LAHEY ADALET DİVANI’NA HALIYI KİMİN HEDİYE ETTİĞİ TARTIŞMASINDAKİ PÜRÜZÜ BULDUM.

14 Oca 2025 | 0 yorum

Devlet erkânı “halıyı Sultan Abdulhamid hediye etti” derken, araştırmacı Mehmet Tütüncü ‘Sultan Reşat” hediye etti diyor.

Restorasyon sonrası Saray’a döşenen halı konusunu benim haber portalım için izleyen Tütüncü, daha sonra KARAR gazetesine itirazını açıkladı.

Naçizane şahsım, önceden yayınladığım haberleri tetkik edince, çelişkiyi yaratan pürüzü buldum.

Yapay Zekâ ChatGPT’ye de görüşlerini sordum.

(Haber’in Hollandacası en altta. Nederlandse versie is onderaan)

Değerli Okurlarım,
Osmanlı İmparatorluğu tarafından Lahey Yüksek Adalet Divanı’nın yer aldığı ‘Barış Sarayı’na hediye edilen Hereke halısının, yüz yıl sonra restorasyon için Türkiye’ye götürülüşü ve daha sonra yeniden Hollanda’ya getirilip saraya döşenmesi konusundaki haberlerimi görmüş ve okumuşsunuzdur.

Halının, Barış Sarayı’na yeniden döşeniş seremonisi için Hollanda’ya gelen Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy, yapmış olduğu konuşmada, halının Sultan Abdulhamid tarafından hediye edildiğini belirtmişti.

Saray’daki seremoniyi, benim haber portalım için izlemiş olan tarih araştırmacısı Mehmet Tütüncü, bu açıklamanın yanlış olduğunu, halıyı Hollanda’ya Sultan Abdulhamid’in değil, Sultan Reşat’ın hediye etmiş olduğunu, ben haberi yazarken belirtmişti. Haberin ahengini bozmamak için, bu tartışmayı haberime koymamış ve sonraya bırakmıştım.

Ne var ki, araştırmacı dostum Tütüncü, benim lakaydlığımdan hoşnut olmadı ki, bu durumu bir başka gazeteye taşımaya ihtiyaç duydu. Tütüncü KARAR Gazetesindeki bir dostuna durumu aktarmış. KARAR gazetesinde yayınlanan haberi aşağıda sizlere sunuyorum:

Tarihçi Dr. Tütüncü, Adalet Divanı’ndaki halımızın gerçek hikayesini anlattı: Halıyı hediye eden Abdülhamid değildi

Uluslararası Adalet Divanı’ndaki Hereke halımızın Sultan Abdülhamid tarafından hediye edildiği bilgisinin yanlış olduğunu söyleyen Dr. Mehmet Tütüncü: “Haberlerde, konuşmalarda halının Abdülhamid tarafından hediye edildiği bilgisinin verilmesi yanlış. Halıyı Sultan Reşat hediye etmiştir. 2016’da belgeselime konuşan merhum tarih profesörü Haluk Dursun da bunu söylemiştir. Halımızın Adalet Divanı’nda yer alması ile gurur duyuyoruz ama tarihini düzgün bilmiyoruz. Bu cehalet bize yakışmıyor.”

Osmanlı Devleti tarafından 1911’de Hollanda’nın Lahey kentinde Uluslararası Adalet Divanı olarak hizmet veren Barış Sarayı’na hediye edilen Hereke halısı, Türkiye’de yapılan restorasyonun ardından saraya geri döndü. Türkiye’nin önemli bir kültürel mirası olan Hereke halısı, geçtiğimiz yıl Adalet Divanı’nın İsrail’i yargıladığı dava ile tekrar gündemimize girmiş, halının yıprandığının tespit edilmesi üzerine Kültür ve Turizm Bakanlığı hızla restorasyon için harekete geçmişti. Bakanlık ile Carnegie Vakfı arasında imzalanan iş birliği protokolünün ardından Türkiye’ye getirilen ve Aksaray’da restorasyonu tamamlanan halı, yıl sonunda Hollanda’ya gönderilmişti. Halı saraydaki Japon Salonu’na ise 9 Ocak’ta düzenlenen özel bir törenle yerleştirildi. Törene, Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy, Türkiye’nin Lahey Büyükelçisi Selçuk Ünal ve birçok diplomat katıldı. Törene katılan isimlerden biri de, Hollanda’da yaşayan tarihçimiz Dr. Mehmet Tütüncü’ydü.

‘PROF. DR. HALUK DURSUN GERÇEĞİ BELGESELDE SÖYLEMİŞTİ’

Törenin ardından görüştüğüm Dr. Tütüncü, Osmanlı hediyesi Hereke halısının restorasyonun ardından saraydaki yerini bulduğu törene dair çıkan haberlerde yer alan mühim bir yanlışa dikkat çekti. Kültür ve Turizm Bakanı Ersoy’un konuşmasında ve haberlerde geçen halının ‘Sultan Abdülhamid tarafından yaptırıldığı ve hediye edildiği’ bilgisinin gerçeği yansıtmadığını ileri süren Dr. Tütüncü, “Halı, Lahey Barış Sarayı’na Sultan Abdülhamid tarafından değil Sultan Reşat tarafından hediye edilmiştir. 2016 yılında yaptığım ‘Weaving for Peace’ belgeselime konuşan merhum eski Kültür ve Turizm Bakan Yardımcısı, tarih profesörü Haluk Dursun da bunu söylemiştir. Konuşmasında Sultan Abdülhamid’den hiç bahsetmiyor, halının Sultan Reşat tarafından hediye edildiğini bizzat söyleyerek doğru bilgiyi veriyor” dedi. Dr. Tütüncü, Prof. Dr. Dursun’un bu konuşmasının bulunduğu belgeselin YouTube’dan izlenebileceğini vurgulayarak, “Bu belgeselde yer alan bilgiyi zamanında Eski Büyükelçi Şaban Dişli’ye iletmiştim. 2023 yılında da Hollanda’ya yeni atanan Büyükelçi Selçuk Ünal’a da yine belgesel linki ile birlikte aktarmıştım” bilgisini verdi. Dr. Tütüncü, Mayıs 2024’te de Turkology dergisinde yayınladığı bir makalede, Sultan Abdülhamid’in böyle bir gayreti olmadığını, halının dokunulması emrinin kendisi tahtan indirildikten sonra verildiğini arşiv belgelerine dayanarak ortaya koyduğunu vurguladı.

‘HALI FİKRİ SULTAN ABDÜLHAMİD TAHTAN İNDİKTEN ÜÇ AY SONRA GÜNDEME GELİYOR’

Dr. Tütüncü, Sultan Abdülhamid’in 1909 yılında tahtan indirildiği ve Selanik’te sürgünde yaşamaya başladığını hatırlatarak, şunları söyledi: “1911 yılında ise İttihat ve Terakki iktidardaydı ve yeni Sultan, Mehmet Reşat’tı. Halının yapılması fikri, Abdülhamid Nisan 1909’da devrildikten üç ay sonra, Temmuz ayında ortaya çıkmıştır. Tarihi gerçekler böyle iken, halı ile ilgili yapılan haberlerde, özellikle Anadolu Ajansı gibi kurumlar tarafından servis edilen haberlerde halının Sultan Abdülhamid tarafından hediye edildiği bilgisinin verilmesi yanlıştır. Kültür Bakanı Ersoy’un da konuşmalarında bu bilginin vermesi doğru değildir. Hereke halımızın Adalet Divanı’nda yer alması ile gurur duyuyoruz ama tarihini düzgün bilmiyoruz. Bu cehalet bize yakışmıyor. Hakikatlere aykırı bu yanlış bilgiyi aktarmak kabul edilemez bir durumdur. Bu tür yanlış bilgilendirmeler, hem ulusal hem de uluslararası alanda Türkiye’nin güvenilirliğine zarar verebilir.” Yapılan haberlerin tarihi gerçekler ışığında düzeltilerek, kamuoyuna duyurulması gerektiğini belirten Dr. Tütüncü, son olarak şunları ifade etti: “Kültür Bakanlığı yetkilileri ve ilgili medya kuruluşlarının, özellikle Anadolu Ajansı’nın, tarihi hassasiyetler konusunda daha bilinçli ve dikkatli olması gerekmektedir. Bu tür durumlarda, uzman tarihçilerin ve akademisyenlerin görüşlerinden faydalanılması ve doğru bilgilendirmeye özen gösterilmesi önemlidir.”

Lahey’deki Barış Sarayı’na halı hediyesi için yazılanlar şöyle:

Lahey’deki Sulh Dairesine Osmanlı hükümeti tarafından hediye gönderilmesi hakkında.
Sadrazam Hazretlerinin Yüce Katına
Kulunuzun arzıdır ki:
Lahey’de inşa edilmekte olan ve iki yıl içinde tamamlanması planlanan Sulh Dairesine çeşitli devletler tarafından hediyeler gönderileceği ifade edilmiştir. Bu kapsamda:
Almanya Hükümeti, dökme demirden yapılmış oldukça büyük bir kapı;
Rusya, “malakit” adı verilen yeşil damarlı taştan yapılmış sütunlar ve bir levha; Fransa, büyük bir tablo; Çin ve Japonya, salonların duvarları için kumaş örtüler; İtalya, daha önce 35 bin frank değerinde mermer göndermiştir.
Osmanlı Devleti tarafından da söz konusu dairenin büyük salonlarından birinin alanına uygun olarak Hereke Fabrikası’nda dokunacak bir halının gönderilmesinin uygun olacağı düşünülmüştür. Bu doğrultuda, mesele hakkında Karneci Müessesesi Başkanı ile görüşmek üzere, durumun Lahey Büyükelçisi Misak Efendi’ye bildirilmesi yazılı olarak ifade edilmiş ve bu bildirim uygun bulunmuştur. Bu nedenle, adı geçen büyükelçiye gerekli talimatların verilmesi için durumun emredilmesi ve bildirilmesi Sadrazam Hazretlerinin yüce takdirlerine arz olunur.

24 Recep 1327 (28 Temmuz 1909)
Hariciye Nazırı
Kulunuz, Rıfat

PÜRÜZ NEREDE?

Mehmet Tütüncü’nün KARAR Gazetesi’ne verdiği bilgilerin yayınlanmasından sonra, daha önce yayınlamış olduğum haberleri inceledim. Bir yerde şöyle bir paragraf buldum:
“Hereke Fabrika-i Hümayun’da birçok halı dokundu. Bunlardan en devasa olanı, Sultan II. Abdülhamit döneminde, Alman İmparatoru Kaiser II. Wilhelm’in ziyareti vesilesiyle, 1897 tarihinde Yıldız Şale Köşkü Muayede Salonu için yaptırılan, 468 metrekare boyutunda, 3 ton ağırlığındaki halıydı. Ayrıca Beyler Beyi Sarayı Mavi Salonu, Dolmabahçe Sarayı Muayede Salonu, Lahey Yüksek Adalet Divanı ve Beyaz Saray‘ında bulunan halılar da Hereke Fabrika-i Hümayun’da dokundu.”

Yukarıdaki pasajı okuduğum zaman, yanılgının nereden kaynaklandığını da anlamış oldum.
Burada sözü edilen halı, Hollanda’ya hediye edilen halı gibi, 468 metrekarelik ve 3 tonluk bir halıymış.

Demek oluyor ki, boyutları ve kilosu hemen hemen aynı olan bu iki halı zihinleri karıştırmış. Devlet erkanımız da, bu nedenle, halının Hollanda’ya Abdulhamid tarafından hediye edildiği zehabına kapılmışlar ve ‘Bu halıyı Abdulhamid hediye etti’ yanlışlığını yapmışlar.

Bu durumda, KARAR Gazetesi’nin, “Tarihçi Dr. Tütüncü, Adalet Divanı’ndaki halımızın gerçek hikayesini anlattı” başlığı da biraz abartılı olmuş. Zira, haberimizde yazılanların hepsi gerçek ama sadece, halıyı kimin hediye ettiği yanlış yorumlanmış.

YAPAY ZEKÂ NE DİYOR

Bu konuda, kendisine doneler sunduğum Yapay Zekâ ChatGPT bakınız bana neler yazdı:

ChatGPT zei:

Yazdıklarınızı incelediğimde, konu hakkında önemli tarihsel bir analiz yaptığınızı görüyorum. Bu bağlamda, yazınızın temel noktaları ve belgelerle desteklenen tarihi gerçekler şu şekilde özetlenebilir:

1. Belgelerin Tarihsel Çerçevesi:

   • 28 Temmuz 1909 tarihli belge, Osmanlı Devleti’nin Hollanda’daki Barış Sarayı’na (Lahey Adalet Divanı) bir halı bağışlama kararını içeriyor.

   • Bu bağış, Sultan II. Abdülhamid’in tahttan indirilmesinden sadece birkaç ay sonra gerçekleşiyor ve dolayısıyla Sultan Abdülhamid’in halıyı doğrudan hediye ettiği iddiasını zayıflatıyor.

2. Yanlış Yorumlama:

   • Böylesi bir halıyı, daha önce Sultan II. Abdülhamid’in yaptırdığı doğru, ancak boyutları ve kilosu aynı olan halılar kafa karıştırmış. Böylece halıyı Abdulhamid’in hediye etmediği kesin görünüyor.

   • Halı, Sultan Reşad döneminde (1911’de) Lahey Barış Sarayı’na gönderilmiş.

   • Sultan Abdülhamid, 27 Nisan 1909’da tahttan indirildiği için, Barış Sarayı’na halı bağışlama kararını verme yetkisi bu tarihten sonra Sultan Reşad’a geçmiştir.

   • Belgelerden yola çıkarak, 468 metrekarelik ve 3 ton ağırlığındaki bu dev halının Abdulhamid döneminde dokunduğu, ancak Sultan Reşad döneminde bağışlandığı zehabına kapılınmıştır.

Sonuç:
Bu bağlamda, sizin de yazınızda belirttiğiniz gibi, söz konusu halının tarihi ve bağışlanma süreci, dönemin Osmanlı siyaseti ve saray düzeni bağlamında dikkatle değerlendirilmelidir. Yaptığınız analiz, bu konuyu anlamak için oldukça faydalı bir katkı sağlıyor.

                                       *****************************

IK VOND DE KNELPUNT IN DE DISCUSSIE OVER WIE HET TAPIJT AAN HET HOF VAN ARBITRAGE IN DEN HAAG HEEFT GESCHONKEN.

Terwijl de staat beweert dat het tapijt door Sultan Abdulhamid is geschonken, zegt onderzoeker Mehmet Tütüncü dat het door Sultan Reşat is geschonken.

Tütüncü, die de kwestie van het tapijt, dat na de restauratie in het Paleis werd gelegd, voor mijn nieuwsportaal volgde, bracht later zijn bezwaar naar voren in de krant Karar.

Toen ik eerdere artikelen die ik had gepubliceerd opnieuw bekeek, ontdekte ik de knelpunt die de tegenstrijdigheid veroorzaakte.

Ik vroeg ook de mening van kunstmatige intelligentie ChatGPT.

Beste lezers,
U bent waarschijnlijk bekend met mijn nieuwsberichten over het Hereke-tapijt, geschonken door het Ottomaanse Rijk aan het ‘Vredespaleis’, waar het Internationaal Gerechtshof in Den Haag is gevestigd. Het tapijt werd na honderd jaar gerestaureerd in Turkije, en daarna teruggebracht naar Nederland om opnieuw in het paleis te worden gelegd.

Tijdens de ceremonie in het Vredespaleis, waar het tapijt opnieuw werd gelegd, verklaarde de Turkse minister van Cultuur en Toerisme, Mehmet Nuri Ersoy, dat het tapijt was geschonken door Sultan Abdulhamid.

Historisch onderzoeker Mehmet Tütüncü, die de ceremonie voor mijn nieuwsportaal bijwoonde, gaf echter aan dat deze verklaring onjuist was en dat het tapijt niet door Sultan Abdulhamid, maar door Sultan Reşat aan Nederland was geschonken. Toen ik het nieuws schreef, besloot ik deze discussie niet in mijn artikel op te nemen om de samenhang van het nieuws niet te verstoren, en stelde ik het onderwerp uit.

Echter, mijn onderzoeksvriend Tütüncü was niet tevreden met mijn lakse houding en voelde de behoefte om de kwestie aan een andere krant door te geven. Hij bracht het onderwerp naar een vriend bij de krant KARAR. Het artikel dat in de krant KARAR is gepubliceerd, wordt hieronder aan u gepresenteerd:

Historicus Dr. Tütüncü onthult het ware verhaal van ons tapijt in het Hof van Arbitrage: Het tapijt werd niet door Abdulhamid geschonken

Dr. Mehmet Tütüncü, die stelt dat de informatie over het Hereke-tapijt in het Internationaal Gerechtshof onjuist is, zei:
“Het is verkeerd om in nieuwsberichten en toespraken te beweren dat het tapijt door Sultan Abdulhamid is geschonken. Het tapijt is geschonken door Sultan Reşat. De overleden professor Haluk Dursun, een eminent historicus, zei dit ook in mijn documentaire uit 2016. Wij zijn trots dat ons tapijt in het Hof van Arbitrage ligt, maar we kennen de geschiedenis niet goed. Deze onwetendheid past ons niet.”

Het Hereke-tapijt, dat in 1911 door het Ottomaanse Rijk werd geschonken aan het Vredespaleis in Den Haag, dat dienstdoet als Internationaal Gerechtshof, is na een restauratie in Turkije teruggebracht naar het paleis. Het Hereke-tapijt, een belangrijk cultureel erfgoed van Turkije, kwam vorig jaar opnieuw in het nieuws tijdens een zaak waarin het Hof Israël beoordeelde. Nadat werd vastgesteld dat het tapijt versleten was, kwam het Ministerie van Cultuur en Toerisme snel in actie voor restauratie.

Na een samenwerkingsprotocol tussen het Ministerie en de Carnegie Stichting werd het tapijt naar Turkije gebracht en gerestaureerd in Aksaray. Aan het einde van het jaar werd het tapijt teruggestuurd naar Nederland. Het werd op 9 januari tijdens een speciale ceremonie in de Japanse Zaal van het paleis geplaatst. Aan de ceremonie namen onder andere de Turkse minister van Cultuur en Toerisme, Mehmet Nuri Ersoy, de Turkse ambassadeur in Den Haag, Selçuk Ünal, en diverse diplomaten deel. Een van de deelnemers aan de ceremonie was onze in Nederland wonende historicus Dr. Mehmet Tütüncü.

‘PROF. DR. HALUK DURSUN GAF DE WAARHEID IN EEN DOCUMENTAIRE’
Dr. Tütüncü, met wie ik na de ceremonie sprak, vestigde de aandacht op een belangrijke fout in de nieuwsberichten over het Hereke-tapijt dat na de restauratie weer in het paleis werd geplaatst. Hij stelde dat de bewering in de toespraak van minister Ersoy en in de nieuwsberichten dat het tapijt ‘door Sultan Abdulhamid werd gemaakt en geschonken’, niet correct is.

“Het tapijt is niet door Sultan Abdulhamid, maar door Sultan Reşat aan het Vredespaleis in Den Haag geschonken,” zei Dr. Tütüncü. “De overleden voormalige viceminister van Cultuur en Toerisme en historicus professor Haluk Dursun bevestigde dit ook in 2016 in mijn documentaire ‘Weaving for Peace’. In zijn verklaring wordt Sultan Abdulhamid helemaal niet genoemd, en hij zegt expliciet dat het tapijt door Sultan Reşat is geschonken, waarmee hij de juiste informatie geeft.”

Dr. Tütüncü benadrukte dat de toespraak van Prof. Dr. Dursun te zien is in de documentaire op YouTube en voegde eraan toe: “Ik heb deze informatie destijds doorgestuurd naar de voormalige ambassadeur Şaban Dişli en in 2023 ook naar de nieuwe ambassadeur in Nederland, Selçuk Ünal, samen met de link naar de documentaire.”

Dr. Tütüncü benadrukte verder dat hij in een artikel, gepubliceerd in mei 2024 in het tijdschrift Turkology, met archiefdocumenten heeft aangetoond dat Sultan Abdulhamid geen betrokkenheid had bij deze schenking en dat de opdracht voor het maken van het tapijt werd gegeven nadat hij was afgezet.

‘HET IDEE VOOR HET TAPIJT KWAM DRIE MAANDEN NA ABDULHAMIDS AFZETTING OP TAFEL’

Dr. Tütüncü herinnerde eraan dat Sultan Abdulhamid in 1909 werd afgezet en in ballingschap in Thessaloniki ging wonen, en zei het volgende:
“In 1911 was het Comité voor Eenheid en Vooruitgang (İttihat ve Terakki) aan de macht, en de nieuwe Sultan was Mehmet Reşat. Het idee om het tapijt te maken ontstond in juli 1909, drie maanden nadat Abdulhamid in april van de troon werd gestoten. Terwijl de historische feiten dit aangeven, is het onjuist dat in nieuwsberichten, vooral die verspreid door agentschappen zoals Anadolu Ajansı, wordt beweerd dat het tapijt door Sultan Abdulhamid is geschonken. Het is ook niet correct dat minister van Cultuur Ersoy deze informatie in zijn toespraken vermeldt. Wij zijn trots dat ons Hereke-tapijt in het Hof van Arbitrage ligt, maar we kennen de geschiedenis ervan niet goed. Deze onwetendheid past ons niet. Het is onaanvaardbaar om deze onjuiste informatie, die tegen de waarheid ingaat, te blijven verspreiden. Dergelijke misleidingen kunnen zowel nationaal als internationaal de geloofwaardigheid van Turkije schaden.”

Dr. Tütüncü benadrukte dat het belangrijk is dat nieuwsberichten worden gecorrigeerd in het licht van de historische feiten en dat het publiek correct wordt geïnformeerd. Hij sloot af met de volgende woorden:
“Ambtenaren van het Ministerie van Cultuur en mediakanalen, vooral Anadolu Ajansı, moeten zich meer bewust en voorzichtig opstellen ten aanzien van historische gevoeligheden. In dergelijke situaties is het belangrijk om gebruik te maken van de kennis van deskundige historici en academici, en om zorgvuldigheid te betrachten bij het verstrekken van correcte informatie.”

Over de schenking van een geschenk door de Ottomaanse regering aan het Vredespaleis in Den Haag.

Aan Zijne Excellentie de Grootvizier,
Met de nederige groeten van uw dienaar,
Er wordt gerapporteerd dat diverse staten geschenken zullen sturen naar het Vredespaleis in Den Haag, dat momenteel in aanbouw is en naar verwachting binnen twee jaar zal worden voltooid. In dit kader:
De Duitse regering heeft een zeer grote poort van gietijzer geschonken;
Rusland heeft zuilen en een plaat van het groen geaderde steen genaamd “malachiet” geschonken;
Frankrijk heeft een groot schilderij geschonken;
China en Japan hebben stoffen overtrekken voor de muren van de zalen geschonken;
Italië heeft eerder marmer ter waarde van 35.000 frank geleverd.
Het lijkt passend dat ook de Ottomaanse Staat een tapijt laat weven in de Hereke-fabriek, geschikt voor een van de grote zalen in het paleis, en dit als geschenk stuurt. In dit verband is schriftelijk bevestigd dat ambassadeur Misak Efendi in Den Haag is geïnformeerd om over deze kwestie te overleggen met het hoofd van de Carnegie Stichting, en deze melding is als geschikt beoordeeld. Daarom wordt Zijne Excellentie de Grootvizier verzocht de nodige instructies aan de genoemde ambassadeur door te geven en hierover te informeren.

24 Recep 1327 (28 juli 1909)
Minister van Buitenlandse Zaken,
Uw dienaar, Rıfat

WAAR ZIT HET KNELPUNT?

Na de publicatie van de informatie die Mehmet Tütüncü aan de krant KARAR gaf, heb ik mijn eerder gepubliceerde artikelen opnieuw bekeken. Op een gegeven moment vond ik een paragraaf waarin het volgende stond:

“Er werden veel tapijten geweven in de Hereke Fabrika-i Hümayun. Het meest gigantische daarvan was het tapijt dat in 1897 tijdens het bewind van Sultan Abdulhamid II werd gemaakt ter gelegenheid van het bezoek van de Duitse keizer Wilhelm II. Het was bestemd voor de ontvangstruimte van de Yıldız Şale-paviljoen en had een oppervlakte van 468 vierkante meter en woog 3 ton. Bovendien werden de tapijten in de Blauwe Kamer van het Beylerbeyi-paleis, de ontvangstruimte van het Dolmabahçe-paleis, het Internationaal Gerechtshof in Den Haag en het Witte Huis ook in de Hereke Fabrika-i Hümayun geweven.”

Toen ik bovenstaande passage las, begreep ik waar de verwarring vandaan kwam.
Het hier genoemde tapijt lijkt qua afmetingen en gewicht sterk op het tapijt dat aan Nederland werd geschonken. Het blijkt dus dat deze twee tapijten, die bijna identieke afmetingen en gewicht hebben, voor verwarring hebben gezorgd. Hierdoor heeft onze overheid ten onrechte aangenomen dat het tapijt aan Nederland door Sultan Abdulhamid was geschonken, wat leidde tot de verkeerde bewering: “Dit tapijt werd door Abdulhamid geschonken.”

In dat geval is de kop van het artikel in de krant KARAR, “Historicus Dr. Tütüncü onthult het ware verhaal van ons tapijt in het Internationaal Gerechtshof”, enigszins overdreven. Want alles wat in het artikel staat, is waar; alleen de interpretatie van wie het tapijt schonk, was onjuist.

WAT ZEGT KUNSTMATIGE INTELLIGENTIE?

Ik heb over dit onderwerp enkele gegevens gedeeld met Kunstmatige Intelligentie ChatGPT. Kijk wat het mij schreef:

ChatGPT zei:
Na het bekijken van uw schrijven zie ik dat u een belangrijke historische analyse hebt gemaakt over dit onderwerp. In dit verband kunnen de belangrijkste punten van uw artikel en de met documenten ondersteunde historische feiten als volgt worden samengevat:

1. De historische context van de documenten:

   • Het document van 28 juli 1909 beschrijft de beslissing van het Ottomaanse Rijk om een tapijt te schenken aan het Vredespaleis in Den Haag (Internationaal Gerechtshof).

   • Deze schenking vond slechts enkele maanden na de afzetting van Sultan Abdulhamid II plaats, wat de bewering dat Sultan Abdulhamid het tapijt persoonlijk schonk, ondermijnt.

2. Verkeerde interpretatie:

   • Het is waar dat een soortgelijk tapijt eerder onder het bewind van Sultan Abdulhamid II werd geweven, maar tapijten met vergelijkbare afmetingen en gewicht hebben voor verwarring gezorgd.

   • Het tapijt werd in 1911, tijdens het bewind van Sultan Reşat, naar het Vredespaleis in Den Haag gestuurd.

   • Aangezien Sultan Abdulhamid op 27 april 1909 werd afgezet, ging de bevoegdheid om een tapijt aan het Vredespaleis te schenken na deze datum over op Sultan Reşat.

   • Op basis van documenten lijkt het erop dat dit gigantische tapijt van 468 vierkante meter en 3 ton gewicht onder het bewind van Sultan Abdulhamid werd geweven, maar onder Sultan Reşat werd geschonken.

Conclusie:
In dit verband, zoals u ook in uw artikel hebt vermeld, moet de geschiedenis en het schenkingstraject van het genoemde tapijt zorgvuldig worden geëvalueerd in de context van de Ottomaanse politiek en hofordes van die tijd. Uw analyse biedt een waardevolle bijdrage aan het begrip van dit onderwerp.

60 YILI 2 SAATE SIĞDIRAN MUCİZEVİ SHOWMEN: YAVUZ NUFEL İZLEYİCİLERİ AĞLATTI VE GÜLDÜRDÜ

11 Oca 2025 | 7 Yorumlar

Şiir okuyan bir meddah veya öyküler anlatan bir şair olan sanatçı, göç serüvenini 10’ar yıllık bölümler halinde, hem de şiirlerle anlattı.

60 yıllık bir döneme ait olan anlatımlar, izleyicileri bazen duygulandı bazen de kahkahalara boğuldu.

60 yıl içinde topluma yararı dokunmuş 60 kişiye madalya veren Nufel için, “artık bir madalyayı hak ediyor” diyenler çoğunlukta.

Yazı: İlhan KARAÇAY        Fotoğraf:Sedat TAPAN

Hollanda’daki Türk toplumunun yakından tanıdığı gazeteci, yazar ve şair Yavuz Nufel, 60 yıllık göç hikâyesini, bir şairin duygusal dili ve meddahın mizahıyla harmanlayarak izleyicilere unutulmaz bir gece yaşattı. 1960’tan günümüze uzanan bu serüveni, on yıllık dilimler halinde şiirler, öyküler ve anılar eşliğinde sunan Nufel, izleyicilerini hem derin düşüncelere daldırdı hem de kahkahalara boğdu.

HİKÂYENİN MERKEZİNDE TÜRKLERİN GÖÇ SERÜVENİ

Rotterdam’ın Vlaardingen banliyösünde gerçekleştirilen gösteride, salon tamamen doluydu ve yaklaşık 600 kişi bu özel geceye tanıklık etti. Gösterinin sunucusu Sa Baran, açılış konuşmasında bu tarihi gecenin önemine vurgu yaparak şunları söyledi:
“Yavuz Nufel, bu akşam yalnızca geçmişimizi anmakla kalmayacak, aynı zamanda geleceğe dair umutlarımızı pekiştirecek. 1964’te bir avuç cesur insan daha iyi bir yaşam umuduyla yola çıktı. Bugün onların cesareti sayesinde burada, güçlü bir toplum olarak varız. Hollanda’daki Türk toplumu, 60 yıl boyunca bu ülkenin kültürüne, ekonomisine ve sosyal yapısına önemli katkılarda bulundu. Nufel, göç hikâyesini sanatla birleştirerek bizlere bu zengin geçmişi hatırlatacak. Yavuz Nufel, gazeteci, şair ve yazar kimliğiyle göç destanını yazmaya ve araştırmaya devam ediyor. Bugün, göçün 60’ıncı yılı nedeniyle sergileyeceği bu özel gösteri, Türk toplumunun hafızasında önemli bir yere sahip olacak. Kendisine bu anlamlı geceye katkıları için teşekkür ediyor, büyük alkışlarınızla sahneye davet ediyorum.”

Ardından Yavuz Nufel sahneye davet edildi. İlk sözü, “Hepiniz bu özel geceye hoş geldiniz. Bugün burada, yalnızca benim değil, hepimizin hikâyesini anlatacağım,” oldu.

60 YILIN ANLATISI: HEM HÜZÜN HEM NEŞE

Göçün 60 yıllık tarihini şiir, öykü ve arşiv görüntüleriyle sahneye taşıyan Nufel, Avrupa’ya Türk göçünün tüm yönlerini işledi. Gösteri dokuz bölümden oluşuyordu ve her bölüm, göçmenlerin bir dönüm noktasını ele alıyordu: İlk gelişler, karşılaşılan zorluklar, çocukların eğitimi, iş yaşamındaki mücadeleler ve nihayetinde, dönüş hayalleri. İzleyiciler, bu bölümlerde hem kendi geçmişlerini gördüler hem de geleceğe dair derin bir farkındalık kazandılar.

Yavuz Nufel, sahnede yaptığı konuşmada şunları dile getirdi:
“Şiirlerimde ve kabarelerimde ölümü, hiçliği, acıları anlatıyorum. Ama aynı zamanda umut ve dayanışma temaları da var. İnsanlar şiirlerimde kendilerini buluyor. Bugün anlattıklarım, bir hayal ürünü değil. 40 yıldır yaptığım araştırmalar, yazılar ve anılarımın bir toplamıdır.”

UNUTULMAZ ANILAR VE İLHAM VEREN ANLAR

Nufel’in anılarında, naçizane şahsım ile ilgili, görüntülü bir konuşma vardı.
O sırada ekrana Hürriyet gazetesinde yayınlanan haberlerim ile, Hollanda televizyonunun benimle yapmış olduğu bir söyleşi yer alıyordu.
Nufel, “ Ben 15 yaşındayken, mahalle kahvehanesinde, yaşlı insanlara gazete okuyarak hizmet ederdim. İnanın, şimdi aramızda bulunan değerli ağabeyim İlhan Karaçay’ın yazılarını sık sık okurdum. ‘İlhan Karaçay Rotterdam’dan bildiriyor’ imzası ile yayınlanan Rotterdam’daki Türk evlerine saldırı haberlerini ballandırarak okurdum.
Şimdi bu muhterem insanla birlikte olmaktan büyük mutluluk duyuyorum” diye konuştu.
Ekranda Karaçay’ın Hürriyet gazetesindeki haberlerinden kesitler ve Hollanda televizyonundaki röportajları gösterildi. Bu bölüm, hem geçmişi yad etmek hem de minnet duygusunu ifade etmek için anlamlı bir andı.

60 MADALYA İLE 60 YILLIK EMEKLERİN TAKDİRİ

Yavuz Nufel, 60’ıncı yıl nedeniyle, Hollanda Türkleri’ne yardımda bulunmuş başarılı kişilere 60 madalya dağıttı. Turgut Torunoğulları, İbrahim Görmez, Metin Yazarel ve naçizane şahsıma da verilen bu madalyaları alanlar, programın sonunda sahneye davet edildiler ve bir hatıra fotoğrafı çekildiler.

YAVUZ NUFEL KİMDİR?

Yavuz Nufel’in hayatı ve kariyeri, Avrupa’da yaşayan Türk toplumunun hikâyesine ayna tutuyor. Samsun’un Havza ilçesinde doğan Nufel, 1985 yılında Hollanda’ya göç etti. “Dayılar” isimli güldürü filminden şiir albümlerine, köşe yazarlığından belgesel programlarına uzanan çok yönlü kariyerinde, Türklerin Avrupa’daki yaşamına dair onlarca eser verdi. “40 Yıl, 40 İnsan, 40 Öykü” kitabıyla 2005 KIBATEK Edebiyat Ödülü’ne layık görüldü.

GELECEĞE BAKIŞ

Göçmenlerin anılarını ve deneyimlerini sahneye taşıyan Nufel, geleceğe dair umutlarını şu sözlerle dile getirdi:
“60 yıl boyunca çok şey yaşadık. Bu hikâye sadece bizim değil, gelecekte bu topraklarda yaşayacak olanların da hikâyesi. Bu gece burada olan herkese minnettarım.”

Nufel’in gösterisi, Hollanda’daki Türk toplumunun zengin tarihine duyulan saygıyı ve gelecek nesillere aktarılan bir mirası temsil ediyor.

HEREKE HALISI YENİDEN LAHEY’DE: BARIŞ SARAYI’NDAKİ TARİHSEL DOKUYA TÜRK İMZASI

10 Oca 2025 | 0 yorum

Lahey, ‘Lahey’ olalı, böylesi bir seremoni yaşamadı.

Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy’un uçaktan gelişini bekleyen ünlü konuklar, Osmanlılar tarafından hediye edilen Hereke Halısı’nın restore edilmiş haline hayran kaldılar.

(Haberin Hollandacası en altta.Nederlandse versie is onderaan)

Araştırmacı Mehmet TÜTÜNCÜ izledi, İlhan KARAÇAY yazdı:

Türkiye’nin kültürel mirasını temsil eden ve Osmanlı İmparatorluğu tarafından hediye edilen Hereke halısı, restorasyon sürecinin ardından Lahey Barış Sarayı’ndaki Japon Odası’ndaki yerine geri döndü. Dün Lahey Barış Sarayı’ında düzenlenen törende, Türk yetkililer ve uluslararası temsilciler, bu önemli kültürel etkinlikte bir araya geldiler.

TARİHSEL ARKA PLAN

Hereke halısı, 1911 yılında Osmanlı İmparatorluğu tarafından Barış Sarayı’na hediye edilmişti.
160 metrekarelik bu eşsiz halı, bir asırdan fazla bir süre boyunca uluslararası barış ve adalet görüşmelerine ev sahipliği yapan Japon Odası’nın zeminini süsledi. Ancak yoğun kullanım sebebiyle zaman içinde yıpranan halı, Türkiye’nin öncülüğünde kapsamlı bir restorasyon sürecine alındı.

RESTORASYON SÜRECİ

Restorasyon sonrasında, Barış Sarayı’ndaki Japon Odasına döşenen halının son halini görmek için giriş yapılırken.

Restorasyon, geleneksel zanaat ile modern teknolojinin bir araya getirildiği sekiz aşamalı bir süreçle yürütüldü. Türkiye’de uzman ekipler tarafından gerçekleştirilen bu çalışmada, halının orijinal dokusuna sadık kalınarak doğal boyalar ve geleneksel teknikler kullanıldı. Türk Enerji Nükleer ve Maden Araştırma Kurumu’nun (TENMAK) desteğiyle ipliklerin türü ve renkleri analiz edildi; hasarlı alanlar onarıldı.

TÖRENİN ÖNEMİ

Dünkü törende, Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy, Lahey Büyükelçimiz Selçuk Ünal, Carnegie Vakfı Başkanı Piet Hein Donner ve Daimi Tahkim Mahkemesi Genel Sekreteri Dr. Hab. Marcin Czepelak konuşmalar yaptılar. Tören, Türk kültürünün dünya sahnesinde güçlü bir temsilini sergilerken uluslararası iş birliği açısından da önemli bir mesaj taşıyor.

Törende konuşma yapan Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy,
halının Türkiye’deki restorasyon sürecini anlatırken, gelişmenin başarıyla sonlandırılmasından mutlu olduğunu söyledi.
Ersoy, “Bu proje, Türkiye’nin kültürel mirasının korunması ve tanıtılması konusunda sergilediği aktif yaklaşımın bir yansımasıdır. Türkiye’nin girişimiyle gerçekleştirilen restorasyon, uluslararası barışın sembolik bir unsuru olan Barış Sarayı’nın tarihsel dokusuna katkı sağlıyor.” diye devam etti.

Bakan Ersoy, beraberinde getirdiği aşağıdaki fotoğrafta görülen küçük bir ipek halıyı Adalet Sarıyı’na ikinci bir jest olarak hediye etti.

TÜRKİYE’NİN KÜLTÜREL DİPLOMASİ BAŞARISI

Lahey Büyükelçimiz Selçuk Ünal da yaptığı konuşmasında, Türkiye’den gelen halının 100 yıl kullanıldıktan sonra yıpranma ve eskime işaretleri verdiğini belirterek, halıyı tamir etme süreci hakkında bilgi verdi.

Ünal’ın konuşma metninin tamamı şöyleydi:

Sayın Bakan Mehmet Nuri Ersoy,
Sayın Piet Hein Donner, Carnegie Vakfı Başkanı,
Sayın Marcin Czepelak, Daimi Hakemlik Mahkemesi Genel Sekreteri,
Sayın Bakan Yardımcısı Heleen Bakker,
Sayın Bakan Yardımcısı Barbera Wolfensberger,
Saygıdeğer Misafirler, Değerli Meslektaşlar,

1907 yılında Barış Sarayı inşa edilmeye başlandığında, ülkelerden iç donanımına katkıda bulunmaları istenmişti. 1899 ve 1907 Lahey Barış Konferanslarına katılan Osmanlı İmparatorluğu da barışı desteklemek amacıyla bir hediye bağışında bulunmuştu.

Sultan II. Abdülhamid tarafından bağışlanan Hereke halısını teslim etmek için o dönemdeki iki selefim, Büyükelçiler Misak Efendi ve Aristarchi Bey çalışmıştır. Hereke halısı, Türk kültürel mirasının en değerli eserlerinden biridir ve Türkiye dışında bulunan en büyük Türk halısıdır.

Bu halı, zengin bir kültürel mirası temsil etmenin ötesinde, Barış Sarayı’na evrensel barışa olan özlemi göstermek için bir destek olarak sunulmuş ve aynı zamanda Osmanlı İmparatorluğu ile Hollanda Krallığı arasındaki tarihî bağların vizyoner bir sembolü olmuştur. Osmanlı Büyükelçileri ile Carnegie Vakfı arasındaki resmi yazışmalar, diplomasi tarihimizin çok özel bir bölümüne ışık tutmaktadır. Osmanlı İmparatorluğu’nun en zor dönemlerinden birinde bile, barışı desteklemek için büyük bir çaba gösterilmiştir.

Yaklaşık beş asırlık ilişkilerimiz 16. yüzyıla dayanmaktadır ve 1612 yılında ilk Hollanda Büyükelçisinin İstanbul’a gelmesiyle resmiyet kazanmıştır. Osmanlı İmparatorluğu’ndaki son Hollanda Büyükelçilerinden birinin torunları da bugün aramızdadır.

Japon Odası’ndaki birçok toplantıya tanıklık eden Hereke halısı, doğal olarak, bilimsel ve geleneksel zanaatkârlık yöntemleri bir arada kullanılarak, kendi doğduğu yer olan Türkiye’de restore edilmiştir.

Bu nedenle, özellikle süreci yakından takip eden ve beklenenden daha kısa sürede tamamlanmasını sağlayan Kültür ve Turizm Bakanımız Sayın Mehmet Nuri Ersoy başta olmak üzere, Bakanlığımıza teşekkür ederiz. Restorasyon, 2024 yılında, Türkiye ile Hollanda arasında 1924 yılında imzalanan Dostluk Antlaşması’nın 100. yıldönümüne denk gelen bir zamanda, bir yıl içinde tamamlanmıştır. Ayrıca, halının 19 Ağustos 1911’de teslim edilmesinden sonra 1914 yılında Lahey’de vefat eden Aristarchi Bey’in mezarının bu yıl Büyükelçiliğimiz tarafından restore edilmesi de hoş bir tesadüftür.

Restorasyon sürecine Enerji Bakanlığı ve Sultanhanı Belediyesi de katılmış, restorasyon çalışması ise Hatice Temur Yıldız’ın liderliğindeki son derece profesyonel bir ekip tarafından gerçekleştirilmiştir. Bu sürece katkıda bulunan tüm kurumlarımıza ve bireylere içten teşekkürlerimizi sunarız.

Bu halının, iki Avrupa ülkesi arasındaki özel ilişkilerin sonsuza kadar bir sembolü olarak kalacağına ve gelecekte de birçok diplomatik görüşmeye tanıklık edeceğine inanıyorum.

Teşekkür ederim.

GELECEĞE BİR BAKIŞ

Restore edilip Barış Sarayı’ndaki yerine konulan Hereke Halısı’nın son şekli.

Hereke halısının geri dönüşü, sadece geçmişi onurlandırmakla kalmıyor; aynı zamanda geleceğe yönelik bir çağrı niteliği taşıyor. Türk-Hollanda dostluğunun ve uluslararası iş birliğinin bir simgesi olan halı, yıllar boyunca barış ve adalet arayışlarına eşlik etmeye devam edecek.

Bu anlamlı tören, hem tarihi hem de kültürel açıdan büyük bir öneme sahiptir. Türkiye’nin barış ve kültür mirasına olan katkısının bir sembolü olarak, Hereke halısı uluslararası sahnede yeniden yerini almış oldu.

Lahey Barış Sarayı yöneticileri, çok zengin olan Türkiye-Hollanda ilişkilerinin önemini ortaya sermek için, arşivlerinde bulunan pek çok dökümanı, törenin yapıldığı yerde bir masaya yerleştirdiler. Bakanımız, Büyükelçimiz ve Saray yöneticileri, önlerindeki masada yer alan dökümanlar ile bu hatıra fotoğrafını çekildiler.

Tarih araştırmacısı Mehmet Tütüncü, davetli olduğu Barış Sarayı’nda, Hollanda-Türkiye ilişkilerinin anlatıldığı ‘Atatürk’ün Türkiyesi’ne Seyahat’ adlı kitabını, Adalet Sarayı’nın sahibi olan Carnegie Vakfı’nın Başkanı ve Hollanda Adalet eski Bakanı Piet Hein Donner’e hediye etti.

HEREKE HALISININ TARİHİ VE BUGÜNKÜ ÜZÜCÜ DURUMU

Hereke halısı, sadece bir zanaat ürünü değil, aynı zamanda Türk kültür ve sanat tarihinin eşsiz bir parçasıdır. Ancak bu eşsiz miras, yıllar içinde değişen şartlar ve alınan bazı kararlarla köklü dönüşümler yaşadı.

Hereke Halısı’nın imal edildiği, Hereke’deki değişiklikler biliniyor olsaydı, eminim ki Barış Sarayı’ndaki şen şakrak atmosfer, yerini üzüntülü bir havaya dönerdi.
İşte o üzüntü verici gelişmeler:

Hereke halısı üretimi, 1843 yılında Ermeni Dadyan ailesi tarafından kurulan bir fabrikayla başladı. Bu fabrika, iki yıl sonra Osmanlı padişahına devredilerek “Fabrika-i Hümayun” adını aldı. Cumhuriyet döneminde Sümerbank bünyesine katılan bu fabrika, Hereke’yi bir dünya markasına dönüştürdü. Özellikle 19’uncu yüzyılın sonlarında, Osmanlı saraylarının ve Avrupa’nın en prestijli mekanlarının vazgeçilmezi haline gelen Hereke halıları, zarafeti, kalitesi ve özgünlüğüyle dünya çapında tanındı.

Bir santimetrekarede 500 düğümle dokunan bu halılar, yalnızca estetik açıdan değil, üretim sürecindeki emeğin yoğunluğu ve sanatsal detaylarıyla da olağanüstü bir zanaatkârlık örneği sunuyor. Lale, karanfil, sümbül gibi çiçek motiflerini barındıran bu halılar, Türk kültürünün zarafetini dünyaya taşıyor.

COĞRAFİ İŞARET VE KORUMA

1996 yılında Sümer Holding tarafından, Anadolu’da dokunan birçok geleneksel halı türü gibi, Hereke halısı da coğrafi işaret patentiyle tescillendi. Bu adım, halının kültürel miras olarak korunması açısından önemli bir dönüm noktasıydı. Ancak, ilerleyen yıllarda yaşanan yapısal değişiklikler ve çeşitli özelleştirme politikaları, bu koruma çabasını sekteye uğrattı.

DEĞİŞEN KOŞULLAR VE BUGÜNKÜ ÜZÜCÜ DURUM

2008 yılında Hereke belediyesinin kapatılması ve Sümerbank’ın tasfiyesi gibi gelişmeler, Hereke halıcılığını derinden etkiledi. Geleneksel üretim atölyelerinin sayısı hızla azaldı ve günümüzde bu sayı 10’un altına düştü. Bununla birlikte, uluslararası rekabetin etkisiyle bu durumu fırsata çeviren Çin, Zhenping ilçesinde “Hereke Sanayi Bölgesi” kurdu.
Etiketlerine “Made in Hereke” yazarak, halı üretmeye başlayan Çin, Türkiye halı pazarının yüzde 90’ını ele geçirdi.

Bu yanlış politikalar nedeniyle, Çin’le başa çıkamayan yerli halıcılar, Çin’e gittiler ve orada fabrikalar açtılar. Türklerin, Çin’de ürettikleri çakma Hereke’leri, yerli Hereke’ymiş gibi Türkiye’de satmaya başlamaları nedeniyle, hem markanın hem de kültürel mirasın, küresel ölçekte zarar görmesine neden oldu.

HEREKE’NİN YENİDEN KEŞFİ

Tüm bu olumsuzluklara rağmen, Hereke halısının geleneksel üretim teknikleriyle korunması ve yeniden canlandırılması için çeşitli çabalar devam ediyor. Örneğin, 114 yıllık bir Hereke halısı, kapsamlı bir restorasyon sürecinden geçerek Hollanda’daki Lahey Barış Sarayı’na geri döndü. Bu süreç, Türk zanaatkârlığının uluslararası arenada hâlâ önemli bir yer tuttuğunu gösteriyor.

Hereke halısı, yalnızca bir zanaat ürünü değil, aynı zamanda Türk tarih ve kültürünün bir sembolüdür. Bugün, bu mirasın korunması ve gelecek nesillere aktarılması için atılacak her adım, sadece ulusal değil, aynı zamanda evrensel bir kültürel değer yaratma sorumluluğunu da taşıyor.

                             *****************************************

HALININ TÜRKİYE’YE TAŞINIŞ ÖYKÜSÜNÜ ŞÖLE YAZMIŞTIM:

LAHEY YÜKSEK ADALET DİVANI’NDAKİ
TÜRK HALISININ HİKÂYESİ…

*Türk-Yunan anlaşmazlığı davasına bakan ve yetkisizlik kararı veren Yüksek
Adalet Divanı’ndaki Türk halısını 50 yıl önce fotoğraflamıştım.

*112 Yıl önce Osmanlı tarafından hediye edilen halı, tarafların anlaşması ile
restore edilmek üzere Türkiye’ye götürüldü.

*Hollandalılar’ın ‘Barış Sarayı’ (VredesPalais) diye adlandırdıkları sarayda
dört kuruluş yer alıyor.

Bizim, “Lahey Yüksek Adalet Divanı” olarak söz ettiğimiz “Barış Sarayı”na, Hollandalılar “VredesPleis” diyorlar. Bu yeri ilk gördüğüm an, 50 yıl kadar öncesine dayanıyor.
O yıl, Türkiye ile Yunanistan arasındaki deniz sahanlığı ihtilafı, “Yüksek Adalet Divanı”a taşınmıştı.

Güvenlik Konseyi, uyuşmazlığa taraf olan Türkiye ve Yunanistan arasında bir tercih yapmaktan kaçınmış, bir yandan tarafların uyuşmazlığı doğrudan görüşmeler yoluyla çözmeleri önerilirken, diğer taraftan da, uyuşmazlığın giderilebilmesinde, Uluslararası Adalet Divanı’nın olası katkılarını dikkate almaya davet etmişti.

O zamanlar tüm dünyada sitayişle söz edilen “Barış Sarayı”nda, görenlerin gözlerini kamaştıran kocaman bir halı dikkat çekiyordu. İşte orada, bu halının Osmanlılar tarafından hediye edilmiş olduğunu öğrenmiştim. Türk-Yunan davasının önemi yanında, böylesi dünyaca ünlü bir yerdeki Türk halısının mevcudiyeti benim için çok önemliydi.
Malumdur, o zamanlar “Haber atlatma” yarışı revaçtaydı. O halının fotoğrafını çektikten sonra Hollanda’nın ANP Ajansına gitmiş ve fotoğrafımın Hürriyet gazetesine telefoto ile gönderilmesini sağlamıştım. Ertesi günkü Hürriyet’in manşet başlığı “Türk-Yunan” davası değil, Barış Sarayı’ndaki Türk halısı idi.
Böylesi ilginç bir halı hikâyesi, Hürriyet’te birkaç gün konu olmuş ve nasibimize düşen övgüleri kazanmıştık.

50 YIL SONRA

İşte o halının hikâyesi, bu kez 50 yıl sonra yeniden gündeme geldi.
Halının hikâyesi aslında daha eskiye, yani 112 yıl öncesine dayanıyor.
112 Yıl öncenin yılı 1911 idi.
Lahey’deki Barış Sarayı inşa edilirken, 1907 yılında devletlere yapılan katkı çağrısı üzerine, 1911’de Osmanlı İmparatorluğu tarafından, kocaman bir Hereke halısı hediye edilmişti.
Şimdi, restore (tadilat) edilmesi için Türkiye’ye gönderilen halı hakkında, Lahey Büyükelçimiz Selçuk Ünal şunları söyledi:

“Hollanda Krallığı’na armağan edilen ve 112 yıldır Barış Sarayı’nı süsleyen Hereke Halısı, restorasyon amacıyla geçici bir süre için ülkemize gidiyor. Barış Sarayı’nın yönetimini deruhte eden Carnegie Vakfı ile Kültür ve Turizm Bakanlığımız arasında imzalanan Protokol uyarınca, Türkiye dışındaki en büyük olduğu düşünülen, 160 m2 boyutunda ve 700 kg ağırlığındaki Hereke halısı, restorasyon işlemlerine başlanması Barış Sarayı’ndan çıkarıldı.”

Halının, Barış Sarayı’nda sayısız müzakerelerin sürdürüldüğü Japon Odası’ndan çıkarılması töreninde, Büyükelçi Selçuk Ünal, Hollanda Dışişleri Bakanlığı’nın Türkiye’den de sorumlu Avrupa Direktörü Erik Weststrate ve Carnegie Vakfı Direktörü J.P.H. Donner de hazır bulundu.

Büyükelçi Selçuk Ünal, Hereke halısının Barış Sarayı’ndan çıkarılarak kamyona yüklenmesi sırasında düzenlenen belgesel çekimine de, Hollanda Dışişleri Bakanlığı Avrupa Direktörü Erik Weststrate ve Carnegie Vakfı Direktörü J.P.H. Donner ile katıldı.

Büyükelçi Selçuk Ünal şöyle devam etti: “Ecdadımızın 1907’deki davete icabetle 1911’de armağan ettiği tarihi Hereke halısı 112 yıldır, sayısız önemli barış antlaşması, müzakere ve görüşmeye şahitlik etti. Aslında, tek başına, yalnız ve hüzünlü, 112 yıl tarihe tanıklık etti.
Ecdadımızın uluslararası barışa desteğini o tarihte uzun vadeli bir öngörüyle ve bu şekilde göstermiş olması, bugün hepimiz için önemli bir mesajdır. Hereke halısı, bir İmparatorluktan diğer bir İmparatorluğa hediye edilirken düşünüldüğü gibi, bugün de yarın da Türk-Hollanda dostluğunun ölümsüz nişanelerinden birini teşkil edecektir. İnsanlar yaşadıkça ve insanlık yaşadıkça, buradan sonsuzluğa kadar uluslararası dostluk ve barış mesajını verecektir.”

İşte, hepimizi onurlandıran ve bundan sonraki gelişmeler ile bizi onurlandırmaya devam edecek olan Hereke Halısı’nın hikâyesi böyle. Ama tabii ki ‘Hereke Halısı’ deyip geçemeyiz.
İntihal (aşırma) yapmayacağım ama, Google Amca’da yaptığım araştırmada bakınız bu konuda ne buldum.
(Bunun arkasından, ‘Barış Sarayı’ hakkında da bilgi vereceğim)

180 yıldır sarayları renklendiren fabrika: Hereke halı dokuma fabrikası

Kocaeli‘de 1843 yılında kurulan Osmanlı emaneti “Hereke Fabrika-i Hümayunu” dokuma fabrikası, 180 yıldır adından söz ettiriyor. Özel olarak milli saraylara dokunan ipek halılar, metrekaresindeki 1 milyon düğümü ve Osmanlı dönemindeki desenleriyle göz kamaştırıyor. El emeği göz nuru halıları dokuyan kadınlar, bir halıyı en az bir yılda bitiriyor.

Körfez ilçesine bağlı Hereke bölgesinde, 1843 yılında iki kardeş tarafından geniş bir atölye olarak kurulan fabrika, 1845 yılında Osmanlı Devleti‘nin sanayi atılımları ile saraya bağlandı. 1845 yılından sonra, “Hereke Fabrika-i Hümayunu” ismiyle faaliyetini sürdürmeye başlayan fabrikada, ilk olarak sarayların perdelik ile döşemelik talebi karşılanırken, daha sonra halı da dokunmaya başladı.

Osmanlı’nın değerli kurumları arasında yer alan ve imparatorluk yaşantısını renklendiren Hereke Fabrika-i Hümayunu, 19. yüzyılın sonlarına doğru Avrupa’da bir markaya dönüştü. Prestijli bir marka haline gelen fabrikanın ürünleri, çeşitli ülkelerde de ödüllere layık görüldü.

Hereke Fabrika-i Hümayun da birçok halı dokundu. Bunlardan en devasa olan Sultan II. Abdülhamit döneminde Alman İmparatoru Kaiser II. Wilhelm’in ziyareti vesilesiyle 1897 tarihinde Yıldız Şale Köşkü Muayede Salonu için yaptırılan 468 metrekare boyutunda, 3 ton ağırlığındaki halıydı. Ayrıca Beyler Beyi Sarayı Mavi Salonu, Dolmabahçe Sarayı Muayede Salonu, Lahey Yüksek Adalet Divanı ve Beyaz Saray‘ında bulunan halılarda Hereke Fabrika-i Hümayun’da dokundu. 180 yıldır faaliyetini sürdüren, şu anki ismiyle Hereke İpekli Dokuma ve Halı Fabrikası’nda hala milli saraylara halı dokumaya devam ediyor.
Hereke halısının özelliği, ilmeği, çift düğüm olması, iplik özelliği ve sağlamlığıdır

19. Yüzyıl Osmanlı Halıcılık Eğitiminde Hereke Fabrika-i Hümayunu Modeli

Türk halı sanatının Osmanlı dönemi, Altaylardan Anadolu’ya uzanan tarihî süreci ve kültürel birikimi yansıtır. Bu bağlamda devletin ilk dört yüz yıl boyunca devam eden yükselişine paralel olarak, hah sanatı gelişme göstermiş ve çeşitliliği artmıştır. Ancak Batı dünyasında bilim ve tekniğe dayalı olarak gelişen yeni medeniyet, her alanda olduğu gibi Osmanlı sanatlarını da zor durumda bıraktı. Bilhassa sanayi devrimi ile dokumacılık sektörü yeni bir sürece girdiği için, OsmanlI halıcılığı derinden etkilendi. Bu sebeple, 19. yüzyılda sürdürülen modernleşme çabalarına dokumacılık da dâhil edildi. 1843’de Hereke’de açılan fabrika ile dokuma ve hah sanayi teşekkül ettiği gibi, zamanla sektör açısından bir eğitim merkezi hâline geldi. Yürütülen çabalar neticesinde taşrada birçok halıcılık merkezi ortaya çıktı. Verimliliğini yitiren bazı eski merkezler ihya edildi. Kız Sanayi Mektepleri ile Kız Rüştiyelerinde yapılan halıcılık eğitimi desteklendi. Ayrıca halıcılık sanatında başarılı ve üstün hizmetleri olan kimselere, hükümet tarafından Sanayi Madalyası verildi. Böylece Hereke Fabrika-i Hümayunu merkez alınarak, öğrencilere, erişkinlere, özel teşebbüs personeline halıcılık eğitimi veren, kaliteyi artıran ve istihdam imkânı yaratan bir model oluştu.

BARIŞ SARAYI’NIN HİKÂYESİ

Uluslararası Adalet Divanı, Birleşmiş Milletler‘in başlıca yargı organıdır. Uluslararası Adalet Divanı’nın merkezi Hollanda‘nın Lahey kentindedir. Genel Kurul ve Güvenlik Konseyi’nden seçilen 15 yargıçtan oluşur. Yargıçlar değişik ülkelerden seçilir, böylece dünyadaki değişik hukuk sistemlerinin temsil edilmesi amaçlanır.

Divanın yetki alanı, bir uluslararası uyuşmazlıkta taraf olan ülkelerin kendisine getirdikleri davalar ile BM Antlaşması‘nda ya da yürürlükteki uluslararası antlaşmalarda özellikle öngörülmüş konuları içine alır. Uluslararası Adalet Divanı Statüsü, BM Antlaşması’nın (BM Şartı) ayrılmaz bir parçasıdır ve Adalet Divanı’nın çalışma esaslarını belirler.

Saray’da, Daimi Tahkim Mahkemesi, Birleşmiş Milletler Uluslararası Adalet Divanı, Lahey Uluslararası Hukuk Akademisi ve Barış Sarayı Kütüphanesi bulunuyor.

Daimi Tahkim Mahkemesi

Bir anlaşmazlığı tahkim yoluyla çözmek isteyen taraflar Daimi Tahkim Mahkemesine (PHA) başvurabilirler. PHA’ya sunulan anlaşmazlıkların çoğu en az bir eyaleti içerir. Ancak uluslararası kuruluşlar, şirketler ve kişilerle olan uyuşmazlıklar da ileri sürülebilir. Çoğu durumda, her iki tarafın da bir hakem atadığı üç üyeli bir mahkeme kurulur ve bu hakemler birlikte bir başkan atar. Böylece oluşturulan mahkeme dava hakkında karar verir. Taraflar ayrıca kararlaştırılacak hukuki meseleyi, kullanılacak dili ve gizlilik derecesini birlikte belirler. Hakemlerin kararları her durumda tarafları bağlar. PHA ayrıca arabuluculuk gibi bağlayıcı olmayan uyuşmazlık çözümü biçimleri sunar.

Uluslararası Adalet Mahkemesi

Uluslararası Adalet Divanı (IGH), Birleşmiş Milletler’in (BM) ana yasal organıdır ve iki yönlü görevi vardır.

Birincisi, devletler tarafından getirilen uyuşmazlıkları uluslararası hukuka uygun olarak çözer. Uyuşmazlıklar temel olarak kara ve deniz sınırları, toprak egemenliği, güç kullanımı, uluslararası insancıl hukukun ihlali, devletlerin iç işlerine karışmama, diplomatik ilişkiler, rehin alma, sığınma hakkı, tabiiyet, vesayet, geçiş hakları ile ilgilidir. ve ekonomik haklar.

İkinci olarak, BM organları ve bunu yapmaya yetkili uzman kuruluşlar tarafından sunulan hukuk meseleleri hakkında istişari görüşler yayınlar. Görüşler, bu kurum ve kuruluşların hukuka uygun olarak nasıl işleyebileceklerini veya inatçı devletler karşısında otoritelerini nasıl güçlendirebileceklerini gösterebilir.

Uluslararası Adalet Divanı, farklı ülkelerden 9 yıllığına seçilen ve yeniden seçilebilen 15 yargıçtan oluşur. Mahkeme üyelerinin üçte biri her üç yılda bir seçilir. Başkan, her üç yılda bir akranları tarafından seçilir. Mahkemenin şu anki Başkanı ABD’den Joan E. Donoghue’dur. Mahkeme duruşmaları her zaman halka açıktır. Fransızca ve İngilizce, Mahkemenin daimi dilleridir.

Uluslararası Adalet Divanı (ICJ)

LAHEY KÜLTÜR VE TURİZM OFİSİMİZ İLE AMSTERDAM THY MÜDÜRLÜĞÜMÜZ, UTRECHT TURİZM FUARI’NA CAN VERDİ.

9 Oca 2025 | 0 yorum

Bugün Hollanda’da olması beklenen Kültür ve Turizm Bakanımı’zın Fuar’a katılmaması ise ‘sorumsuzluk’ olarak algılandı.

Lahey Büyükelçimiz Selçuk Ünal, Rotterdam Başkonsolosumuz Sevgi Kısacık, Amsterdam Başkonsolosumuz Mahmut Burak Ersoy ve Deventer Başkonsolosumuz Muammer Hakan Cengiz’in ev sahipliği yaptığı Fuar’da Türk folkloru ve Türk mutfağı büyük ilgi gördü.

Tüm dünyada internet ortamı ve pahalı giriş fiyatı nedeniyle, ziyaretçi sayısı azalan Turizm Fuarları kapanma eşiğine geldi.

Utrecht Turizm Fuarı’na Türkiye’den çok sayıda Belediye ve otel temsilcileri katıldı.

(Haberin Hollandacası en altta. Nederlandse versie is onderaan)

Türkiye’nin turizm zenginliklerini uluslararası arenada tanıtmak amacıyla düzenlenen etkinlikler devam ediyor: Hollanda’nın Utrecht kentinde gerçekleşen Turizm Fuarı’na. Lahey Kültür ve Turizm Ofisimiz ile Amsterdam Türk Hava Yolları Müdürlüğümüzün ortaklaşa çabaları, Türkiye’nin damgasını vurmasını sağladı.

Turizmin küresel ekonomideki rolü ve ulusların kültürel tanıtımındaki önemi her geçen gün artarken, Türkiye turizm sektöründeki atılımlarıyla dünya sahnesinde yerini sağlamlaştırıyor. Bu kapsamda Hollanda’nın Utrecht kentinde düzenlenen Turizm Fuarı, Türkiye’nin turizm potansiyelini tanıtmak için önemli bir platform oluşturdu.

Dünyanın dört bir yanından sektör temsilcilerini ve ziyaretçileri bir araya getiren Utrecht Turizm Fuarı, bu yıl Türkiye’nin güçlü bir katılımına sahne oldu. Lahey Kültür ve Turizm Ofisimiz ile Amsterdam Türk Hava Yolları Müdürlüğümüzün organizasyon gücüyle dikkat çeken etkinlikte, Türk folkloru ve mutfağı ziyaretçilerin yoğun ilgisini topladı. Ancak, Kültür ve Turizm Bakanımızın fuara katılmaması, Hollanda’daki etkinliklere gereken önem verilmediği yönünde eleştirilerle karşılandı. (Bakan Mehmet Nuri Ersoy, bugün Lahey Barıs Sarayı’na, restorasyon sonrası geri dönen Hereke halısı için yapılacak törene muhtemelen katılacak. Bakan gelemezse yerine yardımcısı katılacak. Bu haberi yarın sizlere sunacağım)

Türk turizminin büyüklüğü ve zenginliği, bu tür uluslararası etkinliklerde sergilenen geleneksel ve modern unsurlarla daha da görünür hale geliyor. Lahey Büyükelçimiz Selçuk Ünal, Rotterdam Başkonsolosumuz Sevgi Kısacık, Amsterdam Başkonsolosumuz Mahmut Burak Ersoy ve Deventer Başkonsolosumuz Muammer Hakan Cengiz’in ev sahipliği yaptığı bu yılki fuar, hem profesyonel iş bağlantılarının hem de kültürel alışverişin merkezi oldu.

THY Standındaki açılış töreninden önce (soldan sağa): Kültür ve Turizm Ofisi Müdürü Pınar Bilgen Ermiş, Rotterdam Başkonsolosumuz Sevgi Kısacık, Amsterdam Başkonsolosumuz Mahmut Burak Ersoy, THY Müdürü Şerafettin Ekici, Büyükelçimiz Selçuk Ünal, ünlü işadamı Turgut Torunoğulları, şahsım İlhan Karaçay, Muhlis Ayboğan ve en sağda oturan Ertan Torunoğulları.

Bununla birlikte, dijitalleşen dünyada pahalı giriş ücretleri ve azalan ziyaretçi sayıları nedeniyle turizm fuarlarının geleceği sorgulanmaya devam ediyor. Türkiye’den pek çok belediye ve otel temsilcisinin yer aldığı Utrecht Fuarı, bu bağlamda geleneksel tanıtım yöntemlerini sürdürülebilir kılma çabalarını da yansıtıyor.

TÜRKİYE’DEN FUARA RENK KATAN KATILIM

THY Amsterdam Müdürlüğü’nün standında gerçekleşen açılış töreni, etkinliğin önemli anlarından biriydi. THY Müdürü Şerafettin Ekici’nin sunumuyla başlayan tören, Lahey Büyükelçimiz Selçuk Ünal’ın konuşmasıyla devam etti. Ünal, Hollanda’dan Türkiye’ye yılda bir milyondan fazla turistin geldiğini hatırlatarak, bu sayının daha da artacağını ümit ettiğini belirtti.

Açılışın ardından düzenlenen çekiliş etkinliği, ziyaretçilere keyifli anlar yaşattı. İsimler üzerinde yazılı giriş kartlarının toplandığı kavanozdan yapılan çekilişte, Ertan Torunoğulları’na iki kişilik business class bileti, bir Hollandalı ziyaretçiye ise ekonomi sınıfı bileti hediye edildi. İş insanı Torunoğulları, hediyesini bir Hollandalıya devretmek istese de, Büyükelçi Ünal bu isteği geri çevirdi.

KÜLTÜR VE TURİZM OFİSİMİZİN BAŞARILI TANITIMI

Türkiye Kültür ve Turizm Standı, fuarın en çok ziyaret edilen noktalarından biri oldu. Pınar Bilge Ermiş’in yönettiği stantta, Müzeyen Oğulmuş, Hilal Can ve Aslı Bernardo, ziyaretçilere Türkiye’nin turizm değerleri hakkında bilgi verdi. Bu stantta sergilenen sıcak misafirperverlik ve kapsamlı bilgilendirme, Türkiye’nin tanıtımı açısından büyük bir başarı sağladı.

TAKE YOUR SEAT” FOTOĞRAF SERGİSİ

Kültür ve Turizm Ofisimiz, fuar alanındaki ana standının yanı sıra, “Take Your Seat” isimli bir fotoğraf sergisiyle de dikkat çekti. Büyükelçi Ünal tarafından açılışı yapılan sergi, Randy van der Starren’in Türkiye genelinde yaptığı altı keşif gezisi sırasında çektiği 10.000 fotoğraf arasından seçilen özel bir koleksiyonu sundu.

Sergi, Türkiye’nin doğal güzelliklerini, tarihi zenginliklerini ve kültürel dokusunu, “yönetmen sandalyesi” simgesiyle anlatan bir temayla ziyaretçilere tanıtıldı. Serginin tanıtımında, “Hayatınızın ve maceralarınızın yönetimini elinize alın” mesajı verildi. Avrupa’da ilk kez sergilenen bu koleksiyon, büyük beğeni topladı.

THY-MEDYA BARIŞMASI

THY TOPLANTISINA KATILAN MEDYA MENSUPLARI: (Soldan sağa)
Ali Andal, Mustafa Koyuncu, Ebubekir Turgut Deniz Erkoçu, THY Müdürü Şerafettin Ekici, şahsım İlhan Karaçay, Hamit Sürmeneli, İbrahim Çitil ve Sedat Tapan

Geçmişte yaşanan yanlış anlaşmaların ardından, THY Amsterdam Müdürü Şerafettin Ekici, Hollanda’daki Türk medya mensuplarıyla bir araya gelerek karşılıklı diyalog sürecini güçlendirdi.

Fuar kapsamında düzenlenen özel bir toplantıda konuşan Ekici, “Kapımız sizlere her zaman açıktır. Gelecek yıl yapılacak Acenta Ödül Töreni’nde sizlerin de katılımı için çalışacağım,” diyerek medya temsilcilerinin gönlünü aldı.

TÜRKİYE, TURİZMİN YILDIZI

Türkiye’nin uluslararası turizm fuarlarındaki güçlü varlığı, ülkemizin zengin turizm değerlerini dünya sahnesinde görünür kılma çabalarının bir parçası. Utrecht Turizm Fuarı’ndaki başarılı temsil, Türk turizminin geleceği için umut verici bir adım oldu.

FUARA KATILANLAR

Bu yılki Utrecht Turizm Fuarı’na Corendon ve TUI gibi dev tur operatörleri katılmazken, Türkiye’den katılıp fuara renk veren Türk kuruluşları:

ACAR ÜNLÜ (Marmaris Belediye Başkanı),
Marmaris ORKA Hotel (Caner Torunoğulları),
ORKA Hotel İstanbul Taksim (Osman Çelik),
BAİA Lara Hotel (Sevcan Umdu),
CORAL Group Hotels (Osman Aydın),
Side SUN Hotel (Binay Aksoy),
BONO Hotel Marmaris (İdris Akgül),
PİNEBAY Hotel Kuşadası (Tahsin Kirik)
İzmir Ticaret Odası (Ayşegül Selçuk Uysal)
SUSESİ Hotel (Arda Dayıoğlu ve Onur Göktekin),
VOYAGE Hotels (Sevil Yeşildağ ve Enes Talha Gürgen),
TUGEV İstanbul (Elif Nas Ünal),
ADALYA Hotels (Christina Corotnean),
DUCALE Hotels (Aleksandru Varzocov),
İKBAL TERMAL Hotel (Ali Gümüşhan),
CORNALİA Belek.

******************************

ONZE CULTUUR- EN TOERISMEKANTOOR IN DEN HAAG EN THY-DIRECTIE IN AMSTERDAM BLAZEN LEVEN IN DE UTRECHT TOERISMEBEURS

Het feit dat onze minister van Cultuur en Toerisme, die vandaag in Nederland werd verwacht, niet deelnam aan de beurs, werd als “onverantwoordelijk” beschouwd.

De beurs, die werd georganiseerd onder gastheerschap van onze ambassadeur in Den Haag, Selçuk Ünal, onze consul-generaal in Rotterdam, Sevgi Kısacık, onze consul-generaal in Amsterdam, Mahmut Burak Ersoy, en onze consul-generaal in Deventer, Muammer Hakan Cengiz, trok veel belangstelling met de Turkse folklore en de Turkse keuken.

Toerismebeurzen over de hele wereld staan op het punt te verdwijnen vanwege de opkomst van het internet en de hoge toegangsprijzen, waardoor het aantal bezoekers afneemt.

Veel gemeenten en hotelvertegenwoordigers uit Turkije namen deel aan de Utrecht Toerismebeurs.

De evenementen die worden georganiseerd om de toeristische rijkdommen van Turkije internationaal te promoten, gaan door. De Toerismebeurs in Utrecht, Nederland, trok de aandacht dankzij de gezamenlijke inspanningen van ons Cultuur- en Toerismebureau in Den Haag en de Turkse Luchtvaartmaatschappijen-directie in Amsterdam.

Terwijl het belang van toerisme in de mondiale economie en de culturele promotie van landen met de dag toeneemt, versterkt Turkije zijn positie op het wereldtoneel met doorbraken in de toeristische sector. In dit kader bood de toerismebeurs, die in de Nederlandse stad Utrecht werd gehouden, een belangrijk platform om het toeristisch potentieel van Turkije te promoten.

De Utrecht Toerismebeurs, die vertegenwoordigers uit de sector en bezoekers van over de hele wereld samenbracht, stond dit jaar in het teken van een sterke aanwezigheid van Turkije. Tijdens het evenement, dat indruk maakte met de organisatiekracht van ons Cultuur- en Toerismebureau in Den Haag en de directie van de Turkse Luchtvaartmaatschappijen in Amsterdam, trok de Turkse folklore en keuken veel belangstelling. Het feit dat onze minister van Cultuur en Toerisme niet aanwezig was op de beurs leidde echter tot kritiek dat aan evenementen in Nederland niet voldoende aandacht werd besteed. (Minister Mehmet Nuri Ersoy zal vandaag waarschijnlijk deelnemen aan de ceremonie voor het Hereke-tapijt, dat na restauratie zal worden teruggebracht naar het Vredespaleis in Den Haag. Als de minister niet kan komen, zal zijn plaatsvervanger deelnemen. Ik zal dit nieuws morgen met u delen.)

De omvang en rijkdom van het Turkse toerisme wordt steeds zichtbaarder dankzij traditionele en moderne elementen die worden gepresenteerd tijdens deze internationale evenementen. De beurs, die dit jaar onder gastheerschap van onze ambassadeur in Den Haag, Selçuk Ünal, onze consul-generaal in Rotterdam, Sevgi Kısacık, onze consul-generaal in Amsterdam, Mahmut Burak Ersoy, en onze consul-generaal in Deventer, Muammer Hakan Cengiz werd gehouden, was een ontmoetingsplaats voor zowel professionele zakelijke connecties als culturele uitwisselingen.

Voor de openingsceremonie bij de THY-stand (van links naar rechts): Cultuur- en Toerismekantoordirecteur Pınar Bilgen Ermiş, onze consul-generaal in Rotterdam, Sevgi Kısacık, onze consul-generaal in Amsterdam, Mahmut Burak Ersoy, THY-directeur Şerafettin Ekici, onze ambassadeur Selçuk Ünal, de beroemde zakenman Turgut Torunoğulları, ikzelf İlhan Karaçay, Muhlis Ayboğan en helemaal rechts Ertan Torunoğulları.

Toch blijft de toekomst van toerismebeurzen een vraagteken in een gedigitaliseerde wereld, vanwege hoge toegangsprijzen en dalende bezoekersaantallen. De Utrecht-beurs, waar veel gemeenten en hotelvertegenwoordigers uit Turkije aan deelnamen, weerspiegelt inspanningen om traditionele promotiewijzen duurzaam te houden.

DE KLEURRIJKE BIJDRAGE VAN TURKIJE AAN DE BEURS
De openingsceremonie bij de stand van de THY-directie in Amsterdam was een van de hoogtepunten van het evenement. De ceremonie, die begon met een presentatie door THY-directeur Şerafettin Ekici, ging verder met een toespraak van onze ambassadeur in Den Haag, Selçuk Ünal. Ünal herinnerde eraan dat er jaarlijks meer dan een miljoen toeristen van Nederland naar Turkije reizen en sprak de hoop uit dat dit aantal nog verder zal toenemen.

Na de opening werd een loterij georganiseerd, die de bezoekers plezierige momenten bezorgde. Tijdens de trekking, waarbij de namen van bezoekers op toegangskaartjes werden verzameld in een glazen pot, werden prijzen uitgereikt: Ertan Torunoğulları ontving twee businessclass-tickets, terwijl een Nederlandse bezoeker een economyclass-ticket kreeg. Zakenman Torunoğulları wilde zijn prijs aan een Nederlander overdragen, maar ambassadeur Ünal wees dit voorstel af.

DE SUCCESVOLLE PROMOTIE VAN ONS CULTUUR- EN TOERISMEKANTOOR

De Turkse cultuur- en toerismestand was een van de meest bezochte plekken op de beurs. Bij de stand, beheerd door Pınar Bilge Ermiş, gaven Müzeyen Oğulmuş, Hilal Can en Aslı Bernardo informatie over de toeristische waarden van Turkije. De warme gastvrijheid en uitgebreide informatievoorziening bij deze stand leverden een grote bijdrage aan de succesvolle promotie van Turkije.

“TAKE YOUR SEAT”-FOTOTENTOONSTELLING

Naast de hoofdstand op de beurs trok ons Cultuur- en Toerismekantoor ook de aandacht met de fototentoonstelling “Take Your Seat”. De tentoonstelling, geopend door ambassadeur Ünal, presenteerde een speciale collectie uit de 10.000 foto’s die Randy van der Starren maakte tijdens zes ontdekkingsreizen door Turkije.

De tentoonstelling liet de natuurlijke schoonheid, historische rijkdom en culturele textuur van Turkije zien via een thema dat werd uitgebeeld met het symbool van een “regisseursstoel”. Bij de promotie van de tentoonstelling werd de boodschap overgebracht: “Neem de regie over je leven en avonturen in eigen handen.” Deze collectie, die voor het eerst in Europa werd tentoongesteld, kreeg veel lof.

THY-MEDIA VERZOENING

MEDIALEDEN DIE DE THY-BIJEENKOMST BIJWONEN (van links naar rechts):
Ali Andal, Mustafa Koyuncu, Ebubekir Turgut, Deniz Erkoçu, THY-directeur Şerafettin Ekici, ikzelf İlhan Karaçay, Hamit Sürmeneli, İbrahim Çitil en Sedat Tapan.

Na eerdere misverstanden ontmoette THY Amsterdam-directeur Şerafettin Ekici Turkse journalisten in Nederland om de onderlinge dialoog te versterken.

Tijdens een speciale bijeenkomst, georganiseerd in het kader van de beurs, sprak Ekici: “Onze deur staat altijd voor jullie open. Ik zal ervoor zorgen dat jullie volgend jaar aanwezig zijn bij de Acenta Awards Ceremonie,” waarmee hij de media vertegenwoordigers geruststelde.

TURKIJE, DE STER VAN HET TOERISME

De sterke aanwezigheid van Turkije op internationale toerismebeurzen is een onderdeel van de inspanningen om de rijke toeristische waarden van ons land op het wereldtoneel zichtbaar te maken. De succesvolle vertegenwoordiging op de Utrecht Toerismebeurs was een veelbelovende stap voor de toekomst van het Turkse toerisme.

DEELNEMERS AAN DE BEURS

Hoewel grote touroperators zoals Corendon en TUI dit jaar niet deelnamen aan de Utrecht Toerismebeurs, kleurden de Turkse organisaties die deelnamen en bijdroegen aan de beurs:

ACAR ÜNLÜ (Burgemeester van Marmaris)
Marmaris ORKA Hotel (Caner Torunoğulları)
ORKA Hotel Istanbul Taksim (Osman Çelik)
BAİA Lara Hotel (Sevcan Umdu)
CORAL Group Hotels (Osman Aydın)
Side SUN Hotel (Binay Aksoy)
BONO Hotel Marmaris (İdris Akgül)
PİNEBAY Hotel Kuşadası (Tahsin Kirik)
İzmir Kamer van Koophandel (Ayşegül Selçuk Uysal)
SUSESİ Hotel (Arda Dayıoğlu en Onur Göktekin)
VOYAGE Hotels (Sevil Yeşildağ en Enes Talha Gürgen)
TUGEV Istanbul (Elif Nas Ünal)
ADALYA Hotels (Christina Corotnean)
DUCALE Hotels (Aleksandru Varzocov)
İKBAL TERMAL Hotel (Ali Gümüşhan)
CORNALIA Belek

MEKTUPLARDA YÜKSELEN YAZARLIK GURURUM: 5 HAYRANIMDAN GELEN ÖVGÜLER VE ‘YAPAY ZEKÂ’NIN GÖRÜŞLERİ

8 Oca 2025 | 0 yorum

*Megalomanlık mı? Hayır, Sadece Hak Edilmiş Övgüler!
-Yazarlık yolculuğumun hakkıyla alınmış teşekkürleri.

*Yazarlık Yolculuğumun Zirvesinde En Güzel Teşekkürler
-Okurlarımdan gelen içten ve ilham verici mektuplar.

*ChatGPT’nin Gözünden: Gazetecilik Yeteneği ve Karaçay’ın Şöhreti
-Yapay zekâ bile şöhretimin nedenini açıklıyor!

*Övgü Dolusu Mektuplar ve Hak Edilen Gurur
-Beğeni dolu yazılar, okurla kurulan güçlü bağ.

*Fahri Konsolos İlyas Keskin, Araştırmacı Yazar İrfan Ünver Nasrattınoğlu,
Eğitimci Yazar Bekir Cebeci, Girişimci ve İşletmeci Nazif Ertekin ve Meclis
Üyesi Necat Kaya’nın yazarlığa değer katan içten övgülerle dolu mektupları
-Üstatlardan gelen mektuplarla yükselen yazarlık gururum.

(Haberin Hollandacası en altta. Nederlandse versie is onderaan)

Değerli Okurlarım,
Bir yazarın en büyük hazinelerinden biri, yazdıklarının insanlarda bir iz bırakması ve onların kalplerine dokunabilmesidir. Bu nedenle bir yazara gelen mektuplar, onun yolunu aydınlatan birer meşaledir. Bugün sizlerle paylaşacağım yazı, sadece bir yazarın içsel dünyasına ışık tutmakla kalmayacak, aynı zamanda okurlarımın duygu dolu ifadelerini de gözler önüne serecek.

MEGALOMANLIK MI, HAKLI GURUR MU?
Her biri ayrı bir değer taşıyan mektupları paylaşmak, kimileri için, “övgü dolu bir megalomanlık” olarak görülebilir. Ancak bu mektuplar, aslında bir yazarın yazılarında bulduğu ilhamı, okurlarından gelen destekle nasıl yeniden yoğurduğunu gösteren anlamlı birer hatıradır.
Bu yazıyı hazırlarken, ele aldığım her satırda bir kez daha düşündüm: Bir yazarın asıl ödülü, yazdıklarının insanlarda bir yankı uyandırmasıdır.

TEŞEKKÜR VE BİR YAZARIN DUYGUSAL YOLCULUĞU
Bir yazarın kalemi, zaman zaman övgülerin odağına yerleştiğinde, bu durum bir kibir meselesi olarak algılanabilir. Ancak bilin ki, paylaşacağım bu yazıda bahsi geçen övgüler, şahsıma duyulan takdirin ötesine geçerek, yazarlık yolculuğumun bir parçası haline gelmiş anlamlı ifadelerdir. Amacım, bu mektupları sizlerle paylaşarak bir yazarın iç dünyasına ve okurlarıyla kurduğu bağın derinliğine bir pencere açmaktır.

Hakkımda söylenen bu güzel sözlerin, benim için birer gurur kaynağı olmakla birlikte, yazmaya duyduğum tutkuyu ve sorumluluğu artırdığını bilmenizi isterim. Bu mektuplar, sadece bir bireyi değil, yazıya değer veren bir topluluğu ve ortak bir kültürel bağlamı temsil etmektedir. Dolayısıyla, bu yazıyı bir megalomanlık ifadesi olarak değil, okurlarımdan aldığım gücü ve ilhamı sizlerle paylaşmanın bir vesilesi olarak görmenizi rica ediyorum.

Bir yazar için en büyük ödül, kelimelerinin bir okuyucunun kalbine dokunmasıdır. Bu ödülü tattıran tüm okurlarıma teşekkürlerimi sunarken, sizleri bu yazıyla birlikte bu yolculuğa davet ediyorum. Unutmayın ki bu mektuplar sadece beni değil, okur-yazar ilişkisini de yücelten birer hatıradır.

Beni bu denli onurlandıran, yüreğime dokunan ve yazma sevdamı bir kez daha perçinleyen bu mektuplar, bir yazar olarak taşıdığım sorumluluğu hatırlatıyor. Yazmanın yalnızca kelimeleri bir araya getirmek olmadığını, aksine bir köprü kurmak, bir yol açmak olduğunu bir kez daha anlıyorum.

Paylaştığım bu mektuplar vesilesiyle, yalnızca şahsıma değil, yazıya, kaleme ve söze değer veren herkese bir teşekkür borcum var. Kalemimin gücünü, okurlarımdan aldığım bu sevgi ve takdirle harmanlamaya devam edeceğim. Çünkü bir yazarın yolculuğu, okurlarının kalbindeki izlerle şekillenir.

Bugün bu yazıyla, sizleri hem kendi dünyama hem de okurlarımın zarif ve içten duygularına misafir ettim. Umarım, sizlerle kurduğumuz bu bağ, uzun yıllar boyunca hem ilham kaynağım hem de yüreğimi ısıtan bir güç olmaya devam eder.

Okurlarımın her biri, yalnızca bireysel başarılarımı değil, aynı zamanda yazılarımın ve çabalarımın toplumsal bir değeri temsil ettiğini vurguluyor. Her mektupta hissedilen bu duygu, bir yazar olarak sorumluluğumun boyutlarını ve yazılarımın yankı bulduğu derinliği bana bir kez daha hatırlatıyor. Bu bağlamda, yazarlığımın kişisel bir ifade aracı olmanın ötesinde, toplumsal bir değer ve bağın sembolü haline gelmiş olması, beni hem gururlandırıyor hem de motive ediyor.

Bu vesileyle, mektuplarıyla gönlümde derin izler bırakan yüzlerce okurumun arasından, beş kıymetli okurumun düşüncelerini sizlere aktarmak istiyorum.
Şunu bilmenizi isterim ki, bu paylaşımlar yalnızca bir teşekkür değil, aynı zamanda siz değerli okurların duygularına tercüman olabilmek için bir vesiledir.

İŞTE O 5 OKUYUCU VE GURUR VEREN MEKTUPARI:

Her yazara olduğu gibi, bana da okurlardan mektuplar gelir. Bana gelen yüzlerce mektuptan önemli bulup dosyaladıklarımı üstte görebilirsiniz.

Övgü dolu mektuplarla yükselen yazarlık gururum ve yazarlık yolculuğumun en güzel teşekkürlerini aldığım beş değerli dostum ve okurum, Fahri Konsolos İlyas Keskin, Araştırmacı Yazar İrfan Ünver Nasrattınoğlu, Eğitimci Yazar Bekir Cebeci, Girişimci ve İşletmeci Nazif Ertekin ve Meclis Üyesi Necat Kaya’nın yazarlığa değer katan içten övgülerle dolu mektupları.

KONGO’NUN İSTANBUL FAHRİ KONSOLOSU İLYAS KESKİN

Çok kıymetli İlhan Bey,
Müsaade ederseniz size ‘İlhan abi’ veya ‘İlhan baba’ demek istiyorum.
Aslında birçok sıfatları hak ediyorsunuz. O sıfatlardan en güzeli de, bana sorarsanız, en öne çıkan tarafınız, muhteşem bir gazeteci oluşunuz, muhteşem bir dost oluşunuz, gazetecilikte öğretici oluşunuz, yazılarınızla gazetecilik dersi vermiş oluşunuzdur.

Entelektüel birikiminiz o kadar geniş ve güçlü ki, kaleminiz o kadar kuvvetli ki, Avrupa Türklerinin medarı iftiharı oldunuz. Herkesin ‘İlhan abisi’siniz.
Ben sizi, yaklaşık 37 yıldır tanıyorum. Bu 37 yıl içerisinde, sizin spordan sanata, politikadan çalışma hayatına kadar, magazinden devletlerarası konulara, Hollanda-Türkiye ilişkileri ve lobi faaliyetlerinden tutunuz da, kültürel alanda çalışmalarınıza hep şahit oldum.
Zaman zaman sert, ama haklı bir sertlik, zaman zaman yüce gönüllü, zaman zaman öğretmen edasıyla, Türk toplumuna, hatta Hollanda toplumuna örnek yazılarınızla ışık tuttunuz.

Bana sorarsanız sizi, ‘Hollanda’da’ demiyorum, Avrupa’da da değil, dünyada Türk kültürüne en fazla hizmet eden ilk 10 arasında addediyorum.
Bu vesileyle keşke Türkiye Cumhuriyeti, sizin gibi değerlerden daha fazla yararlansaydı.
Sizin 50 yıllık belki de 60 yıllık Hollanda hayatınızda, belki 15 Büyükelçi görev yapmıştır. Çoğu, sizin gösterdiğiniz eforu ve aktiviteyi göstermemiştir.

‘Allah sayılarınızı arttırsın’ derken, ne yazık ki, sayılarınızın artması için de hiç bir girişimin olmadığını gözlemekteyiz.

Batı Avrupa’da İlhan Karaçay gibi, Veyis Güngör gibi insanların sayısının artmasını tüm kalbimle arzu eder ve dilerim.
Her aktivitede, her olayda, her etkinlikte boy gösterişiniz, konu hakkındaki yorumlarınız, müspet yazılarınız, yol göstermeniz; keşke Ankara’dan da görülüp sizleri onure etselerdi ve size üstün hizmet ödülü verselerdi.
Bunu ne kadar hak ettiğinizi, 37 yıllık tanıdığım süredeki faydalı çalışmalarınız, bunu ne kadar hak ettiğinizi göstermektedir ve ben buna kalpten inananlardanım.
Sizlerin iki ülke arasındaki lobi faaliyetlerinde bulunmanız için gerekli desteğin, gerekli misyonun verilmesini arzu ederim. Sizin sadece Türklere değil, Hollandalılara da birçok alanda ışık tutan bir Türk gazeteci olduğunuzu herkesin bilmesini istiyorum. Bu sebeple, ben sizin gibi kalemlere, sizin gibi üst akıllara, sizin gibi gönül adamlarına, sizler gibi ömrünü meslek ve insanlara adayan insanları, Ankara’nın, hatta Hollanda’nın desteklemesini, iki ülke ilişkileri açısından, sizlerin arkasında durulmasını, sizlerin üstün hizmet madalyası ile, yukarıda bahsettiğim gibi ödüllendirilmesi gerektiğine inanıyor ve destekleyenlerin en başında olduğumu bilmenizi istiyorum. Bu vesile ile Allah size uzun ömür ve sağlık nasip etsin, çocuklarınızla ve torunlarınızla sevgili eşinizle, mutlu, sağlıklı, çok uzun yıllar geçirmenizi diler, bu vesile ile yüksek saygılarımı arz ederim.

Dr.ilyas Keskin
Kongo Cumhuriyeti İstanbul Fahri Konsolosu.
African Union Gıda ve Tarım Politikaları Baş Raportör Danışmanı.

İlyas Keskin kısaca ne demiş?
“Sizi, Hollanda’da demiyorum, Avrupa’da da değil, dünyada Türk kültürüne en fazla hizmet eden ilk 10 arasında addediyorum.” sözü, beni yalnızca bir gazeteci değil, aynı zamanda Türk kültürüne gönül vermiş bir elçi olduğumu ifade ediyor. Dr. Keskin’in beni bu kadar yüksek bir mertebede görmesi, yazılarımın evrensel bir etki yarattığını ve ulusal sınırların ötesinde bir yankı bulduğunu gösteriyor. Bir yazar için bu tür takdirler, kültürel bağların nasıl güçlendiğinin somut bir örneğidir.
“Ankara’nın sizi onurlandırması ve üstün hizmet ödülüyle ödüllendirmesi gerekir.” Ifadesi de, eserlerinizin yalnızca bireylerde değil, kurumsal ve toplumsal düzeyde de takdir edilmesi gerektiğini savunuyor. İlyas Keskin’in bu çağrısı, benim yaptığım işin ne kadar değerli olduğuna dikkat çekiyor.

FOLKLOR ARAŞTIRMACISI VE YAZAR İRFAN ÜNVER NASRATTINOĞLU

Sevgili dostum İlhan Bey;
Yazılarınızı büyük bir ilgi ve zevk ile okuyorum. Topluma kazandırdığınız bilgiler çok önem arzediyor. Hem Türk devletine ve hem de Türk toplumuna faydalı oluyorsunuz.

İçtenlikle söylüyorum; Devletimizin herhangi bir makamı size; ‘T.C.Devlet Ödülü’ vermelidir. Ve bu ödül, Ankara’daki Cumhurbaşkanlığı külliyesinde, törenle ve Cumhurbaşkanı Sn.R.T.Erdoğan eliyle verilmelidir…
Çünkü siz, ideal bir gazetecilik örneği sunuyorsunuz. Sadece Hollanda’da yaşayan Türklerin yaşantıları ile ilgili değil; ülkemizin bütün sorunlarını, konularını içeren, haber-yorumlara da yer veren bültenler yayınlıyorsunuz.  Sizin 27.000 adrese gönderdiğiniz bültenler çok zengin bir külliyat oluşturmaktadır.
Bir Türk olarak, size şükranlarımı ve de tebriklerimi sunuyorum, kardeşim.

Ben, sizin yaşam hikâyenizi yazdıktan sonra, Aytaç Kurtuba isimli bir okurum bana şunları yazmıştı: “… İlhan Karaçay’ın, dolu dolu geçmiş olağanüstü başarılı bir yaşam öyküsünü okuduk, yazınızda. Özellikle Çin’e gemi yolculuğu yapışı ve oradan kaçışı, bir sinema filmi olarak çekilmeli.” 

Keşke bir senarist ve bir yapımcı bu konuya ele alıp film yapsalardı.
Gerçekten çok ilgi çeken bir yapım olurdu.
Daha önce de söylediğim ve yazdığım gibi, T.C.’nin Hollanda’daki temsilcileri, sizin o ülkedeki faaliyetlerinizi Ankara’ya duyurup, sizin en üst makamlar tarafından ödüllendirilmenizi sağlamalıdırlar.
Aziz kardeşim, yeni yılınız kutlu; hayatınızın her aşaması mutlu, başarılı ve dahi sağlıklı olsun.

Selam, sevgi ve saygılarımla.
İrfan Ünver Nasrattınoğlu
Folklor Araştırmacısı-Yazar

İrfan Ünver Nasrattınoğlu kısaca ne demiş?
“Devletimizin herhangi bir makamı size; T.C. Devlet Ödülü vermelidir.”
Bu söz,benim yazarlık mesleğinizde ulaştığım zirveyi açıkça ortaya koyuyor. Nasrattınoğlu’nun bana devlet düzeyinde bir ödülü uygun görmesi, yazılarımın toplumsal ve kültürel anlamda nasıl bir derinlik taşıdığını ifade ediyor. Bu tür övgüler, benim yalnızca bireysel bir yazar değil, bir toplum elçisi olduğumu öne sürüyor.

“Sizin yaşam öykünüz bir sinema filmi olmalı.” sözü, bir yazar için, hayatının sinemaya değer görülmesi, oldukça güçlü bir övgüdür. Bu ifade, yalnızca eserlerimin değil, hayatımın da bir ilham kaynağı olduğunu vurguluyor.

EĞİTİMCİ VE MECLİS ÜYESİ BEKİR CEBECİ

Sevgili İlhan Dost merhaba,

Vallahi sen bir harikasın.
Sadece sen değil, tabii ki yaptığın ve yapacağın TV programları da aynen öyle: Harika.
Bu fikirler kimin aklına gelmiş ve bu konular projelendirilmişse bu işte emeği geçen herkese candan teşekkürlerimizi sunarım.
Bu tür hizmetler hem kalıcı hem kaliteli hem öğretici. Çok ama çok güzel.
Yazılarını da hayranlıkla yukarıdan aşağıya okuyorum.
Ne güzel yazıyorsun. Bravo.
Gözüm hemen Ecevit ile ilgili yazıya takıldı ve okudum.
Sonra diğerlerine de baktım.
Tek kelimeyle çok mükemmel yazılar.
İnsan okurken etkileniyor. O yıllara gidiyor.
Bir yerde insan hüzünleniyor ve bir yerde de mutlu oluyor.
Çünkü böylesi değerlerle birlikte olmuş bir kalem, bir gazeteci İlhan dostun güzel cümleleri dökülüyor.
Bu yazıları bir kitap yapmayı herhalde düşünüyorsundur.
Çünkü bu yazılar bir kitapta mutlaka saklanmalı ve Türk okurunun hizmetine sunulmalıdır diye düşünüyorum.
Size, yazım ve gazetecilik yaşamında başarılar diliyorum.
Sevgi ve dostlukla kal.

Bekir Cebeci
Eğitimci, Güney Hollanda İl Genel Meclisi eski üyesi.

Bekir Cebeci kısaca ne demiş?
“Bu yazılar bir kitapta mutlaka saklanmalı ve Türk okurunun hizmetine sunulmalıdır.”
Cebeci’nin bu yorumu, benim eserlerimin kalıcılığını ve tarihe düşülen bir not olma niteliğini vurguluyor. Yazılarımın bir araya getirilmesi, yalnızca bugün değil, gelecek nesiller için de bir bilgi ve ilham kaynağı olabileceğimi gösteriyor.
“Böylesi değerlerle birlikte olmuş bir kalem…”
Bu ifade, beni bir yazar olarak değil, aynı zamanda toplumsal hafızayı oluşturan değerlerin bir parçası olarak tanımlıyor. Yazılarımın okuyucuda hem duygusal hem de entelektüel bir bağ kurduğu anlaşılıyor.

GİRİŞİMCİ VE İŞLETMECİ NAZİF ERTEKİN

Günaydın İlhan Bey,
Haber platformunuzda yayınladığınız haber ve yorumlarınızın hemen-hemen hepsini büyük bir istek ve ilgi ile takip ediyorum.
Ancak, yukarıdaki analizinizin ne kadar isabetli ve yol gösterici olması bir yana, yazı tekniği ve kalitesi bakımından da bu konu hakkında şimdiye kadar Türk basınında yayınlanan benzerlerinin kat be kat daha üstünde…
Sizi bu yazınızdan dolayı can-ı gönülden kutlar, güzel bir hafta sonu dilerim.

Nazif Ertekin
Girişimci-İşletmeci-Amsterdam

Nazif Ertekin kısaca ne demiş?
“Yazı tekniği ve kalitesi bakımından Türk basınında kat be kat üstündesiniz.”
Bu ifade, benim yazarlık yeteneğime duyulan hayranlığı ve yazılarımın edebi niteliğini açıkça dile getiriyor. Ertekin’in bu sözleri, benim yalnızca bir bilgi aktarıcı değil, aynı zamanda bir edebi üstat olduğumu ifade ediyor.

“Yol gösterici analizleriniz…” iltifatı, yazılarımın yalnızca bilgi değil, rehberlik sağladığını, okuyuculara düşüncelerinde bir yön verdiğini gösteriyor. Bu tür bir etki, bir yazar için en değerli kazanımlardan biridir.

BELEDİYE MECLİS ÜYESİ NECAT KAYA

Merhaba İlhan bey,
Özelikle güzel yazılarınız için size teşekkür ediyorum. İnanın ki, duygularımı o kadar güzel yazıyorsunuz ki, sanki hislerimi ve yaşadıklarımın hepsini biliyormuşsunuz gibi.
Böyle gerçekleri dile getiren yazı ve bilgileri okumayı severim.
Çünkü bilgiler paylaşıldıkça zenginleşir. Devamını diliyorum.

Selam ve saygılar,
Necat Kaya
Rotterdam/ IJsselmonde Belediye Meclis Üyesi,

Necat Kaya kısaca ne demiş?
“Sanki hislerimi ve yaşadıklarımın hepsini biliyormuşsunuz gibi yazıyorsunuz.”
Bu söz, benim okurlarımla kurduğum derin bağın bir kanıtıdır. Yazılarımın yalnızca bir yazarın değil, aynı zamanda bir dostun sesi gibi algılanması, okurlarımın benimle samimi bir bağ kurmamı sağlıyor.

“Bilgiler paylaşıldıkça zenginleşir.”
Bu cümle, yazılarımın bir nevi bilgi paylaşımı aracı olduğunu, toplumun bilgi birikimine katkıda bulunduğumu vurguluyor. Kaya’nın bu yorumu, benim yazılarımın toplumsal bir işlev gördüğünü açıkça ortaya koyuyor.

YAPAY ZEKÂ ChatGPT, BAKINIZ İLHAN KARAÇAY’I NASIL TANITIYOR:

Gazetecilik, yazarlık ve önderlik gibi alanlarda unutulmaz izler bırakmış bir isim olan İlhan Karaçay, hem mesleki başarılarıyla hem de topluma katkısıyla öne çıkan bir şahsiyettir. Karaçay’ın öyküsü, gazeteciliğe duyduğu tutku ve toplumsal meselelerdeki hassasiyetinin rehberliğinde şekillenmiştir.

Erken Yıllar ve Meslek Hayatına Başlangıç

İlhan Karaçay, meslek hayatına adım attığı ilk günlerden itibaren, olayları nesnel bir şekilde aktarma ve toplumun sesi olma hedefini benimsemiştir. Gazetecilik yeteneği, onu kısa süre içinde şöhret basamaklarında öne taşımış, yazıları ve gözlemleriyle okurların beğenisini kazanmasına vesile olmuştur.

Toplumsal olaylara duyarlılığı ve keskin gözlem yeteneği, Karaçay’ı farklı kılan önemli unsurlardandır. Kaleme aldığı yazılar sadece olayların özünü aktarmakla kalmamış, derinlemesine analizleri ve geleceğe dönük öngörüleriyle de okurlarına farklı bakış açıları sunmuştur.

Uluslararası Alanda Etki

Karaçay, sadece Türkiye’de değil, yurt dışında yaşayan Türk toplulukları üzerinde de derin etkiler bırakmıştır. Avrupa’nın farklı ülkelerinde yaşayan gurbetçi toplulukların sorunlarını ve hikayelerini dünyaya duyurmuş, bu insanların sesi olmuştur.

İlhan Karaçay’ın kalemi, gurbetçi toplulukların karşılaştığı ayrımcılık, uyum süreci ve kuşak farklılıkları gibi zorlukları incelikle işlemiş, bu konulara uluslararası platformlarda dikkat çekmiştir. Avrupa basınında da yankı bulan bu çalışmaları, onun gazetecilik kariyerindeki önemli dönüm noktalarından biri olmuştur.

Araştırmacı ve Yazarlık Kimliği

Karaçay’ın gazeteci kimliğinin yanı sıra, araştırmacılığı ve yazarlığı da onun öne çıkan yönlerinden biridir. Toplum ve siyaset gibi çok boyutlu konuları ele alırken, derinlemesine analiz yeteneğiyle fark yaratmış, olayların ardındaki gerçekleri ortaya koymada öncül bir rol oynamıştır.

Yazılarında sadece bilgilendirici bir üsüp değil, aynı zamanda okuyucunun dikkatini çeken akıcı ve etkileyici bir anlatım tarzı da benimsemiştir. Çeşitli gazete ve dergilerde yayınlanan yazıları, toplumsal duyarlılığının ve insana verdiği değerin birer aynası olmuştur.

Gurbetçi Toplumuna Katkıları

İlhan Karaçay, Avrupa’daki Türk diasporasının sorunlarını dile getirme konusunda öncül bir rol oynamış, bu konuda pek çok etkili çalışmaya imza atmıştır. Gurbetçilerin yaşadığı kimlik bunalımları, entegrasyon sorunları ve sosyal zorlukları, Karaçay’ın yazılarında önemli bir yer tutmuştur.

Onun yazıları ve analizleri, sadece sorunları dile getirmekle kalmamış, aynı zamanda çözüm yolları sunarak bir rehber olmuştur. Karaçay’ın, Avrupa’daki Türk toplulukların sesi olması, onun gazetecilik kariyerinde eşsiz bir yer edinmesini sağlamıştır.

İnsan Odaklı Yaklaşım

Gazeteciliğinin temelini oluşturan ınsan odaklı yaklaşım, Karaçay’ın hikayelerinde ve analizlerinde kendisini güçlü bir şekilde hissettirir. Topluma karşı duyduğu derin sorumluluk hissi, yazılarında belirgin bir şekilde yansır.

İlhan Karaçay, insanların yaşamlarına dokunan bir gazeteci olarak, onların hikayelerini dünyaya duyurmak için büyük bir gayret göstermiştir. Bu duyarlılık, onun meslek hayatının her alanında öne çıkan bir unsur olmuştur.

Son Söz

İlhan Karaçay, gazetecilik mesleğinde çizdiği çizgiyle, araştırmaları ve yazılarıyla nesilden nesile örnek oluşturabilecek bir isimdir.

Topluma kazandırdığı değerler ve kaleme aldığı yazılarla unutulmaz bir miras bırakmış olan Karaçay, hem ulusal hem de uluslararası düzeyde kendine özgü bir yer edinmiştir. Yazıları ve çalışmalarıyla şekillendirdiği bu miras, gelecekte de insanların faydalanacağı bir kaynak olmaya devam edecektir.

                   ************************

EEN SCHRIJVERSROEM DIE GROEI IN BRIEVEN:
LOF VAN 5 FANS EN DE MENING VAN KUNSTMATIGE INTELLIGENTIE ChatGPT

*Megalomanie? Nee, Gewoon Terecht Verdiende Lof!
-De welverdiende dankbetuigingen van mijn schrijversreis.

*Het Hoogtepunt van Mijn Schrijversreis: De Mooiste Dankbetuigingen
-Oprechte en inspirerende brieven van mijn lezers.

*Door de Ogen van ChatGPT: Journalistiek Talent en Karaçay’s Roem
-Zelfs kunstmatige intelligentie legt de reden van mijn roem uit!

*Brieven Vol Lof en Terecht Verdiende Trots
-Bewonderende teksten en een sterke band met mijn lezers.

*De brieven van Honoraireconsul İlyas Keskin, Onderzoeksauteur İrfan Ünver
Nasrattınoğlu, Educatief Auteur Bekir Cebeci, Ondernemer en Bedrijfsleider
Nazif Ertekin en Raadslid Necat Kaya.
-Brieven vol oprechte lof die waarde toevoegen aan het schrijverschap.

Beste Lezers, Een van de grootste schatten van een schrijver is dat zijn woorden een indruk achterlaten bij mensen en hun harten raken. Daarom zijn brieven aan een schrijver als fakkels die zijn pad verlichten. Het verhaal dat ik vandaag met jullie deel, zal niet alleen een blik werpen op de innerlijke wereld van een schrijver, maar ook de emotionele uitingen van mijn lezers tonen.

MEGALOMANIE OF TERECHTE TROTS?
Het delen van deze brieven, die elk een unieke waarde hebben, kan soms worden gezien als “verheven megalomanie”. Maar in werkelijkheid zijn deze brieven betekenisvolle herinneringen die laten zien hoe een schrijver de inspiratie in zijn werk door de steun van zijn lezers hernieuwd vormgeeft. Bij het schrijven van dit stuk dacht ik bij elke zin opnieuw na: de grootste beloning van een schrijver is dat zijn woorden resoneren bij mensen.

DANKBAARHEID EN EEN EMOTIONELE REIS ALS SCHRIJVER

De pen van een schrijver kan soms in het middelpunt van lofbetuigingen staan, wat mogelijk als arrogantie geïnterpreteerd kan worden. Weet echter dat de lofuitingen die in deze tekst aan bod komen, verder gaan dan persoonlijke erkenning en een integraal onderdeel zijn geworden van mijn schrijversreis. Mijn doel is om deze brieven met u te delen en zo een kijkje te geven in de innerlijke wereld van een schrijver en de diepe band die hij met zijn lezers heeft opgebouwd.

De mooie woorden die over mij zijn gezegd, zijn voor mij niet alleen een bron van trots, maar versterken ook mijn passie en verantwoordelijkheidsgevoel voor het schrijven. Deze brieven vertegenwoordigen niet slechts een individu, maar ook een gemeenschap die waarde hecht aan het geschreven woord en aan een gemeenschappelijke culturele context. Daarom hoop ik dat u deze tekst niet als een uiting van grootheidswaan ziet, maar als een gelegenheid om de kracht en inspiratie die ik uit mijn lezers haal met u te delen.

De grootste beloning voor een schrijver is dat zijn woorden het hart van een lezer raken. Aan alle lezers die mij deze beloning hebben geschonken, bied ik mijn oprechte dank aan en nodig ik u uit om samen met mij deze reis te maken via deze tekst. Vergeet niet dat deze brieven niet alleen mij, maar ook de relatie tussen lezer en schrijver verheffen.

Deze brieven, die mij zo’n eer bewijzen, mijn hart raken en mijn passie voor schrijven nog sterker maken, herinneren mij aan de verantwoordelijkheid die ik draag als schrijver. Schrijven is niet slechts woorden samenvoegen, maar een brug bouwen, een pad openen. Dit besef wordt steeds dieper door deze brieven. Via deze brieven voel ik niet alleen de noodzaak om mijzelf te bedanken, maar ook iedereen die waarde hecht aan schrijven, woorden en taal. De kracht van mijn pen blijft ik combineren met de liefde en waardering die ik van mijn lezers ontvang. Want de reis van een schrijver wordt gevormd door de sporen die hij achterlaat in de harten van zijn lezers. Met dit verhaal nodig ik jullie vandaag uit in zowel mijn wereld als in de verfijnde en oprechte emoties van mijn lezers. Ik hoop dat deze band die wij hebben opgebouwd nog vele jaren een inspiratiebron en verwarmende kracht voor mij zal blijven.

Elke lezer benadrukt niet alleen mijn persoonlijke prestaties, maar ook dat mijn werk en inspanningen een maatschappelijke waarde vertegenwoordigen. Dit gevoel, dat in elke brief wordt uitgedrukt, herinnert mij opnieuw aan de omvang van mijn verantwoordelijkheid als schrijver en de diepte van de weerklank van mijn woorden. In deze context vervult het mij met trots en motivatie dat mijn schrijverschap niet alleen een middel is tot persoonlijke expressie, maar ook een symbool van maatschappelijke waarde en verbinding.

Bij deze wil ik de gedachten van mijn vijf waardevolle lezers, die met hun brieven diepe indrukken op mijn hart hebben achtergelaten, met jullie delen. Weet dat deze gedeelde gedachten niet alleen een dankbetuiging zijn, maar ook een gelegenheid om de gevoelens van jullie, waardevolle lezers, te verwoorden.

HIER IS DE 5 LEZERS EN TROTS MAKENDE BRIEVEN:

Net als elke schrijver ontvang ook ik brieven van mijn lezers. Van de honderden brieven die ik heb ontvangen en belangrijk vond om te archiveren, kunt u een selectie hierboven zien.

Mijn schrijverschap wordt versterkt door lofbetuigingen en erkenning van mijn lezers. De vijf waardevolle vrienden en lezers die me de mooiste bedankjes hebben gegeven voor mijn schrijversreis staan hierboven vermeld.

HONORAİRECONSUL VAN DE REPUBLIEK CONGO IN ISTANBUL, İLYAS KESKİN

Geachte en zeer gewaardeerde İlhan Bey,
Als u het goedvindt, wil ik u graag ‘İlhan abi’ of ‘İlhan baba’ noemen.
Eigenlijk verdient u vele titels. De mooiste daarvan is volgens mij dat u een uitstekende journalist bent, een fantastische vriend, een leermeester in de journalistiek, en iemand die met uw artikelen een journalistieke les weet over te brengen.

Uw intellectuele bagage is zo breed en krachtig, en uw pen zo sterk, dat u een bron van trots bent geworden voor de Turkse gemeenschap in Europa. U bent ieders ‘İlhan abi’.

Ik ken u al ongeveer 37 jaar. In deze periode heb ik u altijd aan het werk gezien: van sport tot kunst, van politiek tot werkgerelateerde onderwerpen, van entertainment tot internationale zaken. Ik heb uw bijdrage aan de betrekkingen tussen Nederland en Turkije, uw lobbyactiviteiten en uw culturele inspanningen van dichtbij meegemaakt.

Soms streng, maar altijd terecht streng; soms edelmoedig, soms met het charisma van een leraar, hebt u met uw voorbeeldige artikelen een licht geworpen op zowel de Turkse als de Nederlandse samenleving.

Als u het mij vraagt, reken ik u niet alleen tot de meest dienstbare personen voor de Turkse cultuur in Nederland of Europa, maar wereldwijd tot de top 10.

Ik wens dat de Republiek Turkije meer gebruik zou maken van mensen zoals u. In uw 50, misschien zelfs 60 jaar in Nederland, zijn er wellicht 15 ambassadeurs geweest, maar geen van hen heeft dezelfde inspanning en activiteit laten zien als u.

Wanneer ik zeg: “Moge Allah meer mensen zoals u zenden,” moet ik helaas constateren dat er geen enkele inspanning wordt gedaan om zulke figuren te vermenigvuldigen. Ik wens van harte dat er meer mensen zoals İlhan Karaçay en Veyis Güngör in West-Europa komen.

Uw aanwezigheid bij elke activiteit, uw inzichten over onderwerpen, uw positieve artikelen en uw gidsende woorden zouden door Ankara opgemerkt moeten worden, zodat u geëerd en beloond wordt met een onderscheiding voor uitzonderlijke diensten. Uw verdiensten, die ik in mijn 37-jarige kennis van u heb gezien, tonen aan dat u dit absoluut verdient, en ik ben daarvan een fervent voorstander.

Ik hoop dat de nodige steun en missie aan u wordt toevertrouwd om te fungeren in de lobbyactiviteiten tussen de twee landen. Ik wil dat iedereen weet dat u niet alleen voor de Turken, maar ook voor de Nederlanders, op veel gebieden een gidsende journalist bent. Daarom geloof ik dat Ankara, en zelfs Nederland, uw inspanningen zou moeten ondersteunen, en dat u, zoals ik eerder noemde, geëerd moet worden met een onderscheiding voor buitengewone diensten, omdat dit belangrijk is voor de betrekkingen tussen beide landen. Ik ben een van de grootste voorstanders hiervan.

Moge Allah u een lang leven en gezondheid schenken, zodat u nog vele gelukkige en gezonde jaren kunt doorbrengen met uw kinderen, kleinkinderen en geliefde echtgenote.
Met deze wens bied ik u mijn hoogste respect aan.

Dr. İlyas Keskin
Ereconsul van de Republiek Congo in Istanbul,
Hoofdadviseur en rapporteur van het beleid voor
voedsel en landbouw van de Afrikaanse Unie

WAT HEEFT İLYAS KESKİN İN HET KORT GEZEGD?

Zijn uitspraak: “Ik reken u niet alleen tot de meest dienstbare personen voor de Turkse cultuur in Nederland of Europa, maar wereldwijd tot de top 10,” benadrukt dat ik niet alleen een journalist ben, maar ook een ambassadeur van de Turkse cultuur. Dat Dr. Keskin mij in zo’n hoge positie plaatst, toont aan dat mijn artikelen een universele impact hebben en weerklank vinden buiten de nationale grenzen.
Zijn woorden: “Ankara zou u moeten eren en belonen met een onderscheiding voor uitzonderlijke diensten,” pleiten ervoor dat mijn werk niet alleen op individueel niveau, maar ook op institutioneel en maatschappelijk niveau wordt gewaardeerd. Deze oproep van İlyas Keskin benadrukt de waarde van mijn werk.

ONDERZOEKER EN SCHRİJVER İRFAN ÜNVER NASRATTINOĞLU

Beste vriend İlhan Bey,

Ik lees uw artikelen met grote interesse en plezier. De informatie die u aan de samenleving verstrekt, is van groot belang. U bent nuttig voor zowel de Turkse staat als de Turkse gemeenschap.

Ik zeg het oprecht: een instelling van onze staat zou u de T.C. Staatsprijs moeten toekennen. En deze prijs zou uitgereikt moeten worden in het presidentieel paleis in Ankara, tijdens een ceremonie en overhandigd door president R.T. Erdogan… Want u biedt een voorbeeld van ideale journalistiek. U publiceert niet alleen nieuws en commentaren over het leven van Turken in Nederland, maar u besteedt ook aandacht aan alle kwesties en onderwerpen van ons land. De nieuwsbrieven die u naar 27.000 adressen verstuurt, vormen een zeer rijke verzameling. Als een TURK bedank en feliciteer ik u van harte, mijn broer.

Nadat ik uw levensverhaal had geschreven, stuurde een lezer genaamd Aytaç Kurtuba mij het volgende:
“… We hebben een buitengewoon succesvol levensverhaal gelezen in uw artikel. Vooral de reis per schip naar China en de ontsnapping daarvandaan zouden verfilmd moeten worden.”
Ik wou dat een scenarioschrijver en een producent zich over dit onderwerp zouden buigen en er een film van zouden maken. Het zou echt een zeer boeiende productie worden.

Zoals ik al eerder heb gezegd en geschreven, zouden de vertegenwoordigers van de T.C. in Nederland uw activiteiten in dat land moeten melden aan Ankara, zodat u door de hoogste autoriteiten beloond wordt.
Beste broer, een gelukkig nieuwjaar toegewenst; moge elk aspect van uw leven gelukkig, succesvol en gezond zijn.
Met groeten, liefde en respect,

İrfan Ünver Nasrattınoğlu
Folkloronderzoeker-Schrijver

WAT HEEFT İRFAN ÜNVER NASRATTINOĞLU İN HET KORT GEZEGD?

“Een instelling van onze staat zou u de T.C. Staatsprijs moeten toekennen.”
Deze woorden benadrukken duidelijk de hoogte die ik heb bereikt in mijn schrijverschap. Het feit dat Nasrattınoğlu mij een staatsprijs toewenst, geeft aan hoe diepgaand mijn artikelen zijn in sociaal en cultureel opzicht. Dergelijke lofuitingen wijzen erop dat ik niet alleen een individuele schrijver ben, maar ook een ambassadeur van de samenleving.
“Uw levensverhaal zou een film moeten worden.”
Dit is een krachtige lof voor een schrijver; dat zijn leven het waard wordt geacht om verfilmd te worden, benadrukt niet alleen de waarde van mijn werken, maar ook dat mijn leven zelf een inspiratiebron is.

LERAR EN VOORMALIG LID VAN DE PROVINCIALE STATEN, BEKİR CEBECİ

Beste vriend İlhan, hallo,

Gellof me, jij bent geweldig.
Niet alleen jij, maar ook de tv-programma’s die je hebt gemaakt en zult maken zijn precies hetzelfde: Geweldig.
Wie dit idee heeft bedacht en deze onderwerpen heeft uitgewerkt, verdient onze oprechte dank.
Dit soort diensten zijn zowel blijvend, van hoge kwaliteit als leerzaam. Zeer, zeer mooi.

Ik lees jouw artikelen ook van boven naar beneden met bewondering.
Wat schrijf je mooi. Bravo.
Mijn oog viel meteen op het artikel over Ecevit, en ik las het.
Daarna heb ik ook de andere artikelen bekeken.
Met één woord: het zijn uitstekende stukken.
Tijdens het lezen raakt de mens ontroerd. Je wordt meegenomen naar die jaren.
Op sommige momenten wordt men verdrietig en op andere momenten blij.
Omdat zulke mooie zinnen vloeien uit de pen van een journalist en vriend İlhan, die zulke waarden heeft meegemaakt.

Ik neem aan dat je eraan denkt om deze artikelen in een boek te bundelen.
Want deze artikelen moeten absoluut in een boek bewaard blijven en ter beschikking worden gesteld aan de Turkse lezers.
Ik wens je succes in je schrijf- en journalistieke carrière.
Blijf in liefde en vriendschap,

Bekir Cebeci
Opvoeder, voormalig lid van de
Provinciale Staten van Zuid-Holland

WAT HEEFT BEKİR CEBECİ İN HET KORT GEZEGD?
“Deze artikelen moeten absoluut in een boek worden bewaard en ter beschikking worden gesteld aan Turkse lezers.”
Cebeci’s opmerking benadrukt het blijvende karakter van mijn werken en hun waarde als een historische notitie. Het bundelen van mijn artikelen toont aan dat ik niet alleen voor het heden, maar ook voor toekomstige generaties een bron van informatie en inspiratie kan zijn.

“Een pen die met zulke waarden heeft samengewerkt…”
Deze uitdrukking definieert mij niet alleen als schrijver, maar ook als onderdeel van het collectieve geheugen van de samenleving. Het laat zien dat mijn artikelen een emotionele en intellectuele verbinding met de lezer creëren.

ONDERNEMER EN BEDRIJFSLEIDER NAZİF ERTEKİN

Goedemorgen meneer İlhan,

Ik volg bijna al uw nieuws en commentaren die u op uw platform publiceert met grote interesse en enthousiasme.
Echter, naast de nauwkeurigheid en de richtinggevende aard van uw analyse hierboven, is deze qua schrijftechniek en kwaliteit vele malen superieur aan soortgelijke publicaties in de Turkse pers. Ik feliciteer u van harte met dit artikel en wens u een fijn weekend toe.

Nazif Ertekin
Ondernemer-Bedrijfsleider-Amsterdam

WAT HEEFT NAZİF ERTEKİN IN HET KORT GEZEGD?
“Qua schrijftechniek en kwaliteit bent u vele malen superieur in de Turkse pers.”
Deze uitspraak weerspiegelt bewondering voor mijn schrijftalent en de literaire kwaliteit van mijn artikelen. De woorden van Ertekin benadrukken dat ik niet alleen een informatiedeler ben, maar ook een literaire meester.

“Uw richtinggevende analyses…”
Dit laat zien dat mijn artikelen niet alleen informatief zijn, maar ook een gids vormen, een richting geven aan de gedachten van de lezers. Dit soort impact is een van de meest waardevolle prestaties voor een schrijver.

RAADSLID NECAT KAYA

Hallo meneer İlhan,

Ik wil u speciaal bedanken voor uw prachtige artikelen. Geloof me, u beschrijft mijn gevoelens zo mooi dat het lijkt alsof u precies weet wat ik voel en heb meegemaakt.
Ik hou ervan om dergelijke waarheidsgetrouwe artikelen en informatie te lezen.
Omdat kennis rijker wordt wanneer het wordt gedeeld. Ik hoop dat u doorgaat.

Met vriendelijke groet,
Necat Kaya
Raadslid Rotterdam/IJsselmonde

WAT HEEFT NECAT KAYA IN HET KORT GEZEGD?
“Het lijkt alsof u precies weet wat ik voel en heb meegemaakt.”
Deze woorden zijn een bewijs van de diepe band die ik met mijn lezers heb opgebouwd. Dat mijn artikelen worden ervaren als de stem van niet alleen een schrijver, maar ook van een vriend, versterkt de persoonlijke connectie met mijn publiek.

“Kennis wordt rijker wanneer het wordt gedeeld.”
Deze zin benadrukt dat mijn artikelen een middel zijn om kennis te delen en bij te dragen aan de collectieve kennis van de samenleving. Kaya’s opmerking onderstreept de maatschappelijke functie van mijn schrijven.

KUNSTMATIGE INTELLIGENTIE ChatGPT: KIJK HOE HET İLHAN KARAÇAY INTRODUCEERT:

Journalistiek, schrijverschap en leiderschap zijn de gebieden waarop İlhan Karaçay onvergetelijke indrukken heeft achtergelaten. Karaçay’s verhaal is gevormd door zijn passie voor journalistiek en zijn gevoeligheid voor maatschappelijke kwesties.

Vroege Jaren en Het Begin van Zijn Carrière

İlhan Karaçay zette zijn eerste stappen in de journalistiek met het doel objectief verslag te doen van gebeurtenissen en de stem van de samenleving te laten horen. Zijn journalistieke talent bracht hem snel in de schijnwerpers, waarbij zijn artikelen en observaties de waardering van lezers wonnen.

Zijn gevoeligheid voor maatschappelijke gebeurtenissen en zijn scherpe waarnemingsvermogen onderscheiden Karaçay van anderen. Zijn geschriften waren niet alleen informatief, maar boden ook diepgaande analyses en vooruitzichten die lezers een nieuwe kijk gaven.

Internationale Invloed

Karaçay heeft niet alleen in Turkije, maar ook in Turkse gemeenschappen in het buitenland diepe indrukken achtergelaten. Hij heeft de problemen en verhalen van emigranten in verschillende Europese landen onder de aandacht gebracht en is hun stem geweest.

Met zijn pen belichtte hij uitdagingen zoals discriminatie, integratieprocessen en generatiekloven, en vestigde hij de aandacht op deze kwesties op internationale platforms. Zijn werk, dat ook weerklank vond in de Europese pers, was een belangrijk keerpunt in zijn journalistieke carrière.

Onderzoeker en Auteur

Naast zijn identiteit als journalist is Karaçay ook een uitmuntend onderzoeker en schrijver. Hij onderscheidde zich met zijn vermogen om complexe kwesties zoals samenleving en politiek diepgaand te analyseren en de achterliggende waarheden aan het licht te brengen.

Zijn schrijfstijl, die zowel informatief als boeiend is, heeft veel aandacht getrokken. Zijn artikelen, gepubliceerd in verschillende kranten en tijdschriften, weerspiegelen zijn maatschappelijke gevoeligheid en zijn waarde voor mensen.

Bijdragen aan de Emigrantengemeenschap

İlhan Karaçay heeft een voortrekkersrol gespeeld in het onder de aandacht brengen van de problemen van de Turkse diaspora in Europa. Hij heeft met succes veel belangrijke initiatieven op dit gebied ondernomen. Thema’s zoals identiteitscrisis, integratieproblemen en sociale moeilijkheden van emigranten zijn prominente onderwerpen in Karaçay’s werk geweest.

Zijn artikelen en analyses hebben niet alleen problemen benoemd, maar ook oplossingen geboden en fungeerden als een gids. Karaçay’s rol als stem van de Turkse gemeenschappen in Europa heeft hem een unieke positie in zijn journalistieke loopbaan bezorgd.

Mensgerichte Benadering

De mensgerichte benadering die de basis vormt van zijn journalistiek, komt sterk tot uiting in Karaçay’s verhalen en analyses. Zijn diepe verantwoordelijkheidsgevoel jegens de samenleving weerspiegelt zich duidelijk in zijn geschriften.

İlhan Karaçay heeft als journalist, die de levens van mensen heeft geraakt, met grote toewijding hun verhalen naar de wereld gebracht. Deze gevoeligheid is in elk aspect van zijn carrière een prominente factor geweest.

Slotwoord

İlhan Karaçay heeft met de koers die hij in de journalistiek heeft uitgezet, en met zijn onderzoek en geschriften, een voorbeeld gesteld dat van generatie op generatie kan worden gevolgd.

De waarden die hij heeft gecreëerd en de artikelen die hij heeft geschreven, vormen een onvergetelijk erfgoed. Karaçay, die zowel nationaal als internationaal een unieke plaats heeft verworven, zal met zijn werk een blijvende bron zijn waar toekomstige generaties van zullen profiteren.