‘Educatief Centrum Amsterdam’ olarak açılacak olan eğitim yuvası, Hollanda’daki medya mensuplarına tanıtıldı.
17 Haziran 2016 tarihli ve 6721 sayılı kanunla kurulmuş olan Türkiye Maarif Vakfı, 54 ülkedeki temsilciliğinin ardından, Hollanda temsilciliğini çok yakında faaliyete geçirecek.
Maarif Europe Direktörü Sabri Yıldırım’ın medyaya yaptığı tanıtım toplantısından önemli başlıklar:
*Hollanda’daki Türk öğrencilere yönelik kaliteli eğitim imkânları sunmak. *Çok kültürlü bir ortamda, evrensel değerlerle donatılmış bireyler yetiştirmek. *Ana dili Türkçe olan öğrencilere kültürel aidiyet kazandırmak. *Avrupa’da yaşayan göçmen toplulukların eğitim ihtiyaçlarına cevap vermek. *Anaokulu, ilkokul ve ortaokul seviyelerinde eğitim (uzun vadeli hedef) *Yaz okulları, seminerler, atölyeler *Velilere yönelik rehberlik ve danışmanlık *Öğrenciler için burs ve mentorluk desteği
(Haberin Hollandacası en altta)
Nederlandse versie van het bericht onderaan)
TMV, dünya genelinde 104 ülkeyle resmi temaslar kurmuş olup, 54 ülkede temsilcilik ofisi açmış ve 67 ülkede eğitim-öğretim faaliyetleri yürütmektedir. Bu kapsamda, Almanya, Avusturya, Fransa ve Belçika’da eğitim merkezleri; Arnavutluk’ta bir üniversite ve dünya genelinde 37 yurt binası bulunmaktadır. Toplamda 467 okul, üniversite ve eğitim merkezinde yaklaşık 55.000 öğrenciye eğitim hizmeti sunmaktadır.
‘Maarif Europa Amsterdam’ adıyla faaliyete geçecek olan Hollanda temsilciliğinin müdürü Sabri Yıldırım’ın, devasa bir binada kurulan Vakıf hakkında medyaya verdiği önemli bilgilerden önce, Türkiye’deki kuruluş hakkında bilgiler sunmak istiyorum.
17 Haziran 2016 tarihli ve 6721 sayılı kanunla kurulan Türkiye Maarif Vakfı (TMV)’nın amacı, yurt dışında Türkiye Cumhuriyeti adına eğitim faaliyetleri yürütmek, okul öncesinden üniversiteye kadar tüm eğitim süreçlerinde burslar vermek, okullar, eğitim kurumları ve yurtlar açmak, eğitmenler yetiştirmek, bilimsel araştırmalar yapmak, yayınlar çıkarmak ve faaliyet gösterdiği ülkelerin mevzuatına uygun diğer eğitim faaliyetlerini gerçekleştirmektir.
TMV, dünya genelinde 104 ülkeyle resmi temaslar kurmuş olup, 54 ülkede temsilcilik ofisi açmış ve 67 ülkede eğitim-öğretim faaliyetleri yürütmektedir. Bu kapsamda, Afganistan, Almanya, Avusturya, Fransa, Kosova, Belarus, Erbil ve Belçika’da eğitim merkezleri; Arnavutluk’ta bir üniversite ve dünya genelinde 37 yurt binası bulunmaktadır. Toplamda 467 okul, üniversite ve eğitim merkezinde yaklaşık 55.000 öğrenciye eğitim hizmeti sunmaktadır.
TMV’nin faaliyetleri arasında, okul öncesi eğitimden yükseköğretime kadar eğitim kurumları açmak, yaygın eğitim amaçlı kurslar ve kültür merkezleri kurmak, eğitim tesisleri bünyesinde kütüphane, laboratuvar, sanat ve spor tesisleri oluşturmak, eğitim amaçlı yayınlar yapmak, eğitmenler yetiştirmek, öğrencilere burs ve eğitim materyali desteği sağlamak, bilimsel araştırmalar ve AR-GE çalışmaları yapmak, sempozyum, konferans ve çalıştaylar düzenlemek bulunmaktadır.
DÜNYAYA YAYILIŞ
Temsilcilik Ofisi Bulunan Ülke Sayısı: 54 Eğitim Faaliyeti Yürütülen Ülke Sayısı: 67 Toplam Eğitim Kurumu Sayısı: 467 (okul, üniversite ve eğitim merkezi) Toplam Öğrenci Sayısı: Yaklaşık 55.000 İstihdam Edilen Personel Sayısı: 7.607 (419’u Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı)
Türkiye Maarif Vakfı, kısa sürede küresel ölçekte geniş bir eğitim ağı kurarak Türkiye’nin yurt dışındaki eğitim politikalarının önemli bir taşıyıcısı haline gelmiştir. Vakfın faaliyetleri, hem Türkiye’nin yumuşak gücünü artırmakta hem de farklı ülkelerdeki öğrencilere kaliteli eğitim imkânları sunmaktadır.
VAKFIN BÜTÇESİ:
Türkiye Maarif Vakfı’nın 2016 yılında kurulduğundan bu yana aldığı bütçe bilgileri kamuoyuna şöyle duyurulmuştur: Vakfın kuruluş yılı olan 2016’da 90 milyon TL ile başlayan bütçesi, sonraki yıllarda artarak devam etmiştir. Örneğin, 2021’de 1 milyar 77 milyon TL, 2022’de 1 milyar 871 milyon TL ve 2023’te 2 milyar 955 milyon TL olarak belirlenmiştir .
2024 yılında ise Türkiye Maarif Vakfı’na Milli Eğitim Bakanlığı bütçesinden 5,7 milyar TL kaynak aktarılması kararlaştırılmıştır .
Vakfın bütçesi, Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı tarafından tahsis edilmekte ve Cumhurbaşkanı’nın imzasıyla Resmi Gazete’de yayımlanan kararnamelerle belirlenmektedir. Bu bütçe, teknik olarak Milli Eğitim Bakanlığı aracılığıyla Maliye Bakanlığı üzerinden Vakfa aktarılmakta, ancak Milli Eğitim Bakanlığı’nın yıllık faaliyet bütçesinden bağımsız olarak belirlenmektedir .
HOLLANDA’DAKİ YENİ TEMSİLCİLİK
Gyroscoopweg 144A, 1042 AZ Amsterdam adresinde, 1000 metrekare hacmindeki, konferans salonu, spor salonu, 8 derslik, çocuk bakım odaları ve ofis odalarının bulunduğu devasa bir binada, basın mensuplarına bilgi veren Müdür Sabri Yıldırım, “Bizim amacımız kalabalık toplamak değil. Amacımız çok kaliteli eğitim vermektir. Bizden mezun olanlara nerede eğitildiniz diye sorulduğunda, ‘Maarif Europa’ dendiği zaman, ‘belli oluyor’ düşüncesi var olmalı.” dedikten sonra şu bilgileri verdi:
“Maarif Vakfı’nın temel amacı, insanlığın ortak değerleriyle Anadolu irfanını harmanlayarak erdemli bireyler yetiştirmektir. Bu vizyonun bir parçası olarak hayata geçecek Maarif Europe Amsterdam Eğitim Merkezi’nde; çocuklardan yetişkinlere, öğrenci ve öğretmenlerden bireylere kadar geniş bir kesime hitap edecek kurslar düzenlemeyi planlıyoruz. Türkçe ve Türk Kültürü, Hollandaca ve İngilizce gibi dil kurslarıyla bireylerin iletişim becerilerini geliştirirken; matematik ve sınav hazırlık programlarıyla akademik başarılarına katkı sunacağız. Aynı zamanda merkezimiz spor, halk oyunları ve müzik gibi sosyal ve kültürel alanlarda da aktif bir rol üstlenecek.”
Yıldırım şöyle devam etti: “Maarif Europe Amsterdam Eğitim Merkezi, her yaştan bireyin akademik, kültürel ve sosyal gelişimine katkı sunmak amacıyla kapsamlı programlar sunmaktadır. Eğitimde niteliği ve kapsayıcılığı esas alan merkezimiz, toplumun her kesimine hitap eden kurslar ve etkinliklerle bireylerin kişisel potansiyellerini keşfetmelerine imkân tanımaktadır.
Kadınlara yönelik özel sabah sporlarından çocuklar için spor ve geleneksel oyunlara, göç eden vatandaşlara dil ve uyum eğitimlerinden halk oyunları kurslarına kadar uzanan geniş yelpazedeki faaliyetlerimiz, hem bireysel gelişimi desteklemekte hem de kültürel değerleri yaşatmayı hedeflemektedir.
Maarif Europe Amsterdam, sunduğu güvenli, samimi ve disiplinli öğrenme ortamıyla, bireylerin akademik başarılarını artırmalarına, sosyal becerilerini geliştirmelerine ve topluma aktif katılım sağlamalarına yardımcı olmayı amaçlamaktadır.
Nitelik nicelikten önce gelir: Yani Maarif Europe, sınıfları doldurmak yerine, yetiştirdiği öğrencilerin ahlaki, akademik ve kültürel olarak güçlü bireyler olmasını önceliyoruz. Eğitim markası oluşturma hedefi: “Maarif Europa mezunu olmak” bir itibar ve kalite göstergesi haline gelsin istiyoruz.”
Disiplinlerarası yaklaşım: Kaliteli eğitim, yalnızca akademik başarıyla sınırlı değil. Türkçe eğitimi: Anadilin korunması ve gelişimi. Spor: Fiziksel gelişim ve disiplinin bir parçası. Sanat: Estetik, yaratıcılık ve duygusal zekânın gelişimi.
“Bu yaklaşımla Maarif Europe Nederland, sıradan bir ‘hafta sonu Türk okulu’ ya da sadece ‘ek ders merkezi’ olmanın ötesinde, ‘kapsamlı bir eğitim kurumu’ kimliği taşıyor. Aynı zamanda yurt dışındaki Türk çocuklarının kendi kökleriyle bağlarını koparmadan, yaşadıkları ülkenin sistemine uyumlu bireyler olarak yetişmelerine yardımcı olmayı hedefliyoruz.
Maarif Europe Nederland’ın müdürü olarak, Hollanda’daki eğitim ve kültürel faaliyetlerin yönetiminden sorumluyum.
Maarif Europe’un Hollanda’daki misyonunu için şunu söyleyebilirim:
Türkiye Maarif Vakfı bizim temelimiz, gücümüz; Maarif Europe ise buradaki bayraktar gemimizdir.”
Sabri Yıldırım’ın diğer hedefleri de şöyle:
*Hollanda’daki Türk ve Müslüman öğrencilere yönelik kaliteli eğitim imkanları sunmak.
*Çok kültürlü bir ortamda, evrensel değerlerle donatılmış bireyler yetiştirmek.
*Ana dili Türkçe olan öğrencilere kültürel aidiyet kazandırmak.
*Avrupa’da yaşayan göçmen toplulukların eğitim ihtiyaçlarına cevap vermek.
*Türkçe ve kültür dersleri
*Anaokulu, ilkokul ve ortaokul seviyelerinde eğitim (uzun vadeli hedef)
*Yaz okulları, seminerler, atölyeler
*Velilere yönelik rehberlik ve danışmanlık
*Öğrenciler için burs ve mentorluk desteği
Sabri Yıldırım’a göre, Maarif Europe Amsterdam’da eğitim dili, programın içeriğine göre
değişiklik göstermektedir:
Hollanda Eğitim Programları: Hollanda müfredatına uygun olarak, ilkokul ve ortaokul seviyelerinde eğitim verilmektedir. Bu programlarda eğitim dili Hollandaca’dır. Türkçe ve Kültürel Programlar: Türkçe dil eğitimi ve Türk kültürüne yönelik dersler sunulmaktadır. Bu programlarda eğitim dili Türkçe’dir. Dil Kursları: Yetişkinler ve öğrenciler için İngilizce ve Hollandaca dil kursları düzenlenmektedir. Bu kurslar, bireylerin dil becerilerini geliştirmeyi hedeflemektedir.
ÖĞRETMEN SEÇİMİ
Sabri Yıldırm’a göre, Maarif Europe Nederland’da görev alacak öğretmenler, Türkiye Maarif Vakfı’nın belirlediği kriterlere göre seçilmektedir.
Adayların ilgili lisans bölümlerinden mezun olmaları gerekmektedir.
Yabancı dil yeterliliği olan adaylar tercih edilmektedir.
Pedagojik formasyon eğitimi almış olmaları avantaj sağlamaktadır.
Adayların, Türkiye Maarif Vakfı’nın düzenlediği uyum ve geliştirme programlarına katılmaları beklenmektedir.
Sabri Yıldırım, başvuru şartlarını şöyle açıkladı:
“Maarif Europe Nederland’da öğrenci olarak eğitim almak isteyen bireylerin, ilgili programlara başvuru yapmaları gerekmektedir. Başvuru süreci ve şartları, programın türüne göre değişiklik gösterebilir.
İlkokul ve ortaokul programlarına kayıt için öğrencinin yaşına ve önceki eğitim durumuna göre değerlendirme yapılmaktadır.
Dil kursları ve yetişkin eğitim programlarına katılmak isteyen bireylerin, belirli bir yaşın üzerinde olmaları ve programın gerektirdiği ön koşulları sağlamaları gerekmektedir.
Başvurular, Maarif Europe Nederland’ın resmi web sitesi üzerinden veya doğrudan merkez ofise yapılabilmektedir.”
Maarif Europe Direktörü Sabri Yıldırım, daha sonra medya mensuplarına, devasa binadaki salonları ve derslik sınıfları gezdirdi
Müzik dersi verilmeye başlanan sınıfta alttaki hatıra fotoğrafı çekildi.
…VE İŞTE ÇOK ÖNEMLİ OLAN AKTİVİTELER
MAARİF EUROPE’DAN KADINLARA ÖZEL SABAH SPORU: KENDİNİZE ZAMAN AYIRMANIN TAM ZAMANI
Maarif Europe Amsterdam Eğitim Merkezi, kadınların fiziksel ve zihinsel iyi oluşlarını desteklemek amacıyla hafta içi her sabah düzenlenen kadınlara özel spor programlarıyla hizmet veriyor. Pilates, aerobik ve step derslerinden oluşan bu özel program, tamamen kadın antrenörler tarafından, sadece kadınlara yönelik olarak gerçekleştiriliyor.
Kadınların günlük hayatın temposunda kendilerine vakit ayırmalarını teşvik eden bu program, özellikle çocukların okulda olduğu saatlerde düzenlenerek annelere büyük bir kolaylık sağlıyor. Güne enerjik bir başlangıç yaparak, stres seviyesini azaltmak ve beden sağlığını güçlendirmek isteyen kadınlar için bu sabah seansları harika bir fırsat sunuyor.
Pilates ile esneklik ve duruş geliştirilirken, aerobik ile kalp sağlığı destekleniyor; step dersleriyle de kondisyon ve koordinasyon artırılıyor. Maarif Europe’un güvenli ve samimi ortamında kadınlar, hem spor yapıyor hem de sosyalleşerek birbirlerine destek oluyor.
Bu program, yalnızca fiziksel bir aktivite olmanın ötesinde, kadınların kendilerine ait bir alan yaratmalarını, bedensel ve ruhsal anlamda daha iyi hissetmelerini amaçlıyor. Günlük hayatın yoğunluğuna bir denge noktası niteliği taşıyan bu sabah sporlarıyla kadınlar, daha enerjik ve mutlu bir güne adım atıyor.
Maarif Europe, eğitimde olduğu gibi sağlıklı yaşam konusunda da toplumun her kesimine hitap eden çözümler üretmeye devam ediyor. Kadınlara özel bu spor programına katılmak isteyenlerin Maarif Europe Amsterdam ile iletişime geçmeleri yeterli.
E-posta: amsterdam@maarifeurope.nl Website:www.maarifeurope.nl Telefon: 020 450 2000 Instagram: Maarif_nl Facebook: Maarif Europe Nederland X: maarif_europe
MAARİF EUROPE İLE SPORLA BÜYÜYEN NESİLLER VE
GÜÇLÜ BEDEN, GÜÇLÜ KARAKTER…
Maarif Europe Amsterdam Eğitim Merkezi, çocukların bedensel gelişimini desteklemenin yanı sıra, kültürel mirasımızı yaşatmayı da amaçlayan kapsamlı spor faaliyetleriyle yeni döneme güçlü bir giriş yapıyor. Güreş, tekvando, judo ve karate gibi branşlarla çocuklara disiplin, özgüven ve fiziksel dayanıklılık kazandırılırken; geleneksel oyunlarla da eğlenceli ve öğretici bir ortam sunuluyor.
Spor faaliyetleri sadece fiziksel gelişimi değil, aynı zamanda çocukların sosyal becerilerini, takım ruhunu ve kişisel sorumluluk bilincini de güçlendiriyor. Maarif Europe’un uzman eğitmenleri tarafından verilen bu derslerde, her yaş grubuna uygun içeriklerle hem bireysel hem de grup çalışmalarına yer veriliyor.
Güreş ve tekvando gibi öz disiplini ön planda tutan sporlar, çocukların kendi sınırlarını tanımlamalarına, öz güvenlerini artırmalarına ve sağlıklı bir yaşam biçimi geliştirmelerine yardımcı oluyor. Aynı zamanda karate ve judo gibi savunma sporlarıyla çocuklar, hem bedenlerini hem de zihinsel dayanıklılıklarını geliştiriyor.
Maarif Europe’un fark yarattığı bir diğer alan ise geleneksel çocuk oyunları ve eğitsel etkinlikler. Sek sek, ip atlama, mendil kapmaca gibi eski usul sokak oyunları yeniden canlandırılıyor; böylece çocuklar hem dijital dünyadan bir nebze uzaklaşıyor hem de kültürel bağlarını pekiştiriyor. Bu oyunlar, çocukların hayal gücünü geliştirmelerine, akranlarıyla sağlıklı iletişim kurmalarına ve aktif bir yaşam tarzı benimsemelerine katkı sağlıyor.
Maarif Europe Amsterdam, sporun eğitimin ayrılmaz bir parçası olduğu anlayışıyla, hem fiziksel hem de karakter gelişimine katkı sunan bu faaliyetleri titizlikle yürütüyor. Katılımcıların bireysel yeteneklerine göre yönlendirildiği bu programlar, aynı zamanda kültürel değerlerimizi yaşatma misyonunu da taşıyor.
Spor kurslarına kayıt yaptırmak ve detaylı bilgi almak isteyen ailelerin Maarif Europe Amsterdam ile iletişime geçmeleri yeterli.
E-posta: amsterdam@maarifeurope.nl Website:www.maarifeurope.nl Telefon: 020 450 2000 Instagram: Maarif_nl Facebook: Maarif Europe Nederland X: maarif_europe
MAARİF VAKFI’NDAN HOLLANDA’YA GÖÇ EDEN VATANDAŞLARA UYUM VE DİL EĞİTİMİ DESTEĞİ
2022 yılı Ocak ayından itibaren yürürlüğe giren düzenleme kapsamında, Türkiye’den aile birleşimi yoluyla Hollanda’ya göç etmek isteyen Türk vatandaşlarına temel uyum sınavı zorunluluğu getirilmiştir. Bu çerçevede, Hollanda’ya giriş öncesinde A1 seviyesinde üç bölümden oluşan “Temel Uyum Sınavı”na girilmesi gerekmektedir.
Maarif Vakfı, bu ihtiyaca yanıt olarak çevrim içi platformlar üzerinden verdiği derslerle vatandaşlarımızın sınavlara hazırlık sürecine katkı sağlamaktadır.
Vatandaşlarımızın Hollanda’ya yerleşmelerinin ardından uyum süreci devam etmektedir. Hollanda’da bireylerin ilk yıl içerisinde B1 düzeyinde dil yeterliliği göstererek ilgili sınavı geçmeleri beklenmektedir. Maarif Vakfı, bu süreçte de hem çevrim içi hem de yüz yüze eğitim imkânlarını sunarak, vatandaşların B1 seviyesindeki “Uyum Yasası” kapsamındaki sınavlara hazırlanmalarına destek vermektedir.
Türkiye’den Hollanda’ya lise çağında gelen genç bireylerin de B1 seviyesinde Hollanda’da eğitimine sahip olmaları gerekmektedir. Üniversite eğitimi almak üzere gelen öğrenciler ise üniversiteye kayıt olabilmek için B2 düzeyinde dil yeterliliği gerektiren “Staatsexamen” sınavına girmelidirler.
Maarif Vakfı, her yaş grubundan vatandaşımıza Hollandaca’yı bilinçli ve doğru bir şekilde öğrenme fırsatı sunarak, toplumsal uyuma ve bireysel gelişime katkıda bulunmayı sürdürüyor.
E-posta: amsterdam@maarifeurope.nl Website:www.maarifeurope.nl Telefon: 020 450 2000 Instagram: Maarif_nl Facebook: Maarif Europe Nederland X: maarif_europe
MAARİF EUROPE KÜLTÜREL MİRASI HALKOYUNLARI İLE YAŞATIYOR
Maarif Europe Amsterdam Eğitim Merkezi, geleneksel halk oyunlarına verdiği önemle dikkat çekiyor. Merkez, her yaş grubuna yönelik düzenlediği halk oyunları kurslarıyla hem kültürel mirasın gelecek nesillere aktarılmasına katkı sağlıyor hem de toplumsal dayanışmayı güçlendiren bir alan oluşturuyor.
Program kapsamında Karadeniz’in coşkulu horonu, Ege’nin ağırbaşlı zeybeği, Anadolu’nun birlik simgesi halayı ve Orta Anadolu’nun yiğitlik ruhunu yansıtan seyirlik oyunları gibi birçok halk oyunu katılımcılarla buluşuyor. Maarif Europe’un eğitmenleri eşliğinde verilen dersler, kursiyerlerin hem fiziksel hem de kültürel gelişimine katkıda bulunuyor.
Merkez, küçük yaştaki çocuklardan yetişkinlere kadar her yaş grubuna özel sınıflar oluşturarak, katılımcıların seviyelerine uygun bir öğrenme ortamı sunuyor.
Maarif Europe, halk oyunları programıyla dijital çağda kültürel değerlerin unutulmaması için önemli bir adım atıyor.
Yoğun ilgi gören halk oyunları kurslarına katılmak isteyenlerin Maarif Europe Amsterdam ile iletişime geçmeleri yeterli.
E-posta: amsterdam@maarifeurope.nl Website:www.maarifeurope.nl Telefon: 020 450 2000 Instagram: Maarif_nl Facebook: Maarif Europe Nederland X: maarif_europe
YUKARIDAKİ BROŞÜRÜN TÜRKÇESİ
MAARIF EUROPE
Maarif Europe, (özel) dersler, dil kursları, spor etkinlikleri ve kültürel faaliyetlere odaklanan bir eğitim kurumudur.
Hedef Grup:
Dört yaşından itibaren eğitime ihtiyaç duyan her birey hedef grubumuzun bir parçasıdır. Farklı yaş ve ilgi alanlarına yönelik çeşitli faaliyetler sunuyoruz. Hem akademik destek hem de kişisel gelişim amaçlanmaktadır.
WAT BIEDEN WIJ AAN? NE SUNUYORUZ?
LEREN LEREN ORTAOKULA BAŞLAYANLAR VE 8. SINIF ÖĞRENCİLERİ İÇİN
Ders planlaması ve zaman yönetimini, Türkçe, İngilizce ve Matematik gibi derslerle birleştirerek öğrenmeyi öğrenme. Özellikle 8. sınıf öğrencileri için ortaöğretime iyi bir başlangıç yapmak adına hazırlık.
REKENEN İLKOKUL ÖĞRENCİLERİ İÇİN
İlkokul öğrencilerine temel matematik becerilerini geliştirmelerinde yardımcı oluyoruz. Kişiye özel destek ve alıştırmalarla eğitim veriyoruz.
BEGELEIDING ORTAÖĞRETİM İÇİN DESTEK
Ortaöğretim öğrencileri, ödev ve sınavlarda ihtiyaç duydukları ekstra desteği alıyorlar. Türkçe, matematik, İngilizce ve daha birçok derste bireysel rehberlik sunulmaktadır.
SPORT 4 İLA 18 YAŞ ARASI ÇOCUKLAR İÇİN
Çocuklar Taekwondo, Judo gibi sporlarla güç, esneklik ve disiplin geliştirir. Bu sporlar temel spor becerileriyle birleştirilir. Koordinasyon, denge ve dayanıklılık gelişirken, fiziksel ve zihinsel gelişim güvenli ve eğlenceli bir ortamda sağlanır.
CENTRAAL EINDEXAMEN ORTAÖĞRETİM İÇİN MERKEZİ SINAV EĞİTİMİ
Merkezi sınavlara hazırlık için kişisel rehberlik. Sınavda ihtiyaç duyduğun tüm derslerde destek. Kendinin en iyisi ol!
VOLKSDANSEN HORON, ZEYBEK, SEYMEN, HALAY VE ÇİFTLER İÇİN ÖZEL DERSLER
Horon, Zeybek, Seymen ve Halay gibi geleneksel halk danslarının güzelliğini keşfet. Düğünler ve özel etkinliklere hazırlık için çiftlere özel dersler.
NEDERLANDS İLKOKUL ÖĞRENCİLERİ İÇİN
İlkokul öğrencileri için etkili Türkçe dersleri. Okuma, yazma, heceleme, kelime bilgisi gibi temel dil becerileri üzerine çalışıyoruz. Öğrencilerin yazılı ve sözlü iletişim güveni gelişsin diye bireysel destek sunulmaktadır.
EINDEXAMENTRAINING TURKS ORTAÖĞRETİM İÇİN TÜRKÇE MERKEZİ SINAVA HAZIRLIK
Türkçe’yi sınav dersi olarak seçmiş öğrencilere ekstra destek. Sınava yönelik rehberlik ve alıştırmalar.
BASIS MUZIEKONDERWIJS MÜZİK KURSLARI
Yeni başlayan ya da ileri seviyede olman fark etmez, seviyene uygun müzik dersleriyle başla. Piyano ve flüt gibi enstrümanlarla temel müzik bilgilerini öğren. Dersler müzikal yeteneklerini geliştirmek için özel olarak hazırlanmıştır.
CITO-TRAINING 7 VE 8. SINIF İLKOKUL ÖĞRENCİLERİ İÇİN
7. ve 8. sınıflar için özel CITO sınavı hazırlık programı. Hem bireysel hem de grup dersleriyle pratik yaparak özgüven kazan.
OCHTENDSPORT KADINLAR İÇİN SABAH SPORU
Kadınlara özel sabah sporları ile güne zinde başla. Esneme, pilates ve kondisyon çalışmaları içeren grup dersleri sunuyoruz.
YUKARIDAKİ BROŞÜRÜN TÜRKÇESİ
Schrijf je in voor de TAALCURSUS NEDERLANDS
Hollandaca Dil Kursuna Kaydolun
A1 – NIVEAU A1 SEVİYESİ
3 ay içinde A1 seviyesini tamamlayın – haftada 2 kez ders.
A2 – NIVEAU A2 SEVİYESİ
B1 – NIVEAU B1 SEVİYESİ
6 ay içinde B1 seviyesini tamamlayın – haftada 2 kez ders.
VOORBEREIDEN VOOR NT2? NT2 SINAVINA HAZIRLIK?
NT2 sınavına hazırlık için rehberlik sunuyoruz.
TURKSE TAAL & CULTUUR – CURSUS
TÜRK DİLİ VE KÜLTÜRÜ – KURS
Türk dilinin ve kültürünün zengin dünyasına dalın!
Genç ya da yaşlı fark etmez, hem dil becerilerinizi geliştirecek hem de kültürel bilginizi artıracak çeşitli dersler sunuyoruz.
Yalnızca Türkçe gramer, kelime bilgisi ve konuşma becerisi değil; aynı zamanda gelenekler, müzik, tarih, edebiyat ve Türk mutfağının lezzetleriyle tanışın.
Bu eşsiz kursla sadece dil değil, kültür olarak da zenginleşeceksiniz!
Sosyal medya:
📷 Instagram: @maarif_nl
📘 Facebook: Maarif Europe Nederland
📲 TikTok: maarif_europe
23 NİSAN BAYRAMINA DAVET
Maarif Europe Direktörü Sabri Yıldırım, 23 NİSAN ULUSAL EGEMENLİK VE ÇOCUK BAYRAMI’nı, bir ilk olarak bambaşka bir şenlik olarak kutlayacaklarını belirtirken, katılım için başvuru yapılması gerektiğini söyledi.
*****************************************
MAARIF EUROPE EDUCATIEF CENTRUM AMSTERDAM OPENT BINNENKORT
Het educatieve centrum, dat geopend zal worden onder de naam ‘Maarif Europe Amsterdam’, is gepresenteerd aan de media in Nederland.
De Turkije Maarif Stichting, opgericht op basis van wet nr. 6721 van 17 juni 2016, zal binnenkort haar vertegenwoordiging in Nederland openen, na reeds vertegenwoordigd te zijn in 54 andere landen.
Belangrijke punten uit de presentatie van de directeur Sabri Yıldırım, gehouden in het indrukwekkende gebouw van de stichting:
*Onderwijs van hoge kwaliteit bieden aan Turkse leerlingen in Nederland. *Individuen opleiden met universele waarden in een multiculturele omgeving. *Culturele verbondenheid bevorderen bij leerlingen met het Turks als moedertaal. *Inspelen op de onderwijsbehoeften van migrantengemeenschappen in Europa. *Onderwijs op kleuter-, basis- en middelbareschoolniveau (lange termijn doel). *Zomerscholen, seminars, workshops. *Begeleiding en advies voor ouders. *Beurzen en mentorschap voor student
TMV heeft officiële contacten gelegd met 104 landen, heeft in 55 landen een vertegenwoordiging geopend en voert in 67 landen onderwijsactiviteiten uit. Onder deze activiteiten vallen onder andere onderwijscentra in Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, en België; een universiteit in Albanië en in totaal 37 studentenhuizen wereldwijd. In 467 scholen, universiteiten en onderwijscentra worden ongeveer 55.000 studenten onderwezen.
De Nederlandse vestiging, die onder de naam “Maarif Europa Amsterdam” zal opereren, is gevestigd in een grootschalig gebouw. Voor we ingaan op de informatie die directeur Sabri Yıldırım met de pers deelde, geven we eerst een korte introductie van de stichting in Turkije.
Het doel van TMV, opgericht met wet nummer 6721, is om namens de Republiek Turkije onderwijsactiviteiten in het buitenland te organiseren, beurzen te verstrekken voor alle onderwijsniveaus van voorschoolse educatie tot universiteit, scholen en onderwijsinstellingen te openen, opleiders op te leiden, wetenschappelijk onderzoek te doen, publicaties uit te brengen en andere onderwijsactiviteiten te verrichten in overeenstemming met de wetgeving van het betreffende land.
TMV heeft officiële contacten gelegd met 104 landen, heeft in 52 landen een vertegenwoordiging geopend en voert in 67 landen onderwijsactiviteiten uit. Onder deze activiteiten vallen onder andere onderwijscentra in Afghanistan, Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, Kosovo, Wit-Rusland, Erbil en België; een universiteit in Albanië en in totaal 37 studentenhuizen wereldwijd. In 467 scholen, universiteiten en onderwijscentra worden ongeveer 55.000 studenten onderwezen.
De activiteiten van TMV omvatten het oprichten van onderwijsinstellingen van voorschoolse educatie tot hoger onderwijs, het openen van cursussen en culturele centra voor informeel onderwijs, het opzetten van bibliotheken, laboratoria, kunst- en sportfaciliteiten binnen de onderwijsinstellingen, het uitgeven van educatief materiaal, het opleiden van docenten, het verlenen van studiebeurzen, het doen van wetenschappelijk en toegepast onderzoek (R&D), en het organiseren van symposia, conferenties en workshops.
VERSPREİD OVER DE WERELD
Aantal landen met een vertegenwoordiging: 55 Aantal landen waar onderwijsactiviteiten worden uitgevoerd: 67 Totaal aantal onderwijsinstellingen: 467 (scholen, universiteiten en opleidingscentra) Totaal aantal studenten: Ongeveer 55.000 Aantal personeelsleden: 7.607 (waarvan 419 burgers van de Republiek Turkije)
De Turkiye Maarif Vakfi heeft in korte tijd een wereldwijd onderwijsnetwerk opgezet en is daarmee een belangrijk instrument geworden in het uitvoeren van Turkije’s onderwijsbeleid in het buitenland. De activiteiten van de stichting versterken zowel de soft power van Turkije als het bieden van kwalitatief onderwijs aan studenten in verschillende landen.
BEGROTİNG VAN DE STİCHTİNG:
Sinds de oprichting in 2016 zijn de begrotingscijfers van de Turkiye Maarif Vakfi als volgt aan het publiek bekendgemaakt:
In het oprichtingsjaar 2016 begon het budget met 90 miljoen TL en dit bedrag is in de daaropvolgende jaren gestegen.
Bijvoorbeeld:
*In 2021: 1,077 miljard TL
*In 2022: 1,871 miljard TL
*In 2023: 2,955 miljard TL
Voor 2024 is besloten om 5,7 miljard TL uit de begroting van het Ministerie van Onderwijs toe te wijzen aan de stichting.
De begroting wordt toegekend door het Directoraat voor Strategie en Begroting van het Presidenschap en vastgesteld via presidentiële besluiten die in het Staatsblad worden gepubliceerd.
Technisch gezien wordt deze begroting via het Ministerie van Financiën overgedragen aan de stichting via het Ministerie van Onderwijs, maar het wordt onafhankelijk bepaald van de jaarlijkse begroting van het ministerie.
NIEUWE VESTIGING IN NEDERLAND
Op het adres Gyroscoopweg 144A, 1042 AZ Amsterdam, gaf directeur Sabri Yıldırım informatie aan de pers in een gebouw van 1000 vierkante meter met onder andere een conferentiezaal, sportzaal, 8 klaslokalen, kinderopvangruimtes en kantoorruimtes.
Hij verklaarde: “Ons doel is niet om grote menigten te trekken. Ons doel is om hoogwaardig onderwijs te bieden. Wanneer iemand vraagt waar onze afgestudeerden hun opleiding hebben gevolgd en het antwoord is ‘Maarif Europa’, dan moet dat vanzelfsprekend respect en vertrouwen uitstralen.” Daarna deelde hij de volgende informatie:
“Het hoofddoel van de Maarif Stichting is om de wijsheid van Anatolië te combineren met universele menselijke waarden om deugdzame individuen op te leiden.
Binnen dit kader willen we in het Maarif Europe Amsterdam Onderwijscentrum cursussen aanbieden die gericht zijn op een breed publiek – van kinderen tot volwassenen, van leerlingen tot docenten.
Met taalcursussen in onder andere Turks, Nederlands en Engels willen we de communicatievaardigheden verbeteren.
Daarnaast zullen we academische ondersteuning bieden via wiskundelessen en examentrainingen.
Ons centrum zal ook actief zijn in sociale en culturele domeinen zoals sport, volksdansen en muziek.”
Yıldırım vervolgde: “Het Maarif Europe Amsterdam Onderwijscentrum biedt uitgebreide programma’s om bij te dragen aan de academische, culturele en sociale ontwikkeling van mensen van alle leeftijden.
Ons centrum streeft naar kwaliteit en inclusiviteit in het onderwijs en helpt individuen hun persoonlijke potentieel te ontdekken via diverse cursussen en activiteiten die alle lagen van de samenleving aanspreken. Onze brede waaier aan activiteiten van ochtendgymnastiek speciaal voor vrouwen, tot sport en traditionele spelletjes voor kinderen, en taalcursussen en integratieprogramma’s voor migranten – ondersteunt niet alleen de persoonlijke ontwikkeling, maar draagt ook bij aan het behoud van culturele waarden. Met een veilige, warme en gedisciplineerde leeromgeving wil Maarif Europe Amsterdam bijdragen aan de academische prestaties, sociale vaardigheden en actieve maatschappelijke participatie van individuen. Kwaliteit gaat vóór kwantiteit: Bij Maarif Europe streven we ernaar om studenten op te leiden tot moreel, academisch en cultureel sterke individuen, in plaats van enkel de klaslokalen te vullen. Het doel is een onderwijsmerk te creëren: We willen dat “afgestudeerd zijn van Maarif Europe” synoniem staat voor prestige en kwaliteit.”
Interdisciplinaire aanpak: Goed onderwijs is niet alleen academisch succes. Turks taalonderwijs: Het behoud en de ontwikkeling van de moedertaal. Sport: Onderdeel van fysieke ontwikkeling en discipline. Kunst: Draagt bij aan esthetisch gevoel, creativiteit en emotionele intelligentie.
Met deze aanpak is Maarif Europe Nederland veel meer dan een gewone ‘weekend Turkse school’ of een ‘bijlescentrum‘; het is een volwaardige onderwijsinstelling.
Tegelijkertijd willen we helpen bij het opleiden van Turkse kinderen in het buitenland tot individuen die in harmonie zijn met het systeem van het land waarin zij wonen, zonder hun wortels te verliezen.
Als directeur van Maarif Europe Nederland ben ik verantwoordelijk voor het beheer van de onderwijs- en culturele activiteiten in Nederland.
Tot slot wil ik over de missie van Maarif Europe in Nederland zeggen: De Turkiye Maarif Vakfi is onze fundering, onze kracht; Maarif Europe is ons vlaggenschip hier.”
De overige doelstellingen van Sabri Yıldırım zijn als volgt:
*Kwalitatief hoogwaardig onderwijs bieden aan Turkse en moslimleerlingen in Nederland.
*Individuen opleiden met universele waarden in een multiculturele omgeving.
*Cultureel bewustzijn en verbondenheid bevorderen bij leerlingen met Turks als moedertaal.
*Inspelen op de onderwijsbehoeften van migrantengemeenschappen die in Europa wonen.
*Turks taal- en cultuurlessen aanbieden.
*Onderwijs aanbieden op kleuter-, basis- en middelbareschoolniveau (lange termijn doel).
*Organisatie van zomerscholen, seminars en workshops.
*Begeleiding en advies voor ouders.
*Beurzen en mentorschapsprogramma’s voor studenten.
Volgens Sabri Yıldırım varieert de onderwijstaal bij Maarif Europe Nederland afhankelijk van het programma:
Nederlandse Onderwijsprogramma’s: Deze worden gegeven op basis- en middelbareschoolniveau, conform het Nederlandse curriculum. De onderwijstaal in deze programma’s is Nederlands.
Turkse Taal- en Cultuurprogramma’s: In deze programma’s wordt onderwijs gegeven in de Turkse taal en over de Turkse cultuur. De onderwijstaal is Turks.
Taalcursussen: Voor zowel volwassenen als studenten worden er cursussen Engels en Nederlands georganiseerd, gericht op het verbeteren van communicatieve vaardigheden.
Yıldırım geeft aan dat de docenten die bij Maarif Europe Nederland aan de slag gaan, worden geselecteerd volgens de criteria van de Turkiye Maarif Vakfi:
*Kandidaten moeten afgestudeerd zijn aan relevante universitaire opleidingen.
*Voorkeur wordt gegeven aan kandidaten met aantoonbare vaardigheid in een vreemde taal.
*Het hebben van een pedagogisch-didactische bevoegdheid is een voordeel.
*Deelneming aan het oriëntatie- en ontwikkelingsprogramma van de Turkiye Maarif Vakfi is vereist.
Toelating en aanmelding:
Volgens Sabri Yıldırım moeten individuen die als leerling bij Maarif Europe Nederland willen worden toegelaten, zich aanmelden voor het desbetreffende programma. De toelatingsprocedure en -voorwaarden kunnen verschillen per programma:
*Voor inschrijving in de basis en middelbareschoolprogramma’s wordt gekeken naar de leeftijd van de leerling en diens eerdere schoolachtergrond.
*Voor deelname aan taalcursussen en programma’s voor volwassenen is een minimumleeftijd vereist, evenals het voldoen aan de vooraf gestelde toelatingseisen.
*Aanmeldingen kunnen plaatsvinden via de officiële website van Maarif Europe Nederland of rechtstreeks bij het hoofdkantoor.
Directeur Sabri Yıldırım van Maarif Europe Amsterdam leidde vervolgens de aanwezige pers rond door het indrukwekkende gebouw, waaronder de verschillende klaslokalen en zalen.
In het muzieklokaal waar inmiddels muzieklessen zijn gestart – werd onderstaande herinneringsfoto genomen.
…EN HİER ZİJN DE BELANGRİJKE ACTİVİTEİTEN
OCHTENDSPORT SPECİAAL VOOR VROUWEN BİJ MAARİF EUROPE: HET İS TİJD OM TİJD VOOR JEZELF TE NEMEN
Het Maarif Europe Amsterdam Onderwijscentrum biedt doordeweeks elke ochtend speciale sportprogramma’s aan voor vrouwen, gericht op het ondersteunen van hun fysieke en mentale welzijn.
Dit programma bestaat uit lessen zoals pilates, aerobics en steps, en wordt volledig door vrouwelijke instructeurs gegeven, uitsluitend voor vrouwelijke deelnemers.
Door deze sessies te plannen op tijden waarop de kinderen op school zijn, biedt het centrum moeders een uitgelezen kans om iets voor zichzelf te doen. Voor vrouwen die hun dag energiek willen beginnen, stress willen verminderen en hun lichamelijke gezondheid willen verbeteren, vormen deze ochtenden een uitstekende gelegenheid.
Met pilates wordt flexibiliteit en houding verbeterd, aerobics bevordert de cardiovasculaire gezondheid, en steptraining versterkt uithoudingsvermogen en coördinatie.
In de veilige en warme omgeving van Maarif Europe kunnen vrouwen niet alleen sporten, maar ook sociaal contact aangaan en elkaar ondersteunen.
Dit programma is méér dan alleen fysieke activiteit: het creëert een eigen ruimte voor vrouwen waarin zij zich lichamelijk én geestelijk beter kunnen voelen.
Deze ochtendsessies vormen een rustpunt in de drukte van het dagelijks leven en helpen vrouwen om hun dag energieker en gelukkiger te starten.
Net als op het gebied van onderwijs, blijft Maarif Europe ook oplossingen bieden die gericht zijn op gezond leven, voor alle lagen van de samenleving.
Voor deelname aan dit speciale sportprogramma kunnen geïnteresseerden contact opnemen met Maarif Europe Amsterdam:
📧 E-mail: amsterdam@maarifeurope.nl
🌐 Website: www.maarifeurope.nl
📞 Telefoon: 020 450 2000
📷 Instagram: @maarif_nl
📘 Facebook: Maarif Europe Nederland
🐦 X (voorheen Twitter): @maarif_europe
STERKE LİCHAAM, STERK KARAKTER: OPGROEİEN MET SPORT BİJ MAARİF EUROPE
Het Maarif Europe Amsterdam Onderwijscentrum start het nieuwe seizoen krachtig met een uitgebreid sportprogramma dat niet alleen de lichamelijke ontwikkeling van kinderen ondersteunt, maar ook onze culturele erfenis levendig houdt.
Via sporten zoals worstelen, taekwondo, judo en karate leren kinderen discipline, zelfvertrouwen en fysieke weerbaarheid. Tegelijkertijd worden er traditionele spelletjes aangeboden die zorgen voor een leuke en leerzame omgeving.
Deze sportactiviteiten dragen niet alleen bij aan fysieke ontwikkeling, maar versterken ook sociale vaardigheden, teamgeest en verantwoordelijkheidsgevoel.
De lessen worden gegeven door professionele trainers van Maarif Europe en bevatten aangepaste inhoud voor verschillende leeftijden, met zowel individuele als groepsgerichte activiteiten.
Sporten zoals worstelen en taekwondo — waarbij zelfdiscipline centraal staat — helpen kinderen hun grenzen te leren kennen, zelfvertrouwen op te bouwen en een gezonde levensstijl te ontwikkelen.
Verdedigingssporten zoals karate en judo versterken niet alleen het lichaam maar ook de mentale weerbaarheid.
Een uniek aspect van Maarif Europe is de herintroductie van traditionele kinderspellen en educatieve activiteiten: hinkelen, touwtjespringen, zakdoekje leggen en andere klassieke straatspelletjes worden nieuw leven ingeblazen.
Hierdoor worden kinderen even weggetrokken uit de digitale wereld, en versterkt hun band met de cultuur van hun (voor)ouders.
Deze spelletjes stimuleren verbeeldingskracht, gezonde communicatie met leeftijdsgenoten en een actieve levensstijl.
Vanuit het idee dat sport een onmisbaar onderdeel is van opvoeding en onderwijs, voert Maarif Europe Amsterdam deze activiteiten met grote zorg en toewijding uit.
De programma’s worden afgestemd op de individuele talenten van de deelnemers, en dragen tegelijk bij aan het behoud van culturele waarden.
Voor inschrijving of meer informatie over de sportcursussen kunnen ouders contact opnemen met Maarif Europe Amsterdam:
📧 E-mail: amsterdam@maarifeurope.nl
🌐 Website: www.maarifeurope.nl
📞 Telefoon: 020 450 2000
📷 Instagram: @maarif_nl
📘 Facebook: Maarif Europe Nederland
🐦 X: @maarif_europe
AANPASSİNGS EN TAALONDERSTEUNİNG VOOR NİEUWE MİGRANTEN UİT TÜRKİYE DOOR MAARİF STİCHTİNG
Sinds januari 2022 is het, op basis van nieuwe regelgeving, verplicht voor Turkse staatsburgers die via gezinshereniging naar Nederland willen migreren, om een basisinburgeringsexamen af te leggen.
Dit zogenoemde “Basisexamen Inburgering in het Buitenland”, dat vóór aankomst in Nederland moet worden afgelegd, bestaat uit drie onderdelen en vereist A1-niveau.
De Turkse Maarif Stichting ondersteunt onze burgers in deze fase met online lessen ter voorbereiding op dit examen.
Ook na aankomst in Nederland loopt het integratieproces door. Nieuwkomers worden geacht binnen het eerste jaar B1-niveau te behalen en hiervoor het inburgeringsexamen succesvol af te leggen.
De Turkse Maarif Stichting biedt in dit traject zowel online als klassikale lessen aan, om burgers optimaal voor te bereiden op de B1-examens binnen de Nederlandse Inburgeringswet.
Jongeren die op middelbare schoolleeftijd vanuit Turkije naar Nederland komen, moeten eveneens beschikken over B1-niveau om hun onderwijs hier voort te zetten.
Voor studenten die in Nederland willen studeren aan een universiteit, is het behalen van het Staatsexamen op B2-niveau vereist voor toelating.
De Maarif Stichting biedt burgers van alle leeftijden de kans om de Nederlandse taal op bewuste en correcte wijze te leren, en draagt zo bij aan sociale integratie en individuele ontwikkeling.
📧 E-mail: amsterdam@maarifeurope.nl
🌐 Website: www.maarifeurope.nl
📞 Telefoon: 020 450 2000
📷 Instagram: @maarif_nl
📘 Facebook: Maarif Europe Nederland
🐦 X: @maarif_europe
MAARIF EUROPE LAAT HET CULTURELE ERFGOED HERLEVEN MET FOLKLOREDANSEN
Het Maarif Europe Amsterdam Onderwijscentrum hecht groot belang aan traditionele volksdansen en biedt hiermee een krachtige verbinding tussen heden en cultureel verleden.
Door cursussen aan te bieden voor alle leeftijden, zorgt het centrum enerzijds voor het doorgeven van cultureel erfgoed aan toekomstige generaties, en anderzijds voor een ruimte waar maatschappelijke verbondenheid wordt versterkt.
Binnen het programma worden diverse volksdansen aangeleerd, zoals:
*de levendige Horon uit de Zwarte Zee-regio,
*de statige Zeybek uit de Egeïsche kust,
*de Halay, symbool van eenheid uit Anatolië,
*en heroïsche dansen uit Centraal-Anatolië.
Onder begeleiding van ervaren instructeurs van Maarif Europe dragen deze lessen bij aan zowel de fysieke als culturele ontwikkeling van de deelnemers.
Het centrum biedt aangepaste lesgroepen aan voor verschillende leeftijden van jonge kinderen tot volwassenen zodat een geschikte leeromgeving wordt gecreëerd die aansluit op het niveau van elke deelnemer.
Met dit programma zet Maarif Europe een belangrijke stap om culturele waarden levend te houden in het digitale tijdperk.
De volksdanscursussen trekken veel belangstelling. Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met Maarif Europe Amsterdam:
📧 E-mail: amsterdam@maarifeurope.nl
🌐 Website: www.maarifeurope.nl
📞 Telefoon: 020 450 2000
📷 Instagram: @maarif_nl
📘 Facebook: Maarif Europe Nederland
🐦 X: @maarif_europe
UİTNODİGİNG VOOR HET 23 APRİL KİNDERFEEST
Sabri Yıldırım, directeur van Maarif Europe Amsterdam, kondigde aan dat het 23 April Nationale Soevereiniteit en Kinderfeest dit jaar voor het eerst op een geheel unieke en feestelijke manier gevierd zal worden.
Hij benadrukte dat deelname enkel mogelijk is na aanmelding.
*Dünyanın ilk dövmeli uçağı ile göklerde sanat şöleni yaptı
* Bir yolculuk sevgisi, bir keşif arzusu ve şimdi de bir sanat
manifestosu.
(Haberin Hollandacası en altta. Nederlandse versie van het nieuws onderaan)
İlhan KARAÇAY yazdı:
Turizmin öncüsü Corendon, çeyrek asırlık serüvenini gökyüzüne işledi.
25’inci yıl kutlamaları kapsamında 50 bin müşterisine çiçek gönderen şirket, dünyanın ilk dövme kaplı uçağıyla havacılık tarihinde yeni bir sayfa açtı.
Kurulduğu günden bu yana turizmi yeniden tanımlayan Corendon, 25’inci kuruluş yıl dönümünü yalnızca anmakla kalmadı, adeta bir sanat ve duygusal bağlılık manifestosuna dönüştürdü.
Türkiye ve Avrupa’daki milyonlarca yolcunun güvenle tercih ettiği marka, geçmişine duyduğu saygıyı ve geleceğe dair umutlarını gökyüzünde şekillendirdi.
Uçan Tuval: “Sweet Louise”
Dünyada bir ilk olarak, Corendon’a ait Boeing 737-MAX9 tipi yolcu uçağı, ünlü Hollandalı dövme sanatçısı Henk Schiffmacher tarafından tasarlanan dövmelerle kaplandı. Yaklaşık 200 metrekarelik bu tasarım, sadece teknik bir başarı değil; aynı zamanda insanın iç dünyasını, yolculuk etme tutkusunu ve özgürlük arzusunu sembolize eden eşsiz bir sanat eseri.
“Sweet Louise” adı verilen bu özel uçak, klasik denizci dövmelerinden ilham alan görsellerle donatıldı. Kalpler, kuşlar, pusulalar, ev sembolleri ve tasarımın merkezinde yer alan motosikletli kalp şeklinde bir korsan figürü… Hepsi, yolculuk kavramının yalnızca fiziksel değil, duygusal bir deneyim olduğunu anlatıyor.
Sanatçı Schiffmacher duygularını şöyle ifade ediyor: “Dövmeler insanın hikâyesini anlatır. Bu tasarım, insanların yolda olma hâlini, bir yere ait olma arzusunu ve dünyayı tanıma heyecanını yansıtıyor. Böyle bir projenin bir parçası olmaktan büyük gurur duyuyorum. Artık bu hikâye gökyüzünde süzülecek.”
Atilay Uslu’nun Hayaliydi, Gerçek Oldu
Corendon’un kurucularından Atilay Uslu, markayı 2000’li yılların başında Hollanda’da mütevazı bir seyahat acentesi olarak kurdu. Antalya’nın turizm potansiyeline inanan ve Avrupalı turistlere “güneşi ve denizi” keşfettirmeyi amaçlayan Uslu, yıllar içinde Corendon’u sadece bir tur operatörü değil, aynı zamanda bir havayolu, bir otel zinciri ve bir yaşam markasına dönüştürdü.
25’inci yıl projesi, aynı zamanda Uslu’nun yıllardır hayalini kurduğu bir “sanatla uçuş” fikrinin vücut bulmuş haliydi. Bu proje, Corendon’un sadece taşımacılık yapan bir şirket değil, ilham veren bir yaşam deneyimi sunduğunun kanıtı oldu.
Yıldırım Karaer ve Büyüyen Marka Vizyonu
Şirketin diğer kurucu ortağı Yıldıray Karaer, Corendon’un Türkiye ayağındaki yapılanmasında büyük rol oynadı. Türkiye’nin en stratejik bölgelerinde oteller açarak markanın “tatil deneyimi” alanındaki gücünü pekiştiren Karaer, Corendon’un entegre turizm modelini inşa eden isimlerin başında geliyor. Karaer, dövmeli uçak projesiyle ilgili olarak şu değerlendirmeyi yaptı: “Seyahat sadece bir A noktasından B noktasına gitmek değildir. Anılar, duygular, hikâyeler taşırız. Sweet Louise bu hikâyeleri taşıyan bir sembol artık.”
Corendon CEO’su Günay Uslu: Turizmde Kadın Liderliğinin Güçlü Sesi
Corendon’un bugünkü CEO’su, aynı zamanda Hollanda’nın eski Eğitim, Kültür ve Bilim Bakanı olan Günay Uslu, projeyi ilk duyduğunda çok heyecanlandığını söylüyor. Akademik geçmişi, sanata olan ilgisi ve kültürel projelerdeki deneyimi sayesinde, bu sıra dışı kutlamanın yaratıcı ruhuna yön veren isimlerden biri oldu.
Günay Uslu projeyle ilgili şu sözleri sarf etti: “Uçmak bir teknolojik başarı olabilir ama aynı zamanda şiirsel bir eylemdir. Sweet Louise, yalnızca gökyüzünde süzülen bir araç değil; insanın iç dünyasındaki merakı, yolculuk tutkusunu ve aidiyet ihtiyacını yansıtan uçan bir metafor.”
50 bin Çiçekle Sevgi Dağıttı
Bir Corendon müşterisi olarak, benim de evime gelen büyük bir paket içindeki vazolu çiçekler, günlerce çalışma yapan CEO Günay Uslu’nun da elinden geçti.
25’inci yıl kutlamaları bununla da sınırlı kalmadı. Corendon, bugüne dek kendisini tercih eden 50 bin müşterisine çiçekli vazolar göndererek minnettarlığını ifade etti. Bu jest, markanın yalnızca kâr odaklı değil; yolcusunu düşünen, ona değer veren bir kültüre sahip olduğunu bir kez daha gösterdi.
Gelecek İçin İlham Veren Bir Hikâye
Bugün Corendon, Avrupa’da ve Türkiye’de milyonlarca kişinin seyahat alışkanlıklarını değiştirmiş bir marka. Ama belki de daha önemlisi, Corendon bir duygu… Bir yolculuk sevgisi, bir keşif arzusu ve şimdi de bir sanat manifestosu.
Sweet Louise, sadece bir uçak değil.
O, gökyüzünde yazılmış bir şiir.
Ve Corendon’un 25 yıllık emeğinin, hayal gücünün ve yolcusuna duyduğu sevginin kanatları…
CORENDON VEROCHT HARTEN IN HAAR 25STE BESTAANSJAAR
*Stuurde bloemen naar 50.000 klanten
*Creëerde een kunstspektakel in de lucht met ’s werelds eerste getatoeëerde vliegtuig
*Een passie voor reizen, een drang naar ontdekking en nu ook een artistiek manifest
Geschreven door İlhan KARAÇAY
Toerisme-pionier Corendon heeft haar kwart-eeuw durende reis vereeuwigd in de lucht.
Ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum verraste het bedrijf 50.000 klanten met een bloemetje, en introduceerde het een primeur in de luchtvaart: het eerste vliegtuig volledig bedekt met tatoeagekunst.
Sinds de oprichting herdefinieert Corendon het begrip toerisme, en dit jubileum werd meer dan een viering — het werd een artistiek en emotioneel manifest.
Een merk dat het vertrouwen van miljoenen passagiers in Turkije en Europa heeft gewonnen, eerde haar verleden en gaf vorm aan haar hoop voor de toekomst — in de lucht.
Vliegend Canvas: “Sweet Louise”
Voor het eerst in de wereld is een passagiersvliegtuig – een Boeing 737-MAX9 van Corendon – versierd met tatoeages, ontworpen door de beroemde Nederlandse tattoo-artiest Henk Schiffmacher.
Het ontwerp beslaat bijna 200 vierkante meter en symboliseert niet alleen technische bekwaamheid, maar ook de innerlijke wereld van de mens, de passie voor reizen en het verlangen naar vrijheid.
Het vliegtuig, genaamd “Sweet Louise”, is versierd met klassieke zeemans-tatoeages: harten, vogels, kompassen, huissymbolen, en als middelpunt een piratenfiguur in de vorm van een hart met een motor.
Samen vertellen ze dat reizen niet alleen een fysieke, maar vooral een emotionele ervaring is.
Kunstenaars Henk Schiffmacher vertelt: “Tatoeages vertellen het verhaal van een mens. Dit ontwerp weerspiegelt de drang om onderweg te zijn, het verlangen om ergens bij te horen en de opwinding van het ontdekken van de wereld. Ik ben trots om deel uit te maken van zo’n uniek project. Dit verhaal zal nu door de lucht zweven.”
De Droom van Atilay Uslu Werd Werkelijkheid
Corendon werd begin 2000 in Nederland opgericht door Atilay Uslu, als een bescheiden reisbureau.
Hij geloofde in het toeristisch potentieel van Antalya en wilde Europese toeristen kennis laten maken met zon en zee.
In de loop der jaren groeide Corendon uit tot meer dan een touroperator — het werd ook een luchtvaartmaatschappij, een hotelketen en een lifestylemerk.
Dit 25-jarig jubileumproject was ook de realisatie van Uslu’s lang gekoesterde droom: vliegen combineren met kunst.
Het project bewijst dat Corendon niet alleen vervoer biedt, maar ook inspirerende levenservaringen.
Yıldıray Karaer en de Groeiende Merksvisie
Medeoprichter Yıldıray Karaer speelde een sleutelrol in de ontwikkeling van Corendon in Turkije.
Met hotelopeningen in strategische regio’s versterkte hij het merk in de ‘vakantiebeleving’.
Over het getatoeëerde vliegtuig zegt hij: “Reizen is meer dan van A naar B gaan. We dragen herinneringen, gevoelens, verhalen met ons mee. Sweet Louise is nu een symbool van al die verhalen.”
Günay Uslu: De Krachtige Stem van Vrouwelijk Leiderschap in Toerisme
De huidige CEO van Corendon, en voormalig minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap van Nederland, Günay Uslu, was vanaf het begin enthousiast over het project.
Met haar academische achtergrond, liefde voor kunst en ervaring in culturele projecten, werd ze een van de creatieve krachten achter deze bijzondere viering.
Over het project zegt Günay Uslu: “Vliegen is misschien een technologische prestatie, maar het is ook een poëtische handeling. Sweet Louise is niet zomaar een vliegtuig dat door de lucht zweeft — het is een vliegende metafoor die de nieuwsgierigheid, reislust en het verlangen naar verbondenheid van de mens weerspiegelt.”
50.000 Bloemen – Liefde in een Vaasje
Als Corendon-klant ontving ook ik een grote doos met bloemen in een vaas, die zelfs door de handen van CEO Günay Uslu is gegaan na dagenlang werk.
De vieringen beperkten zich niet tot de lucht.
Corendon bedankte 50.000 klanten met een vaasje bloemen — een gebaar dat benadrukt dat het bedrijf niet alleen winstgedreven is, maar ook klantgericht en menselijk in haar benadering.
Een Inspirerend Verhaal voor de Toekomst
Vandaag de dag heeft Corendon de reisgewoonten van miljoenen mensen in Europa en Turkije veranderd.
Maar misschien nog belangrijker: Corendon is een gevoel.
Een liefde voor reizen, een verlangen naar ontdekking en nu ook een artistiek manifest.
Sweet Louise is niet zomaar een vliegtuig.
Zij is een gedicht geschreven in de lucht.
En zij draagt de dromen, toewijding en liefde van Corendon’s 25-jarige reis met zich mee.
*Öğrencilerimiz, Fransızca veya coğrafya gibi zorlandıkları dersler yerine
Türkçeyi seçerek bir avantaj kazanabilecekler.
*Geçen yıl 35 okulda 225 öğrencimiz bu haktan yararlandı.
*Şimdi amaç, kuralın tüm okullarda uygulanması.
*20 yılın ardından gelen haklı sevinç, ama hâlâ bitmeyen bir ayıbın gölgesinde…
*Gelişme sevindirici ama, okullardaki Türkçe ders yasağı devam ediyor.
*Türkçe sınavına yeşil ışık, Türkçe dersine kırmızı ışık!
(Analizin Hollandacası en altta.
Nederlandse versie van de analyse onderaan)
İlhan KARAÇAY’ın haber ve analizi:
Hollanda’daki Türk toplumu için kıymetli bir eğitim gelişmesi var:
Liselerde yapılan bitirme sınavlarında, artık Türkçe de, yabancı dil seçeneği olarak tercih edilebilecek. Bu gelişme, yıllardır süren çabaların, başvuruların, yazışmaların ve fedakârlıkların bir ürünü.
Geçen yıl bu hakkı, 35 okulda 225 Türk öğrenci kullandı. Öğrenciler, Türkçe sınavına girerek hem kimliklerine sahip çıktılar hem de aldıkları yüksek notlarla mezuniyet puanlarını yükselttiler. Öğrencilerimiz, Fransızca veya coğrafya gibi zorlandıkları dersler yerine Türkçeyi seçerek
bir avantaj kazanabilecekler.
Bu yıl katılım sayısı artacak. Ancak hâlâ bu haktan habersiz birçok veli ve öğrenci var.
Türkçe dersi hâlâ okul yönetimlerine bildirilmiyor, öğretmenler teşvik edilmiyor.
Türkçe dersinin sadece dil değil, başarıya açılan bir kapı olduğunu göstermek için yıllardır sahada. Sınav sistemine Türkçenin girmesiyle ilgili yapılan çalışmalarda başı çekti. Okul idarelerine ulaşan, veli bilgilendirme toplantılarını düzenleyen, öğrencilerin haklarını savunan bir eğitim neferi. “Türkçeyi sadece konuşulan bir dil olarak değil, akademik bir değer olarak görmek zorundayız,” diyor.
Yaşayan Diller Türkçe Bölümü’nün önemli isimlerinden Canan Gönençay’ın dediği gibi: “Haklarımızı öğrenmez, istemez, savunmazsak kullanamayız. Bu nedenle öğrenci ve veliler, okul yönetimleriyle daha şimdiden iletişime geçmelidir.”
Canan Hoca’nın bu hayati uyarısı, Türk toplumunun ne kadar farkındalık eksikliği içinde olduğunu da gözler önüne seriyor. Ancak bu sevindirici haberin ardından gelen gerçek bir başka yönüyle içimizi burkuyor: “Çocuklarımız Türkçe sınavına girebiliyor, ama bu dili öğrenebilecekleri Türkçe dersleri hâlâ okullarda yasak!”
Canan Gönençay, önümüzdeki eğitim-öğretim yılında bu haktan yararlanacak öğrenci sayısını artırmayı hedeflediklerini ve bu bağlamda bilgilendirme toplantıları düzenlediklerini zira pek çok veli ve öğrencinin bu haktan haberdar olmadıklarını belirtiyor. Yaz tatilinin ardından VMBO 4, HAVO 5 ve VWO 6 seviyelerinde eğitime başlayacak öğrenciler için okul yönetimleriyle şimdiden iletişime geçilmesi gerektiğini vurgulayan Canan Gönneçay, öğrenci ve velilerin okul yönetimine bu talebini iletmesi durumunda okulları ikna sürecinin kolaylaştığını ifade ediyor. Okulların, öğrencilere Türkçe seçme hakkıyla ilgili bilgi aktarmadığına dikkat çeken Gönençay, ailelere sosyal medya, STK”lar ve WhatsApp grupları aracılığıyla ulaşmaya çalıştıklarını ve paylaşılan afiş ve bilgilendirme metinleriyle farkındalığın artmaya başladığını da belirtiyor.
2004: TÜRKÇEYE VURULAN DARBE – BİR HAK NASIL GASP EDİLDİ?
2004 yılı, Hollanda’daki Türk toplumunun eğitim tarihinde kara bir leke olarak yer aldı. O yıl, Hollanda hükümeti, “OALT” yani “Onderwijs in Allochtone Levende Talen” (Yabancı Uyrukluların Yaşayan Dilleri Eğitimi) programını ani bir kararla kaldırdı. Gerekçe oldukça basitti: 70 milyon euroluk bir tasarruf planı.
Ama gerçek, çok daha karmaşıktı. Bu karar, sadece bütçeyi değil; bir halkın kimliğini, çocukların dilini, nesillerin hafızasını hedef aldı. 600’e yakın anadil öğretmeni işsiz kaldı, yüzlerce okulda verilen Türkçe dersleri bir anda sona erdi. Çocuklar, sabah okula gittiklerinde artık kendi dillerinde eğitim alacak öğretmenlerini bulamıyordu.
Hollanda hükümetine göre bu, entegrasyonu teşvik eden bir adımdı. Ama gerçekte olan şuydu: Türk çocuklarının hem anadillerini öğrenme hem de kendilerini tanıma hakları ellerinden alınmıştı.
Bu kararın ardından Hollanda hükümetinden gelen açıklamalar, sorumluluğu Türkiye’ye yöneltiyordu: “Eğer Türkiye bu dersleri finanse ederse, verilsin.”
Bu ifadeyle anadil hakkı, bir devletin ‘bağışına’ indirgenmişti. Oysa bu, Hollanda’nın sorumluluğuydu. Çünkü bu çocuklar Hollanda’da doğmuştu, Hollanda’nın çocuklarıydı.
MÜCADELE KRONOLOJİSİ: DİRENİŞİN SESSİZ ÇIĞLIĞI
Anadil derslerinin kaldırılması kararına karşı, Türk toplumu sessiz kalmadı. Aksine, 2004 yılının Mart ayında Nijmegen şehrinde binlerce kişinin katıldığı tarihi bir toplantı düzenlendi.
O gün, “Eğer devletimiz destek vermiyorsa, biz kendi aramızda fon oluşturarak Türkçe derslerini yaşatırız” kararı alındı. Bu karar, sivil toplum tarihine bir direniş belgesi olarak geçti.
Devletimiz: ‘Türkçe eğitime destek’ denildiği zaman, tabii ki en başta, devletimizin yurt dışında başlatmış olduğu bir destekten söz etmek gerekiyor.
Öğretmen görevlendirilemeyen ülkelerde yaşayan vatandaş ve soydaşlarımızın çocuklarına yönelik, 2022 yılında başlatılan ‘Çevrim içi Türkçe ve Türk Kültürü’ dersleri, 2024-2025 ders yılında da devam ediyor.
2022 yılında, Amerika Birleşik Devletleri’nde başlatılan ve pek çok ülkeye yayılan Türkçe dersleri, daha sonra İsveç, Norveç, Finlandiya, Danimarka, Bulgaristan ve Çin gibi ülkelerde de başlamıştı.
Hollanda’da ilk kez bu yılın şubat ayında başlatılan dersler, Eğitim Bakanlığı bünyesinde görevli, alanında uzman öğretmenler tarafından, hafta sonları uzaktan eğitim yoluyla verilmekte olan Türkçe derslere çocuklarını kaydetmek isteyen veliler, alttaki afişte görülen karekodları okutarak kaydolmuşlardı.
Ücretsiz olan derslere, vatandaş ve soydaşlarımız, Türkçe öğrenmek isteyen 5- 16 yaş aralığındaki çocukları için başvuruda bulundular.
Köklerden geleceğe köprüler, “dil” ile kurulur. Türkçemize sahip çıkmak isteyen veliler, çocuklarımızın Türkçe ve Türk Kültürünü öğrenmesi için sunulan bu fırsatı kaçırmadılar.
Türkler kabullenmedi:
Eğitim sisteminden bir ders çıkarıldığında, sadece bir program sona ermez. Onunla birlikte yılların emeği, uzmanlığı, hafızası da silinmeye çalışılır. Ama Hollanda’daki Türk toplumu bu silinmeyi kabul etmedi. Tam aksine, bir halkın dili, kültürü ve kimliğine sahip çıkan bir gönüllüler zinciri kuruldu. Bu zincirin halkalarını bugün tek tek saymak, bu mücadeleye vefa borcudur.
Hollanda’da 2004 yılında müfredattan kaldırılan Türkçe eğitimin eksikliğini telafi etmek için, Türk toplumu kendi arasında büyük bir dayanışma örneği sergilemiştir. Kurulan dernekler, vakıflar ve gönüllü oluşumlar, çocukların ana dillerinde eğitim alabilmeleri için özveriyle çaba göstermektedir. İlk yıllardan itibaren büyük bir kararlılık ve inançla bu sürecin öncüleri olan dernekler, Türkçeyi bir aidiyet ve kültür dili olarak korumak amacıyla etkinlikler düzenlemiş, dersler vermiş ve destek programları hazırlamışlardır.
Kutlay Yağmur: Özellikle Tilburg Üniversitesi eğitimcilerinden Prof. Kutlay Yağmur‘un öncülüğünde başlatılan ‘Türkçe İçin Ele Ele’ oluşumu, bu çabaların en çarpıcı örneklerinden biridir. Naçizane şahsım da, dilimize sahip çıkmak için bu oluşumun içinde yer almış olmaktan büyük onur duydum. Bu gibi gönüllü kuruluşların ve bireylerin, sınırlı imkânlara rağmen gösterdikleri bu azim ve fedakarlık, yalnızca Türk çocuklarının eğitimine değil, dilin ve kültürün yaşatılmasına yönelik bir bağlılık simgesidir.
Türkçe ders programları hazırlayarak nesilden nesile aktarılacak bir değer yaratan bu kahramanlar, Hollanda’daki Türk toplumunun köprüleri olan dil ve kimliğin koruyuculuğunu üstlenmişlerdir. Onların emekleri ve katkıları, toplumumuzun bugün ve yarınları için en değerli hazinelerden biridir.
Rahime Gülcü: Hollanda’da Türk dili ve kültürünün eğitim alanında gelişmesi için öncü çalışmalar yapmış değerli bir eğitimcidir. 1970’li yıllarda Türkiye’den Hollanda’ya göç eden Gülcü, öğretmenlik kariyerini burada sürdürmüş ve özellikle Türk çocuklarının eğitim hakları konusunda aktif bir rol üstlenmiştir.
Güçlü, Hollanda’nın merkezi sınav kurumu CITO’da Türkçe sınavlarının hazırlanmasında uzman olarak görev yaptı.
Türkçenin, Hollanda’daki resmi eğitim yapısına daha iyi entegre edilmesi için çaba harcadı. Levende Talen Türkçe Bölümü‘nün kurulmasında ve gelişmesinde etkin bir rol aldı.
Öğretmen yetiştirme ve Türkçe ders materyallerinin geliştirilmesi konularında öncülük etti.
Hollanda’da yaşayan Türk toplumunun eğitimle entegrasyonunu savundu.
Rahime Gülcü, 27 Haziran 2016 tarihinde vefat etti. Ardında, eğitim alanında iz bırakan bir miras bıraktı. HOTİAD (Hollanda Türk İşadamları Derneği) tarafından “Hollanda’da iz bırakan birinci nesil Türkler” içinde ödüllendirilmiştir. Onun anısına çeşitli anma programları düzenlenmiştir.
Hikmet Gürcüoğlu: Türkçe eğitim konusundaki pürüzlerin ortadan kaldırılması için mücadele edenlere destek verenler arasında, önsıralarda bulunan Gürcüoğlu, “Hollanda Türk İşadamları Derneği HOTİAD’ın başkanı olarak, bu konuda söyleyeceklerim azdır ama, bu konuda yaptıklarım çoktur. Yaptıklarım tabii ki maddi destektir. Bu konuda faaliyet gösteren pek çok kuruluş ve gönüllü insana sponsorluk yapmayı bir görev addettik.
Her Türk yurttaşının istediği gibi, ben ve arkadaşlarım, haklarımızı alana kadar mücadele edenlere destek olacağız.” diyor.
Faruk Halıcı: Sivil toplumun mali yükünü üstlenerek gönüllü öğretmenlerin destekçisi oldu. Dersliklerin, kitapların, ulaşımın ve organizasyonun bir kısmını finanse etti. Bu süreçte hem sembolik hem somut katkılar sundular. “Yapılan araştırmalarda, ana dilini iyi bilen öğrenciler, eğitim hayatında daha başarılı oluyor. Hollanda Karaliyeti’nin gelini Kraliçe MAXİMA hanımefendi, çocuklarının anadilleri İspanyol’cayı (Arjantin) öğrenmeleri gerektiğini söylemiş ve bunu gerçekleştirmiştir.”
Cezmi Doğaner: O dönemde Hollanda Eğitim Bakanlığı ile görüşen isimlerden biriydi. 1995’ten itibaren başlayan yasa hazırlıklarına karşı Türk toplumunun ortak mücadelesinde sözcü olarak öne çıktı. Hatırladığı söz çok çarpıcıydı: “Bakan, ‘Biz sizin örgütlerinizle anlaştık, anadil derslerini onlar organize edecek’ dedi. Oysa biz, 9 federasyonla birlikte hareket ediyorduk ve böyle bir anlaşmayı kimse yapmamıştı.”
Mustafa Ayrancı: Bu konudaki mücadelesini sadece sokaklarda değil, mahkeme salonlarında da verdi. Defalarca dava açtı. Mahkemelere başvurarak anadil hakkını hukuki zemine taşıdı. “Sanmayın ki eşitlik mücadelemiz sadece meydanlarda sürüyor,” diyordu. “Bu mücadelenin bir boyutu da hukuksaldır.”
Latif Tuna:1985’ten itibaren anadil eğitiminin eğitim politikalarının parçası olduğunu hatırlatıyordu. 1990’larda gelen değişim sinyallerini şöyle anlatıyordu: “1985 yılında Temel Egitim Yasası’nın yürürlüğe girmesiyle, yabancı ailelerin gidici değil, kalıcı oldukları üzerinde durulmuş, dolayısı ile Hollandalı çocukların da, yabancı çocukların dilleri, dinleri ve kültürleri hakkında eğitim almaları ve böylece gelecekte birlikte yaşayacak olan bu çocukların iş arkadaşı, meslektaş, aynı sektörde çalışan iş insanı, yüksek öğrenim yapıp profesyonel olanlar, seçilip sandalye sahibi politikacı, bilim insanı gibi alanlarda bu ülkede yaşayacaklar. 1990’lı yılların başında ise, yeni bir değişiklik tartışması başladı. “Zamanın Eğitim Devlet Sekreteri, ‘Beni Türkiye’nin ovaları ilgilendirmiyor, bu çocuklar Hollandaca öğrenmeli’ dedi. Bu söz, 14 yıl sonra gelecek olan yasağın ilk habercisiydi.”
Anadili iyi bilen çocukların ikinci dili daha iyi öğrendiği bilimsel olarak kanıtlanmışken, bu karar bilime de pedagojik gerçeklere de aykırıydı.
Adil Akaltun (Yunus Emre Enstitüsü) Kitaplar, kültürel etkinlikler, öğretmen buluşmaları ile Türkiye’den gelen desteklerin yerelleşmesini sağladı. Çocuklara yönelik yapılan okuma atölyeleriyle, Türkçeyi sadece bir ders değil, bir yaşam parçası hâline getirdi
2021’de kurulan enstitü, 60 farklı lokasyonda Türkçe dersleri veriyor. 35 öğretmenle çalışıyor. 7–12 yaş grubundaki çocuklara haftada belirli saatlerde Türkçe dersi sunuyor. Materyal desteği, yıllık planlama, eğitim koordinatörlüğü gibi birçok profesyonel unsur bu gönüllü çabanın içinde yer alıyor. Birçok eğitimci ve dil bilimcinin ısrarla altını çizdiği bir konu olan ana dil eğitimi, çocukların duygusal, dilsel ve bilişsel gelişimi için yadsınamaz bir öneme sahiptir. Tulip Enstitüsü 7-12 yaş aralığındaki çocuklara Türkçe ana dili eğitimi sağlamak ve aynı amaç için hizmet veren diğer kurum ve kuruluşlarla ortaklaşa kültürel etkinlikler gerçekleştirmeyi hedeflemektedir.
İsmail Ercan (STOC) Stichting Turks Onderwijs Centrum Bugün hâlâ gönüllü dersleri sürdüren kurumlardan. Hem pedagojik program hazırlıyor, hem materyal temin ediyor, hem velilerle iletişim kuruyorlar. STOC, yalnızca çocuklara değil, velilere de CITO sistemini anlamaları için bilgilendirme yapıyor.
Amsterdam merkezli bu kurum, yalnızca Türk çocuklarına değil, Mısırlı, Faslı, Çinli, Rus çocuklara da anadil temelli eğitim sunuyor. Eğitim danışmanlığı, anne-baba bilgilendirme toplantıları, kültürel etkinlikler ve müzik dersleriyle zenginleştirilmiş bir sistem kurmuş durumda.
Ve isimsiz yüzlerce öğretmen, binlerce veli, on binlerce öğrenci…
Hepsi Türkçeye bir hayat borcu hissederek bu mücadelede bir yer tuttu.
Yaşayan Diller Derneği
Levende Talen (Yaşayan Diller Vakfı), Hollanda’da faaliyet gösteren, farklı dillerin öğretmenlerini bir araya getiren ulusal bir öğretmen derneğidir. Vakıf içerisinde 22 ayrı dil bölümü temsil edilmektedir ve Türkçemiz de bu vakıf içerisinde yer almaktadır. Bu vakıf hem dil öğretmenleri hem de dil eğitimiyle ilgilenen diğer profesyoneller için bir ağ ve bilgi paylaşım platformu işlevi görür. Vakıf hem öğretmenlerin mesleki gelişimini destekler hem de eğitim politikalarına katkıda bulunur.
Levende Talen Türkçe, Hollanda’da Türkçe’yi ana dili veya seçmeli ders olarak veren öğretmenleri temsil eder. Bu bölümün amaçları şunlardır:
Türkçenin Hollanda’daki çokdilli eğitim ortamında güçlü ve saygın bir yer edinmesini sağlamak,
Türkçe öğretmenleri arasında bilgi, deneyim ve materyal paylaşımını teşvik etmek,
Türkçe dersleri için öğretim programları ve sınav uygulamalarında kaliteyi artırmak,
Türkçe’nin hem kültürel hem de akademik boyutunu destekleyen projeler üretmek.
Levende Talen Türkçe Bölümü’nün başlıca amaçları şunlardır:
Türkçe’nin eğitim kurumlarında ve toplumda daha etkin bir şekilde kullanılması için farkındalık yaratmak.
Eğitim materyali desteği: Türkçe eğitimi için nitelikli öğretim materyalleri geliştirmek ve öğretmenlere destek sağlamak.
Çok dilliliği teşvik etmek: Türkçe’nin yanı sıra, Hollanda’da konuşulan diğer dillerle birlikte çok dilliliğin avantajlarını vurgulamak.
Faaliyetler ve Projeler
Öğretmen Seminerleri ve Çalıştaylar: Türkçe öğretmenlerine yönelik pedagojik eğitimler, yeni öğretim yöntemlerinin tanıtımı ve öğretmenler arası bilgi paylaşımı etkinlikleri
Dil ve Kültür Günleri: Türkçe’nin zenginliği ve Türk kültürünün tanıtılması amacıyla öğrencilere ve ailelere yönelik etkinlikler organize edilmektedir.
Eğitim Programları Geliştirme: CVTE kurumuyla işbirliği sağlayarak Hollanda’daki Türkçe eğitimi için müfredat geliştirme ve mevcut programları iyileştirme çalışmaları.
Kampanyanın Hedefleri:
Türkçenin resmi bir seçim dersi (keuzevak) olarak daha fazla okulda sunulmasını sağlamak
Öğrenci ve velileri Türkçeden mezuniyet sınavı yapma hakkı konusunda bilgilendirmek
Okulları bu hakkı sunmaya teşvik ve ikna etmek
Eğitimciler ve karar vericiler nezdinde farkındalık oluşturmak
Yaşayan Diller Türkçe Bölümü, yıllardır CITO, CVTE ve DUO gibi kurumlarla iş birliği içinde çalışarak, VMBO/ Havo/VWO seviyelerinde Türkçe sınavlarının hazırlanmasına katkı sunmaktadır. Bu kampanya da bu uzun vadeli emeğin önemli bir parçası olarak hayata geçiyor.
Siz de Destek Olun!
Okulunuzda bu imkandan yararlanmak istiyorsanız, bilgi almak ve başvuru süreçlerini öğrenmek istiyorsanız, irtibata geçebileceğiniz adresler: Web sitesi: https://turks.levendetalen.nl/ E-posta: canan.gonencay@levendetalen.nl
Yaşayan Diller’in Öğretmenler Günü kutlaması:
Türkiye”den Hollanda”ya yerleşmiş ve çeşitli kurumlarda görev alan yaklaşık 40 öğretmen, Amsterdam Mewsim Restoranda kahvaltı programında buluştu. Amsterdam Başkonsolosu Mahmut Burak Erdem, Lahey Eğitim Müşaviri Miyase Koyuncu ve Amsterdam Eğitim Ataşesi Anıl Yılmaz”ın da onurlandırdğı bu keyifli buluşmada, alanda çalışan öğretmenlerimiz bir araya gelerek bilgi alışverişinde bulundular. Tabii ki ana konu güzel dilimiz Türkçemizdi. Çeşitli kurumlarda yabancılara Türkçe dersleri veren öğretmenler, Hollanda üniversitelerinde Türkoloji eğitimi alan akademisyenler ve çalışma alanlarını genişleten ve farklı platformlarda da çalışmalar yürüten meslekdaşlar birbirlerine destek verdiler.
“Yaşayan Diller” Türkçe bölümü tarafından düzenlenen programda Başkanlık görevini yürüten Mehmet Uz ve Canan Gönençay yaptıkları kısa konuşmayla kurumun faaliyetleri hakkında bilgi vererek 2025 senesi içerisinde Türkçe ve Türk Kültürü çerçevesinde yapmayı planladıkları projelerden bahsettiler.
2004’te müfredattan çıkarılan Türkçe dersi, bugün hiçbir okulda zorunlu ya da sistematik bir şekilde öğretilmiyor. Ancak Türk toplumu bu açığı kendi yöntemleriyle kapatmaya çalışıyor.
Milli Eğitim Bakanlığı – Çevrim İçi Türkçe ve Kültür Dersleri
2022 yılında başlatılan online ders programı, ABD’den sonra Hollanda’ya da ulaştı. Dersler uzman öğretmenler tarafından hafta sonları veriliyor. Ücretsiz. Ancak bu sistem de hâlâ gönüllü, hafta sonu ve okul dışı.
NELER EKSİK? Bu dersler okul saatlerinde değil. Öğrenci okulda bu dersi alamıyor. Katılım sınırlı; kırsaldaki çocuklar ulaşamıyor. Sertifikasyon ve not sistemi yok, resmi değerlendirmeye yansımıyor. Öğretmenler yeterince desteklenmiyor; sosyal güvence çoğu zaman yok.
Türkçeyi seçen öğrenciye, okuldan rehberlik yapılmıyor.
Özetle: Bugün çocuklarımız Türkçeyi seçebiliyor ama öğrenemiyor.
POLİTİK ATMOSFER VE MEDYA BASKISI:
TÜRKÇEYE KARŞI ALGI OPERASYONU
Hollanda’daki Türkçe eğitim meselesi, ne yazık ki yalnızca pedagojik değil, aynı zamanda politik ve ideolojik bir konuya dönüştürüldü.
2019 yılında Türkiye’den gelen destekle hafta sonu kurslarının yeniden canlandırılması hedeflenmişti. Ama bu plan Hollanda basını tarafından adeta linç edildi. De Volkskrant gazetesi haberi şu başlıkla duyurdu: “Ankara’nın Uzun Eli”
De Telegraaf ise daha da ileri giderek şu ifadeleri kullandı:
“Türkiye’nin planı mide bulandırıcı… Türk çocukları Erdoğan’ın etkisinden korunmalı.”
Bazı milletvekilleri konuyu doğrudan Türkiye karşıtlığı üzerinden ele aldı. VVD Partisi’nden Bente Becker, “Erdoğan Türk pasaportluları kendi boyunduruğu altına almak istiyor” dedi. D66’dan Jan Paternotte ise planın yasak olmadığını ama “entegrasyon için zararlı” olduğunu iddia etti.
Bu söylemler, Türkçeye ve Türk kültürüne yönelik önyargının yalnızca basit bir eğitim meselesi değil, aynı zamanda ideolojik bir manipülasyon aracı olarak da kullanıldığını gösterdi.
Oysa unutmamak gerekir ki: Hollanda da başka ülkelerde kendi okullarını açıyor.
Anadil eğitimi, uluslararası hukukta temel bir insan hakkıdır.
Entegrasyon, ancak bireyin kimliğini koruyarak sağlanabilir.
SAHADAN SESLER: ÖĞRETMENLER, ÖĞRENCİLER, VELİLER
Öğretmenler ne diyor?
Halil Atmaç: “Yurt dışında yaşayan çocuklarımıza Türkçeyi bizden başka kim öğretebilir ki?
Bu, ülkemize olan vefa borcumuzdur.” Hatice Işık-Beker: “Çocuklarımızın kendilerini Türkçe ifade edebilmeleri ve kültürlerini tanımaları için burada olmak bana onur veriyor.” Faruk Aslankurt: “Duygularımızı anlatmak, kültürümüzü yaşatmak için Türkçeye ihtiyacımız var.” Esra Kışhan: “Her öğrencimle farklı bir hayatın içine dokunuyorum. Öğretmek kadar öğrenmek de benim için bir yaşam biçimi oldu.” Tuğçe Sinem Bilgin: “Öğretmen olmak, tohumlara çiçek açtırmaktır.”
Veliler ne anlatıyor?
Özgül Acar: “Evde Türkçe konuşulmuyor. Derslere başlamasıyla çocuğumda büyük değişim oldu. Artık okuma seviyesiyle gurur duyuyorum.”
Suat Sancar: “Annem-babamla konuşamayan oğlum, şimdi Türkçe cümleler kuruyor. Bu beni ağlatıyor.”
Nazlı Tuzcu: “Eskiden haftada 2 saat Türkçe dersi alırdık. Şimdi o iki saatin ne kadar değerli olduğunu anlıyorum.”
Hacer Durmuş: “İyi Türkçe konuşan çocuklar kendine güvenli olur. Vatan sevgisi de dil ile başlar.”
Cem Cereci: “Gelecekte sosyal ve iş hayatında çocuklarımın Türkçeyi bilmesi büyük avantaj sağlayacak.”
Çocuklar neler hissediyor?
Elif Acar: “Yeni kelimeler öğreniyoruz. Bazen şarkı söylüyoruz, boyama yapıyoruz. Çok eğleniyorum.” Jasmin Cereci: “Türkçe konuşmak kolay ama okumakta biraz zorlanıyorum. Ama artık daha rahatım.”
Bu sözler, Türkçenin yalnızca bir ders olmadığını; bir bağ, bir aidiyet, bir sevgi, bir umut olduğunu gösteriyor.
BİLİM NE DİYOR? ANADİLİN GERÇEK ETKİLERİ
Birçok akademik araştırma, anadil eğitiminin sadece dilsel değil, bilişsel ve duygusal gelişim açısından da temel rol oynadığını ortaya koyuyor.
Bilimsel bulgular: Ana dilini iyi öğrenen çocuklar, ikinci dili (Hollandaca) daha hızlı ve kalıcı öğreniyor. Anadili desteklenmeyen iki dilli çocuklarda her iki dilde de yetersizlik oluşabiliyor. Ana dili gelişmiş çocukların özgüveni yüksek, kavrama yetisi daha güçlü oluyor. Yaratıcı düşünme, problem çözme ve empati kurma becerileri anadili güçlü olan çocuklarda daha gelişmiş.
Hollanda özelinde yapılan araştırmalarda ise şu sonuçlara ulaşıldı: Hollanda’da büyüyen Türk çocukları, Türkiye’deki yaşıtlarına göre Türkçeyi daha yavaş öğreniyor. Hollandaca eğitim alan iki dilli çocuklar, hem Hollandalı hem Türk akranlarına göre akademik olarak geri kalıyor. Bu çocuklar çoğu zaman “iki dilde de eksik”, yani “yarı dilli” hâlde kalıyor.
Bu veriler, anadil eğitiminin yalnızca bir hak değil, bir gelişim gerekliliği olduğunu açıkça ortaya koyuyor.
YARIN NE OLMALI? ÇÖZÜM ÖNERİLERİ VE YOL HARİTASI
Bugün, Türkçeye verilen sınav hakkı, sevindirici bir gelişme gibi görünse de, temelden çözülemeyen sorunlar bu kazanımı adeta askıda bırakıyor. Eğer Türkçe eğitimi hâlâ sistemin dışında, hafta sonlarına sıkıştırılmış ve gönüllülerin omuzlarına yüklenmiş bir hâlde kalırsa; çocuklarımız sınavda Türkçeyi seçse bile, o sınavda başarılı olacak bilgi altyapısına sahip olamayacak.
Bu nedenle artık çözüm önerileri soyut değil, net, somut ve uygulanabilir olmalı: Türkçe yeniden müfredata girmelidir.
Haftada en az 2 saatlik Türkçe dersi, Hollanda devlet okullarında resmi olarak yer almalı.
Bu, sadece Türkiye’nin değil, Hollanda’nın da sorumluluğudur. Çünkü bu çocuklar Hollanda vatandaşıdır ve kendi anadillerinde eğitim hakları vardır.
Hollanda ile Türkiye arasında eğitim protokolü imzalanmalıdır. Ankara bu meseleye daha kararlı bir diplomatik adımla yaklaşmalı. Gönüllü sistemlerin ötesinde, devlet destekli ve karşılıklı mutabakata dayanan kurumsal çözümler üretilmelidir.
Türkçe öğretmenleri sisteme entegre edilmelidir. Hafta sonu sınıflarında değil, doğrudan okullarda, maaşlı, kadrolu, sigortalı öğretmenlerle Türkçe dersi verilmelidir. Gönüllülüğün sınırları var; kurumsallık şart.
Veliler bilinçlendirilmeli, bilgilendirme kampanyaları yaygınlaştırılmalıdır. Birçok veli Türkçenin sınavda seçilebileceğini bile bilmiyor. Okullar da bu konuda çoğunlukla sessiz. Broşürler, seminerler, rehberlik çalışmaları zorunlu hâle getirilmeli.
Tulip, STOC gibi örnek modeller desteklenip yaygınlaştırılmalıdır. Bu kurumlar altyapı açısından başarılı örnekler. Bu tür modeller finansal ve lojistik olarak desteklenerek ülke geneline yayılabilir.
Çocukların dil gelişimi izlenmeli, ölçülmeli, desteklenmelidir. Türkçeyi öğrenen çocukların hem anadili hem de ikinci dil performansı düzenli olarak takip edilmeli; akademik başarılarına katkısı belgelenmelidir.
SON SÖZ: DİLİ UNUTMAK, AYNADA YÜZÜNÜ BULAMAMAKTIR
Anadil, yalnızca sözcüklerden ibaret bir araç değil; bir toplumun hafızası, kalbi, geçmişi ve geleceğidir.
Bir çocuğun anadilini kaybetmesi, kendini kaybetmesidir. Dedesini anlamaması, annesiyle duygularını paylaşamaması, Türkiye’ye gittiğinde yabancı gibi hissetmesi; işte tüm bunlar bir “sessizleşme” hâlidir. Bu sessizlik, yıllar içinde bir yabancılaşmaya, sonunda da bir kimlik kaybına dönüşür.
Bugün Hollanda’da Türk çocukları, bir yandan Avrupa’da büyüyor, diğer yandan doğdukları toprakla bağlarını sürdürmek istiyor. Onları ne tam Hollandalı ne de tam Türk yapan şey, yalnızca kültürel karmaşa değil; dilsel boşluktur. Bu boşluk kapanmadıkça, entegrasyon da sağlanamaz, aidiyet de kurulamaz.
Şimdi Türkçeye sınav hakkı tanındıysa, bu yalnızca bir “izin” değil, aynı zamanda bir “sorumluluk” doğurur.
Bu hakkı sağlam zemine oturtmak, dilin sadece konuşulmasını değil, öğretilmesini, yaşatılmasını, sistematik olarak sürdürülmesini gerektirir.
Türkçeyi unutturmayalım.
Unutulmasın diye çalışanları destekleyelim.
Dilimize sahip çıkmak, yalnızca geçmişimize değil; geleceğimize de sahip çıkmaktır. “Bir halkı yok etmek için tanklara, tüfeklere gerek yoktur. Onun dilini unutturmanız yeterlidir.” – Konfüçyüs
NOT:
Üstteki analizimin yayınlanmasından yarım saat sonra, sevgili dostum Seyid Burhaneddin Kekeç’ten aşağıdaki mesaj geldi.
Bu eksikliğimi tamamladığı için teşekkürlerimi sunduğum Kekeç’in mesajı şöyleydi:
“İlhan abi merhaba,
Bir bilgi eksikliğini gidermek için yazıyorum.
Hollanda’da Türkçe derslerinin yeniden başlatılması için, o zamanlar Twente Üniversitesinde görev yapan Prof. Mehmet Akşit öncülük etmiş, bu projeye daha sonra Kutlay Yağmur da katılmıştı.
Bu projeye o zamanlar yayın hayatında olan Damla Gazetesi de destek vermişti. Profesör Mehmet Akşit o zamanlar Damla Gazetesinin başyazarlığını yapmıştı. Yine Kutlay Yağmur da Damla Gazetesi yazarlarından idi. O dönem Damla Gazetesinin güçlü bir yazar kadrosu vardı. Profesör Özcan Hıdır, Ahmet Suat Arı, şimdi profesör olan ama dönemlerde Doçent olan Bedir Tekinerdoğan, şimdi Amsterdam Bölgesi Şu İşlerinin yönetim kurulunda görev yapan o dönemler de de Amsterdam Bölgesi Eyalet Milletvekili Songül Akkaya da bu yazar kadrosuna dahildi. Dama Gazetesi o zamanlar yazarlarının bir araya geldiği etkinlikler düzenleyerek gazete yazarlarının birbiriyle tanışmasına ve kaynaşmalarına imkân hazırlardı.
Türkçe İçinEl-Ele Kampanyası, o dönemlerdeki Hollanda Genelinde görev yapan akademisyen insanların Twente Üniversitesinde bir araya geldikleri bir toplantı ile başlamıştı.
Yanlış anlaşılmak istemem abi, yazınızı tamamlaması açısından bu eksik bilgiyi vermek istedim.
Selam ve saygılarımı sunuyorum iyi günler diliyorum.”
***********************************
GOED NIEUWS UIT NEDERLAND: TURKS KAN GEKOZEN WORDEN BIJ EINDEXAMENS OP DE MIDDELBARE SCHOOL
*Onze leerlingen kunnen voordeel behalen door Turks te kiezen in plaats van vakken zoals
Frans of aardrijkskunde, waar ze moeite mee hebben.
*Afgelopen jaar maakten 225 van onze leerlingen op 35 scholen gebruik van deze
mogelijkheid.
*Het doel is nu om deze regeling op alle scholen toe te passen.
*Een terechte vreugde na 20 jaar, maar nog steeds in de schaduw van een blijvende schande…
*Hoewel dit een positieve ontwikkeling is, blijft het verbod op Turkse lessen op scholen
bestaan.
*Groen licht voor het Turks examen, rood licht voor Turkse les!
Nieuws en analyse van İlhan KARAÇAY:
Er is een waardevolle ontwikkeling op het gebied van onderwijs voor de Turkse gemeenschap in Nederland:
Bij de eindexamens op middelbare scholen kan Turks voortaan gekozen worden als vreemde taaloptie. Deze ontwikkeling is het resultaat van jarenlange inspanningen, aanvragen, correspondentie en opofferingen.
Afgelopen jaar maakten 225 Turkse leerlingen op 35 scholen gebruik van dit recht. Door examen te doen in het Turks, verdedigden ze niet alleen hun identiteit, maar verhoogden ze ook hun eindcijfers met hoge scores.
Onze leerlingen kunnen voordeel behalen door Turks te kiezen in plaats van moeilijke vakken zoals Frans of aardrijkskunde.
Het aantal deelnemers zal dit jaar toenemen. Toch zijn veel ouders en leerlingen nog niet op de hoogte van deze mogelijkheid. Turkse les wordt nog steeds niet officieel aangeboden op scholen en leraren worden niet aangemoedigd.
Al jaren strijdt men ervoor om te laten zien dat Turkse les niet alleen taalonderwijs is, maar ook een sleutel tot succes. Zij was een van de leidende figuren bij het opnemen van Turks in het examensysteem.
Een voorvechter in het onderwijs die ouders informeerde, scholen benaderde en opkwam voor de rechten van leerlingen. “We moeten Turks niet alleen zien als gesproken taal, maar ook als academische waarde,” zegt zij.
Zoals Canan Gönençay van de afdeling Levende Talen Turks benadrukt: “Als we onze rechten niet leren kennen, opeisen of verdedigen, kunnen we ze niet gebruiken. Daarom moeten ouders en leerlingen nu al contact opnemen met schoolbesturen.”
Deze cruciale waarschuwing van mevrouw Canan toont ook hoe weinig bewustzijn er nog leeft in de Turkse gemeenschap.
Maar de trieste realiteit na dit goede nieuws blijft: “Onze kinderen mogen wel Turks examen doen, maar lessen in deze taal zijn nog steeds verboden op scholen!”
Canan Gönençay geeft aan dat ze het aantal leerlingen dat gebruikmaakt van deze mogelijkheid volgend schooljaar wil verhogen. Ze organiseren informatiebijeenkomsten, omdat veel ouders en leerlingen niet op de hoogte zijn. Ze benadrukt dat leerlingen die na de zomervakantie beginnen in VMBO 4, HAVO 5 en VWO 6 nu al contact moeten opnemen met schoolbesturen.
Als ouders en leerlingen hun wens bij het schoolbestuur aangeven, verloopt het overtuigingsproces makkelijker.
Gönençay wijst erop dat scholen geen informatie geven over het recht om Turks te kiezen en dat zij via sociale media, NGO’s en WhatsApp-groepen ouders proberen te bereiken.
Ze zegt dat gedeelde posters en informatiematerialen het bewustzijn langzaam doen toenemen.
2004: SLAG TEGEN HET TURKS – HOE EEN RECHT WERD AFGEPAKT
Het jaar 2004 werd een zwarte bladzijde in de onderwijsgeschiedenis van de Turkse gemeenschap in Nederland. Dat jaar besloot de Nederlandse regering plotseling het programma “OALT”(Onderwijs in Allochtone Levende Talen) af te schaffen.
De reden was simpel: een bezuinigingsmaatregel van 70 miljoen euro. Maar in werkelijkheid was het veel complexer. Deze beslissing was niet alleen budgettair, maar raakte de identiteit van een volk, de taal van kinderen en het geheugen van generaties.
Bijna 600 moedertaaldocenten verloren hun baan.
De Turkse lessen op honderden scholen stopten plotseling.
Toen kinderen die ochtend naar school gingen, troffen ze hun Turkssprekende leraren niet meer aan.
Volgens de Nederlandse overheid was dit een stap om integratie te bevorderen.
Maar in werkelijkheid werden Turkse kinderen beroofd van hun recht om hun moedertaal te leren en zichzelf te leren kennen.
De verklaringen van de Nederlandse overheid wezen daarna met de vinger naar Turkije: “Als Turkije deze lessen financiert, mogen ze gegeven worden.”
Met die uitspraak werd het recht op moedertaalonderwijs herleid tot een ‘gift’ van een ander land.
Toch lag die verantwoordelijkheid bij Nederland, want deze kinderen waren in Nederland geboren – het waren Nederlandse kinderen.
CHRONOLOGIE VAN DE STRIJD: DE STILLE SCHREEUW VAN VERZET
De Turkse gemeenschap bleef niet stil na de afschaffing van de moedertaalonderwijs.
Integendeel, in maart 2004 werd in de stad Nijmegen een historische bijeenkomst gehouden met duizenden deelnemers.
Op die dag werd besloten: “Als onze staat ons niet ondersteunt, richten wij ons eigen fonds op om Turks onderwijs in stand te houden.”
Dit besluit werd een historisch document van burgerlijk verzet.
ONZICHTBARE HELDEN VAN HET ONDERWIJS: INSTELLINGEN, LERAREN, ONDERSTEUNERS
Onze staat:
Als we het hebben over ‘steun voor Turks onderwijs’, moeten we zeker verwijzen naar de steun die onze staat in het buitenland is begonnen.
Voor kinderen van onze burgers en landgenoten in landen waar geen leraren konden worden aangesteld, werden in 2022 de online lessen “Turks en Turkse Cultuur” gestart.
Deze gaan ook in het schooljaar 2024-2025 door.
De lessen, die begonnen in de VS en zich verspreidden naar landen als Zweden, Noorwegen, Finland, Denemarken, Bulgarije en China, zijn sinds februari dit jaar ook in Nederland van start gegaan.
Ze worden in het weekend online gegeven door gespecialiseerde docenten die werken onder het Turkse Ministerie van Onderwijs. Ouders die hun kinderen wilden inschrijven, konden dit doen door de QR-codes op de onderstaande posters te scannen.
De gratis lessen zijn bedoeld voor kinderen tussen 5 en 16 jaar die Turks willen leren.
Van wortels naar de toekomst worden bruggen gebouwd met taal. Ouders die onze taal willen beschermen, hebben deze kans om hun kinderen Turks en Turkse cultuur te leren, niet gemist.
De Turken gaven niet op:
Wanneer een les uit het onderwijssysteem wordt geschrapt, eindigt niet alleen een programma. Ook jarenlange inspanning, expertise en collectief geheugen worden geprobeerd te wissen.
Maar de Turkse gemeenschap in Nederland heeft deze uitwissing niet geaccepteerd. Integendeel, er werd een keten van vrijwilligers gevormd die zich inzetten voor de taal, cultuur en identiteit van een volk. Het is een blijk van respect om vandaag de schakels van deze keten één voor één te benoemen.
Om het gebrek aan Turks onderwijs, dat in 2004 uit het curriculum werd verwijderd, op te vangen, heeft de Turkse gemeenschap in Nederland een groot voorbeeld van solidariteit getoond.
Opgerichte verenigingen, stichtingen en vrijwilligersinitiatieven hebben zich met toewijding ingezet zodat kinderen onderwijs in hun moedertaal konden volgen.
Vanaf de eerste jaren organiseerden deze verenigingen, die als pioniers dit proces met vastberadenheid en geloof begonnen, activiteiten, boden lessen aan en ontwikkelden ondersteuningsprogramma’s om het Turks te behouden als taal van verbondenheid en cultuur.
Het initiatief ‘Hand in Hand voor Turks’
Kutlay Yağmur: Een van de meest opvallende voorbeelden van deze inspanningen is het initiatief ‘El Ele Türkçe İçin’ (Hand in hand voor Turks), gestart onder leiding van Prof. Kutlay Yağmur van Tilburg University.
Ook ikzelf had de eer om deel uit te maken van deze beweging, als een bijdrage aan het behoud van onze taal.
Dat zulke vrijwilligersorganisaties en individuen, ondanks beperkte middelen, met zoveel vastberadenheid en opoffering blijven bijdragen, is een teken van hun toewijding – niet alleen aan het onderwijs van Turkse kinderen, maar ook aan het levend houden van taal en cultuur.
Deze helden, die onderwijsprogramma’s in het Turks hebben ontwikkeld als een waarde om van generatie op generatie over te dragen, zijn de beschermers geworden van de brug tussen taal en identiteit binnen de Turkse gemeenschap in Nederland.
Hun inzet en bijdragen zijn enkele van de kostbaarste schatten voor het heden en de toekomst van onze gemeenschap.
Rahime Gülcü: Een waardevolle pedagoge die pionierswerk verrichtte voor de ontwikkeling van de Turkse taal en cultuur in het Nederlandse onderwijs. Gülcü, die in de jaren ’70 van Turkije naar Nederland migreerde, zette haar loopbaan als docent voort in Nederland en speelde een actieve rol in de onderwijsrechten van Turkse kinderen.
Ze werkte als deskundige mee aan de ontwikkeling van Turkse examens bij het centrale exameninstituut CITO.
Ze streed voor betere integratie van het Turks in het officiële Nederlandse onderwijssysteem.
Ze speelde een actieve rol in de oprichting en ontwikkeling van de afdeling Levende Talen Turks.
Ze was pionier in lerarenopleidingen en de ontwikkeling van Turkse lesmaterialen.
Ze verdedigde de integratie van de Turkse gemeenschap via onderwijs.
Rahime Gülcü overleed op 27 juni 2016. Ze liet een indrukwekkende nalatenschap achter in het onderwijs. Ze werd door de HOTİAD (Vereniging van Turkse Ondernemers in Nederland) geëerd als een van de “eerste generatie Turken die hun stempel hebben gedrukt in Nederland”.
Er werden diverse herdenkingsprogramma’s aan haar gewijd.
Hikmet Gürcüoğlu: Onder de supporters die zich sterk maakten voor het oplossen van de problemen rond Turks onderwijs, stond Hikmet Gürcüoğlu vooraan. Als voorzitter van HOTİAD zei hij: “Misschien heb ik weinig woorden hierover, maar mijn daden spreken voor zich. Natuurlijk gaat het om financiële steun. We zagen het als onze plicht om sponsor te zijn van vele organisaties en vrijwilligers die actief zijn op dit gebied. Zoals elke Turkse burger willen ook wij onze rechten – en tot die tijd blijven wij de strijders steunen.”
Faruk Halıcı: Hij ondersteunde vrijwillige leraren door financiële lasten van de civil society op zich te nemen.
Hij hielp mee aan het financieren van lesruimtes, boeken, vervoer en de organisatie.
Zijn bijdragen waren zowel symbolisch als concreet.
“Onderzoek toont aan dat leerlingen die hun moedertaal goed beheersen, succesvoller zijn in hun schoolcarrière.
Zelfs koningin Máxima van het Nederlandse Koninklijk Huis zei dat haar kinderen hun moedertaal, het Spaans uit Argentinië, moesten leren – en dat hebben ze gedaan.”
Cezmi Doğaner: Een van de personen die destijds gesprekken voerden met het Nederlandse Ministerie van Onderwijs. Vanaf 1995 kwam hij als woordvoerder naar voren in de gezamenlijke strijd van de Turkse gemeenschap tegen de opkomende wetgeving. Een zin die hij zich herinnert, is veelzeggend: “De minister zei: ‘We hebben met jullie organisaties een overeenkomst gesloten, zij zullen het moedertaalonderwijs organiseren.’
Maar wij werkten samen met negen federaties – en niemand had zo’n overeenkomst gesloten.”
Mustafa Ayrancı: Zijn strijd speelde zich niet alleen af op straat, maar ook in de rechtszaal. Hij spande meerdere rechtszaken aan. Hij bracht het recht op moedertaalonderwijs op juridisch niveau. Hij zei: “Denk niet dat onze strijd voor gelijkheid alleen op de pleinen plaatsvindt. Een belangrijk aspect van deze strijd is juridisch.”
Latif Tuna: Sinds 1985 herinnerde hij eraan dat moedertaalonderwijs deel uitmaakte van het onderwijsbeleid.
Hij beschreef de signalen van verandering in de jaren ’90 als volgt: “Met de invoering van de Wet op het Basisonderwijs in 1985 werd benadrukt dat buitenlandse gezinnen niet tijdelijk, maar blijvend waren. Daarom moesten ook Nederlandse kinderen onderwijs krijgen over de taal, religie en cultuur van hun buitenlandse klasgenoten. Deze kinderen zouden in de toekomst collega’s, zakenpartners, academici of zelfs politici worden in Nederland. Maar begin jaren ’90 begon een nieuwe koers: De staatssecretaris van Onderwijs zei toen:
‘Ik geef niets om de vlaktes van Turkije, deze kinderen moeten Nederlands leren.’ Deze uitspraak was een voorbode van het verbod dat 14 jaar later zou komen.”
Hoewel het wetenschappelijk bewezen is dat kinderen die hun moedertaal goed beheersen ook makkelijker een tweede taal leren, ging deze beslissing tegen wetenschap en pedagogiek in.
Adil Akaltun (Yunus Emre Instituut)
Hij hielp om steun uit Turkije, zoals boeken, culturele activiteiten en bijeenkomsten voor leerkrachten, te lokaliseren.
Met leesworkshops voor kinderen maakte hij van Turks niet alleen een les, maar een onderdeel van het dagelijks leven.
Het in 2021 opgerichte Tulip Instituut biedt Turkse taallessen aan op 60 verschillende locaties en werkt met 35 leraren. Het instituut biedt wekelijkse Turkse taallessen aan voor kinderen tussen 7 en 12 jaar. Professionele elementen zoals lesmateriaal, jaarplanningen en educatieve coördinatie maken deel uit van deze vrijwillige inzet. Moedertaalonderwijs – een punt dat door veel pedagogen en taalkundigen wordt benadrukt – is van onmiskenbaar belang voor de emotionele, taalkundige en cognitieve ontwikkeling van kinderen. Het Tulip Instituut heeft als doel moedertaalonderwijs in het Turks aan te bieden aan kinderen tussen 7 en 12 jaar en samen te werken met andere instellingen die zich inzetten voor dezelfde missie, inclusief het organiseren van culturele activiteiten.
İsmail Ercan (STOC – Stichting Turks Onderwijs Centrum)
STOC is een van de instellingen die vandaag de dag nog steeds vrijwillige taallessen aanbiedt.
De organisatie ontwikkelt pedagogische programma’s, verzorgt lesmateriaal en onderhoudt contact met ouders.
Daarnaast informeert STOC niet alleen kinderen, maar ook ouders over het CITO-systeem, zodat zij het Nederlandse toetsingssysteem beter begrijpen.
Deze in Amsterdam gevestigde instelling biedt niet alleen Turkse kinderen onderwijs in de moedertaal, maar ook Egyptische, Marokkaanse, Chinese en Russische kinderen.
STOC heeft een rijk systeem opgezet met onderwijsondersteuning, ouderbijeenkomsten, culturele activiteiten en muzieklessen.
En honderden anonieme leraren, duizenden ouders, tienduizenden leerlingen…
Allen namen hun plaats in deze strijd met het gevoel dat ze iets terug moesten doen voor de Turkse taal.
Vereniging Levende Talen – Afdeling Turks
Levende Talen is een nationale lerarenvereniging in Nederland die leraren van verschillende talen samenbrengt. Binnen deze stichting worden 22 verschillende taalsecties vertegenwoordigd, waaronder ook het Turks.De stichting fungeert als een netwerk- en kennisplatform voor taaldocenten en andere onderwijsprofessionals die betrokken zijn bij taalonderwijs. Levende Talen ondersteunt zowel de professionele ontwikkeling van leraren als het bijdragen aan het taalonderwijsbeleid.
De afdeling Turks van Levende Talen vertegenwoordigt leraren die Turks als moedertaal of keuzevak onderwijzen. Doelen van deze afdeling zijn onder meer:
• Het versterken van de positie van het Turks binnen de meertalige onderwijscontext van Nederland,
• Het stimuleren van kennis-, ervaring- en materiaaluitwisseling tussen Turkse taaldocenten,
• Het verbeteren van de kwaliteit van het onderwijs en examenpraktijken voor Turkse lessen,
• Het ontwikkelen van projecten die zowel de culturele als academische waarde van het Turks ondersteunen,
• Het creëren van bewustwording om het Turks effectiever te gebruiken binnen onderwijsinstellingen en in de samenleving,
• Het ontwikkelen van kwalitatief lesmateriaal voor het Turkse taalonderwijs,
• Het bevorderen van meertaligheid door de voordelen van het gebruik van meerdere talen – waaronder Turks – te onderstrepen.
Activiteiten en Projecten:
• Docentenseminars en workshops: Pedagogische trainingen voor leraren Turks, introductie van nieuwe onderwijsmethoden en uitwisseling van kennis,
• Taal- en Cultuurdagen: Evenementen voor leerlingen en ouders om de rijkdom van de Turkse taal en cultuur te promoten,
• Onderwijsprogramma’s ontwikkelen: Samenwerking met CVTE om leerplannen te verbeteren en het Turks beter te integreren in het Nederlands onderwijssysteem.
Doelen van de campagne:
• Zorgen dat het Turks op meer scholen wordt aangeboden als officieel keuzevak,
• Leerlingen en ouders informeren over het recht om Turks als examenvak te kiezen,
• Scholen aanmoedigen en overtuigen om dit recht te implementeren,
• Bewustzijn creëren bij onderwijsprofessionals en beleidsmakers.
De afdeling Levende Talen Turks werkt al jaren samen met instellingen zoals CITO, CVTE en DUO, en draagt bij aan het voorbereiden van Turkse examens op VMBO, HAVO en VWO-niveau.
De huidige campagne is een belangrijk resultaat van deze langdurige inspanningen.
Ongeveer 40 leraren, die vanuit Turkije naar Nederland zijn verhuisd en werkzaam zijn in verschillende instellingen, kwamen bijeen tijdens een ontbijt in restaurant Mewsim in Amsterdam.
De bijeenkomst werd bijgewoond door de Consul-Generaal van Amsterdam Mahmut Burak Erdem, de Onderwijsattaché van Den Haag Miyase Koyuncu en de Onderwijsattaché van Amsterdam Anıl Yılmaz. Tijdens deze inspirerende ontmoeting konden onze leerkrachten ervaringen uitwisselen en netwerken. Het hoofdonderwerp was uiteraard onze prachtige taal: het Turks.
Docenten die Turks geven aan anderstaligen, academici in Turkse studies aan Nederlandse universiteiten, en andere professionals die hun werkgebied uitbreiden, ondersteunden elkaar onderling. In het programma dat werd georganiseerd door de afdeling Turks van Levende Talen, hielden voorzitter Mehmet Uz en Canan Gönençay korte toespraken waarin ze informatie gaven over de activiteiten van de organisatie.
Zij deelden ook hun plannen voor projecten binnen het kader van Turks en Turkse Cultuur voor het jaar 2025.
HET BEELD VAN VANDAAG: VRIJWILLIGE CURSUSSEN, ONLINE LESSEN, TEKORTEN
Sinds Turks in 2004 uit het curriculum werd geschrapt, wordt het vak op geen enkele school verplicht of systematisch aangeboden. Toch probeert de Turkse gemeenschap dit gat op eigen wijze op te vullen.
Ministerie van Nationaal Onderwijs – Online Turks en Cultuurlessen
Het online lesprogramma, dat in 2022 werd gestart, bereikte na de VS ook Nederland.
De lessen worden in het weekend gegeven door vakdocenten, zijn gratis, maar nog steeds vrijwillig en buiten schooltijd.
WAT ONTBREEKT ER?
Deze lessen worden niet tijdens schooluren aangeboden.
Leerlingen kunnen op school geen Turks volgen.
Deelname is beperkt; kinderen in landelijke gebieden kunnen moeilijk deelnemen.
Er is geen certificerings- of beoordelingssysteem; resultaten tellen niet officieel mee.
Leraren krijgen onvoldoende steun; vaak ontbreekt sociale zekerheid.
Leerlingen die Turks kiezen, krijgen geen begeleiding vanuit school.
Samengevat: Onze kinderen mogen Turks kiezen, maar kunnen het niet echt leren.
POLITIEKE LUCHT EN MEDIA-DRUK:
EEN IMAGOCAMPAGNE TEGEN HET TURKS
Helaas is het onderwerp Turks onderwijs in Nederland niet alleen pedagogisch, maar ook politiek en ideologisch geworden.
In 2019 wilde men met steun uit Turkije weekendcursussen nieuw leven inblazen.
Maar de Nederlandse media viel het initiatief hard aan. De Volkskrant kopte: “De lange arm van Ankara”
De Telegraaf ging nog verder: “Het plan van Turkije is misselijkmakend… Turkse kinderen moeten beschermd worden tegen de invloed van Erdoğan.”
Sommige parlementsleden benaderden het onderwerp direct vanuit een anti-Turks perspectief. Bente Becker (VVD) zei: “Erdoğan wil Turkse paspoorthouders onder zijn juk brengen.”Jan Paternotte (D66) beweerde dat het plan weliswaar niet verboden is, maar “slecht voor integratie” zou zijn.
Deze uitingen tonen aan dat de vooroordelen tegen Turks en de Turkse cultuur niet slechts over onderwijs gaan, maar ook worden ingezet als ideologisch instrument.
Toch mogen we niet vergeten: Nederland opent zelf ook scholen in andere landen.
Moedertaalonderwijs is volgens internationaal recht een fundamenteel mensenrecht.
Integratie kan alleen slagen als iemand zijn identiteit mag behouden.
STEMMEN UIT DE PRAKTIJK: LERAREN, LEERLINGEN, OUDERS
Wat zeggen de leraren?
Halil Atmaç: “Wie anders dan wij kan onze kinderen in het buitenland Turks leren? Dit is onze morele plicht aan ons land.”
Hatice Işık-Beker: “Hier aanwezig zijn zodat onze kinderen zich in het Turks kunnen uiten en hun cultuur leren kennen, vervult mij met trots.”
Faruk Aslankurt: “Om onze gevoelens te uiten en onze cultuur te beleven, hebben we Turks nodig.”
Esra Kışhan: “Ik raak elk leven afzonderlijk aan via mijn leerlingen. Voor mij is lesgeven even belangrijk als zelf blijven leren.”
Tuğçe Sinem Bilgin: “Leraar zijn is zaadjes tot bloei brengen.”
Wat vertellen de ouders?
Özgül Acar: “We spreken thuis geen Turks. Sinds mijn kind met de lessen begon, is er veel veranderd. Ik ben trots op haar leesniveau.”
Suat Sancar: “Mijn zoon, die niet met zijn grootouders kon praten, vormt nu zinnen in het Turks. Dat ontroert mij.”
Nazlı Tuzcu: “Vroeger kregen we twee uur per week Turks. Nu besef ik hoe waardevol die uren waren.”
Hacer Durmuş: “Kinderen die goed Turks spreken, zijn zelfverzekerd. Liefde voor het vaderland begint bij de taal.”
Cem Cereci: “Turks beheersen zal mijn kinderen in hun toekomstige sociale en professionele leven een voordeel geven.”
Wat voelen de kinderen?
Elif Acar: “We leren nieuwe woorden, zingen soms liedjes, doen kleurplaten. Ik heb er veel plezier in.”
Jasmin Cereci: “Turks spreken is makkelijk, maar lezen vond ik lastig. Nu gaat het beter.”
Deze uitspraken laten zien: Turks is niet zomaar een les; het is een verbinding, een identiteit, een liefde, een hoop.
WAT ZEGT DE WETENSCHAP? DE ECHTE EFFECTEN VAN MOEDERTAALONDERWIJS
Veel wetenschappelijk onderzoek toont aan dat moedertaalonderwijs essentieel is voor zowel taalkundige, cognitieve als emotionele ontwikkeling.
Wetenschappelijke bevindingen:
Kinderen die hun moedertaal goed leren, leren een tweede taal (Nederlands) sneller en duurzamer.
Bij tweetalige kinderen van wie de moedertaal niet ondersteund wordt, kan er een tekort ontstaan in beide talen.
Kinderen met een sterke moedertaal hebben meer zelfvertrouwen en betere begripsvaardigheden.
Creatief denken, probleemoplossing en empathie zijn sterker ontwikkeld bij kinderen met een sterke moedertaal.
Onderzoek in de Nederlandse context toont:
Turkse kinderen die in Nederland opgroeien, leren het Turks trager dan hun leeftijdsgenoten in Turkije.
Tweetalige kinderen in het Nederlandstalige onderwijs blijven academisch achter bij zowel Nederlandse als Turkse leeftijdsgenoten.
Vaak blijven deze kinderen “halftalig”, dus onvoldoende in beide talen.
Deze gegevens maken duidelijk dat moedertaalonderwijs niet alleen een recht is, maar een ontwikkelingsnoodzaak.
WAT MOET ER MORGEN GEBEUREN? OPLOSSINGEN EN EEN ROUTEKAART
Het recht om Turks als examenvak te kiezen lijkt een stap vooruit, maar zolang fundamentele problemen niet worden opgelost, blijft dit recht zweven. Als Turks onderwijs buiten het systeem blijft, geperst in het weekend, gedragen door vrijwilligers, kunnen kinderen het vak wel kiezen, maar hebben ze niet de basiskennis om te slagen.
Daarom moeten oplossingen concreet, toepasbaar en helder zijn: Turks moet opnieuw opgenomen worden in het curriculum.
Er moeten minimaal 2 uur per week officiële Turkse lessen worden gegeven op Nederlandse scholen.
Dit is niet alleen de verantwoordelijkheid van Turkije, maar ook van Nederland. Deze kinderen zijn Nederlands staatsburger en hebben recht op onderwijs in hun moedertaal.
Er moet een onderwijsprotocol tussen Nederland en Turkije worden ondertekend.
Ankara moet met een krachtiger diplomatiek initiatief komen.
Er moeten structurele, institutionele oplossingen komen die verder gaan dan vrijwilligerswerk.
Turkse leraren moeten opgenomen worden in het reguliere systeem.
Niet alleen in weekendklassen, maar in officiële scholen, als betaalde, verzekerde, vaste krachten.
Vrijwilligheid heeft zijn grenzen – professionalisering is noodzakelijk.
Ouders moeten bewust worden gemaakt, voorlichtingscampagnes moeten verspreid worden.
Veel ouders weten niet eens dat Turks gekozen kan worden voor het examen.
Scholen blijven vaak stil. Flyers, seminars en voorlichtingswerk moeten verplicht worden.
Modellen zoals Tulip en STOC moeten ondersteund en uitgebreid worden.
Deze instellingen zijn succesvolle voorbeelden qua infrastructuur.
Financiële en logistieke steun kan deze modellen landelijk uitbreiden.
De taalontwikkeling van kinderen moet gevolgd, gemeten en ondersteund worden.
Zowel de prestaties in Turks als in Nederlands moeten regelmatig geëvalueerd worden.
Hun academisch succes moet worden vastgelegd.
SLOTWOORD: DE TAAL VERGETEN IS JEZELF NIET MEER HERKENNEN IN DE SPIEGEL
Een moedertaal is niet slechts een verzameling woorden. Het is het geheugen, het hart, het verleden en de toekomst van een volk.
Een kind dat zijn moedertaal verliest, verliest zichzelf.
Zijn grootvader niet begrijpen, zijn gevoelens niet met zijn moeder delen, zich in Turkije een buitenstaander voelen – dit alles leidt tot een innerlijke stilte.
En die stilte groeit uit tot vervreemding, tot uiteindelijk verlies van identiteit.
Vandaag groeien Turkse kinderen op in Europa, maar willen verbonden blijven met het land van hun wortels.
Wat hen niet helemaal Nederlands, maar ook niet helemaal Turks maakt, is niet alleen culturele verwarring – maar een taalkundige leegte.
Zolang die leegte niet wordt opgevuld, is integratie onmogelijk en blijft echte verbondenheid uit.
Als het recht op een Turks examen nu is toegekend, dan is dat niet alleen een “toestemming”, maar ook een verantwoordelijkheid.
Die verantwoordelijkheid vraagt om stevige grondslagen: onderwijs, continuïteit, systematiek.
Laten we het Turks niet laten verdwijnen.
Laten we degenen die ervoor strijden ondersteunen.
Onze taal beschermen is niet alleen zorg voor het verleden, maar ook voor de toekomst. “Om een volk te vernietigen, zijn geen tanks of geweren nodig. Laat ze hun taal vergeten – dat is genoeg.”
– Confucius
NOOT: Een half uur na de publicatie van mijn bovenstaande analyse ontving ik het volgende bericht van mijn dierbare vriend Seyid Burhaneddin Kekeç. Ik bedank Kekeç voor het aanvullen van mijn omissie. Zijn bericht luidde als volgt:
“Hallo broer İlhan,
Ik schrijf om een ontbrekende informatie aan te vullen. In Nederland was het Prof. Mehmet Akşit, die destijds aan de Universiteit Twente werkte, die het initiatief nam om het Turks taalonderwijs opnieuw op te starten. Later sloot ook Kutlay Yağmur zich bij dit project aan.
De krant Damla, die toen nog werd uitgegeven, steunde dit project eveneens. Professor Mehmet Akşit was destijds hoofdredacteur van de Damla krant. Ook Kutlay Yağmur behoorde tot de columnisten van deze krant. De Damla krant beschikte toen over een sterk team van schrijvers. Onder hen bevonden zich Professor Özcan Hıdır, Ahmet Suat Arı, Bedir Tekinerdoğan (die toen universitair hoofddocent was en nu professor is), en Songül Akkaya, die nu lid is van het bestuur van de Sociale Zaken in de regio Amsterdam en destijds Statenlid was in diezelfde regio.
Damla organiseerde regelmatig bijeenkomsten waar de columnisten elkaar konden ontmoeten en met elkaar konden kennismaken.
De campagne “Hand in Hand voor het Turks” begon met een bijeenkomst aan de Universiteit Twente, waar academici uit heel Nederland die zich met dit onderwerp bezighielden samenkwamen.
Ik wil niet verkeerd begrepen worden, broer, maar ik wilde deze ontbrekende informatie geven ter aanvulling van je artikel.
İLHAN KARAÇAY’DAN HOLLANDA PARLAMENTOSU’NUN İMAMOĞLU KARARI VE DENK PARTİSİ’NİN TUTUMU ÜZERİNE ÇOK YÖNLÜ BİR DEĞERLENDİRME
(Yorumun Hollandacası en altta.
Nederlandse versie van het commentaar staat onderaan)
Pek çok okuyucum ve dostum, “Türkiye’deki gelişmeler hakkında neden yazmıyorsun” diye soruyorlar. Aslında, okurlarım ve dostlarım, gazetecilik yaşamımda siyasete hiç girmediğimi bilmeliydiler. Zira bu hususu defalarca belirtmiştim. Bazı dostlarım beni korkaklıkla itham ettiler. Belki de haklıydılar. Düşündüm ve son gelişmeler hakkında birkaç satır yazmaya karar verdim.
Yargı Süreci mi, Siyasi Müdahale mi?
Hollanda Parlamentosu’nun Ekrem İmamoğlu’nun tutukluluğuna ilişkin aldığı karar ve DENK Partisi’nin buna karşı verdiği tepki, uluslararası hukuk, insan hakları, egemenlik ilkesi ve Türkiye iç siyaseti bağlamında birçok tartışmayı beraberinde getirdi.
Bu yorum, her iki tarafın gerekçelerini ve farklı kamuoyu tepkilerini tarafsız bir çerçevede analiz ederek, olayın sadece bir diplomatik çıkış olmadığını; aynı zamanda hukukun, siyasetin ve demokrasinin kesiştiği bir sınav olduğunu ortaya koymaktadır.
Ama önce önemli bir açıklama:
Bir ömür boyu tarafsızlıkla yazmak…
Bu satırları yazarken geriye dönüp bakıyorum: Tam altmış yıl olmuş kalemimle yola çıkalı. Hayatım boyunca ne bir mahalleye, ne bir siyasete, ne bir renge, ne bir kimliğe yaslandım. CHP kökenli bir ailede büyüdüm, evet; ama hiçbir zaman CHP’nin veya başka bir partinin derneğine, yapılanmasına katılmadım. Çünkü gazeteciliğin, ancak mesafesini koruyabildiği sürece kamuoyuna hizmet edebileceğine inandım.
Bir Beşiktaş sevdalısıyım çocukluğumdan bu yana… Ama spor yazılarımda kalbimle değil, objektif bakışımla yazdım. Hollanda’da kurulan Beşiktaş Derneği’nin kuruluşunu takip ettim ama bir gün bile üyesi olmadım.
Alevi bir ailenin evladıyım. İnancım, kimliğim hep saygıyla taşındı içimde ama bir gün bile herhangi bir Alevi derneğine katılmadım. Çünkü biliyordum ki; mesleki tarafsızlık, kişinin aidiyetlerinden soyunması değil, onları dışa taşımadan, kimseye mesafesiz davranmadan yazabilmesidir.
Hollanda’da Türk Seyahat Acentaları Birliği’ni kuranlardan biriyim. Ama yine, o yapıya bile üye olmadım. Çünkü hangi çatı altında olursa olsun, bir gazetecinin ilkeleri onun asıl kimliğidir. Kurucu olmak başka, bağımsız kalmak başkadır.
İşte şimdi, bugün yazdığım bu yorumda da aynı hassasiyetle yazıyorum. Kalemim ne sağa kayar, ne sola. Sadece gerçeğin izini sürer. Bir zamanlar o meşhur sözde olduğu gibi: “Ne sağcıyım, ne solcu… futbolcuyum futbolcu.”.
Bu satırları yazarken, sadece bir haberi değil, bir ömrün sorumluluğunu taşıyan kalemle yazdım. Amsterdam, Nisan 2025
İlhan Karaçay
Hollanda Parlamentosu kararı:
İnsan hakları ve demokratik değerler
Hollanda Parlamentosu’nun, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun tutukluluğuna ilişkin olarak Türkiye’ye yönelik “serbest bırakma” çağrısı içeren önergeyi kabul etmesi, uluslararası hukuk, demokrasi ve diplomatik ilişkiler bağlamında çok boyutlu bir tartışmayı da beraberinde getirmiştir. Bu karar, özellikle DENK Partisi’nin sert tepkisiyle farklı bir boyut kazanmış, Türkiye-Hollanda ilişkilerinde hassas bir alanın yeniden gündeme taşınmasına yol açmıştır.
Hollanda Parlamentosu’nun Tutumu: İnsan Hakları ve Demokrasi Vurgusu
Parlamentoda büyük bir çoğunluğun destek verdiği önergede, İmamoğlu’nun tutuklanma süreci “hukuksuz” ve “siyasi nitelikli” olarak tanımlanmakta; Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS) çerçevesinde özgürlük ve güvenlik hakkının ihlal edildiği ileri sürülmektedir. Daha önce Osman Kavala ve Selahattin Demirtaş örneklerinde olduğu gibi, Hollandalı siyasetçilerin Türkiye’deki bazı yüksek profilli davalara dair eleştirileri, Avrupa kurumlarıyla eşgüdümlü şekilde ilerlemektedir. Bu çizgi, AB içinde demokrasi, hukukun üstünlüğü ve ifade özgürlüğü gibi temel değerlerin evrensel kabulüne dayandığı gerekçesiyle savunulmaktadır.
Özellikle muhalefet partileri ve insan hakları kuruluşları, İmamoğlu hakkında ileri sürülen suçlamaların zamanlamasına dikkat çekerek, bu sürecin siyasal rakipleri etkisizleştirme amacı taşıdığı görüşünü dile getirmektedir. Nitekim İmamoğlu’nun CHP içindeki ön seçimlerde cumhurbaşkanı adayı olarak öne çıkması ve 2019 yerel seçimlerinde iki kez İstanbul’u kazanarak Erdoğan iktidarına karşı önemli bir siyasi figür haline gelmesi, bu süreci siyasallaştıran temel unsurlar olarak görülmektedir. Bu bağlamda, Hollanda Parlamentosu’nun açıklaması, sadece bir bireysel dava özelinde değil, Türkiye’deki demokratik süreçlerin bütünü üzerine duyulan endişeyi ifade etme çabası olarak da okunabilir.
DENK Partisi’nin Eleştirisi: Egemenlik İlkesi ve Yargı Bağımsızlığı Vurgusu
Ancak bu karar, özellikle DENK Partisi tarafından “Türkiye’nin iç işlerine müdahale” olarak değerlendirilmiş, uluslararası hukuk bağlamında ciddi bir karşı argüman ortaya konmuştur. Parti lideri Stephan van Baarle, yaptığı açıklamada, Hollanda Parlamentosu’nun başka bir ülkenin yargı süreçleri hakkında hüküm vermesini “yetki aşımı” olarak tanımlamış ve bu tür müdahalelerin diplomatik ilkelere zarar verdiğini belirtmiştir.
Van Baarle’nin açıklamasında öne çıkan temel unsurlar; egemen devletlerin iç işlerine saygı, yargı süreçlerinin bağımsızlığına güven ve siyasi tartışmalarla hukuki değerlendirmelerin ayrıştırılması gerekliliğidir. DENK’in bu pozisyonu, özellikle göçmen kökenli seçmenlerin yoğun yaşadığı bölgelerde, çifte standart uygulamalarına karşı hassasiyetle birleştiğinde, partinin Türkiye ile ilgili konularda daha temkinli bir söylem benimsediğini göstermektedir. Parti, geçmişte de benzer şekilde, Türkiye’nin iç meselelerine dair Avrupa’dan gelen eleştirileri, toplumsal barışı zedeleyen, kutuplaşmayı besleyen açıklamalar olarak nitelendirmiştir.
Türkiye’deki Farklı Görüşler: Siyasi Yorumlar, Hukuki Argümanlar ve Kamuoyu Bölünmesi
Türkiye’de ise İmamoğlu’nun tutukluluğu, geniş bir yelpazede tartışılmaktadır. Muhalefet partileri, özellikle CHP, bu süreci doğrudan “siyasi mühendislik” olarak adlandırmakta ve seçilmiş bir belediye başkanının cezai soruşturmalar yoluyla etkisizleştirilmesinin halk iradesine darbe anlamına geldiğini savunmaktadır. CHP Genel Başkanı Özgür Özel, tutuklamayı “siyasi rakipleri yargı yoluyla saf dışı bırakma girişimi” olarak yorumlarken, bazı hukukçular da suçlamaların somut delillere dayandırılması gerektiğine dikkat çekmektedir.
Buna karşılık, hükümete yakın kaynaklar ve iktidar partisi temsilcileri, İmamoğlu’nun suçlandığı eylemlerin ciddi mali ve idari usulsüzlükler içerdiğini, dolayısıyla soruşturmanın siyasi değil, tamamen hukuki bir zeminde ilerlediğini savunmaktadır. Özellikle ihaleye fesat karıştırma ve rüşvet suçlamaları, kamu kaynaklarının yönetimi açısından doğrudan kamu yararını ilgilendiren meseleler olarak öne çıkarılmaktadır. Ayrıca, bu soruşturmaların siyasi rakiplere karşı değil, herkes için eşit hukuk uygulanmasının bir göstergesi olduğu da vurgulanmaktadır.
Kamuoyundaki Yansımalar: Uluslararası Standartlar mı, Çifte Standartlar mı?
Sosyal medya ve medya yorumlarında da geniş yankı uyandıran bu gelişme, Türkiye’de ve Hollanda’da farklı bakış açılarını ortaya koymuştur. Bir kesim, Hollanda Parlamentosu’nun açıklamasını, uluslararası kamuoyunun Türkiye’deki demokratik gerilemeye karşı duyarlılığı olarak görürken; diğer bir kesim ise bu tür çıkışların Batı’nın çifte standartlı yaklaşımını yansıttığını düşünmektedir. Bu bağlamda, Batı ülkelerinde benzer suçlamalarla istifa eden politikacılara atıf yapılmakta; Türkiye’deki tutuklamaların ise peşinen “siyasi” olarak nitelendirilmesinin adil bir yaklaşım olmadığı savunulmaktadır.
DENK Partisi’nin çıkışı ise bu tartışmada “dengeleyici” bir etki yaratmıştır. Bir yandan Hollanda siyasetinde göçmen kökenli seçmenlerin sesini duyuran bu parti, diğer yandan uluslararası hukukta sıkça vurgulanan “iç işlerine karışmama” ilkesine dikkat çekmiştir. Bu söylem, Türkiye’deki hükümet çevrelerinde olumlu karşılık bulurken, bazı muhalif kesimlerce “otoriter yönetimlere zımni destek” olarak da eleştirilmiştir.
Sonuç: Diplomatik Hassasiyetin Gerekliliği
Hollanda Parlamentosu’nun aldığı karar ve DENK Partisi’nin buna verdiği tepki, sadece İmamoğlu’nun tutukluluğu etrafında gelişen bir tartışma değil, aynı zamanda uluslararası siyasette egemenlik, insan hakları ve demokrasi kavramlarının nasıl yorumlandığına dair daha geniş bir sorgulamayı da beraberinde getirmiştir. Her iki tarafın da savunduğu ilkeler, farklı hukuk ve siyaset anlayışlarına dayanmaktadır.
Bu süreçte önemli olan, siyasi açıklamaların ötesinde, yargı süreçlerinin şeffaflığı ve hukukun üstünlüğünün evrensel standartlara uygun biçimde işletilmesidir. Uluslararası aktörlerin demokratik değerlere bağlılık çağrıları, ancak karşılıklı saygı temelinde yapıldığında anlam kazanır. Aynı şekilde, ulusal hukuk sistemlerinin bağımsızlığına duyulan güven de, sadece söylemlerle değil, uygulamadaki adaletle sağlanabilir.
Tüm tarafların bu hassas dengenin farkında olarak hareket etmeleri, hem Türkiye içindeki demokratik gelişim hem de uluslararası ilişkiler açısından kritik öneme sahiptir.
HOLLANDA’DA MEDYA, DENK PARTİSİNİN BU TUTUMUNU AŞAĞIDAKİ GİBİ YAYINLADI.
“Erdoğan’ın sözcüsü”DENK, Türk muhalefet liderinin serbest bırakılmasına desteği reddetti:
Hollanda Temsilciler Meclisi’ndeki geniş bir çoğunluk, hükümetin Türk muhalefet lideri Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasına karşı açıkça tavır almasını istiyor. Ancak DENK Partisi lideri Stephan van Baarle, bu önergeye destek vermeyen tek parti lideri oldu. Bu durum, JA21 lideri Joost Eerdmans da dahil olmak üzere diğer parti liderlerinden sert eleştiriler aldı.
İstanbul’un popüler belediye başkanı olan İmamoğlu, merkez sol parti CHP adına 2028 yılında cumhurbaşkanı adayı olmayı planlıyor. Kendisi yolsuzluk suçlamasıyla tutuklandı. Daha önce hakkında açılan terör suçlamaları ise geri çekildi. Destekçileri, bu davanın siyasi gerekçelerle açıldığını düşünüyor.
Meclis, Hollanda’nın NATO müttefiki Türkiye’ye İmamoğlu’nun derhal serbest bırakılması yönünde baskı yapmasını talep ediyor. Ayrıca bu tutumun NATO görüşmelerinde de açıkça dile getirilmesi gerektiği belirtiliyor.
Sadece DENK destek vermedi
Meclisteki tüm partiler — PVV’den GroenLinks-PvdA’ya kadar — bu çağrıya destek verdi. Sadece DENK partisi önergeye katılmadı. Oylamadan önce konuşan DENK lideri Stephan van Baarle, “Bu konuda Temsilciler Meclisi olarak bir yargıda bulunamayız” dedi. Van Baarle’ye göre, Türkiye’deki yargı süreci hakkında Hollanda’nın görüş bildirmesi doğru değil ve suçlamaların geçerli olması mümkün.
Bu açıklama sert tepkilere yol açtı. JA21 lideri Joost Eerdmans, X (eski adıyla Twitter) platformunda şu ifadeleri kullandı: “DENK bugün bir kez daha Erdoğan’ın sözcüsü gibi davrandı.”
Protestolar ve diplomatik endişeler
İmamoğlu’nun tutuklanmasının ardından tüm Türkiye genelinde protestolar düzenleniyor. Avrupa’da da bu durum huzursuzluk yarattı. AB, aday ülke konumundaki Türkiye’ye demokratik ilkelere bağlı kalma çağrısında bulundu. Hollanda Dışişleri Bakanı Caspar Veldkamp, Türk mevkidaşı Hakan Fidan ile yaptığı görüşmede endişelerini dile getirdi. Hollanda Büyükelçiliği de İmamoğlu ve ekibinin tutuklanmasının hemen ardından resmi bir açıklamada bulundu.
NATO müttefiklerine mesaj
Temsilciler Meclisi, İmamoğlu’nun tutuklanmasını “son derece endişe verici ve hukuka aykırı bir gelişme” olarak nitelendirdi. Bu olayın, Türkiye’deki muhalefet liderleri, gazeteciler ve aktivistlere yönelik siyasi baskıların bir parçası olduğunu savunuyor.
Kabul edilen önergeye göre, Hollanda bu mesajı NATO içinde de net bir şekilde dile getirmeli. DENK dışındaki tüm partiler bu girişimi destekliyor.
İmamoğlu açısından, NATO ülkelerinden gelecek uluslararası baskının serbest bırakılmasına katkı sağlayabileceği düşünülüyor. Ancak Hollanda’da DENK partisinin farklı bir tutum sergilemesi, diğer siyasi partilerin tepkisini çekti.
*************************
EEN VEELZIJDIGE BESCHOUWING VAN İLHAN KARAÇAY OVER DE BESLISSING VAN HET NEDERLANDSE PARLEMENT INZAKE İMAMOĞLU EN DE HOUDING VAN DE DENK-PARTIJ
Veel van mijn lezers en vrienden vragen me: “Waarom schrijf je niet over de ontwikkelingen in Turkije?” In feite zouden mijn lezers en vrienden moeten weten dat ik me in mijn journalistieke loopbaan nooit met politiek heb beziggehouden. Ik heb dit immers meerdere keren benadrukt. Sommige vrienden hebben me beschuldigd van lafheid. Misschien hadden ze gelijk. Ik heb erover nagedacht en besloten een paar regels te schrijven over de recente ontwikkelingen.
Rechtsgang of Politieke Interventie?
De resolutie van het Nederlandse parlement over de detentie van Ekrem İmamoğlu en de reactie van de DENK-partij daarop hebben in de context van internationaal recht, mensenrechten, het soevereiniteitsbeginsel en de binnenlandse politiek van Turkije tot veel discussie geleid.
Deze beschouwing analyseert op objectieve wijze de motieven van beide partijen en de verschillende publieke reacties, en toont aan dat het hier niet slechts om een diplomatieke actie gaat, maar ook om een toetsmoment op het snijvlak van recht, politiek en democratie.
Maar eerst een belangrijke toelichting:
Een leven lang schrijven met neutraliteit…
Terwijl ik deze regels schrijf, kijk ik terug: het is precies zestig jaar geleden dat ik mijn reis met de pen begon. In mijn leven heb ik me nooit aangesloten bij een wijk, een politieke stroming, een kleur of een identiteit. Ja, ik ben opgegroeid in een familie met CHP-achtergrond, maar ik heb me nooit aangesloten bij een vereniging of structuur van de CHP of een andere partij. Want ik geloof dat journalistiek alleen het publiek kan dienen zolang het zijn afstand bewaart.
Ik ben sinds mijn jeugd een fan van Beşiktaş… Maar in mijn sportartikelen schreef ik niet met mijn hart, maar met een objectieve blik. Ik volgde de oprichting van de Beşiktaş-vereniging in Nederland, maar ben nooit lid geweest.
Ik ben een kind van een Alevitische familie. Mijn geloof en identiteit heb ik altijd met respect gedragen, maar ik heb me nooit aangesloten bij een Alevitische vereniging. Want ik wist: professionele neutraliteit betekent niet dat je je afkomst ontkent, maar dat je kunt schrijven zonder die naar buiten te brengen en zonder partijdigheid.
Ik ben een van de oprichters van de Vereniging van Turkse Reisagenten in Nederland. Maar ook daar ben ik nooit lid van geweest. Want voor een journalist zijn principes zijn ware identiteit, ongeacht onder welk dak hij zich bevindt. Oprichter zijn is iets anders dan onafhankelijk blijven.
En ook nu, in deze beschouwing, schrijf ik met dezelfde gevoeligheid. Mijn pen buigt niet naar rechts of links. Ze volgt alleen de waarheid. Zoals ooit in die beroemde uitspraak: “Ik ben geen rechts- of linkse… ik ben gewoon een voetballer.”
Terwijl ik deze regels schrijf, schrijf ik niet alleen een nieuwsartikel, maar met een pen die de verantwoordelijkheid van een heel leven draagt. Amsterdam, april 2025
İlhan Karaçay
De Resolutie van het Nederlandse Parlement: Mensenrechten en Democratische Waarden
De aanname van een motie door het Nederlandse parlement, waarin wordt opgeroepen tot de vrijlating van Ekrem İmamoğlu, de burgemeester van Istanbul, heeft geleid tot een veelomvattend debat over internationaal recht, democratie en diplomatieke betrekkingen. De scherpe reactie van de DENK-partij heeft deze discussie naar een ander niveau getild en opnieuw de gevoelige aspecten van de Turks-Nederlandse betrekkingen onder de aandacht gebracht.
De motie, gesteund door een grote meerderheid in het parlement, omschrijft het arrestatieproces van İmamoğlu als “onwettig” en “politiek van aard” en stelt dat het recht op vrijheid en veiligheid, zoals vastgelegd in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM), is geschonden. Net als bij eerdere zaken zoals die van Osman Kavala en Selahattin Demirtaş, werken Nederlandse politici samen met Europese instellingen en beroepen zich op universele waarden zoals democratie, de rechtsstaat en vrijheid van meningsuiting.
Oppositiepartijen en mensenrechtenorganisaties wijzen op de timing van de aanklachten tegen İmamoğlu en beschouwen deze als een poging om politieke tegenstanders uit te schakelen. Zijn prominente rol binnen de CHP en zijn verkiezingsoverwinningen in 2019 tegen de heersende macht worden hierbij als belangrijke politieke factoren genoemd. In dat opzicht kan de motie van het Nederlandse parlement ook worden gezien als een bezorgdheid over het bredere democratische proces in Turkije.
De Kritiek van DENK: Nadruk op Soevereiniteit en Onafhankelijkheid van de Rechtspraak
De DENK-partij bestempelde de motie echter als, “inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Turkije” en bracht vanuit het internationale recht tegenargumenten naar voren. Fractievoorzitter Stephan van Baarle stelde dat het niet aan het Nederlandse parlement is om te oordelen over rechtszaken in andere landen en noemde dit een overschrijding van bevoegdheden, die diplomatieke principes ondermijnt.
Belangrijke punten in zijn verklaring waren respect voor de interne aangelegenheden van soevereine staten, vertrouwen in de onafhankelijkheid van de rechtspraak en de noodzaak om juridische beoordelingen te scheiden van politieke debatten. Deze positie van DENK weerspiegelt ook de gevoeligheid van veel migrantenkiezers tegenover dubbele standaarden. In het verleden heeft de partij Europese kritiek op Turkije ook omschreven als polariserend en schadelijk voor de sociale vrede.
Verschillende Opvattingen in Turkije: Politieke Analyse, Juridische Argumenten en Publieke Polarisatie
In Turkije zelf wordt de detentie van İmamoğlu vanuit verschillende hoeken bekeken. Oppositiepartijen, vooral de CHP, noemen dit proces een vorm van “politieke manipulatie” en stellen dat het uitschakelen van een gekozen burgemeester via gerechtelijke weg een ondermijning is van de volkswil. CHP-voorzitter Özgür Özel bestempelde de arrestatie als een poging om politieke rivalen via de rechterlijke macht uit te schakelen, terwijl juristen erop wijzen dat beschuldigingen gebaseerd moeten zijn op concreet bewijs.
Aan de andere kant stellen regeringsgezinde bronnen dat İmamoğlu wordt beschuldigd van ernstige financiële en administratieve misstanden, en dat het proces puur juridisch van aard is. Beschuldigingen zoals corruptie en manipulatie van aanbestedingen worden gepresenteerd als kwesties van openbaar belang. De regering benadrukt dat deze processen geen politieke motivatie hebben, maar een uiting zijn van gelijke toepassing van de wet voor iedereen.
Reacties in de Publieke Opinie: Internationale Normen of Dubbele Standaarden?
Deze ontwikkeling heeft ook in de media en op sociale media brede weerklank gevonden. Sommigen zien de verklaring van het Nederlandse parlement als een teken van bezorgdheid over de achteruitgang van de democratie in Turkije. Anderen beschouwen dit juist als een voorbeeld van westerse dubbele standaarden. Er wordt verwezen naar politici in het Westen die bij vergelijkbare beschuldigingen aftreden, terwijl men vindt dat het onterecht is om Turkse arrestaties op voorhand als politiek te bestempelen.
De reactie van de DENK-partij heeft in dit debat een “balancerend” effect gehad. Enerzijds vertegenwoordigt DENK de stem van migranten in de Nederlandse politiek, anderzijds wijst de partij op het principe van niet-inmenging in binnenlandse aangelegenheden, een vaak genoemd beginsel in het internationaal recht. Deze houding wordt positief ontvangen in Turkse regeringskringen, terwijl sommige oppositiegroepen het interpreteren als impliciete steun aan autoritaire regimes.
Conclusie: De Noodzaak van Diplomatieke Gevoeligheid
Tot slot: de resolutie van het Nederlandse parlement en de reactie van de DENK-partij zijn niet alleen onderdeel van het debat rond de detentie van İmamoğlu, maar ook een bredere reflectie op hoe begrippen als soevereiniteit, mensenrechten en democratie internationaal worden geïnterpreteerd. Beide partijen beroepen zich op principes die voortkomen uit verschillende juridische en politieke wereldbeelden.
Wat in dit proces belangrijk is, is dat gerechtelijke procedures transparant verlopen en dat de rechtsstaat volgens universele standaarden wordt gehandhaafd. Oproepen van internationale actoren tot naleving van democratische waarden krijgen pas betekenis wanneer ze gebaseerd zijn op wederzijds respect. Evenzo wordt vertrouwen in de onafhankelijkheid van nationale rechtssystemen niet opgebouwd met woorden, maar met zichtbare rechtvaardigheid in de praktijk.
Alle betrokkenen dienen zich bewust te zijn van dit delicate evenwicht, wat van cruciaal belang is voor zowel de democratische ontwikkeling binnen Turkije als voor haar internationale betrekkingen.
DE MEDIA IN NEDERLAND BERICHTTEN ALS VOLGT OVER DIT GEDRAG VAN DE DENK PARTIJ.
DENK weigert steun vrijlating Turkse oppositieleider: ‘Spreekbuis van Erdogan’
Een ruime meerderheid van de Tweede Kamer wil dat het kabinet zich uitspreekt tegen de arrestatie van de Turkse oppositieleider Ekrem Imamoglu. DENK-leider Stephan van Baarle gaf als enige fractieleider aan zich niet achter de motie te scharen. Dit leidde tot felle kritiek van andere fractieleiders, waaronder JA21-leider Joost Eerdmans.
Imamoglu is de populaire burgemeester van Istanbul en wil in 2028 presidentskandidaat worden namens de centrumlinkse partij CHP. Hij is gearresteerd op verdenking van corruptie. Een eerdere aanklacht wegens terrorisme is inmiddels ingetrokken. Veel van zijn aanhangers zien de vervolging als politiek gemotiveerd.
De Kamer vraagt dat Nederland bij NAVO-partner Turkije aandringt op zijn onmiddellijke vrijlating. Ook moet dit standpunt actief binnen het NAVO-overleg worden ingebracht.
Alleen DENK werkt niet mee Alle fracties in de Kamer, van PVV tot GroenLinks-PvdA, stemden voor de oproep. Alleen DENK deed niet mee. Fractieleider Stephan van Baarle zei voorafgaand aan de stemming: ‘Dat kunnen wij vanuit de Tweede Kamer niet beoordelen.’ Volgens Van Baarle is het niet aan Nederland om iets te vinden van de rechtsgang in Turkije en is het mogelijk dat de aanklachten gegrond zijn.
Dat leidde tot harde reacties. JA21-voorman Joost Eerdmans schreef op X: ‘DENK vandaag wederom in actie als spreekbuis van Erdogan.’
Protesten en diplomatieke zorgen Na de arrestatie van Imamoglu wordt in heel Turkije gedemonstreerd. Ook in Europa is er onrust. De EU heeft Turkije, dat kandidaat-lid is, opgeroepen zich te houden aan democratische principes. Minister van Buitenlandse Zaken Caspar Veldkamp sprak zijn zorgen uit in een gesprek met zijn Turkse ambtgenoot Hakan Fidan. Ook de Nederlandse ambassadeur liet direct na de arrestatie van Imamoglu en zijn medewerkers van zich horen.
Signaal aan NAVO-bondgenoten De Kamer noemt de arrestatie van Imamoglu ‘een zeer zorgelijke en onwettige ontwikkeling’. Het past volgens de Kamer in een patroon van politieke vervolgingen van oppositieleiders, journalisten en activisten in Turkije.
Volgens de aangenomen motie moet Nederland deze boodschap ook duidelijk binnen de NAVO overbrengen. Met uitzondering van DENK steunen alle partijen dit initiatief.
Voor Imamoglu kan de internationale druk van NAVO-landen mogelijk helpen om zijn vrijlating af te dwingen. Maar binnen Nederland laat DENK een ander geluid horen — tot woede van andere fracties.
Türkiye’den getirilen Tac’ın Amsterdam’da bir kilisede sergilenmesinin ardından kitabın tanıtımı, Lahey Büyükelçimiz Selçuk Ünal tarafından yapıldı.
Tac’ı getiren Testa ailesinin, Türkiye ve Hollanda’daki yaşamı.
(Haberin Hollandacası en altta. Nederlandse versie is onderaan.)
İlhan KARAÇAY’ın haberi:
Hristiyan dünyası açısından son derece büyük bir dini ve tarihi öneme sahip olan, Hz. İsa’ya ait olduğu kabul edilen Kutsal Dikenli Taç’tan, bir diken ile Çarmıhtan (Kutsal Haç) bir parçayı içeren kutsal emanetler, Türkiye’den gelen tarihi bir miras olarak, Amsterdam’ın kalbindeki Aziz Nikolaos Eş-Katedrali’ne düzenlenen ihtişamlı bir törenle yerleştirildi.
Bu olağanüstü törensel teslimat, Katolik Kilisesi’nin ilan ettiği 2025 Jubile yılı ve Amsterdam şehrinin 750. kuruluş yıldönümü kutlamalarıyla aynı zamana denk gelerek, dini olduğu kadar kültürel ve diplomatik boyutlarıyla da unutulmaz bir anı tarihe kaydetti.
KUTSAL EMANETLERİN KÖKENİ: KUDÜS, KONSTANTİNOPOL, GALATA VE AMSTERDAM
Bu kutsal emanetlerin kökeni, Hristiyanlık tarihiyle iç içe geçmiş bir güzergâh izliyor: Kudüs’ten Konstantinopolis’e (Günümüzdeki Istanbul), oradan Galata’daki San Francesco Kilisesi’ne, nihayetinde ise Hollanda’ya ulaşıyor. 1660 yılında Galata’da çıkan büyük kilise yangını sırasında François Draco Testa, kendi hayatını tehlikeye atarak bu emanetleri alevlerden kurtardı. Bu kahramanlık, Papa VI. Pius tarafından takdir edilerek, kutsal emanetlerin Testa ailesine ait olarak kalmasına resmen izin verildi.
Testa ailesi, hem Osmanlı döneminde hem de sonraki yüzyıllarda Türkiye ile güçlü bağlarını sürdürerek, bu kutsal emanetleri kuşaktan kuşağa korumayı görev bildi. Ailenin bir üyesi olan Karl Victor Testa, 1935 yılında emanetleri İstanbul’dan Amsterdam’a taşıdı. Bu kutsal nesneler, o tarihten bu yana Aziz Agnes Kilisesi’nde özel koruma altında tutuluyordu.
Aziz Nikolaos Eş-Katedrali’ne taşınan kutsal emanetlerin öyküsü, sadece dini değil, aynı zamanda tarihsel bir yolculuğun belgesidir. Bu eşsiz kutsal emanetler, 1660 yılında Konstantinopolis’te yanmakta olan bir kiliseden kurtarılmış, yüzyıllar boyunca Testa ailesinin korumasında kalmıştır. 1939 yılında Amsterdam’daki Aziz Agnes Kilisesi’ne teslim edilen bu kutsal kabın, Amsterdam’ın 750. yıl kutlamaları vesilesiyle Aziz Nikolaos Katedrali’ne taşınması kararlaştırıldı. Artık özel olarak hazırlanmış, güvenlik camıyla korunan bir niş içinde sürekli olarak sergilenecek.
AZİZ NİKOLAAS EŞ-KATEDRALİ’NDE TÖREN: DİPLOMATİK VE DİNİ ZİRVE
30 Mart 2025 tarihinde gerçekleştirilen özel bir ayinle, Amsterdam’ın en önemli Katolik mabedi olan Aziz Nikolaas Bazilikası’nda, emanetler resmi olarak kiliseye teslim edildi ve halkın ziyaretine açıldı. Aynı zamanda Şubat 2025’te Eş-Katedral statüsü verilen bu bazilika, bu anlamlı olayla birlikte Katolik dünyasında manevi bir merkez haline geldi.
Törenin başlangıcında, kutsal emanet kabı büyük bir saygıyla içeriye getirildi, sunak önüne yerleştirildi ve kutsal tütsü ile onurlandırıldı. Ayine, Haarlem-Amsterdam Başpiskoposu Mgr. Jan Hendriks’in onayladığı program doğrultusunda, Amsterdam Başrahibi Eric Fennis başkanlık etti. Törene katılanlar arasında, Hollanda Temsilciler Meclisi Başkanı Martin Bosma, Kuzey Hollanda Kraliyet Komiseri Arthur van Dijk, Adalet Bakanlığı Hukuki Koruma Devlet Sekreteri Teun Struycken, Türkiye ve Kazakistan Büyükelçileri, eski bakan Ed Nijpels, tanınmış gazeteci Jort Kelder, emekli deniz kuvvetleri komutanı Mathieu Borsboom ve çok sayıda diplomatik ve sivil toplum temsilcisi yer aldı.
Tören boyunca Basilica Consort korosu, Christiaan de Winter yönetiminde dini ezgiler seslendirdi. Aziz Kabir Şövalyeleri, Malta Şövalyeleri, Konstantin Tarikatı üyeleri ve Kutsal Noel Loncası temsilcileri törende hazır bulundu.
Kutsal emanetlerin yeni nesil sahibi olan Dr. Noepy Beckers-Testa, bu nadide eşyaları 56 yıldır özenle koruyan amcası Jonkheer André Testa’dan devraldı ve resmi olarak Haarlem-Amsterdam Piskoposluluğu’na geçici kullanım hakkıyla teslim etti. Beckers-Testa, törende kutsal kitabın ilk okumasını gerçekleştirdi ve tören sonunda duygu dolu bir teşekkür konuşması yaptı.
Mehmet Tütüncü, Hollanda’da çok ünlü olan Testa ailesini anlatan bir kitabı daha önce yayınlamıştı. Zamanın Lahey Büyükelçisi Şaban Dişli ve Tütüncü Tesla ailesi ile.
Testa Ailesi, kökenleri 13. yüzyıla dayanan Cenevizli soylu bir aile olarak, Osmanlı İmparatorluğu döneminde İstanbul’da uzun yıllar boyunca diplomatik roller üstlendi. Baron Testa, 1934 yılında Atatürk ve Kraliçe Wilhelmina tarafından kurulan Türk-Hollanda Derneği’nin ilk başkanı oldu. Aile, hem İstanbul’un Osmanlı döneminde hem de modern Türkiye tarihinde önemli izler bıraktı.
MEHMET TÜTÜNCÜ’NÜN ESERİ: “TESTA RELİKLERİ – İSTANBUL’DAN AMSTERDAM’A
Törende tarihçi ve araştırmacı yazar Mehmet Tütüncü tarafından kaleme alınan “Testa Relikleri İstanbul’dan Amsterdam’a” adlı kapsamlı eser tanıtıldı. Osmanlı arşivleri ve Testa ailesinin özel belgelerine dayanan kitap, emanetlerin Kudüs’ten başlayarak İstanbul üzerinden Amsterdam’a uzanan 1700 yıllık manevi ve kültürel yolculuğunu anlatıyor.
Kitap tanıtımı sırasında tarihçi Mehmet Tütüncü, eserin ilk nüshasını Türkiye Cumhuriyeti Lahey Büyükelçisi Selçuk Ünal’a takdim etti. Ardından büyükelçimiz, törende yaptığı konuşmayla katılımcılardan büyük takdir topladı. Türkiye’nin bu tarihî bağa ve kültürel sorumluluğa yaklaşımını ortaya koyan Ünal, konuşmasında şu ifadelere yer verdi:
“Saygıdeğer Testa Ailesi Üyeleri, Muhterem Misafirler, Değerli Protokol Üyeleri, Testa Ailesi’ne ait kutsal emanetlerin, ailenin yeni kuşağına ve yeni mekânında teslim edilmesi vesilesiyle düzenlenen bu törene katılmak bizim için büyük bir ayrıcalıktır. Bu kutsal emanetlerle ilgili hazırlanan kitabın ilk kopyasını bizlere takdim eden ve bu törene davet eden Sayın Andre ve Patrick Testa’ya teşekkür etmek isterim. Bu değerli sorumluluğu üstlenen Sayın Noepy Testa’yı da içtenlikle tebrik ediyorum. Testa Ailesi, yüzyıllara dayanan Türk-Hollanda ilişkilerinde çok özel bir yere sahiptir. 13. yüzyıldan bu yana, İstanbul’un Ceneviz, Bizans ve Osmanlı dönemlerinde önemli roller üstlenmişlerdir. 1453’te İstanbul’un fethinden sonra, diplomatik yetenekleri Osmanlı İmparatorluğu tarafından takdir edilmiş ve tercümanlık ile arabuluculuk görevlerinde değerlendirilmişlerdir. Ailenin en yakın atası olan Baron Testa (bugün burada bulunan dostlarımızın babası), 1934 yılında kurulan Türk-Hollanda Derneği’nin ilk başkanı olmuştur. Bu vesileyle duyurmak isterim ki, Baron Testa ile seleflerimden biri arasında gerçekleşmiş bir yazışmanın orijinal nüshası, Türkiye ile Hollanda arasında 100 yıl önce imzalanan Dostluk Antlaşması’nın yıldönümü vesilesiyle yeni açılan Almelo Türk Göç Müzesi’nde sergilenmektedir. Lahey’deki Türkiye Büyükelçiliği, her zaman Testa Ailesi ile yakın temas içinde olmuştur ve olmaya da devam etmektedir. Daha önce kendilerine de söylediğim gibi, biz dostlarımızı asla unutmuyoruz. Bugünkü etkinlik, Ramazan Bayramı’nın bu özel gününde dostlarımızı onurlandırmak için bir başka vesiledir. Baron Testa’nın torununun da bugün bizlerle olmasıyla, Testa Ailesi’nin dostluk dolu ortak tarihimizin hatıralarını yaşatmaya devam edeceğinden eminim.”
250 KİŞİLİK RESEPSİYON VE ANLAMLI SÖZLER
Törenin ardından Amsterdam Merkez İstasyonu’ndaki “Eerste Klas” salonunda düzenlenen resepsiyona yaklaşık 250 davetli katıldı. Katılımcılara, yazar tarafından imzalanmış kitaplar hediye edildi. Büyükelçi Ünal buradaki ortamı değerlendirdikten sonra, “Biz dostlarımızı asla unutmuyoruz.” diyerek dostluğu pekiştirdi.
KÜLTÜREL VE MANEVİ MİRASIN IŞIĞI: TÜRKİYE’NİN DÜNYAYA ARMAĞANI
Aziz Nikolaos Eş-Katedrali’nde artık sürekli sergilenecek olan bu kutsal emanetler, her yıl yaklaşık 200.000 ziyaretçiye açık olacak. Böylece İstanbul’dan Amsterdam’a uzanan bu büyük tarih yolculuğu, yalnızca Hristiyanlık dünyasına değil, tüm insanlığa seslenmeye devam edecek.
Türkiye, bu tarihi olayla birlikte bir kez daha medeniyetler arası köprü olduğunu göstermiş, geçmişin mirasını günümüz dünyasına taşımadaki öncü rolünü kanıtlamıştır.
KİTAP
Bu özel tarih, De Testa Kutsal Emanetleri: Konstantinopolis’ten Amsterdam’a (Türk-Hollanda Buluşmaları Serisi, No. 10, SOTA / Türk ve Arap Dünyası Araştırma Merkezi, Heemstede, 2025) adlı kitapta okunabilir. Kitap, şu adres üzerinden sipariş edilebilir: sotapublishing@gmail.com
(KİTABIN TÜRKÇE VE HOLLANDACA ÖZETİ, HOLLANDACA HABERDEN SONRA.
SAMENVATTING VAN HET BOEK IN HET TURKS EN HET NEDERLANDS, NA HET NEDERLANDSTALIGE BERICHT.)
***************************
EEN BOEK VAN MEHMET TÜTÜNCÜ DAT DE CHRISTELIJKE WERELD IN NEDERLAND VERHEUGDE: DE DOORNKRON VAN JEZUS
Na de tentoonstelling van de kroon, die vanuit Turkije werd overgebracht en in een kerk in Amsterdam werd tentoongesteld, werd het boek officieel gepresenteerd door de Turkse ambassadeur in Den Haag, Selçuk Ünal.
Het leven van de familie Testa, die de kroon heeft gebracht, in zowel Turkije als Nederland.
Het verslag van İlhan KARAÇAY
Heilige relieken die volgens de traditie behoren tot Jezus Christus – een doorn uit de Heilige Doornenkroon en een splinter van het Heilige Kruis – werden als een historisch erfgoed uit Turkije overgebracht naar de Sint-Nicolaasbasiliek in hartje Amsterdam. Deze plechtige overdracht vond plaats in een indrukwekkende ceremonie.
De gebeurtenis viel samen met het Jubeljaar 2025, uitgeroepen door de Katholieke Kerk, en de 750e verjaardag van de stad Amsterdam, wat het een moment van religieuze, culturele én diplomatieke betekenis maakte.
DE OORSPRONG VAN DE HEILIGE RELIEKEN: JERUZALEM, CONSTANTINOPEL, GALATA EN AMSTERDAM
De relieken volgden een historische route die verweven is met de christelijke geschiedenis: van Jeruzalem naar Constantinopel (het huidige Istanbul), vervolgens naar de San Francesco-kerk in Galata en uiteindelijk naar Nederland. Tijdens een grote kerkbrand in Galata in 1660 redde François Draco Testa de relieken met gevaar voor eigen leven. Paus Pius VI erkende zijn heldendaad en gaf toestemming dat de relieken eigendom van de familie Testa mochten blijven.
De familie Testa, die sterke banden met Turkije onderhield tijdens en na het Ottomaanse tijdperk, zag het als hun plicht deze heilige objecten door de generaties heen te bewaren. Karl Victor Testa bracht de relieken in 1935 van Istanbul naar Amsterdam. Sindsdien werden ze bewaard in de Sint-Agneskerk.
De overbrenging naar de Sint-Nicolaasbasiliek markeert niet enkel een religieuze verplaatsing, maar vormt een historisch document op zich. De relieken, gered uit een brandende kerk in 1660, zijn nu permanent ondergebracht in een speciaal ontworpen nis met veiligheidsbeglazing.
PLECHTIGE CEREMONIE IN DE SINTNICOLAASBASILIEK: EEN DIPLOMATIEK EN RELIGIEUS HOOGTEPUNT
Op 30 maart 2025 werden de relieken tijdens een speciale mis officieel overgedragen aan de basiliek en opengesteld voor publiek. De kerk, die in februari 2025 de status van co-kathedraal kreeg, werd zo een belangrijk geestelijk centrum binnen de katholieke wereld.
De reliekhouder werd met groot respect binnengebracht en voor het altaar geplaatst, waar hij met wierook werd geëerd. De mis werd geleid door hoofdpriester Eric Fennis, volgens het programma goedgekeurd door aartsbisschop Mgr. Jan Hendriks. Onder de aanwezigen bevonden zich: Kamervoorzitter Martin Bosma, Commissaris van de Koning Arthur van Dijk, staatssecretaris Teun Struycken, ambassadeurs van Turkije en Kazachstan, oud-minister Ed Nijpels, journalist Jort Kelder, admiraal b.d. Mathieu Borsboom, en vele diplomatieke en maatschappelijke vertegenwoordigers.
Het koor Basilica Consort zong onder leiding van Christiaan de Winter religieuze gezangen. Vertegenwoordigers van de Orde van de Heilige Graf, Maltezer Orde, de Orde van Constantijn en het Heilig Kerstgilde waren eveneens aanwezig.
Dr. Noepy Beckers-Testa, de nieuwe generatie erfgenaam van de relieken, nam ze officieel over van haar oom Jonkheer André Testa, die ze 56 jaar had bewaard. Ze overhandigde ze tijdelijk aan het bisdom Haarlem-Amsterdam en hield een emotionele toespraak. Ook las zij het eerste schriftgedeelte tijdens de ceremonie.
DE FAMILIE TESTA: EEN GENOEES ADEL VERHAAL IN DE OTTOMAANSE GESCHIEDENIS
Mehmet Tütüncü had eerder een boek gepubliceerd over de zeer beroemde familie Testa in Nederland. Destijds waren de ambassadeur in Den Haag Şaban Dişli en Tütüncü samen met de familie Testa.
De familie Testa, van oorsprong een Genuese adellijke familie uit de 13e eeuw, vervulde diplomatieke functies in Istanbul tijdens het Ottomaanse rijk. Baron Testa werd in 1934 de eerste voorzitter van de Nederlands-Turkse Vereniging, opgericht door Atatürk en Koningin Wilhelmina.
HET WERK VAN MEHMET TÜTÜNCÜ: “DE RELIEKEN VAN TESTA – VAN ISTANBUL TOT AMSTERDAM”
Tijdens de ceremonie werd het boek “De Relieken van Testa: Van Istanbul tot Amsterdam” van historicus Mehmet Tütüncü gepresenteerd. Het boek is gebaseerd op Ottomaanse archieven en privé-documenten van de familie Testa, en beschrijft de spirituele en culturele reis van 1700 jaar, van Jeruzalem via Istanbul naar Amsterdam.
DE DIPLOMATIEKE STEM VAN TURKIJE: DE BETEKENISVOLLE TOESPRAAK VAN AMBASSADEUR SELÇUK ÜNAL
Na de overhandiging van het eerste exemplaar van het boek aan de Turkse ambassadeur Selçuk Ünal, hield hij een toespraak die veel lof kreeg. Enkele citaten:
“Geachte leden van de familie Testa, geëerde gasten, waarde leden van het protocol, het is een voorrecht om aanwezig te zijn bij deze bijzondere ceremonie ter overdracht van deze heilige relieken aan een nieuwe generatie en een nieuwe locatie.
Ik bedank André en Patrick Testa hartelijk voor de uitnodiging en het boek. Mijn felicitaties gaan uit naar mevrouw Noepy Testa voor het op zich nemen van deze waardevolle verantwoordelijkheid. De familie Testa neemt een bijzondere plek in binnen de eeuwenoude Turks-Nederlandse betrekkingen.
Sinds de 13e eeuw hebben zij een belangrijke rol gespeeld in het diplomatieke leven van Istanbul onder de Genuezen, Byzantijnen en Ottomanen. Baron Testa, de grootvader van onze vrienden hier vandaag aanwezig, was de eerste voorzitter van de Turks-Nederlandse Vereniging.
Ik wil ook aankondigen dat een originele briefwisseling tussen Baron Testa en een van mijn voorgangers tentoongesteld wordt in het nieuwe Turkse Migratiemuseum in Almelo, ter gelegenheid van het 100-jarig jubileum van het Vriendschapsverdrag tussen Turkije en Nederland.
De ambassade in Den Haag zal, zoals altijd, in nauw contact blijven met de familie Testa. Zoals ik hen al eerder zei: wij vergeten onze vrienden nooit. Deze ceremonie op deze bijzondere dag tijdens het Suikerfeest is een extra gelegenheid om onze vriendschap te eren. Met de aanwezigheid van de kleinzoon van Baron Testa wordt bewezen dat de familie Testa onze gedeelde geschiedenis levend houdt.”
RECEPTIE MET 250 GASTEN EN WARME WOORDEN
Na de ceremonie werd een receptie gehouden in de “Eerste Klas” salon van Amsterdam Centraal Station, met ongeveer 250 genodigden. Gesigneerde exemplaren van het boek werden uitgedeeld. Ambassadeur Ünal benadrukte opnieuw de vriendschap: “Wij vergeten onze vrienden nooit.”
EEN SPIRITUEEL EN CULTUREEL ERFGOED: EEN GESCHENK VAN TURKIJE AAN DE WERELD
De relieken zullen voortaan permanent te bezichtigen zijn in de Sint-Nicolaasbasiliek, die jaarlijks circa 200.000 bezoekers ontvangt. Zo zal deze reis van Istanbul naar Amsterdam blijven spreken, niet alleen tot de christelijke wereld, maar tot de hele mensheid.
HET BOEK
Deze bijzondere geschiedenis is na te lezen in het boek: De Testa Heilige Relieken: Van Constantinopel tot Amsterdam (Serie Turks-Nederlandse Ontmoetingen, Nr. 10, SOTA / Centrum voor Onderzoek naar de Turkse en Arabische Wereld, Heemstede, 2025).
Te bestellen via: sotapublishing@gmail.com
Kitap Özeti: “Testa Relikleri – İstanbul’dan Amsterdam’a”
Yazan: Mehmet Tütüncü
1. Giriş: Sessiz Tanıklar – Kutsal Nesnelerin Yolculuğu
Kitap, İsa’nın çarmıha gerilmeden önce başına konan “Dikenli Taç”tan bir diken ile “Kutsal Haç”tan bir parçayı içeren ve “Testa Relikleri” olarak adlandırılan iki kutsal emanetin olağanüstü tarihini konu alıyor. Bu nesneler, sadece dini birer sembol değil, aynı zamanda tarih boyunca değişen imparatorlukların, savaşların, inançların ve kültürel kimliklerin izlerini taşıyan sessiz tanıklardır.
2. Kudüs’te Başlayan Yolculuk: İlk Relikler Nasıl Ortaya Çıktı?
Kutsal reliklerin kökeni, erken Hristiyanlık döneminde Kudüs’e dayanıyor. Hz. İsa’nın hayatına ve ölümüne dair fiziki kalıntılar —özellikle haç parçaları ve dikenli taç— zamanla kutsal kabul edilerek saygı görmeye başladı. 4. yüzyılda İmparator Konstantin’in annesi Helena’nın Kudüs ziyareti sırasında, Kutsal Haç’ın bir parçasını bulduğu ve onu Konstantinopolis’e (İstanbul) getirdiği kabul edilir. Bu dönemde relikler, imparatorluk meşruiyeti ve dini güç gösterisi açısından büyük önem taşımıştır.
3. Bizans ve Haçlılar: Kutsal Nesnelerin El Değiştirmesi
Bizans İmparatorluğu’nun Hristiyan dünyasında merkezi bir konumda olduğu dönemde, relikler büyük kiliselerde muhafaza edildi. Ancak 1204 yılında IV. Haçlı Seferi sırasında Latinler İstanbul’u yağmaladı. Bu sırada birçok kutsal emanet Batı Avrupa’ya kaçırıldı. Bu olay, hem Ortodoks hem Katolik dünyası için derin bir travma yaratırken, reliklerin Avrupa’ya yayılmasına da yol açtı. Bugün Paris’teki Notre-Dame Katedrali’nde bulunan Dikenli Taç’ın diğer parçaları bu yağma sonucu Batı’ya taşınmıştır.
4. Osmanlı Dönemi İstanbul’u ve Galata’daki Katolik Varlığı
1453’te İstanbul’un Osmanlılar tarafından fethedilmesinden sonra şehirdeki dini manzara büyük ölçüde değişse de Katolik ve Ermeni cemaatleri, özellikle Galata gibi ticari merkezlerde varlıklarını sürdürdü. 17. yüzyılda Galata’daki San Francesco Kilisesi, Katolik cemaatin önemli merkezlerinden biriydi. 1660 yılında çıkan büyük Galata yangını sırasında François Draco Testa, bu kiliseden kutsal bir relik muhafazasını kurtararak ailesinin kutsal emanet geleneğini başlatmış oldu.
5. Papa Onayı ve Aile Mülkiyeti
François Testa’nın kahramanlığı sonrası, Papa Pius VI bu reliklerin Testa ailesinde kalmasına onay verdi. Böylece kutsal nesneler, asırlardır bir aile tarafından taşınan nadir emanetler haline geldi. Bu, aynı zamanda Batı ve Doğu kiliseleri arasındaki tarihi kopukluğa rağmen reliklerin özel ellerde korunmasına dair ilginç bir örnek sundu.
6. İstanbul’dan Amsterdam’a: Modern Dönemdeki Yolculuk
1935 yılında, Karl Victor Testa, dönemin Hollanda Savunma Bakanı ve bir deniz filosunun desteğiyle relikleri İstanbul’dan Amsterdam’a getirdi. Bu transfer diplomatik bir özenle gerçekleştirildi. Karl Victor, relikleri 1939’da Amsterdam’daki Aziz Agnes Kilisesi’ne emanet etti. 1968’de, eşi Elisabeth Testa reliklerin mülkiyetini Jonkheer André Testa’ya devretti.
7. 21. Yüzyıla Miras: Yeni Nesillere Geçiş
Yarım asırdan fazla süreyle kutsal emanetlerin muhafızlığını üstlenen André Testa, yaşının ilerlemesi nedeniyle 2025 yılında mülkiyeti yeğeni Noepy Beckers-Testa’ya devretti. Aynı gün relikler, Amsterdam’ın kalbindeki Aziz Nikolaos Eş-Katedrali’ne yerleştirilmek üzere Haarlem-Amsterdam Piskoposluğu’na geçici kullanım hakkıyla verildi. Böylece halkın daha kolay erişebileceği, merkezi bir ibadet ve ziyaret mekânında yeni bir sayfa açıldı.
8. Din, Kültür ve Kimlik: Reliklerin Evrensel Anlamı
Kitabın son bölümlerinde reliklerin taşıdığı sembolik anlamlara yer veriliyor. Başpiskopos Hendriks’in de vurguladığı gibi, bu kutsal emanetler sadece İsa’nın çilesine değil, aynı zamanda günümüz dünyasındaki masum acılara, adaletsizliğe ve zulme dikkat çekiyor. Dikenli Taç ve Haç, umudu, barışı ve sevginin kötülüğe galip geleceği inancını temsil ediyor.
9. Aile Arşivinden Tarihe: Kitabın Hazırlanışı
Mehmet Tütüncü, Testa ailesinin özel belgelerine, yazışmalarına, soy kütüklerine ve tarihsel objelerine dayanarak kitabı büyük bir titizlikle hazırlamış. Aynı zamanda Bizans, Osmanlı ve Avrupa’daki benzer relik geleneklerine dair karşılaştırmalı bilgiler de sunulmuş. Kitapta ayrıca dönemin haritaları, tarihi belgeler, fotoğraflar ve kilise mimarisine ait bilgiler de bulunuyor.
Sonuç: Zamanlar Arası Kutsal Bir Yolculuk
“Testa Relikleri İstanbul’dan Amsterdam’a” kitabı, sadece bir aile hikâyesini değil; aynı zamanda üç büyük medeniyetin (Bizans, Osmanlı ve Batı Avrupa) kesiştiği noktada var olan dini bir objenin taşıdığı evrensel anlamı anlatıyor. İnanç, fedakârlık, aidiyet ve tarihsel sorumluluk gibi temaları işleyen eser, hem akademik hem kültürel açıdan çok katmanlı bir anlatı sunuyor.
**************************
Boekoverzicht: “De Testa Relikwieën – Van Constantinopel naar Amsterdam”
Samensteller: Mehmet Tütüncü
1. Inleiding: Heilige getuigen van een lange reis
Dit boek vertelt het uitzonderlijke verhaal van een dubbele reliek – een doorn uit de doornenkroon van Jezus Christus en een fragment van het Heilige Kruis – die eeuwenlang door de adellijke familie Testa werd bewaard. Deze voorwerpen zijn niet alleen religieus van groot belang, maar getuigen ook van een historische reis die geloof, politiek en cultuur met elkaar verweeft.
2. De oorsprong in Jeruzalem: De eerste relikwieën
De reis van de relikwieën begint in Jeruzalem, waar de eerste christenen objecten bewaarden die verbonden waren aan het leven en lijden van Jezus. In de vierde eeuw zou de heilige Helena, moeder van keizer Constantijn, het Heilig Kruis hebben gevonden tijdens een pelgrimage. Vervolgens werden relikwieën naar Constantinopel overgebracht, dat uitgroeide tot een christelijk machtscentrum.
3. De kruistochten en de plundering van Constantinopel (1204)
Tijdens de Vierde Kruistocht in 1204 werd Constantinopel geplunderd door katholieke kruisvaarders. Hierbij werden tal van Byzantijnse schatten en relikwieën geroofd en naar West-Europa gebracht. Relikwieën van het Heilige Kruis en de doornenkroon kwamen in kerken in Venetië en Parijs terecht – sommige worden tot op vandaag bewaard in de Notre-Dame.
4. Galata (Istanbul) in de 17e eeuw: Heldendaad van François Draco Testa
In 1660 redde François Draco Testa tijdens een brand in de katholieke San Francesco-kerk in de wijk Galata een reliekhouder met heilige inhoud. Zijn daad werd door Paus Pius VI erkend en beloond met het blijvende eigendomsrecht van de relikwieën voor de familie Testa. Zo begon een eeuwenlange traditie van zorg en eerbied binnen de familie.
5. Van Constantinopel naar Amsterdam: Diplomatieke overdracht in 1935
In 1935 werden de relikwieën door Karl Victor Testa – met steun van de Nederlandse minister van Defensie en een marineschip – overgebracht van Istanbul naar Amsterdam. In 1939 werden ze in bruikleen gegeven aan de Sint-Agneskerk. Na zijn overlijden droeg zijn echtgenote Elisabeth Testa het eigendom over aan Jonkheer André Testa.
6. Overdracht aan een nieuwe generatie (2025)
Na 56 jaar bewaring droeg André Testa op 30 maart 2025 het eigendom over aan zijn nicht Noepy Beckers-Testa. Tijdens een plechtige Hoogmis in de Sint-Nicolaas co-Kathedraal gaf zij de relikwieën in bruikleen aan het bisdom Haarlem-Amsterdam, waar ze voortaan permanent tentoongesteld worden aan een breed publiek.
7. Historisch en universeel symbool van geloof en lijden
De relieken symboliseren het lijden van Christus, maar ook het lijden van onschuldige mensen in alle tijden: door oorlog, honger, rampen of vervolging. Zoals bisschop Jan Hendriks schrijft: “De heilige Doorn verbindt ons met het leed van de wereld, maar is ook een teken van hoop, verzoening en overwinnende liefde.”
8. De rol van de familie en de dank aan Mehmet Tütüncü
Dankzij het werk van Mehmet Tütüncü – historicus en kenner van de Ottomaanse wereld – is het verhaal van de Testa-familie en hun relieken uitgebreid gedocumenteerd. Hij raadpleegde het familiearchief, onderzocht hun rol in Byzantium, het Ottomaanse rijk en de Turkse republiek, en plaatste de geschiedenis in een bredere Europese context.
9. Een cultureel en spiritueel erfgoed voor Amsterdam
Met hun nieuwe plaats in de Sint-Nicolaaskathedraal krijgen de relikwieën een prominente rol in het religieuze en culturele leven van Amsterdam. Ze zijn voortaan zichtbaar voor jaarlijks circa 200.000 bezoekers – een tastbare schakel tussen Oost en West, verleden en heden, privébezit en publieke devotie.
Conclusie: “De Testa Relikwieën – Van Constantinopel naar Amsterdam” is een indrukwekkend boek over geloof, erfgoed, familiegeschiedenis en culturele bruggen. Het verenigt persoonlijke toewijding met een universeel verhaal dat relevant blijft voor zowel gelovigen als geschiedenisliefhebbers.
