARTİSİ’NDEN DENK’E
İşçi Partisi’nden milletvekili seçilen ve bu parti için pek çok Türk oyu kazandıran Tunahan Kuzu ve Selçuk Öztürk de ilginç bir geçmişe sahipler. Partilerinin entegrasyon politikasına güven oyu vermeyen bu ikili partiden derhal ihraç edilmişlerdi. Parlamentoda önce kendi adlarına siyaset yapan bu ikili, daha sonra DENK Partisini kurdular. ‘Başarılı olamaz’ diye küçümsenen DENK Partisi ilk seçimde 3 sandalye kazandı.İkinci seçimde de sandalye sayısını koruyan DENK’in, Çarşamba günüyapılacak seçimde 4 sandalye kazanması bekleniyor.
İşte biz şimdi ‘Sandalye sayısı neden 5 olmasın?’ diyoruz ve yurttaşlarımızı DENK Partiisi’ne oy vermeye çağırdığımız gibi, Hollandalı dostlarına da DENK için ilham vermelerini bekliyoruz.
Şimdi gelelim, DENK’i destekleyenlere çeşitli damga vuranlara. Geçen hafta yayınladığım
‘DENK’E OY VERECEĞİM’ haberimden sonra, bazılarından çatlak sesler çıktı.
DENK Partisini kuranların siyasi ve dini görüşlerini öne sürerek, damgalamalar yapanlar, onları destekleyenleri de damgalıyorlar.
Şahsımın CHP tabanından geldiğimi, Alevi bir Müslüman olduğumu ve de Beşiktaş taraftarı olduğumu çoğunuz biliyorsunuz. Ama ben hiçbir zaman CHP borazancılığı yapmadım ve derneklerine üye olmadım. Alevi borazancılığı da yapmadım ve üye olmadım. Hollanda’daki Beşiktaşlılar Derneği’ne de üye olmadım. Gazeteciliğimi yaparken başımda hiçbir siyasi ve dini şapka olmadı.
Bakınız, sevgili dostum şair ve yazar Yavuz Nufel de bu konuda ne diyor?:
Benim de oyum DENK’e
22 Kasım 2023 Hollanda erken genel seçimlerinde oyumu DENK Partisi’ne vereceğim. Bu kadar net ve açık. Hadi herkes yazsın oyunu kime neden vereceğini.
Bak Ustamız İlhan Karaçay bile tarafını belli etti. Ben her şeye rağmen oyumu DENK’e vereceğim.
Ben DENK’in öyle olmasını istemediğim için DENK’e oy verceğim.
DENK’i kuranları biliyoruz, yaşatmaya çalışanları da.
İnsan üstü güçle gece gündüz demeden çalıştıklarına tanık olduğum için DENK’e oy vereceğim.
Çünkü Doğukan Ergin, Stephan van Barle, Funda İleri, Tahsin Çetinkaya, Mehmet Safranti, Yıldırım Usta, Ahmet Yıldırım başta olmak üzere, saygısından bir gram eksiltmeyen, DENK’i yaşatmak için elinden geleni yapan, sekreter olarak Parti merkezinde işe giren ama partinin başka elaman alacak parası olmadığı zamankar çaycılık, temizlik işlerini de yapan hemşerim için DENK’e oy vereceğim.
Tekrar ediyorum, sokakta rastladığım, “Bizim sesimizdi yazık oldu/ oluyor” diyen insanlar adına DENK’e oy vereceğim, oy isteyeceğim. “Ne sağcıyım ne solcu futbolcuyum futbolcu” sözünü kendine şiar edinmiş Usta İlhan Karaçay bile tarafını belli ettiği için DENK’e oy vereceğim.
En çok da Filistin’de yaşanan zulme karşı seslerini duyuran bu insanların yanında olduğum için tarafım belli olsun diye DENK’e oy vereceğim…
DENK’in siyasi lideri Stefan van Baarle ile bir fotoğraf kullanmayı da ihmal etmeyen Yavuz Nufel de, ‘damgacılara’ serzenişte bulunurken, ben de sizlere, yazımın üst kesimine yerleştirdiğim fotoğrafı altta bir daha sunuyorum.
Filistinlilere karşı giriştiği hunharca katliamlar nedeniyle tüm dünyada nefretle protesto edilen İsrail Başbakanı Netenyahu’nun elini bile sıkmayan Tunahan Kuzu, şimdi daha iyi anlaşılıyor değil mi?
FARKLILIKLARI NASIL ÇÖZÜMLERİZ?
Sadece Hollanda’da değil, dünyanın dört bir yanındaki Türkler için de geçerli olacak şu yorumu yapabilirim:
Türk toplumunun farklı kesimleri arasında yaşanan çatışmalar genellikle çok çeşitli sebeplere dayanabilir. Hollanda’da yaşayan Türkler arasındaki çatışmaların ardında yatan birkaç önemli etken olabilir:
1-Siyasi ve Dini Görüş Farklılıkları: Hollanda’da yaşayan Türkler, farklı siyasi ve dini görüşlere sahip olabilirler. Bu farklılıklar bazen kutuplaşmaya veya çatışmaya yol açabilir. Örneğin, Türkiye’deki siyasi olaylar veya dini görüşler, Hollanda’daki Türk toplumu içinde gerilimlere sebep olabilir.
2-Toplumsal Entegrasyon ve Kimlik Meseleleri: Hollanda’ya göç eden Türkler, kendi kimliklerini koruma ve aynı zamanda yeni ülkelerine entegre olma arasında denge kurmaya çalışabilirler. Bu durum, kimlik karmaşası veya çatışmaları tetikleyebilir.
3-Toplumsal Baskı ve Ayrımcılık: Hollanda’daki göçmen toplulukları bazen ayrımcılık veya dışlanma ile karşılaşabilir. Bu durum, içsel bir baskı veya öfkeye neden olabilir ve bu da toplum içinde gerilime yol açabilir.
Çözüm yolları arasında şunlar bulunabilir:
Eğitim ve Bilinçlendirme: Toplumun farklı kesimlerinin birbirlerini daha iyi anlamalarına ve saygı göstermelerine yardımcı olacak eğitim ve bilinçlendirme çalışmaları yapılabilir.
Diyalog ve İletişim: Farklı gruplar arasında açık ve yapıcı iletişim kurulması önemlidir. Bu, farklılıkların anlaşılmasını ve uzlaşma sağlanmasını kolaylaştırabilir.
Toplumsal Katılım: Herkesin toplumsal ve siyasi süreçlere katılmasını teşvik etmek önemlidir. Bu, herkesin sesini duyurmasına ve kendini temsil etmesine olanak tanır.
Ayrımcılıkla Mücadele: Her türlü ayrımcılığa karşı net bir tavır almak ve bu konuda mücadele etmek önemlidir. Bu, toplumun daha adil ve eşitlikçi bir ortamda bir arada yaşamasına yardımcı olabilir.
Önemli olan, farklılıkları bir zenginlik olarak görmek ve bu farklılıkları bir arada yaşamanın bir parçası olarak kabul etmek. Herkesin eşit haklara sahip olduğu ve saygı gösterildiği bir ortamın oluşturulması önemlidir.
ÇARŞAMBA GÜNÜ OY VEREBİLECEĞİNİZ İSİMLERİ GÖRELİM:
Hollanda siyasi partileri, aday listelerine yine çok az sayıda Türk’ü yerleştirdiler.
Siyasi liderliğini Dilan Yeşilgöz’ün yaptığı VVD Partisi 1 aday, Demokrat 66 Partisi 4 aday,
İşçi Partisi/Yeşil Sol Birliği 3 aday, Sosyalist Parti 2 aday gösterirken, en büyük parti olması beklenen OMtzigt’in partisi NSC, seçilebilir 1 aday gösterdi.
Adayların isimleri, listedeki sıra numaraları ve şehirleri şöyle:
Murat Yıldırım VVD 78 Den Haag, Hülya Kat D66, 17 Den Haag, Meryem Çimen D66, 26 Haarlem, Nazmi Türkkol D66, 68 Amsterdam, Günay Uslu D66, 77 Amsterdam, Songül Mutluer, İşçi-Yeşil Sol 10 Zaandam, Eylem Köseoğlu, İşçi-Yeşil Sol, 34 Zaandam, Yasin Torunoğlu, İşçi-Yeşil Sol, 42 Eindhoven, Murat Memiş SP, 16 Eindhoven, Theo Coşkun (Pınar Coşkun ile evli) SP, 24 Rotterdam, Tanay Bilgin, Forum 30 Amsterdam, Kıvılcım Pınar, Hayvan Partisi 15 Alkmaar, Z. Pınar Coşkun Hayvan Partisi 34 Rotterdam, Cankut Ercan VOLT Partisi, 11 Zwolle, İsa Kahraman NSC (Omtzigt’in partisi) 16 Rijssen.
DENK PARTİSİ’NİN TÜRK ADAYLARI;
Liste sıra numaraları ve şehirleri ile:
Stefan van Baarle 1 Rotterdam, Doğukan Ergin 2 Schiedam, Emel Gün 5Amsterdam, Yıldırım Usta 6 Arnhem, Mehmet Safrantı 10 Dordrecht, Can Bayrakçı 11 Tilburg, Selim Özçelik 13 Venlo, Ahmet Kaya 14 Deventer, Ayşe Konuksever Tekin 15 Amsterdam, Tahsin Çetinkaya 17 Den Haag, Erdoğan Şahin 18 Zaandam, Cemil Kahramanoğlu 19 Schiedam, Caner Kaplan 20 Enschede, Celil Tan 22 Etten-Leur, Furkan Kondu 23 Schiedam, İskender Şimşek 24 Utrecht, Funda İleri 25 Den Haag, İlker Delener 29 Amsterdam, Aysel Ağırbaş 31 Rotterdam, Ramazan Özcan 32 Tilburg, Ahmet Yıldırım 35 Rotterdam, Nustafa Bal 38 Arnhem, Şebnem Pancar 39 Assendelft, Şahin Akça 40 Vlaardingen, Şeyda Dokgöz 41 Schiedam, Nur İcar 42 Den Haag, Mahmut Sungur 44 Utrecht, Süleyman Koyuncu 45 Amsterdam.
Frans Timmermans, de leider van de formatie van de Partij van de Arbeid en GroenLinks, slaagde er niet in om de perceptie van ‘ervaren politicus’ te creëren die van hem werd verwacht. Timmermans, die genoegen nam met zwakke uitspraken tegen de sluwe uitspraken van de racistische leider Wilders, kreeg meer stemmen dan verwacht, maar kon niet de grootste politicus van de verkiezingen worden.
De partij van minderheiden DENK, die voor de verkiezingen werd gesteund door veel NGO’s, waaronder ikzelf, haalde niet de verwachte winst en behield haar 3 zetels. Op de foto is Stefan van Baarle, de politieke leider van DENK, te zien met Palestijnse vlaggen tijdens de viering na de verkiezingen in Amsterdam.
İşte o üç isim: Partileri tarafından, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için, partileri tarafından aday listesinden çıkarılan Erdinç Saçan (solda), Ayhan Tonca (ortada) ve Osman Elmacı (sağda) objektifimize bu hatıra pozunu vermişlerdi.
DENK-partijoprichter Tunahan Kuzu wilde ‘alhamdulillah’ zeggen tegen Netenyahu, die hem de hand reikte tijdens zijn bezoek aan de Tweede Kamer, door zijn hand tegen zijn borst te houden en zijn hand in de lucht te laten hangen.
Yavuz Nufel, die niet naliet een foto te gebruiken met Stefan van Baarle, de politieke leider van DENK, heeft ook kritiek geuit op de ‘stempelaars’, en ik presenteer jullie de foto die ik bovenaan mijn artikel hieronder heb geplaatst.
DENK-partijoprichter Tunahan Kuzu wilde ‘alhamdulillah’ zeggen tegen Netenyahu, die hem de hand reikte tijdens zijn bezoek aan de Tweede Kamer, door zijn hand tegen zijn borst te houden en zijn hand in de lucht te laten hangen.
Hier zijn die drie namen: Erdinç Saçan (links), Ayhan Tonca (midden) en Osman Elmacı (rechts), die door hun partijen van de kandidatenlijst werden geschrapt omdat ze de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden, poseerden voor onze lens in deze souvenirhouding.
