*Bij de parlementsverkiezingen werd de partij van de racist Wilders de ‘grootste partij’.
*De Nederlanders, die ooit geen premie gaven aan racistische partijen, nu dat de sociaal-economische situatie de reden is waarom ze racisme verkiezen, factoren zoals immigratie, veiligheidszorgen en terroristische dreigingen leugens.
*Frans Timmerman’s PvdA/GroenLinks werd tweede.
*De VVD-partij van Dilan Yesilgoz zakte van de eerste naar de derde plaats.
*De S C partij van Pieter Omtzigt, de favoriet, werd vierde.
*De minderheidspartij DENK behield haar 3 zetels.
İlhan KARAÇAY
Nederland staat voor de grootste schande in de geschiedenis van de politiek. Als we kijken naar de uitslag van de parlementsverkiezingen van gisteren, zijn we gedwongen om een dergelijke opmerking te maken.
Wilders, een andere racistische leider, werd gisteren de grootste winnaar van de verkiezingen in Nederland, een land dat ooit geen premie gaf aan racistische namen als Glimmerveen en Janmaat.
Ik schreef ooit een commentaar voor Nederland met de titel “Wat een land ben je, Nederland”, met andere woorden: “Wat een prachtig land ben je, Nederland”. In dit commentaar voegde ik eraan toe: “Nederland is heel klein maar heeft een enorm hart”.
Nederland is een land dat zich van oudsher heeft onderscheiden op het gebied van democratie en vrijheden. Ze staan bekend om hun grote vrijheden, democratische principes en een sociale structuur gebaseerd op tolerantie. Nederlanders zijn vaak pioniers geweest op het gebied van pluralisme en acceptatie van verschillen. Als samenleving die deze waarden heeft omarmd, hebben ze een omgeving gecreëerd waarin verschillende culturen, overtuigingen en gedachten vreedzaam kunnen samenleven.
De democratische structuur en liberale sfeer van Nederland hebben de bewondering van veel mensen gewonnen. Het behouden en bevorderen van deze waarden kan een belangrijk voorbeeld zijn op internationaal niveau. Als je het Nederlandse volk wilt bedanken, kun je misschien je gedachten en gevoelens rechtstreeks delen met het Nederlandse volk of op Nederland-specifieke platforms. Het respecteren van ieders begrip en culturele erfgoed kan een belangrijke stap zijn op weg naar een meer wereldwijd geharmoniseerde wereld.
WAAROM WILDERS?
Ik kan zeggen dat de uitslag van de verkiezingen van gisteren niet verrassend was. De reden hiervoor kan ik als volgt uitleggen:
Veranderingen in politieke voorkeuren in Nederland zijn meestal het resultaat van een complexe combinatie. De opkomst van de PVV-partij van Wilders kan worden verklaard door de interactie van vele factoren. Factoren zoals de veranderende dynamiek in de politieke sfeer, de sociaaleconomische situatie, immigratie, zorgen over de veiligheid en terroristische dreigingen beïnvloeden de voorkeuren van kiezers.
Immigratie- en integratiekwesties zijn bijvoorbeeld al lang een belangrijk onderwerp van debat in Nederland. Sommige Nederlanders neigen naar partijen die een harder beleid op dit gebied voorstaan. Bovendien kunnen kwesties als bezorgdheid over veiligheid en terroristische dreigingen de voorkeur van kiezers beïnvloeden. Wilders kan eruit springen als een figuur die een strenger beleid op deze gebieden voorstaat.
Daarnaast kunnen echter ook factoren als veranderingen in de politieke sfeer, de prestaties van andere partijen, verkiezingscampagnes en de rol van de media van invloed zijn. Het is vaak onvoldoende om een verkiezingsuitslag aan één oorzaak toe te schrijven, omdat de voorkeuren van kiezers divers en complex zijn.
Als gevolg hiervan kan de opkomst van Wilders’ PVV-partij worden verklaard door een combinatie van verschillende factoren. In een omgeving waar de politieke sfeer voortdurend verandert en de voorkeuren van kiezers zeer uiteenlopend zijn, kunnen verkiezingsuitslagen gelaagd zijn.
PİETER OMTZİGT’S FOUTEN
Bij de verkiezingen in Nederland kan ik zeggen dat bijna alle partijen en hun leiders fouten hebben gemaakt. De NSC Partij, nieuw opgericht door Pieter Omtzigt, die schitterde als een ster, zou volgens de eerste peilingen 36 zetels winnen. Pieter Omtzigt deed echter, op een manier die een politiek leider onwaardig is, een belachelijke uitspraak als “Als wij de eerste partij worden, word ik geen premier”. Omtzigt herhaalde deze uitspraak later, waardoor de kiezers in verwarring werden gebracht.
Ook het feit dat Omtzigt bemiddelde voor Van Lienden, die de Nederlandse staat tijdens de corona-epidemie heeft opgelicht, en dat hij hierover met premier Rutte heeft gesproken, was een nadeel voor hem.
DİLAN YEŞİLGÖZ’S FOUTEN
Dilan Yesilgoz, die werd gekozen als politiek leider van de VVD-partij na het aftreden van premier Rutte als politiek leider van de VVD-partij, was aanvankelijk de belangrijkste kandidaat voor de post van premier. Helaas maakte Yeşilgöz, net als Pieter Omtzigt, fouten in haar uitspraken. De grootste fout van Yeşilgöz was om te verklaren dat ze een coalitie kon vormen met een racist als Wilders. Yeşilgöz besefte later zijn fout en krabbelde terug, maar het was te laat. Door zijn politieke onervarenheid kon Yeşilgöz niet de nodige antwoorden geven op de vragen en zijn terugval in de peilingen werd weerspiegeld in de verkiezingsuitslag.
FOUTEN VAN DE LINKSE LEIDER TIMMERMANS
Frans Timmermans, de leider van de formatie van de Partij van de Arbeid en GroenLinks, slaagde er niet in om de perceptie van ‘ervaren politicus’ te creëren die van hem werd verwacht. Timmermans, die genoegen nam met zwakke uitspraken tegen de sluwe uitspraken van de racistische leider Wilders, kreeg meer stemmen dan verwacht, maar kon niet de grootste politicus van de verkiezingen worden.
HET SUCCES VAN WILDERS
Geert Wilders is een belangrijke politieke figuur in Nederland en leider van een extreemrechtse politieke partij. Zijn electorale succes kan om verschillende redenen worden toegeschreven. Ten eerste heeft Wilders met zijn politieke discours, dat zich richt op gevoelige onderwerpen als immigratie, islam en nationale identiteit, de zorgen van sommige Nederlanders kunnen wegnemen.
Met name zijn harde en duidelijke standpunt over het immigratiebeleid kan de steun winnen van kiezers die de zorgen van het land over immigranten delen. Bovendien hebben sommige mensen die in Nederland wonen interesse getoond in het beleid van Wilders vanwege hun ongemak met culturele verandering.
Factoren als economische onzekerheid, zorgen over de veiligheid en kwesties van Nederlandse nationale soevereiniteit speelden echter ook een rol in de steun van Wilders. We moeten echter niet vergeten dat elke verkiezing een andere dynamiek en vele factoren heeft.
Enkele redenen voor het succes van Wilders in de verkiezingen kunnen als volgt zijn:
1. Immigratie- en integratiebeleid: Wilders staat bekend om zijn harde standpunt over immigratie. Sommige Nederlanders deelden hun zorgen over zijn immigratiebeleid en steunden dit beleid.
2. Zorgen over veiligheid en terrorisme: Terroristische aanslagen en zorgen over de veiligheid hebben de belangstelling voor het harde beleid van Wilders doen toenemen. Deze situatie zorgde ervoor dat sommige kiezers strengere veiligheidsmaatregelen eisten.
3. Nationale identiteit en soevereiniteitskwesties: Wilders gebruikt een discours dat de nationale identiteit van Nederland wil beschermen en soevereiniteit wil benadrukken. Een dergelijke nadruk is aantrekkelijk geweest voor sommige kiezers.
4. Economische onzekerheid: Economische moeilijkheden zijn van invloed geweest op de politieke voorkeuren van sommige Nederlanders. Wilders’ discours over economisch beleid heeft de aandacht van kiezers getrokken in tijden van economische onzekerheid.
Elke verkiezing heeft echter zijn eigen dynamiek en de resultaten worden bepaald door een combinatie van vele factoren. Deze opmerkingen zijn slechts enkele van de redenen voor het electorale succes van Wilders.
DE MINDERHEIDSPARTIJ DENK BLEEF ONVERANDERD
De partij van minderheiden DENK, die voor de verkiezingen werd gesteund door veel NGO’s, waaronder ikzelf, haalde niet de verwachte winst en behield haar 3 zetels. Op de foto is Stefan van Baarle, de politieke leider van DENK, te zien met Palestijnse vlaggen tijdens de viering na de verkiezingen in Amsterdam.
*Genel seçimlerde Irkçı Wilders’in partisi ‘En büyük parti’ oldu.
*Bir zamanlar ırkçı partilere hiç prim vermeyen Hollandalılar’ın,
şimdi ırkçılığa prim vermelerinin ardında, sosyoekonomik durum,
göçmenlik, güvenlik endişeleri, ve terör tehditleri gibi faktörler
yatıyor.
*Frans Timmerman’ın, PvdA/Yeşil Sol birleşimi ikinci oldu.
*Dilan Yeşilgöz’ün VVD partisi, birincilikten üçüncülüğe düştü.
*Favori olan Pieter Omtzigt’in S C partisi dördüncü oldu.
*Azınlıkların partisi DENK 3 olan sandalye sayısını korudu.
İlhan KARAÇAY yazdı:
Hollanda, siyaset tarihinin en büyük utanç tablosu ile karşı karşıya. Dün yapılan genel seçimlerin sonucuna baktığımız zaman, böyle bir yorum yapmak zorunda kalırız.
Bir zamanlar, Glimmerveen ve Janmaat gibi ırkçı isimlere prim vermeyen Hollanda’da dün, bir başka ırkçı lider Wilders, seçimin en büyük kazananı oldu.
Bir zamanlar Hollanda için, “Sen neymişsin be Hollanda”, yani “Sen ne şahane bir ülkesin Hollanda” başlığı ile bir yorum yazmıştım. Bu yorumumda Hollanda için, “Çok küçük ama, kocaman bir kalbi var Hollanda’nın” diye eklemiştim.
Hollanda, demokrasi ve özgürlükler konusunda tarihsel olarak öne çıkan bir ülke. Yüksek özgürlükler, demokratik ilkeler ve hoşgörüye dayalı bir toplum yapısı ile bilinirler. Hollandalılar, çoğulculuğu ve farklılıkları kabul etme konusunda genellikle öncü olmuşlardır. Bu değerleri benimsemiş bir toplum olarak, farklı kültürlerin, inançların ve düşüncelerin bir arada barış içinde yaşamasına olanak tanıyan bir ortam oluşturmuşlardır.
Hollanda’nın demokratik yapısı ve özgürlükçü atmosferi, birçok insanın takdirini kazanmıştır. Bu değerleri korumak ve desteklemek, uluslararası düzeyde de önemli bir örnek teşkil edebilir. Eğer Hollanda halkına teşekkür etmek istiyorsanız, belki de paylaştığınız bu duygu ve düşünceleri doğrudan Hollandalılarla veya Hollanda’ya özgü platformlarda paylaşabilirsiniz. Herkesin anlayışına ve kültürel mirasına saygı duymak, küresel anlamda daha uyumlu bir dünya için önemli bir adım olabilir.
NEDEN WİLDERS?
Dünkü seçimlerin sonucunun şaşırtmadığını söyleyebilirim. Bunun gerekçesini de şöyle izah edebilirim:
Hollanda’daki siyasi tercihlerin değişmesi, genellikle karmaşık bir kombinasyonun sonucudur. Wilders’in PVV Partisi’nin yükselişi, birçok faktörün etkileşimiyle açıklanabilir. Siyasi atmosferdeki değişen dinamikler, sosyoekonomik durum, göçmenlik, güvenlik endişeleri, ve terör tehditleri gibi faktörler, seçmenlerin tercihlerini etkiler.
Örneğin, Hollanda’da göçmenlik ve entegrasyon konuları uzun süredir önemli bir tartışma konusu olmuştur. Bazı Hollandalılar, bu konularda daha sert politikaların savunulduğu partilere yönelebilirler. Ayrıca, güvenlik endişeleri ve terör tehditleri gibi konular da seçmenlerin tercihlerini etkileyebilir. Wilders, bu konularda daha katı politikaları savunan bir figür olarak öne çıkabilir.
Ancak, buna ek olarak, siyasi atmosferdeki değişiklikler, diğer partilerin performansı, seçim kampanyaları ve medyanın rolü gibi faktörler de etkili olabilir. Herhangi bir seçim sonucunu tek bir nedene bağlamak genellikle yetersiz kalır çünkü seçmenlerin tercihleri çok çeşitli ve karmaşıktır.
Sonuç olarak, Wilders’in PVV Partisi’nin yükselişi, çeşitli faktörlerin birleşimiyle açıklanabilir. Siyasi atmosferin sürekli değiştiği ve seçmenlerin tercihlerinin geniş bir yelpazeye yayıldığı bir ortamda, seçim sonuçları çok katmanlı olabilir.
OMTZİGT’İN HATALARI
Hollanda’da yapılan seçimlerde, partilerin ve liderlerinin hemen hemen tamamının hatalar yaptığını söyleyebilirim. Bir yıldız gibi parlayan Pieter Omtzigt’in yeni kurduğu NSC Partisi, ilk anketlere göre 36 sandalye kazanacaktı. Ne var ki Pieter Omtzigt, bir siyasi lidere yakışmayacak bir şekilde, “Birinci parti olursak, ben Başbakanlık yapmayacağım” gibi çok saçma bir açıklama yaptı. Bu açıklamasını daha sonra da tekrarlayan Omtzigt, haliyle seçmenlerin kafasını karıştırdı.
Omtzigt’in, corona salgını sırasında, Hollanda devletini dolandıran Van Lienden adlı kişiye aracılık yapması ve bu konuda Başbakan Rutte ile konuşması da, onun için bir dezavantaj oldu.
DİLAN YEŞİLGÖZ’ÜN HATALARI
Başbakan Rutte’nin VVD Partisi siyasi liderliğinden ayrılmasından sonra partinin siyasi lideri olarak seçilen Dilan Yeşilgöz, başlangıçta Başbakanlığın en büyük adayı idi. Ama ne yazık ki Yeşilgöz de Pieter Omtzigt gibi beyanatlarında yanlışlıklar yaptı. Yeşilgöz’ün en büyük yanlışı, Wilders gibi bir ırkçı ile koalisyon kurabileceğini açıklamasıydı. Daha sonra bu hatasını anlayan Yeşilgöz çark etti ama, çok geç kalmıştı. Siyasi deneyimsizliği nedeniyle, sorulara gerekli cevapları veremeyen Yeşilgöz, anketlerdeki düşüşünü seçim sonucuna da yansıttı.
SOLCU LİDER TİMMERMANS’IN HATALARI
İşçi Partisi ve Yeşil Sol Partisi oluşumunun lideri Frans Timmerman, kendisinden beklenen ‘Deneyimli politikacı’ algısını yaratamadı. Irkçı lider Wilders’in kurnaz beyanatlarına karşı zayıf beyanatlarla yetinen Timmermans, beklenenden çok oy aldı ama, seçimin en büyüğü olamadı.
WİLDERS’İN BAŞARISI
Geert Wilders, Hollanda’da önemli bir politik figürdür ve aşırı sağcı bir siyasi parti lideridir. Seçimlerdeki başarısının birkaç nedeni olabilir. Öncelikle, Wilders’in politik söylemi, göçmenlik, İslam ve ulusal kimlik gibi hassas konular üzerine odaklanması, bazı Hollandalıların endişe duyduğu konulara seslenmesini sağlamıştır.
Özellikle göçmenlik politikaları konusunda sert ve net tutumu, ülkenin göçmenlerle ilgili endişelerini paylaşan seçmenlerin desteğini kazanabilir. Ayrıca, Hollanda’da yaşayan bazı insanlar, kültürel değişimden duydukları rahatsızlık nedeniyle Wilders’in politikalarına ilgi göstermişlerdir.
Bununla birlikte, ekonomik belirsizlik, güvenlik endişeleri ve Hollanda’nın ulusal egemenlik meseleleri gibi faktörler de Wilders’in destek bulmasında rol oynamıştır. Ancak her seçimin farklı dinamikleri ve çok sayıda etkeni olduğunu unutmamak gerekir.
Wilders’in seçimlerdeki başarısının bazı nedenleri şunlar olabilir:
Göçmenlik ve Entegrasyon Politikaları: Wilders, göçmenlik konusundaki sert tutumuyla tanınır. Bazı Hollandalılar, göçmenlik politikaları üzerinden duydukları endişeleri paylaşmış ve bu politikaları desteklemiştir.
Güvenlik ve Terör Endişeleri: Terör saldırıları ve güvenlik endişeleri, Wilders’in sert politikalarına olan ilgiyi artırmıştır. Bu durum, bazı seçmenlerin daha sert güvenlik önlemleri istemesine neden olmuştur.
Ulusal Kimlik ve Egemenlik Meseleleri: Wilders, Hollanda’nın ulusal kimliğini korumak ve egemenliği vurgulamak isteyen bir söylem kullanıyor. Bu tür vurgular, bazı seçmenler için çekici olmuştur.
Ekonomik Belirsizlik: Ekonomik zorluklar, bazı Hollandalıların siyasi tercihlerinde etkili olmuştur. Wilders’in ekonomi politikaları hakkındaki söylemi, ekonomik belirsizlik dönemlerinde seçmenlerin dikkatini çekmiştir.
Ancak, her seçim kendi dinamiklerine sahiptir ve birçok faktörün bir araya gelmesiyle sonuçlar ortaya çıkar. Bu yorumlar, Wilders’in seçimlerdeki başarısının nedenlerinin sadece birkaçını temsil etmiştir.
AZINLIKLARIN PARTİSİ DENK YERİNDE SAYDI
Seçim öncesinde, şahsımın da olduğu gibi, pek çok STK tarafından desteklenen azınlıkların partisi DENK, beklenen kazancı elde edemedi ve 3 olan sandalye sayısını korudu. Fotoğrafta, DENK’in siyasi lideri Stefan van Baarle, seçim sonrasında Amsterdam’da yapılan kutlama şenliğinde Filistin bayrakları ile görülüyor.
*Genel seçimlerde Irkçı Wilders’in partisi ‘En büyük parti’ oldu.
*Bir zamanlar ırkçı partilere hiç prim vermeyen Hollandalılar’ın,
şimdi ırkçılığa prim vermelerinin ardında, sosyoekonomik durum,
göçmenlik, güvenlik endişeleri, ve terör tehditleri gibi faktörler
yatıyor.
*Frans Timmermans’ın, PvdA/Yeşil Sol birleşimi ikinci oldu.
*Dilan Yeşilgöz’ün VVD partisi, birincilikten üçüncülüğe düştü.
*Favori olan Pieter Omtzigt’in S C partisi dördüncü oldu.
*Azınlıkların partisi DENK 3 olan sandalye sayısını korudu.
(Haberin Hollandacası en altta)
(Nederlandse versie van het nieuws onderaan)
İlhan KARAÇAY yazdı:
Hollanda, siyaset tarihinin en büyük utanç tablosu ile karşı karşıya. Dün yapılan genel seçimlerin sonucuna baktığımız zaman, böyle bir yorum yapmak zorunda kalırız.
Bir zamanlar, Glimmerveen ve Janmaat gibi ırkçı isimlere prim vermeyen Hollanda’da dün, bir başka ırkçı lider Wilders, seçimin en büyük kazananı oldu.
Bir zamanlar Hollanda için, “Sen neymişsin be Hollanda”, yani “Sen ne şahane bir ülkesin Hollanda” başlığı ile bir yorum yazmıştım. Bu yorumumda Hollanda için, “Çok küçük ama, kocaman bir kalbi var Hollanda’nın” diye eklemiştim.
Hollanda, demokrasi ve özgürlükler konusunda tarihsel olarak öne çıkan bir ülke. Yüksek özgürlükler, demokratik ilkeler ve hoşgörüye dayalı bir toplum yapısı ile bilinirler. Hollandalılar, çoğulculuğu ve farklılıkları kabul etme konusunda genellikle öncü olmuşlardır. Bu değerleri benimsemiş bir toplum olarak, farklı kültürlerin, inançların ve düşüncelerin bir arada barış içinde yaşamasına olanak tanıyan bir ortam oluşturmuşlardır.
Hollanda’nın demokratik yapısı ve özgürlükçü atmosferi, birçok insanın takdirini kazanmıştır. Bu değerleri korumak ve desteklemek, uluslararası düzeyde de önemli bir örnek teşkil edebilir. Eğer Hollanda halkına teşekkür etmek istiyorsanız, belki de paylaştığınız bu duygu ve düşünceleri doğrudan Hollandalılarla veya Hollanda’ya özgü platformlarda paylaşabilirsiniz. Herkesin anlayışına ve kültürel mirasına saygı duymak, küresel anlamda daha uyumlu bir dünya için önemli bir adım olabilir.
NEDEN WİLDERS?
Dünkü seçimlerin sonucunun şaşırtmadığını söyleyebilirim. Bunun gerekçesini de şöyle izah edebilirim:
Hollanda’daki siyasi tercihlerin değişmesi, genellikle karmaşık bir kombinasyonun sonucudur. Wilders’in PVV Partisi’nin yükselişi, birçok faktörün etkileşimiyle açıklanabilir. Siyasi atmosferdeki değişen dinamikler, sosyoekonomik durum, göçmenlik, güvenlik endişeleri, ve terör tehditleri gibi faktörler, seçmenlerin tercihlerini etkiler.
Örneğin, Hollanda’da göçmenlik ve entegrasyon konuları uzun süredir önemli bir tartışma konusu olmuştur. Bazı Hollandalılar, bu konularda daha sert politikaların savunulduğu partilere yönelebilirler. Ayrıca, güvenlik endişeleri ve terör tehditleri gibi konular da seçmenlerin tercihlerini etkileyebilir. Wilders, bu konularda daha katı politikaları savunan bir figür olarak öne çıkabilir.
Ancak, buna ek olarak, siyasi atmosferdeki değişiklikler, diğer partilerin performansı, seçim kampanyaları ve medyanın rolü gibi faktörler de etkili olabilir. Herhangi bir seçim sonucunu tek bir nedene bağlamak genellikle yetersiz kalır çünkü seçmenlerin tercihleri çok çeşitli ve karmaşıktır.
Sonuç olarak, Wilders’in PVV Partisi’nin yükselişi, çeşitli faktörlerin birleşimiyle açıklanabilir. Siyasi atmosferin sürekli değiştiği ve seçmenlerin tercihlerinin geniş bir yelpazeye yayıldığı bir ortamda, seçim sonuçları çok katmanlı olabilir.
OMTZİGT’İN HATALARI
Hollanda’da yapılan seçimlerde, partilerin ve liderlerinin hemen hemen tamamının hatalar yaptığını söyleyebilirim. Bir yıldız gibi parlayan Pieter Omtzigt’in yeni kurduğu NSC Partisi, ilk anketlere göre 36 sandalye kazanacaktı. Ne var ki Pieter Omtzigt, bir siyasi lidere yakışmayacak bir şekilde, “Birinci parti olursak, ben Başbakanlık yapmayacağım” gibi çok saçma bir açıklama yaptı. Bu açıklamasını daha sonra da tekrarlayan Omtzigt, haliyle seçmenlerin kafasını karıştırdı.
Omtzigt’in, corona salgını sırasında, Hollanda devletini dolandıran Van Lienden adlı kişiye aracılık yapması ve bu konuda Başbakan Rutte ile konuşması da, onun için bir dezavantaj oldu.
DİLAN YEŞİLGÖZ’ÜN HATALARI
Başbakan Rutte’nin VVD Partisi siyasi liderliğinden ayrılmasından sonra partinin siyasi lideri olarak seçilen Dilan Yeşilgöz, başlangıçta Başbakanlığın en büyük adayı idi. Ama ne yazık ki Yeşilgöz de Pieter Omtzigt gibi beyanatlarında yanlışlıklar yaptı. Yeşilgöz’ün en büyük yanlışı, Wilders gibi bir ırkçı ile koalisyon kurabileceğini açıklamasıydı. Daha sonra bu hatasını anlayan Yeşilgöz çark etti ama, çok geç kalmıştı. Siyasi deneyimsizliği nedeniyle, sorulara gerekli cevapları veremeyen Yeşilgöz, anketlerdeki düşüşünü seçim sonucuna da yansıttı.
SOLCU LİDER TİMMERMANS’IN HATALARI
İşçi Partisi ve Yeşil Sol Partisi oluşumunun lideri Frans Timmerman, kendisinden beklenen ‘Deneyimli politikacı’ algısını yaratamadı. Irkçı lider Wilders’in kurnaz beyanatlarına karşı zayıf beyanatlarla yetinen Timmermans, beklenenden çok oy aldı ama, seçimin en büyüğü olamadı.
WİLDERS’İN BAŞARISI
Geert Wilders, Hollanda’da önemli bir politik figürdür ve aşırı sağcı bir siyasi parti lideridir. Seçimlerdeki başarısının birkaç nedeni olabilir. Öncelikle, Wilders’in politik söylemi, göçmenlik, İslam ve ulusal kimlik gibi hassas konular üzerine odaklanması, bazı Hollandalıların endişe duyduğu konulara seslenmesini sağlamıştır.
Özellikle göçmenlik politikaları konusunda sert ve net tutumu, ülkenin göçmenlerle ilgili endişelerini paylaşan seçmenlerin desteğini kazanabilir. Ayrıca, Hollanda’da yaşayan bazı insanlar, kültürel değişimden duydukları rahatsızlık nedeniyle Wilders’in politikalarına ilgi göstermişlerdir.
Bununla birlikte, ekonomik belirsizlik, güvenlik endişeleri ve Hollanda’nın ulusal egemenlik meseleleri gibi faktörler de Wilders’in destek bulmasında rol oynamıştır. Ancak her seçimin farklı dinamikleri ve çok sayıda etkeni olduğunu unutmamak gerekir.
Wilders’in seçimlerdeki başarısının bazı nedenleri şunlar olabilir:
Göçmenlik ve Entegrasyon Politikaları: Wilders, göçmenlik konusundaki sert tutumuyla tanınır. Bazı Hollandalılar, göçmenlik politikaları üzerinden duydukları endişeleri paylaşmış ve bu politikaları desteklemiştir.
Güvenlik ve Terör Endişeleri: Terör saldırıları ve güvenlik endişeleri, Wilders’in sert politikalarına olan ilgiyi artırmıştır. Bu durum, bazı seçmenlerin daha sert güvenlik önlemleri istemesine neden olmuştur.
Ulusal Kimlik ve Egemenlik Meseleleri: Wilders, Hollanda’nın ulusal kimliğini korumak ve egemenliği vurgulamak isteyen bir söylem kullanıyor. Bu tür vurgular, bazı seçmenler için çekici olmuştur.
Ekonomik Belirsizlik: Ekonomik zorluklar, bazı Hollandalıların siyasi tercihlerinde etkili olmuştur. Wilders’in ekonomi politikaları hakkındaki söylemi, ekonomik belirsizlik dönemlerinde seçmenlerin dikkatini çekmiştir.
Ancak, her seçim kendi dinamiklerine sahiptir ve birçok faktörün bir araya gelmesiyle sonuçlar ortaya çıkar. Bu yorumlar, Wilders’in seçimlerdeki başarısının nedenlerinin sadece birkaçını temsil etmiştir.
AZINLIKLARIN PARTİSİ DENK YERİNDE SAYDI
Seçim öncesinde, şahsımın da olduğu gibi, pek çok STK tarafından desteklenen azınlıkların partisi DENK, beklenen kazancı elde edemedi ve 3 olan sandalye sayısını korudu. Fotoğrafta, DENK’in siyasi lideri Stefan van Baarle, seçim sonrasında Amsterdam’da yapılan kutlama şenliğinde Filistin bayrakları ile görülüyor.
******************************* DE SCHANDE VAN DE NEDERLANDSE POLITIEKE GESCHIEDENIS…
*Bij de parlementsverkiezingen werd de partij van de racist Wilders de ‘grootste partij’.
*De Nederlanders, die ooit geen premie gaven aan racistische partijen, nu dat de sociaal-economische situatie de reden is waarom ze racisme verkiezen, factoren zoals immigratie, veiligheidszorgen en terroristische dreigingen leugens.
*Frans Timmerman’s PvdA/GroenLinks werd tweede.
*De VVD-partij van Dilan Yesilgoz zakte van de eerste naar de derde plaats.
*De S C partij van Pieter Omtzigt, de favoriet, werd vierde.
*De minderheidspartij DENK behield haar 3 zetels.
İLHAN KARAÇAY
Nederland staat voor de grootste schande in de geschiedenis van de politiek. Als we kijken naar de uitslag van de parlementsverkiezingen van gisteren, zijn we gedwongen om een dergelijke opmerking te maken.
Wilders, een andere racistische leider, werd gisteren de grootste winnaar van de verkiezingen in Nederland, een land dat ooit geen premie gaf aan racistische namen als Glimmerveen en Janmaat.
Ik schreef ooit een commentaar voor Nederland met de titel “Wat een land ben je, Nederland”, met andere woorden: “Wat een prachtig land ben je, Nederland”. In dit commentaar voegde ik eraan toe: “Nederland is heel klein maar heeft een enorm hart”.
Nederland is een land dat zich van oudsher heeft onderscheiden op het gebied van democratie en vrijheden. Ze staan bekend om hun grote vrijheden, democratische principes en een sociale structuur gebaseerd op tolerantie. Nederlanders zijn vaak pioniers geweest op het gebied van pluralisme en acceptatie van verschillen. Als samenleving die deze waarden heeft omarmd, hebben ze een omgeving gecreëerd waarin verschillende culturen, overtuigingen en gedachten vreedzaam kunnen samenleven.
De democratische structuur en liberale sfeer van Nederland hebben de bewondering van veel mensen gewonnen. Het behouden en bevorderen van deze waarden kan een belangrijk voorbeeld zijn op internationaal niveau. Als je het Nederlandse volk wilt bedanken, kun je misschien je gedachten en gevoelens rechtstreeks delen met het Nederlandse volk of op Nederland-specifieke platforms. Het respecteren van ieders begrip en culturele erfgoed kan een belangrijke stap zijn op weg naar een meer wereldwijd geharmoniseerde wereld.
WAAROM WILDERS?
Ik kan zeggen dat de uitslag van de verkiezingen van gisteren niet verrassend was. De reden hiervoor kan ik als volgt uitleggen:
Veranderingen in politieke voorkeuren in Nederland zijn meestal het resultaat van een complexe combinatie. De opkomst van de PVV-partij van Wilders kan worden verklaard door de interactie van vele factoren. Factoren zoals de veranderende dynamiek in de politieke sfeer, de sociaaleconomische situatie, immigratie, zorgen over de veiligheid en terroristische dreigingen beïnvloeden de voorkeuren van kiezers.
Immigratie- en integratiekwesties zijn bijvoorbeeld al lang een belangrijk onderwerp van debat in Nederland. Sommige Nederlanders neigen naar partijen die een harder beleid op dit gebied voorstaan. Bovendien kunnen kwesties als bezorgdheid over veiligheid en terroristische dreigingen de voorkeur van kiezers beïnvloeden. Wilders kan eruit springen als een figuur die een strenger beleid op deze gebieden voorstaat.
Daarnaast kunnen echter ook factoren als veranderingen in de politieke sfeer, de prestaties van andere partijen, verkiezingscampagnes en de rol van de media van invloed zijn. Het is vaak onvoldoende om een verkiezingsuitslag aan één oorzaak toe te schrijven, omdat de voorkeuren van kiezers divers en complex zijn.
Als gevolg hiervan kan de opkomst van Wilders’ PVV-partij worden verklaard door een combinatie van verschillende factoren. In een omgeving waar de politieke sfeer voortdurend verandert en de voorkeuren van kiezers zeer uiteenlopend zijn, kunnen verkiezingsuitslagen gelaagd zijn.
PİETER OMTZİGT’S FOUTEN
Bij de verkiezingen in Nederland kan ik zeggen dat bijna alle partijen en hun leiders fouten hebben gemaakt. De NSC Partij, nieuw opgericht door Pieter Omtzigt, die schitterde als een ster, zou volgens de eerste peilingen 36 zetels winnen. Pieter Omtzigt deed echter, op een manier die een politiek leider onwaardig is, een belachelijke uitspraak als “Als wij de eerste partij worden, word ik geen premier”. Omtzigt herhaalde deze uitspraak later, waardoor de kiezers in verwarring werden gebracht.
Ook het feit dat Omtzigt bemiddelde voor Van Lienden, die de Nederlandse staat tijdens de corona-epidemie heeft opgelicht, en dat hij hierover met premier Rutte heeft gesproken, was een nadeel voor hem.
DİLAN YEŞİLGÖZ’S FOUTEN
Dilan Yesilgoz, die werd gekozen als politiek leider van de VVD-partij na het aftreden van premier Rutte als politiek leider van de VVD-partij, was aanvankelijk de belangrijkste kandidaat voor de post van premier. Helaas maakte Yeşilgöz, net als Pieter Omtzigt, fouten in haar uitspraken. De grootste fout van Yeşilgöz was om te verklaren dat ze een coalitie kon vormen met een racist als Wilders. Yeşilgöz besefte later zijn fout en krabbelde terug, maar het was te laat. Door zijn politieke onervarenheid kon Yeşilgöz niet de nodige antwoorden geven op de vragen en zijn terugval in de peilingen werd weerspiegeld in de verkiezingsuitslag.
FOUTEN VAN DE LINKSE LEIDER TIMMERMANS
Frans Timmermans, de leider van de formatie van de Partij van de Arbeid en GroenLinks, slaagde er niet in om de perceptie van ‘ervaren politicus’ te creëren die van hem werd verwacht. Timmermans, die genoegen nam met zwakke uitspraken tegen de sluwe uitspraken van de racistische leider Wilders, kreeg meer stemmen dan verwacht, maar kon niet de grootste politicus van de verkiezingen worden.
HET SUCCES VAN WILDERS
Geert Wilders is een belangrijke politieke figuur in Nederland en leider van een extreemrechtse politieke partij. Zijn electorale succes kan om verschillende redenen worden toegeschreven. Ten eerste heeft Wilders met zijn politieke discours, dat zich richt op gevoelige onderwerpen als immigratie, islam en nationale identiteit, de zorgen van sommige Nederlanders kunnen wegnemen.
Met name zijn harde en duidelijke standpunt over het immigratiebeleid kan de steun winnen van kiezers die de zorgen van het land over immigranten delen. Bovendien hebben sommige mensen die in Nederland wonen interesse getoond in het beleid van Wilders vanwege hun ongemak met culturele verandering.
Factoren als economische onzekerheid, zorgen over de veiligheid en kwesties van Nederlandse nationale soevereiniteit speelden echter ook een rol in de steun van Wilders. We moeten echter niet vergeten dat elke verkiezing een andere dynamiek en vele factoren heeft.
Enkele redenen voor het succes van Wilders in de verkiezingen kunnen als volgt zijn:
1. Immigratie- en integratiebeleid: Wilders staat bekend om zijn harde standpunt over immigratie. Sommige Nederlanders deelden hun zorgen over zijn immigratiebeleid en steunden dit beleid.
2. Zorgen over veiligheid en terrorisme: Terroristische aanslagen en zorgen over de veiligheid hebben de belangstelling voor het harde beleid van Wilders doen toenemen. Deze situatie zorgde ervoor dat sommige kiezers strengere veiligheidsmaatregelen eisten.
3. Nationale identiteit en soevereiniteitskwesties: Wilders gebruikt een discours dat de nationale identiteit van Nederland wil beschermen en soevereiniteit wil benadrukken. Een dergelijke nadruk is aantrekkelijk geweest voor sommige kiezers.
4. Economische onzekerheid: Economische moeilijkheden zijn van invloed geweest op de politieke voorkeuren van sommige Nederlanders. Wilders’ discours over economisch beleid heeft de aandacht van kiezers getrokken in tijden van economische onzekerheid.
Elke verkiezing heeft echter zijn eigen dynamiek en de resultaten worden bepaald door een combinatie van vele factoren. Deze opmerkingen zijn slechts enkele van de redenen voor het electorale succes van Wilders.
DE PARTİJ VAN MİNDERHEIDEN DENK BLEEF ONVERANDERD
De partij van minderheiden DENK, die voor de verkiezingen werd gesteund door veel NGO’s, waaronder ikzelf, haalde niet de verwachte winst en behield haar 3 zetels. Op de foto is Stefan van Baarle, de politieke leider van DENK, te zien met Palestijnse vlaggen tijdens de viering na de verkiezingen in Amsterdam.
Hollanda’daki Türk varlığını parlamentoda yaşatan yegâne parti DENK’e, siyasi görüşlere bakmaksızın oy vermeliyiz…
Tarafsızlığımıza rağmen, DENK’i desteklediğimiz için, bize damga vurmayı yeğleyen dostlarımız, daha sağduyulu davranmalılar…
Irkçıların, ‘Erdoğan’ın uzun kolu’ şeklindeki mesnetsiz suçlamalarına karşın, Netenyahu’nun elini bile sıkmayan Tunahan Kuzu’nun propaganda kampanyasını desteklemeliyiz ve başarıya ulaşmalıyız.
Hollanda Demokratik Sosyal Dernekler Federasyonu da yurttaşlarımızı oy kullanmaya çağırdı.
(Analizin Hollandacası en altta) (Nederlandse versie van de analyse onderaan)
DENK Parti kurucusu Tunahan Kuzu, Hollanda parlamentosunu ziyareti sırasında kendisine el uzatan Netenyahu’ya, elini göğsüne yapıştırarak ‘elhamdülillah’ demek istemiş ve elini havada bırakmıştı.
İlhan KARAÇAY’ın analizi:
Hollanda’da yarın yapılacak olan genel seçimler, bu güne kadar görülmemiş ilgi görüyor. Oy verme katılım oranının her zaman yüzde 80’lere varan Hollanda’da, yarın yapılacak olan oylamaya daha yüksek oranda katılım bekleniyor.
Gerek hayat şartları ve gerekse siyasi partilerdeki değişiklikler nedeniyle, daha çok ilgi çeken seçimlere, Türk kökenlilerin de büyük ilgi göstereceği tahmin ediliyor.
Genel seçimlere katılmak, bir toplumun politik süreçlere etki etme ve kendi geleceği üzerinde söz sahibi olma fırsatıdır. Türklerin, kendi yaşamları için kritik olan bu seçimlere katılımı, onların seslerini duyurması ve ihtiyaçlarının temsil edilmesi açısından hayati bir önem taşır.
Hollanda’daki siyasi partilerin Türk toplumunu aday listelerinde göz ardı etmesi, Türkleri kendi talepleri ve perspektifleri doğrultusunda hareket edebilecekleri bir alternatif arayışına sevk edebilir. DENK Partisi gibi Türklerin çıkarlarını ve görüşlerini temsil etmeyi amaçlayan bir partiye ilgi göstermek, bu taleplerin siyasi platformlarda yer bulmasına katkıda bulunur.
Oy vermek, demokratik bir toplumun temel direğidir. Her oy, bireyin katılımı ve tercihi anlamına gelir. Oylar, temsilcilerin seçilmesinde ve politika yapıcıların belirlenmesinde belirleyici bir rol oynar. Oy kullanmak, kendi geleceğimize yönelik tercihlerimizi ifade etmenin en etkili yollarından biridir. Bu yolla, toplumun istediği değişiklikleri talep etmek ve temsil edilmek için güçlü bir araç elde etmiş oluruz.
Hollanda’da dışlayıcı bir politika izleyen siyasi partiler, toplumun farklı kesimlerini dışlamak yerine kucaklayıcı ve adaletli bir yaklaşım benimsemelidir. Herkesin eşit ve adil bir şekilde temsil edilmesi, demokrasinin temel prensiplerinden biridir. Türk kökenli vatandaşlar da toplumun önemli bir parçasıdır ve onların da siyasi süreçlerde temsil edilmesi gereklidir.
Hollanda’daki siyasi partilerin, farklı kültürel, etnik ve sosyal grupları dışlayan bir tutum sergilemesi, toplumda ayrışmayı derinleştirir ve birlikte yaşama kültürünü zayıflatır. Bu tür dışlayıcı yaklaşımlar, toplumda hoşgörüsüzlük ve ayrımcılık duvarları oluşturur. Siyasi partiler, toplumun tüm kesimlerini kucaklayacak, çeşitliliği ve farklılıkları zenginlik olarak görecek politikalar izlemelidir.
Dahil edici politikalar benimsemek, toplumun her kesiminin ihtiyaçlarını ve beklentilerini anlamak ve onlara hitap etmek için önemlidir. Bu, demokratik süreçlerin güçlenmesine ve toplumun daha adil, dengeli ve kapsayıcı bir yapıya kavuşmasına yardımcı olabilir. Herkesin sesinin duyulduğu, temsil edildiği ve eşit fırsatlara sahip olduğu bir toplum idealine doğru ilerlemek, siyasi partilerin önemli sorumluluklarından biridir.
Ama maalesef yukarıda belirttiklerimden hiç birine şahit olamıyoruz.
Daha önceki bir seçim arifesinde, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için, Ayhan Tonca, Erdinç Saçan ve Osman Elmacı seçim listesinden çıkarılmışlardı.
İşçi Partisi Erdinç Saçan’ı, Hristiyan Demokrat Parti de Ayhan Tonca ve Osman Elmacı’yı, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için adaylık listesinden çıkarmıştı. Bu davranış Hollanda’daki Türk toplumunu üzmüş ve rencide etmişti. Bu yazının bir bölümünde okumuş olacağınız gibi, Hollanda’daki Türk dünyası ayaklanmıştı. Çeşitli toplantılar ve istişarelerden sonra Demokrat 66 Partisi adayı Fatma Koşer Kaya’yı destekleme kararı alındı. Şahsımın da desteklediği bu karardan sonra, Türk kökenlilerin verdikleri oylar ile Fatma Koşer Kaya tercihli oylar ile seçildiği gibi, D66 Partisi de güçlenmişti.
İşte o üç isim: Partileri tarafından, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için, partileri tarafından aday listesinden çıkarılan Erdinç Saçan (solda), Ayhan Tonca (ortada) ve Osman Elmacı (sağda) objektifimize bu hatıra pozunu vermişlerdi.
İŞÇİ PARTİSİ’NDEN DENK’E
İşçi Partisi’nden milletvekili seçilen ve bu parti için pek çok Türk oyu kazandıran Tunahan Kuzu ve Selçuk Öztürk de ilginç bir geçmişe sahipler. Partilerinin entegrasyon politikasına güven oyu vermeyen bu ikili partiden derhal ihraç edilmişlerdi. Parlamentoda önce kendi adlarına siyaset yapan bu ikili, daha sonra DENK Partisini kurdular. ‘Başarılı olamaz’ diye küçümsenen DENK Partisi ilk seçimde 3 sandalye kazandı.İkinci seçimde de sandalye sayısını koruyan DENK’in, yarın yapılacak seçimde 4 sandalye kazanması bekleniyor.
İşte biz şimdi ‘Sandalye sayısı neden 5 olmasın?’ diyoruz ve yurttaşlarımızı DENK Partiisi’ne oy vermeye çağırdığımız gibi, Hollandalı dostlarına da DENK için ilham vermelerini bekliyoruz.
Şimdi gelelim, DENK’i destekleyenlere çeşitli damga vuranlara. Geçen hafta yayınladığım
‘DENK’E OY VERECEĞİM’ haberimden sonra, bazılarından çatlak sesler çıktı.
DENK Partisini kuranların siyasi ve dini görüşlerini öne sürerek, damgalamalar yapanlar, onları destekleyenleri de damgalıyorlar.
Şahsımın CHP tabanından geldiğimi, Alevi bir Müslüman olduğumu ve de Beşiktaş taraftarı olduğumu çoğunuz biliyorsunuz. Ama ben hiçbir zaman CHP borazancılığı yapmadım ve derneklerine üye olmadım. Alevi borazancılığı da yapmadım ve üye olmadım. Hollanda’daki Beşiktaşlılar Derneği’ne de üye olmadım. Gazeteciliğimi yaparken başımda hiçbir siyasi ve dini şapka olmadı.
Bakınız, sevgili dostum şair ve yazar Yavuz Nufel de bu konuda ne diyor?:
Benim de oyum da DENK’e
22 Kasım 2023 Hollanda erken genel seçimlerinde oyumu DENK Partisi’ne vereceğim.
Bu kadar net ve açık. Hadi herkes yazsın oyunu kime neden vereceğini.
Bak Ustamız İlhan Karaçay bile tarafını belli etti. Ben her şeye rağmen oyumu DENK’e vereceğim.
Ben DENK’in öyle olmasını istemediğim için DENK’e oy verceğim.
DENK’i kuranları biliyoruz, yaşatmaya çalışanları da.
İnsan üstü güçle gece gündüz demeden çalıştıklarına tanık olduğum için DENK’e oy vereceğim.
Çünkü Doğukan Ergin, Stephan van Barle, Funda İleri, Tahsin Çetinkaya, Mehmet Safranti, Yıldırım Usta, Ahmet Yıldırım başta olmak üzere, saygısından bir gram eksiltmeyen, DENK’i yaşatmak için elinden geleni yapan, sekreter olarak Parti merkezinde işe giren ama partinin başka elaman alacak parası olmadığı zamankar çaycılık, temizlik işlerini de yapan hemşerim için DENK’e oy vereceğim.
Tekrar ediyorum, sokakta rastladığım, “Bizim sesimizdi yazık oldu/ oluyor” diyen insanlar adına DENK’e oy vereceğim, oy isteyeceğim. “Ne sağcıyım ne solcu futbolcuyum futbolcu” sözünü kendine şiar edinmiş Usta İlhan Karaçay bile tarafını belli ettiği için DENK’e oy vereceğim.
En çok da Filistin’de yaşanan zulme karşı seslerini duyuran bu insanların yanında olduğum için tarafım belli olsun diye DENK’e oy vereceğim…
DENK’in siyasi lideri Stefan van Baarle ile bir fotoğraf kullanmayı da ihmal etmeyen Yavuz Nufel de, ‘damgacılara’ serzenişte bulunurken, ben de sizlere, yazımın üst kesimine yerleştirdiğim fotoğrafı altta bir daha sunuyorum.
Filistinlilere karşı giriştiği hunharca katliamlar nedeniyle tüm dünyada nefretle protesto edilen İsrail Başbakanı Netenyahu’nun elini bile sıkmayan Tunahan Kuzu, şimdi daha iyi anlaşılıyor değil mi?
FARKLILIKLARI NASIL ÇÖZÜMLERİZ?
Sadece Hollanda’da değil, dünyanın dört bir yanındaki Türkler için de geçerli olacak şu yorumu yapabilirim:
Türk toplumunun farklı kesimleri arasında yaşanan çatışmalar genellikle çok çeşitli sebeplere dayanabilir. Hollanda’da yaşayan Türkler arasındaki çatışmaların ardında yatan birkaç önemli etken olabilir:
1-Siyasi ve Dini Görüş Farklılıkları: Hollanda’da yaşayan Türkler, farklı siyasi ve dini görüşlere sahip olabilirler. Bu farklılıklar bazen kutuplaşmaya veya çatışmaya yol açabilir. Örneğin, Türkiye’deki siyasi olaylar veya dini görüşler, Hollanda’daki Türk toplumu içinde gerilimlere sebep olabilir.
2-Toplumsal Entegrasyon ve Kimlik Meseleleri: Hollanda’ya göç eden Türkler, kendi kimliklerini koruma ve aynı zamanda yeni ülkelerine entegre olma arasında denge kurmaya çalışabilirler. Bu durum, kimlik karmaşası veya çatışmaları tetikleyebilir.
3-Toplumsal Baskı ve Ayrımcılık: Hollanda’daki göçmen toplulukları bazen ayrımcılık veya dışlanma ile karşılaşabilir. Bu durum, içsel bir baskı veya öfkeye neden olabilir ve bu da toplum içinde gerilime yol açabilir.
Çözüm yolları arasında şunlar bulunabilir:
Eğitim ve Bilinçlendirme: Toplumun farklı kesimlerinin birbirlerini daha iyi anlamalarına ve saygı göstermelerine yardımcı olacak eğitim ve bilinçlendirme çalışmaları yapılabilir.
Diyalog ve İletişim: Farklı gruplar arasında açık ve yapıcı iletişim kurulması önemlidir. Bu, farklılıkların anlaşılmasını ve uzlaşma sağlanmasını kolaylaştırabilir.
Toplumsal Katılım: Herkesin toplumsal ve siyasi süreçlere katılmasını teşvik etmek önemlidir. Bu, herkesin sesini duyurmasına ve kendini temsil etmesine olanak tanır.
Ayrımcılıkla Mücadele: Her türlü ayrımcılığa karşı net bir tavır almak ve bu konuda mücadele etmek önemlidir. Bu, toplumun daha adil ve eşitlikçi bir ortamda bir arada yaşamasına yardımcı olabilir.
Önemli olan, farklılıkları bir zenginlik olarak görmek ve bu farklılıkları bir arada yaşamanın bir parçası olarak kabul etmek. Herkesin eşit haklara sahip olduğu ve saygı gösterildiği bir ortamın oluşturulması önemlidir.
YARIN OY VEREBİLECEĞİNİZ İSİMLERİ GÖRELİM:
Hollanda siyasi partileri, aday listelerine yine çok az sayıda Türk’ü yerleştirdiler.
Siyasi liderliğini Dilan Yeşilgöz’ün yaptığı VVD Partisi 1 aday, Demokrat 66 Partisi 4 aday,
İşçi Partisi/Yeşil Sol Birliği 3 aday, Sosyalist Parti 2 aday gösterirken, en büyük parti olması beklenen OMtzigt’in partisi NSC, seçilebilir 1 aday gösterdi.
Adayların isimleri, listedeki sıra numaraları ve şehirleri şöyle:
Murat Yıldırım VVD 78 Den Haag, Hülya Kat D66, 17 Den Haag, Meryem Çimen D66, 26 Haarlem, Nazmi Türkkol D66, 68 Amsterdam, Günay Uslu D66, 77 Amsterdam, Songül Mutluer, İşçi-Yeşil Sol 10 Zaandam, Eylem Köseoğlu, İşçi-Yeşil Sol, 34 Zaandam, Yasin Torunoğlu, İşçi-Yeşil Sol, 42 Eindhoven, Murat Memiş SP, 16 Eindhoven, Theo Coşkun (Pınar Coşkun ile evli) SP, 24 Rotterdam, Tanay Bilgin, Forum 30 Amsterdam, Kıvılcım Pınar, Hayvan Partisi 15 Alkmaar, Z. Pınar Coşkun Hayvan Partisi 34 Rotterdam, Cankut Ercan VOLT Partisi, 11 Zwolle, İsa Kahraman NSC (Omtzigt’in partisi) 16 Rijssen.
DENK PARTİSİ’NİN TÜRK ADAYLARI;
Liste sıra numaraları ve şehirleri ile:
Stefan van Baarle 1 Rotterdam, Doğukan Ergin 2 Schiedam, Emel Gün 5 Amsterdam, Yıldırım Usta 6 Arnhem, Mehmet Safrantı 10 Dordrecht, Can Bayrakçı 11 Tilburg, Selim Özçelik 13 Venlo, Ahmet Kaya 14 Deventer, Ayşe Konuksever Tekin 15 Amsterdam, Tahsin Çetinkaya 17 Den Haag, Erdoğan Şahin 18 Zaandam, Cemil Kahramanoğlu 19 Schiedam, Caner Kaplan 20 Enschede, Celil Tan 22 Etten-Leur, Furkan Kondu 23 Schiedam, İskender Şimşek 24 Utrecht, Funda İleri 25 Den Haag, İlker Delener 29 Amsterdam, Aysel Ağırbaş 31 Rotterdam, Ramazan Özcan 32 Tilburg, Ahmet Yıldırım 35 Rotterdam, Nustafa Bal 38 Arnhem, Şebnem Pancar 39 Assendelft, Şahin Akça 40 Vlaardingen, Şeyda Dokgöz 41 Schiedam, Nur İcar 42 Den Haag, Mahmut Sungur 44 Utrecht, Süleyman Koyuncu 45 Amsterdam.
HOLLANDA DEMOKRATİK SOSYAL DERNEKLER FEDERASYONU, YURTTAŞLARIMIZI OY KULLANMAYA ÇAĞIRDI.
Hollanda’da Türkler İçin Danışma Kurulu İOT’den sonra, Demokratik Sosyal Dernekler Federasyonu da bir bildiri ile yurttaşlarımızı oy kullanmaya çağırdı.Oy kullanmanın önemini belirten, Genel Başkan Nevzat Cingöz imzasıyla yayınlanan bildiri şöyle:
Seçme ve seçilme demokrasilerde temel yurttaşlık hakkıdır. Bu hakki kullanmak için yurttaşlar Hollanda’da 22 Kasım’da erken secime gidiyor.
16 yıldan bu tarafa ülkeyi yöneten neo-liberal politikaların uygulayıcısı hükümet, koalisyon ortakları arasında çıkan anlaşmazlıktan ötürü, erken secime gitme kararı aldı. Başbakan Rutte’nin başkanlık ettiği hükümetin getirdiklerini ve götürdüklerini burada analiz etmek, bu yazının boyutunu asar.
Öteden beri yükselen aşırı sağcı, ırkçı ve popülist hareketler, göçmeleri, mültecileri ve farklı kökenden insanları, hali hazırdaki sorunların nedeniymişler gibi, kamuoyunda algı yaratmakta ve bu safsatalardan beslenmektedirler. Ayrımcılığın hat safhaya vardığı, birçok renkten ve kültürden insanların ötekileştirildiği bir siyaset istemiyorsak, emekten, çevreden, çok kültürlü, sosyal çesitliliği isteyen, eşit haklardan yana tavır takınan partilere oy vermemiz, elbette kendi çıkarımıza olacaktır.
Kuşkusuz insanlar istedikleri partiye ve şahsa oy vermekte özgürdürler, fakat her bir oyun yanlış parti ve bireylere kullanılması, aynı zamanda sandığa gidilmemesi, özellikle biz göçmenleri olumsuz etkilemektedir. Bizler Hollanda’da barış ve huzur içerisinde, daha iyi iş, eğitim ve yasam koşulu için yıllardır mücadele vermekteyiz. Bizleri bu mücadelemizde yalnız bırakmayan, partilere desteğimizi vermemizden daha doğal bir davranış beklenemez.
Bir oy bir oydur. Asla heba edilmemelidir. Hollanda’da daha iyi bir yaşam koşulları için, insana değer veren siyasi partilere yönelmemiz, çocuklarımızın daha güzel bir ülke de yaşamaları için gereklidir. Aksi takdirde yükselen ırkçı ve gerici partilerin ülkeye hakim olmasına destek vermiş olacağız. 22 Kasım’da Hollanda’nın geleceğini ve bu gelecekte kendi yerimizi belirlemek için mutlaka sandığa gitmeliyiz.
*********************
GEZOND VERSTAND ROEPT OP TOT “STEM OP DENK”
We zouden op DENK moeten stemmen, de enige partij die de Turkse aanwezigheid in Nederland levend houdt in het parlement, ongeacht politieke opvattingen…
Onze vrienden die ons, ondanks onze neutraliteit, liever stigmatiseren omdat we DENK steunen, zouden meer gezond verstand moeten gebruiken…
We moeten de propagandacampagne van Tunahan Kuzu, die niet eens de hand van Netenyahu schudde, steunen en doen slagen, ondanks de ongegronde beschuldigingen van de racisten dat hij ‘de lange arm van Erdoğan’ is.
Federatie van Democratische Sociale Verenigingen in Nederland roept onze burgers op te gaan stemmen.
DENK-partijoprichter Tunahan Kuzu wilde ‘alhamdulillah’ zeggen tegen Netenyahu, die hem de hand reikte tijdens zijn bezoek aan de Tweede Kamer, door zijn hand tegen zijn borst te houden en zijn hand in de lucht te laten hangen.
Analyse van İlhan KARAÇAY:
De algemene verkiezingen die morgen in Nederland worden gehouden, trekken een ongekende belangstelling. In Nederland, waar de opkomst altijd 80 procent is, wordt een hogere opkomst verwacht bij de verkiezingen van morgen.
Naar verwachting zullen ook mensen van Turkse afkomst grote belangstelling tonen voor de verkiezingen, die meer belangstelling trekken door zowel de leefomstandigheden als de veranderingen in politieke partijen.
Deelname aan algemene verkiezingen is een kans voor een gemeenschap om het politieke proces te beïnvloeden en inspraak te hebben in de eigen toekomst. De deelname van Turken aan deze verkiezingen, die cruciaal zijn voor hun eigen leven, is van vitaal belang om hun stem te laten horen en hun behoeften te vertegenwoordigen.
Het feit dat politieke partijen in Nederland de Turkse gemeenschap op hun kandidatenlijsten negeren, kan ertoe leiden dat Turken op zoek gaan naar een alternatief waar ze kunnen handelen in lijn met hun eigen eisen en perspectieven. Interesse tonen in een partij als de DENK-partij, die de belangen en standpunten van Turken wil vertegenwoordigen, draagt ertoe bij dat deze eisen een plaats krijgen in politieke platforms.
Stemmen is een fundamentele pijler van een democratische samenleving. Elke stem betekent de deelname en keuze van het individu. Stemmen speelt een beslissende rol bij het kiezen van vertegenwoordigers en het bepalen van beleidsmakers. Stemmen is een van de meest effectieve manieren om onze voorkeuren voor onze eigen toekomst uit te drukken. Op deze manier hebben we een krachtig instrument om de veranderingen te eisen die de samenleving wil en om vertegenwoordigd te worden.
Politieke partijen in Nederland, die een uitsluitingsbeleid voeren, zouden een inclusieve en eerlijke aanpak moeten hanteren in plaats van verschillende segmenten van de samenleving uit te sluiten. Iedereen gelijk en eerlijk vertegenwoordigen is een van de basisprincipes van de democratie. Burgers van Turkse afkomst zijn ook een belangrijk deel van de samenleving en zij zouden ook vertegenwoordigd moeten zijn in politieke processen.
Wanneer politieke partijen in Nederland een houding aannemen die verschillende culturele, etnische en sociale groepen uitsluit, verdiept dat de segregatie in de samenleving en verzwakt dat de cultuur van samenleven. Dergelijke uitsluitende benaderingen creëren muren van intolerantie en discriminatie in de samenleving. Politieke partijen moeten een beleid voeren dat alle segmenten van de samenleving omarmt en diversiteit en verschillen erkent als rijkdom.
Een inclusief beleid is belangrijk om de behoeften en verwachtingen van alle segmenten van de samenleving te begrijpen en aan te pakken. Dit kan helpen om democratische processen te versterken en de samenleving eerlijker, evenwichtiger en meer inclusief te maken. Het ideaal van een samenleving waarin iedereen wordt gehoord, vertegenwoordigd en gelijke kansen heeft, is een van de belangrijke verantwoordelijkheden van politieke partijen.
Maar helaas zien we niets van het bovenstaande.
Aan de vooravond van een vorige verkiezing werden Ayhan Tonca, Erdinç Saçan en Osman Elmacı van de verkiezingslijst geschrapt omdat ze de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden.
De Arbeiderspartij had Erdinç Saçan uitgesloten en de Christen Democratische Partij had Ayhan Tonca en Osman Elmacı van de nominatielijst geschrapt omdat zij de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden. Dit gedrag had de Turkse gemeenschap in Nederland geschokt en beledigd. Zoals je in een deel van dit artikel hebt kunnen lezen, kwam de Turkse wereld in Nederland in opstand. Na verschillende vergaderingen en overleg werd besloten om Fatma Koser Kaya, de kandidaat van de Democratische 66 Partij, te steunen. Na dit besluit, dat ik ook steunde, werd Fatma Koşer Kaya met voorkeurstemmen gekozen met de stemmen van de mensen van Turkse afkomst en werd de D66-partij versterkt.
Hier zijn die drie namen: Erdinç Saçan (links), Ayhan Tonca (midden) en Osman Elmacı (rechts), die door hun partijen van de kandidatenlijst werden geschrapt omdat ze de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden, poseerden voor onze lens in deze souvenirhouding.
VAN ARBEIDERSPARTIJ NAAR DENK
Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk, die tot parlementsleden van de Arbeiderspartij werden verkozen en veel Turkse stemmen voor de partij wonnen, hebben ook een interessante achtergrond. Ze werden onmiddellijk uit de partij gezet toen ze geen motie gesteunt tegen het integratiebeleid van de partij. Deze twee, die eerst voor zichzelf politiek bedreven in het parlement, richtten later de DENK-partij op. De DENK-partij, die werd onderschat omdat ‘ze niet succesvol kan zijn’, won 3 zetels in de eerste verkiezingen en DENK, dat haar aantal zetels behield in de tweede verkiezing, zal naar verwachting 4 zetels winnen in de verkiezingen die morgen worden gehouden.
Nu zeggen we: “Waarom zou het aantal zetels niet 5 kunnen zijn?” en we roepen onze burgers op om op de DENK-partij te stemmen en we verwachten dat ze hun Nederlandse vrienden voor DENK zullen inspireren.
Laten we het nu hebben over degenen die DENK steunen en degenen die verschillende sporen hebben nagelaten. Vorige week publiceerde ik
Na mijn nieuwsartikel ‘ik zal voor DENK stemmen’ hebben sommige mensen hun stem laten horen.
Degenen die de politieke en religieuze standpunten van de oprichters van de DENK-partij stigmatiseren, stigmatiseren ook degenen die hen steunen.
De meesten van jullie weten dat ik uit de basis van de CHP kom, dat ik een alevitische moslim ben en dat ik een Beşiktaş-fan ben. Maar ik ben nooit een CHP-aanhanger geweest en ik ben nooit lid geweest van hun vereniging. Ik ben nooit een alevitische aanhanger geweest en ik ben nooit lid geweest. Ik ben nooit lid geweest van de supportersvereniging van Beşiktaş in Nederland. Ik heb nooit een politieke of religieuze pet gedragen toen ik als journalist werkte.
Zie wat mijn goede vriend, dichter en schrijver Yavuz Nufel zegt over dit onderwerp:
Ik stem ook op DENK
22 november 2023 Bij de vervroegde algemene verkiezingen in Nederland stem ik ook op de partij DENK.
Dit is zo duidelijk en helder. Laat iedereen opschrijven op wie hij/zij gaat stemmen en waarom.
Kijk, zelfs onze meester İlhan Karaçay heeft zijn kant duidelijk gemaakt. Ik zal ondanks alles ook op DENK stemmen.
Ik zal op DENK stemmen, omdat een partij, een bedrijf, enz. behoort tot degenen die het in leven houden, niet degenen die het oprichten.
We kennen degenen die DENK hebben opgericht en degenen die proberen DENK in leven te houden.
Ik zal op DENK stemmen omdat ik zie dat ze dag en nacht met bovenmenselijke kracht werken.
Omdat vooral Doğukan Ergin, Stephan van Barle, Funda İleri, Tahsin Çetinkaya, Mehmet Safranti, Yıldırım Usta, Ahmet Yıldırım, die geen gram respect verliezen, die hun best doen om DENK in leven te houden, die een baan krijgen op het partijhoofdkwartier als secretaris, maar wanneer de partij geen geld heeft om ander personeel aan te nemen, zal ik op DENK stemmen voor mijn landgenoten die ook thee- en schoonmaakwerk doen.
Ik herhaal, ik zal op DENK stemmen namens de mensen die ik op straat tegenkom en die zeggen: “Het was onze stem, het was/is jammer”, ik zal om stemmen vragen.
Ik zal op DENK stemmen omdat zelfs meester İlhan Karaçay, die het gezegde “Ik ben noch een rechtse noch een linkse voetballer” als motto heeft, zijn kant duidelijk heeft gemaakt.
Bovenal zal ik op DENK stemmen zodat mijn kant duidelijk zal zijn, omdat ik aan de kant sta van deze mensen die hun stem laten horen tegen de onderdrukking in Palestina…
. Yavuz Nufel, die niet naliet een foto te gebruiken met Stefan van Baarle, de politieke leider van DENK, heeft ook kritiek geuit op de ‘stempelaars’, en ik presenteer jullie de foto die ik bovenaan mijn artikel hieronder heb geplaatst.
Tunahan Kuzu, die niet eens de hand schudde van de Israëlische premier Netenyahu, tegen wie over de hele wereld met haat wordt geprotesteerd vanwege zijn brute bloedbaden tegen de Palestijnen, wordt nu beter begrepen, nietwaar?
HOE LOSSEN WE VERSCHILLEN OP?
Ik kan de volgende opmerking maken, die niet alleen voor Turken in Nederland geldt, maar voor Turken over de hele wereld:
Conflicten tussen verschillende segmenten van de Turkse gemeenschap kunnen vaak gebaseerd zijn op een grote verscheidenheid aan redenen. Er kunnen verschillende belangrijke factoren ten grondslag liggen aan de conflicten tussen Turken die in Nederland wonen:
1 – Verschillen in politieke en religieuze opvattingen: Turken die in Nederland wonen kunnen verschillende politieke en religieuze opvattingen hebben. Deze verschillen kunnen soms leiden tot polarisatie of conflicten. Politieke gebeurtenissen in Turkije of religieuze opvattingen kunnen bijvoorbeeld leiden tot spanningen binnen de Turkse gemeenschap in Nederland.
2-Sociale integratie en identiteitskwesties: Turken die naar Nederland migreren kunnen proberen te balanceren tussen het behouden van hun eigen identiteit en tegelijkertijd integreren in hun nieuwe land. Deze situatie kan leiden tot identiteitsverwarring of conflicten.
3-Sociale druk en discriminatie: Migrantengemeenschappen in Nederland kunnen soms te maken krijgen met discriminatie of uitsluiting. Dit kan interne druk of woede veroorzaken, wat kan leiden tot spanningen binnen de gemeenschap.
Remedies kunnen het volgende omvatten:
– Onderwijs en bewustwording: Onderwijs en bewustwording kunnen verschillende delen van de samenleving helpen elkaar beter te begrijpen en te respecteren.
– Dialoog en communicatie: Een open en constructieve dialoog tussen verschillende groepen is belangrijk. Dit kan begrip voor verschillen en verzoening bevorderen.
– Maatschappelijke participatie: Het is belangrijk om iedereen aan te moedigen om deel te nemen aan sociale en politieke processen. Zo kan iedereen gehoord en vertegenwoordigd worden.
– Antidiscriminatie: Het is belangrijk om duidelijk stelling te nemen tegen alle vormen van discriminatie en deze te bestrijden. Dit kan de samenleving helpen om samen te leven in een meer rechtvaardige en billijke omgeving.
Het is belangrijk om verschillen te zien als een rijkdom en om deze verschillen te accepteren als onderdeel van het samenleven. Het is belangrijk om een omgeving te creëren waarin iedereen gelijke rechten heeft en gerespecteerd wordt.
LATEN WE EENS KIJKEN OP WELKE NAMEN JE MORGEN KUNT STEMMEN:
Nederlandse politieke partijen hebben weer heel weinig Turken op hun kandidatenlijst gezet.
VVD Partij, met Dilan Yeşilgöz als politiek leider, heeft 1 kandidaat, Democrat 66 Partij heeft 4 kandidaten,
De Arbeiderspartij/Groen Links Unie heeft 3 kandidaten genomineerd, de Socialistische Partij heeft 2 kandidaten genomineerd, terwijl de partij NSC van OMtzigt, die naar verwachting de grootste partij zal worden, 1 verkiesbare kandidaat heeft genomineerd.
De namen van de kandidaten, hun rangnummers op de lijst en hun steden zijn als volgt:
Murat Yıldırım VVD 78 Den Haag, Hülya Kat D66, 17 Den Haag, Meryem Çimen D66, 26 Haarlem, Nazmi Türkkol D66, 68 Amsterdam, Günay Uslu D66, 77 Amsterdam, Songül Mutluer, PvdA-GroenLinks 10 Zaandam, Eylem Köseoğlu, PvdA-GroenLinks, 34 Zaandam, Yasin Torunoğlu, PvdA-GroenLinks, 42 Eindhoven, Murat Memiş SP, 16 Eindhoven, Theo Coşkun (getrouwd met Pınar Coşkun) SP, 24 Rotterdam, Tanay Bilgin, Forum 30 Amsterdam, Kıvılcım Pınar, Dierenpartij 15 Alkmaar, Z. Pınar Coşkun Dierenpartij 34 Rotterdam, Cankut Ercan VOLT Partij, 11 Zwolle, İsa Kahraman NSC (partij van Omtzigt) 16 Rijssen.
TURKSE KANDIDATEN VAN DE PARTIJ DENK;
(met lijstvolgordenummers en plaatsen)
Stefan van Baarle 1 Rotterdam, Doğukan Ergin 2 Schiedam, Emel Gün 5 Amsterdam, Yıldırım Usta 6 Arnhem, Mehmet Safrantı 10 Dordrecht, Can Bayrakçı 11 Tilburg, Selim Özçelik 13 Venlo, Ahmet Kaya 14 Deventer, Ayşe Konuksever Tekin 15 Amsterdam, Tahsin Çetinkaya 17 Den Haag, Erdoğan Şahin 18 Zaandam, Cemil Kahramanoğlu 19 Schiedam, Caner Kaplan 20 Enschede, Celil Tan 22 Etten-Leur, Furkan Kondu 23 Schiedam, İskender Şimşek 24 Utrecht, Funda İleri 25 Den Haag, İlker Delener 29 Amsterdam, Aysel Ağırbaş 31 Rotterdam, Ramazan Özcan 32 Tilburg, Ahmet Yıldırım 35 Rotterdam, Nustafa Bal 38 Arnhem, Şebnem Pancar 39 Assendelft, Şahin Akça 40 Vlaardingen, Şeyda Dokgöz 41 Schiedam, Nur İcar 42 Den Haag, Mahmut Sungur 44 Utrecht, Süleyman Koyuncu 45 Amsterdam.
FEDERATIE VAN DEMOCRATISCHE SOCIALE VERENIGINGEN IN NEDERLAND ROEPT ONZE BURGERS OP TE GAAN STEMMEN.
Na het Inspraak Orgaan voor Turken in Nederland (IOT), heeft ook de Federatie van Democratisch Sociale Verenigingen heeft onze burgers opgeroepen om te gaan stemmen.
De verklaring, ondertekend door voorzitter Nevzat Cingöz, luidt als volgt:
LATEN WE OP 22 NOVEMBER NAAR DE STEMBUS GAAN OM ONS DEMOCRATISCH RECHT UIT TE OEFENEN.
Het recht om te stemmen en gekozen te worden is een fundamenteel burgerrecht in democratieën. Om dit recht uit te oefenen gaan burgers in Nederland op 22 november naar de stembus.
Na 16 jaar het land te hebben geregeerd, heeft de regering, de uitvoerder van neoliberaal beleid, besloten vervroegde verkiezingen te houden vanwege onenigheid tussen de coalitiepartners. Het zou buiten het bestek van dit artikel vallen om te analyseren wat de regering onder leiding van premier Rutte heeft gebracht en gehaald.
Extreem-rechtse, racistische en populistische bewegingen, die al lange tijd in opmars zijn, creëren een publieke perceptie van immigranten, vluchtelingen en mensen van verschillende afkomst alsof zij de oorzaak zijn van de huidige problemen en voeden zich met deze misvattingen. Als we geen politiek willen waarin discriminatie op haar hoogtepunt is en mensen van vele kleuren en culturen worden gemarginaliseerd, is het in ons eigen belang om te stemmen op partijen die staan voor arbeid, milieu, multiculturalisme, sociale diversiteit en gelijke rechten.
Het staat mensen ongetwijfeld vrij om te stemmen op de partij en de persoon die ze willen, maar het feit dat elke stem wordt uitgebracht op de verkeerde partij en persoon, en tegelijkertijd niet naar de stembus gaat, heeft een negatieve invloed op ons, vooral op ons immigranten. Wij strijden al jaren voor betere werk-, onderwijs- en leefomstandigheden in rust en vrede in Nederland. We kunnen geen natuurlijker gedrag verwachten dan het geven van onze steun aan de partijen die ons niet alleen laten in deze strijd.
Eén stem is één stem. Die mag nooit verspild worden. Voor betere leefomstandigheden in Nederland is het noodzakelijk dat we ons wenden tot politieke partijen die waarde hechten aan mensen, zodat onze kinderen in een beter land kunnen leven. Anders steunen we de opkomende racistische en reactionaire partijen om het land te domineren. Op 22 november moeten we beslist naar de stembus om de toekomst van Nederland en onze plaats in deze toekomst te bepalen.
We zouden op DENK moeten stemmen, de enige partij die de Turkse aanwezigheid in Nederland levend houdt in het parlement, ongeacht politieke opvattingen…
Onze vrienden die ons, ondanks onze neutraliteit, liever stigmatiseren omdat we DENK steunen, zouden meer gezond verstand moeten gebruiken…
We moeten de propagandacampagne van Tunahan Kuzu, die niet eens de hand van Netenyahu schudde, steunen en doen slagen, ondanks de ongegronde beschuldigingen van de racisten dat hij ‘de lange arm van Erdoğan’ is.
(Onderaan de Turkse versie van mijn analyse)
DENK-partijoprichter Tunahan Kuzu wilde ‘alhamdulillah’ zeggen tegen Netenyahu, die hem de hand reikte tijdens zijn bezoek aan de Tweede Kamer, door zijn hand tegen zijn borst te houden en zijn hand in de lucht te laten hangen.
Analyse van İlhan KARAÇAY:
De algemene verkiezingen die overmorgen in Nederland worden gehouden, trekken een ongekende belangstelling.
In Nederland, waar de opkomst altijd 80 procent is, wordt een hogere opkomst verwacht bij de verkiezingen van overmorgen.
Naar verwachting zullen ook mensen van Turkse afkomst grote belangstelling tonen voor de verkiezingen, die meer belangstelling trekken door zowel de leefomstandigheden als de veranderingen in politieke partijen.
Deelname aan algemene verkiezingen is een kans voor een gemeenschap om het politieke proces te beïnvloeden en inspraak te hebben in de eigen toekomst. De deelname van Turken aan deze verkiezingen, die cruciaal zijn voor hun eigen leven, is van vitaal belang om hun stem te laten horen en hun behoeften te vertegenwoordigen.
Het feit dat politieke partijen in Nederland de Turkse gemeenschap op hun kandidatenlijsten negeren, kan ertoe leiden dat Turken op zoek gaan naar een alternatief waar ze kunnen handelen in lijn met hun eigen eisen en perspectieven. Interesse tonen in een partij als de DENK-partij, die de belangen en standpunten van Turken wil vertegenwoordigen, draagt ertoe bij dat deze eisen een plaats krijgen in politieke platforms.
Stemmen is een fundamentele pijler van een democratische samenleving. Elke stem betekent de deelname en keuze van het individu. Stemmen speelt een beslissende rol bij het kiezen van vertegenwoordigers en het bepalen van beleidsmakers. Stemmen is een van de meest effectieve manieren om onze voorkeuren voor onze eigen toekomst uit te drukken. Op deze manier hebben we een krachtig instrument om de veranderingen te eisen die de samenleving wil en om vertegenwoordigd te worden.
Politieke partijen in Nederland, die een uitsluitingsbeleid voeren, zouden een inclusieve en eerlijke aanpak moeten hanteren in plaats van verschillende segmenten van de samenleving uit te sluiten. Iedereen gelijk en eerlijk vertegenwoordigen is een van de basisprincipes van de democratie. Burgers van Turkse afkomst zijn ook een belangrijk deel van de samenleving en zij zouden ook vertegenwoordigd moeten zijn in politieke processen.
Wanneer politieke partijen in Nederland een houding aannemen die verschillende culturele, etnische en sociale groepen uitsluit, verdiept dat de segregatie in de samenleving en verzwakt dat de cultuur van samenleven. Dergelijke uitsluitende benaderingen creëren muren van intolerantie en discriminatie in de samenleving. Politieke partijen moeten een beleid voeren dat alle segmenten van de samenleving omarmt en diversiteit en verschillen erkent als rijkdom.
Een inclusief beleid is belangrijk om de behoeften en verwachtingen van alle segmenten van de samenleving te begrijpen en aan te pakken. Dit kan helpen om democratische processen te versterken en de samenleving eerlijker, evenwichtiger en meer inclusief te maken. Het ideaal van een samenleving waarin iedereen wordt gehoord, vertegenwoordigd en gelijke kansen heeft, is een van de belangrijke verantwoordelijkheden van politieke partijen.
Maar helaas zien we niets van het bovenstaande.
Aan de vooravond van een vorige verkiezing werden Ayhan Tonca, Erdinç Saçan en Osman Elmacı van de verkiezingslijst geschrapt omdat ze de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden.
De Arbeiderspartij had Erdinç Saçan uitgesloten en de Christen Democratische Partij had Ayhan Tonca en Osman Elmacı van de nominatielijst geschrapt omdat zij de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden. Dit gedrag had de Turkse gemeenschap in Nederland geschokt en beledigd. Zoals je in een deel van dit artikel hebt kunnen lezen, kwam de Turkse wereld in Nederland in opstand. Na verschillende vergaderingen en overleg werd besloten om Fatma Koser Kaya, de kandidaat van de Democratische 66 Partij, te steunen. Na dit besluit, dat ik ook steunde, werd Fatma Koşer Kaya met voorkeurstemmen gekozen met de stemmen van de mensen van Turkse afkomst en werd de D66-partij versterkt.
Hier zijn die drie namen: Erdinç Saçan (links), Ayhan Tonca (midden) en Osman Elmacı (rechts), die door hun partijen van de kandidatenlijst werden geschrapt omdat ze de zogenaamde Armeense genocide niet erkenden, poseerden voor onze lens in deze souvenirhouding.
VAN ARBEIDERSPARTIJ NAAR DENK
Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk, die tot parlementsleden van de Arbeiderspartij werden verkozen en veel Turkse stemmen voor de partij wonnen, hebben ook een interessante achtergrond. Ze werden onmiddellijk uit de partij gezet toen ze geen motie gesteunt tegen het integratiebeleid van de partij. Deze twee, die eerst voor zichzelf politiek bedreven in het parlement, richtten later de DENK-partij op. De DENK-partij, die werd onderschat omdat ‘ze niet succesvol kan zijn’, won 3 zetels in de eerste verkiezingen en DENK, dat haar aantal zetels behield in de tweede verkiezing, zal naar verwachting 4 zetels winnen in de verkiezingen die overmorgen worden gehouden.
Nu zeggen we: “Waarom zou het aantal zetels niet 5 kunnen zijn?” en we roepen onze burgers op om op de DENK-partij te stemmen en we verwachten dat ze hun Nederlandse vrienden voor DENK zullen inspireren.
Laten we het nu hebben over degenen die DENK steunen en degenen die verschillende sporen hebben nagelaten. Vorige week publiceerde ik
Na mijn nieuwsartikel ‘ik zal voor DENK stemmen’ hebben sommige mensen hun stem laten horen.
Degenen die de politieke en religieuze standpunten van de oprichters van de DENK-partij stigmatiseren, stigmatiseren ook degenen die hen steunen.
De meesten van jullie weten dat ik uit de basis van de CHP kom, dat ik een alevitische moslim ben en dat ik een Beşiktaş-fan ben. Maar ik ben nooit een CHP-aanhanger geweest en ik ben nooit lid geweest van hun vereniging. Ik ben nooit een alevitische aanhanger geweest en ik ben nooit lid geweest. Ik ben nooit lid geweest van de supportersvereniging van Beşiktaş in Nederland. Ik heb nooit een politieke of religieuze pet gedragen toen ik als journalist werkte.
Zie wat mijn goede vriend, dichter en schrijver Yavuz Nufel zegt over dit onderwerp:
Ik stem ook op DENK
22 november 2023 Bij de vervroegde algemene verkiezingen in Nederland stem ik ook op de partij DENK.
Dit is zo duidelijk en helder. Laat iedereen opschrijven op wie hij/zij gaat stemmen en waarom.
Kijk, zelfs onze meester İlhan Karaçay heeft zijn kant duidelijk gemaakt. Ik zal ondanks alles ook op DENK stemmen.
Ik zal op DENK stemmen, omdat een partij, een bedrijf, enz. behoort tot degenen die het in leven houden, niet degenen die het oprichten.
We kennen degenen die DENK hebben opgericht en degenen die proberen DENK in leven te houden.
Ik zal op DENK stemmen omdat ik zie dat ze dag en nacht met bovenmenselijke kracht werken.
Omdat vooral Doğukan Ergin, Stephan van Barle, Funda İleri, Tahsin Çetinkaya, Mehmet Safranti, Yıldırım Usta, Ahmet Yıldırım, die geen gram respect verliezen, die hun best doen om DENK in leven te houden, die een baan krijgen op het partijhoofdkwartier als secretaris, maar wanneer de partij geen geld heeft om ander personeel aan te nemen, zal ik op DENK stemmen voor mijn landgenoten die ook thee- en schoonmaakwerk doen.
Ik herhaal, ik zal op DENK stemmen namens de mensen die ik op straat tegenkom en die zeggen: “Het was onze stem, het was/is jammer”, ik zal om stemmen vragen.
Ik zal op DENK stemmen omdat zelfs meester İlhan Karaçay, die het gezegd “Ik ben noch een rechtse noch een linkse voetballer” als motto heeft, zijn kant duidelijk heeft gemaakt.
Bovenal zal ik op DENK stemmen zodat mijn kant duidelijk zal zijn, omdat ik aan de kant sta van deze mensen die hun stem laten horen tegen de onderdrukking in Palestina…
. Yavuz Nufel, die niet naliet een foto te gebruiken met Stefan van Baarle, de politieke leider van DENK, heeft ook kritiek geuit op de ‘stempelaars’, en ik presenteer jullie de foto die ik bovenaan mijn artikel hieronder heb geplaatst.
Tunahan Kuzu, die niet eens de hand schudde van de Israëlische premier Netenyahu, tegen wie over de hele wereld met haat wordt geprotesteerd vanwege zijn brute bloedbaden tegen de Palestijnen, wordt nu beter begrepen, nietwaar?
HOE LOSSEN WE VERSCHILLEN OP?
Ik kan de volgende opmerking maken, die niet alleen voor Turken in Nederland geldt, maar voor Turken over de hele wereld:
Conflicten tussen verschillende segmenten van de Turkse gemeenschap kunnen vaak gebaseerd zijn op een grote verscheidenheid aan redenen. Er kunnen verschillende belangrijke factoren ten grondslag liggen aan de conflicten tussen Turken die in Nederland wonen:
1 – Verschillen in politieke en religieuze opvattingen: Turken die in Nederland wonen kunnen verschillende politieke en religieuze opvattingen hebben. Deze verschillen kunnen soms leiden tot polarisatie of conflicten. Politieke gebeurtenissen in Turkije of religieuze opvattingen kunnen bijvoorbeeld leiden tot spanningen binnen de Turkse gemeenschap in Nederland.
2-Sociale integratie en identiteitskwesties: Turken die naar Nederland migreren kunnen proberen te balanceren tussen het behouden van hun eigen identiteit en tegelijkertijd integreren in hun nieuwe land. Deze situatie kan leiden tot identiteitsverwarring of conflicten.
3-Sociale druk en discriminatie: Migrantengemeenschappen in Nederland kunnen soms te maken krijgen met discriminatie of uitsluiting. Dit kan interne druk of woede veroorzaken, wat kan leiden tot spanningen binnen de gemeenschap.
Remedies kunnen het volgende omvatten:
– Onderwijs en bewustwording: Onderwijs en bewustwording kunnen verschillende delen van de samenleving helpen elkaar beter te begrijpen en te respecteren.
– Dialoog en communicatie: Een open en constructieve dialoog tussen verschillende groepen is belangrijk. Dit kan begrip voor verschillen en verzoening bevorderen.
– Maatschappelijke participatie: Het is belangrijk om iedereen aan te moedigen om deel te nemen aan sociale en politieke processen. Zo kan iedereen gehoord en vertegenwoordigd worden.
– Antidiscriminatie: Het is belangrijk om duidelijk stelling te nemen tegen alle vormen van discriminatie en deze te bestrijden. Dit kan de samenleving helpen om samen te leven in een meer rechtvaardige en billijke omgeving.
Het is belangrijk om verschillen te zien als een rijkdom en om deze verschillen te accepteren als onderdeel van het samenleven. Het is belangrijk om een omgeving te creëren waarin iedereen gelijke rechten heeft en gerespecteerd wordt.
LATEN WE EENS KIJKEN OP WELKE NAMEN JE OVERMORGEN KUNT STEMMEN:
Nederlandse politieke partijen hebben weer heel weinig Turken op hun kandidatenlijst gezet.
VVD Partij, met Dilan Yeşilgöz als politiek leider, heeft 1 kandidaat, Democrat 66 Partij heeft 4 kandidaten,
De Arbeiderspartij/Groen Links Unie heeft 3 kandidaten genomineerd, de Socialistische Partij heeft 2 kandidaten genomineerd, terwijl de partij NSC van OMtzigt, die naar verwachting de grootste partij zal worden, 1 verkiesbare kandidaat heeft genomineerd.
De namen van de kandidaten, hun rangnummers op de lijst en hun steden zijn als volgt:
Murat Yıldırım VVD 78 Den Haag, Hülya Kat D66, 17 Den Haag, Meryem Çimen D66, 26 Haarlem, Nazmi Türkkol D66, 68 Amsterdam, Günay Uslu D66, 77 Amsterdam, Songül Mutluer, PvdA-GroenLinks 10 Zaandam, Eylem Köseoğlu, PvdA-GroenLinks, 34 Zaandam, Yasin Torunoğlu, PvdA-GroenLinks, 42 Eindhoven, Murat Memiş SP, 16 Eindhoven, Theo Coşkun (getrouwd met Pınar Coşkun) SP, 24 Rotterdam, Tanay Bilgin, Forum 30 Amsterdam, Kıvılcım Pınar, Dierenpartij 15 Alkmaar, Z. Pınar Coşkun Dierenpartij 34 Rotterdam, Cankut Ercan VOLT Partij, 11 Zwolle, İsa Kahraman NSC (partij van Omtzigt) 16 Rijssen.
TURKSE KANDIDATEN VAN DE PARTIJ DENK;
(met lijstvolgordenummers en plaatsen:)
Stefan van Baarle 1 Rotterdam, Doğukan Ergin 2 Schiedam, Emel Gün 5 Amsterdam, Yıldırım Usta 6 Arnhem, Mehmet Safrantı 10 Dordrecht, Can Bayrakçı 11 Tilburg, Selim Özçelik 13 Venlo, Ahmet Kaya 14 Deventer, Ayşe Konuksever Tekin 15 Amsterdam, Tahsin Çetinkaya 17 Den Haag, Erdoğan Şahin 18 Zaandam, Cemil Kahramanoğlu 19 Schiedam, Caner Kaplan 20 Enschede, Celil Tan 22 Etten-Leur, Furkan Kondu 23 Schiedam, İskender Şimşek 24 Utrecht, Funda İleri 25 Den Haag, İlker Delener 29 Amsterdam, Aysel Ağırbaş 31 Rotterdam, Ramazan Özcan 32 Tilburg, Ahmet Yıldırım 35 Rotterdam, Nustafa Bal 38 Arnhem, Şebnem Pancar 39 Assendelft, Şahin Akça 40 Vlaardingen, Şeyda Dokgöz 41 Schiedam, Nur İcar 42 Den Haag, Mahmut Sungur 44 Utrecht, Süleyman Koyuncu 45 Amsterdam.
*********************
SAĞDUYU, ”OYUNUZU DENK’E VERİN” ÇAĞRISI YAPIYOR…
Hollanda’daki Türk varlığını parlamentoda yaşatan yegâne parti DENK’e, siyasi görüşlere bakmaksızın oy vermeliyiz…
Tarafsızlığımıza rağmen, DENK’i desteklediğimiz için, bize damga vurmayı yeğleyen dostlarımız, daha sağduyulu davranmalılar…
Irkçıların, ‘Erdoğan’ın uzun kolu’ şeklindeki mesnetsiz suçlamalarına karşın, Netenyahu’nun elini bile sıkmayan Tunahan Kuzu’nun propaganda kampanyasını desteklemeliyiz ve başarıya ulaşmalıyız.
DENK Parti kurucusu Tunahan Kuzu, Hollanda parlamentosunu ziyareti sırasında kendisine el uzatan Netenyahu’ya, elini göğsüne yapıştırarak ‘elhamdülillah’ demek istemiş ve elini havada bırakmıştı.
İlhan KARAÇAY yorumluyor:
Hollanda’daçarşamba günü yapılacak olan genel seçimler, bu güne kadar görülmemiş ilgi görüyor. Oy verme katılım oranının her zaman yüzde 80’lere varan Hollanda’da, Çarşamba günü yapılacak olan oylamaya daha yüksek oranda katılım bekleniyor.
Gerek hayat şartları ve gerekse siyasi partilerdeki değişiklikler nedeniyle, daha çok ilgi çeken seçimlere, Türk kökenlilerin de büyük ilgi göstereceği tahmin ediliyor.
Genel seçimlere katılmak, bir toplumun politik süreçlere etki etme ve kendi geleceği üzerinde söz sahibi olma fırsatıdır. Türklerin, kendi yaşamları için kritik olan bu seçimlere katılımı, onların seslerini duyurması ve ihtiyaçlarının temsil edilmesi açısından hayati bir önem taşır.
Hollanda’daki siyasi partilerin Türk toplumunu aday listelerinde göz ardı etmesi, Türkleri kendi talepleri ve perspektifleri doğrultusunda hareket edebilecekleri bir alternatif arayışına sevk edebilir. DENK Partisi gibi Türklerin çıkarlarını ve görüşlerini temsil etmeyi amaçlayan bir partiye ilgi göstermek, bu taleplerin siyasi platformlarda yer bulmasına katkıda bulunur.
Oy vermek, demokratik bir toplumun temel direğidir. Her oy, bireyin katılımı ve tercihi anlamına gelir. Oylar, temsilcilerin seçilmesinde ve politika yapıcıların belirlenmesinde belirleyici bir rol oynar. Oy kullanmak, kendi geleceğimize yönelik tercihlerimizi ifade etmenin en etkili yollarından biridir. Bu yolla, toplumun istediği değişiklikleri talep etmek ve temsil edilmek için güçlü bir araç elde etmiş oluruz.
Hollanda’da dışlayıcı bir politika izleyen siyasi partiler, toplumun farklı kesimlerini dışlamak yerine kucaklayıcı ve adaletli bir yaklaşım benimsemelidir. Herkesin eşit ve adil bir şekilde temsil edilmesi, demokrasinin temel prensiplerinden biridir. Türk kökenli vatandaşlar da toplumun önemli bir parçasıdır ve onların da siyasi süreçlerde temsil edilmesi gereklidir.
Hollanda’daki siyasi partilerin, farklı kültürel, etnik ve sosyal grupları dışlayan bir tutum sergilemesi, toplumda ayrışmayı derinleştirir ve birlikte yaşama kültürünü zayıflatır. Bu tür dışlayıcı yaklaşımlar, toplumda hoşgörüsüzlük ve ayrımcılık duvarları oluşturur. Siyasi partiler, toplumun tüm kesimlerini kucaklayacak, çeşitliliği ve farklılıkları zenginlik olarak görecek politikalar izlemelidir.
Dahil edici politikalar benimsemek, toplumun her kesiminin ihtiyaçlarını ve beklentilerini anlamak ve onlara hitap etmek için önemlidir. Bu, demokratik süreçlerin güçlenmesine ve toplumun daha adil, dengeli ve kapsayıcı bir yapıya kavuşmasına yardımcı olabilir. Herkesin sesinin duyulduğu, temsil edildiği ve eşit fırsatlara sahip olduğu bir toplum idealine doğru ilerlemek, siyasi partilerin önemli sorumluluklarından biridir.
Ama maalesef yukarıda belirttiklerimden hiç birine şahit olamıyoruz.
Daha önceki bir seçim arifesinde, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için, Ayhan Tonca, Erdinç Saçan ve Osman Elmacı seçim listesinden çıkarılmışlardı.
İşçi Partisi Erdinç Saçan’ı, Hristiyan Demokrat Parti de Ayhan Tonca ve Osman Elmacı’yı, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için adaylık listesinden çıkarmıştı. Bu davranış Hollanda’daki Türk toplumunu üzmüş ve rencide etmişti. Bu yazının bir bölümünde okumuş olacağınız gibi, Hollanda’daki Türk dünyası ayaklanmıştı. Çeşitli toplantılar ve istişarelerden sonra Demokrat 66 Partisi adayı Fatma Koşer Kaya’yı destekleme kararı alındı. Şahsımın da desteklediği bu karardan sonra, Türk kökenlilerin verdikleri oylar ile Fatma Koşer Kaya tercihli oylar ile seçildiği gibi, D66 Partisi de güçlenmişti.
İşte o üç isim: Partileri tarafından, sözde Ermeni soykırımını tanımadıkları için, partileri tarafından aday listesinden çıkarılan Erdinç Saçan (solda), Ayhan Tonca (ortada) ve Osman Elmacı (sağda) objektifimize bu hatıra pozunu vermişlerdi.
İŞÇİ PARTİSİ’NDEN DENK’E
İşçi Partisi’nden milletvekili seçilen ve bu parti için pek çok Türk oyu kazandıran Tunahan Kuzu ve Selçuk Öztürk de ilginç bir geçmişe sahipler. Partilerinin entegrasyon politikasına güven oyu vermeyen bu ikili partiden derhal ihraç edilmişlerdi. Parlamentoda önce kendi adlarına siyaset yapan bu ikili, daha sonra DENK Partisini kurdular. ‘Başarılı olamaz’ diye küçümsenen DENK Partisi ilk seçimde 3 sandalye kazandı.İkinci seçimde de sandalye sayısını koruyan DENK’in, Çarşamba günüyapılacak seçimde 4 sandalye kazanması bekleniyor.
İşte biz şimdi ‘Sandalye sayısı neden 5 olmasın?’ diyoruz ve yurttaşlarımızı DENK Partiisi’ne oy vermeye çağırdığımız gibi, Hollandalı dostlarına da DENK için ilham vermelerini bekliyoruz.
Şimdi gelelim, DENK’i destekleyenlere çeşitli damga vuranlara. Geçen hafta yayınladığım
‘DENK’E OY VERECEĞİM’ haberimden sonra, bazılarından çatlak sesler çıktı.
DENK Partisini kuranların siyasi ve dini görüşlerini öne sürerek, damgalamalar yapanlar, onları destekleyenleri de damgalıyorlar.
Şahsımın CHP tabanından geldiğimi, Alevi bir Müslüman olduğumu ve de Beşiktaş taraftarı olduğumu çoğunuz biliyorsunuz. Ama ben hiçbir zaman CHP borazancılığı yapmadım ve derneklerine üye olmadım. Alevi borazancılığı da yapmadım ve üye olmadım. Hollanda’daki Beşiktaşlılar Derneği’ne de üye olmadım. Gazeteciliğimi yaparken başımda hiçbir siyasi ve dini şapka olmadı.
Bakınız, sevgili dostum şair ve yazar Yavuz Nufel de bu konuda ne diyor?:
Benim de oyum DENK’e
22 Kasım 2023 Hollanda erken genel seçimlerinde oyumu DENK Partisi’ne vereceğim. Bu kadar net ve açık. Hadi herkes yazsın oyunu kime neden vereceğini.
Bak Ustamız İlhan Karaçay bile tarafını belli etti. Ben her şeye rağmen oyumu DENK’e vereceğim.
Ben DENK’in öyle olmasını istemediğim için DENK’e oy verceğim.
DENK’i kuranları biliyoruz, yaşatmaya çalışanları da.
İnsan üstü güçle gece gündüz demeden çalıştıklarına tanık olduğum için DENK’e oy vereceğim.
Çünkü Doğukan Ergin, Stephan van Barle, Funda İleri, Tahsin Çetinkaya, Mehmet Safranti, Yıldırım Usta, Ahmet Yıldırım başta olmak üzere, saygısından bir gram eksiltmeyen, DENK’i yaşatmak için elinden geleni yapan, sekreter olarak Parti merkezinde işe giren ama partinin başka elaman alacak parası olmadığı zamankar çaycılık, temizlik işlerini de yapan hemşerim için DENK’e oy vereceğim.
Tekrar ediyorum, sokakta rastladığım, “Bizim sesimizdi yazık oldu/ oluyor” diyen insanlar adına DENK’e oy vereceğim, oy isteyeceğim. “Ne sağcıyım ne solcu futbolcuyum futbolcu” sözünü kendine şiar edinmiş Usta İlhan Karaçay bile tarafını belli ettiği için DENK’e oy vereceğim.
En çok da Filistin’de yaşanan zulme karşı seslerini duyuran bu insanların yanında olduğum için tarafım belli olsun diye DENK’e oy vereceğim…
DENK’in siyasi lideri Stefan van Baarle ile bir fotoğraf kullanmayı da ihmal etmeyen Yavuz Nufel de, ‘damgacılara’ serzenişte bulunurken, ben de sizlere, yazımın üst kesimine yerleştirdiğim fotoğrafı altta bir daha sunuyorum.
Filistinlilere karşı giriştiği hunharca katliamlar nedeniyle tüm dünyada nefretle protesto edilen İsrail Başbakanı Netenyahu’nun elini bile sıkmayan Tunahan Kuzu, şimdi daha iyi anlaşılıyor değil mi?
FARKLILIKLARI NASIL ÇÖZÜMLERİZ?
Sadece Hollanda’da değil, dünyanın dört bir yanındaki Türkler için de geçerli olacak şu yorumu yapabilirim:
Türk toplumunun farklı kesimleri arasında yaşanan çatışmalar genellikle çok çeşitli sebeplere dayanabilir. Hollanda’da yaşayan Türkler arasındaki çatışmaların ardında yatan birkaç önemli etken olabilir:
1-Siyasi ve Dini Görüş Farklılıkları: Hollanda’da yaşayan Türkler, farklı siyasi ve dini görüşlere sahip olabilirler. Bu farklılıklar bazen kutuplaşmaya veya çatışmaya yol açabilir. Örneğin, Türkiye’deki siyasi olaylar veya dini görüşler, Hollanda’daki Türk toplumu içinde gerilimlere sebep olabilir.
2-Toplumsal Entegrasyon ve Kimlik Meseleleri: Hollanda’ya göç eden Türkler, kendi kimliklerini koruma ve aynı zamanda yeni ülkelerine entegre olma arasında denge kurmaya çalışabilirler. Bu durum, kimlik karmaşası veya çatışmaları tetikleyebilir.
3-Toplumsal Baskı ve Ayrımcılık: Hollanda’daki göçmen toplulukları bazen ayrımcılık veya dışlanma ile karşılaşabilir. Bu durum, içsel bir baskı veya öfkeye neden olabilir ve bu da toplum içinde gerilime yol açabilir.
Çözüm yolları arasında şunlar bulunabilir:
Eğitim ve Bilinçlendirme: Toplumun farklı kesimlerinin birbirlerini daha iyi anlamalarına ve saygı göstermelerine yardımcı olacak eğitim ve bilinçlendirme çalışmaları yapılabilir.
Diyalog ve İletişim: Farklı gruplar arasında açık ve yapıcı iletişim kurulması önemlidir. Bu, farklılıkların anlaşılmasını ve uzlaşma sağlanmasını kolaylaştırabilir.
Toplumsal Katılım: Herkesin toplumsal ve siyasi süreçlere katılmasını teşvik etmek önemlidir. Bu, herkesin sesini duyurmasına ve kendini temsil etmesine olanak tanır.
Ayrımcılıkla Mücadele: Her türlü ayrımcılığa karşı net bir tavır almak ve bu konuda mücadele etmek önemlidir. Bu, toplumun daha adil ve eşitlikçi bir ortamda bir arada yaşamasına yardımcı olabilir.
Önemli olan, farklılıkları bir zenginlik olarak görmek ve bu farklılıkları bir arada yaşamanın bir parçası olarak kabul etmek. Herkesin eşit haklara sahip olduğu ve saygı gösterildiği bir ortamın oluşturulması önemlidir.
ÇARŞAMBA GÜNÜ OY VEREBİLECEĞİNİZ İSİMLERİ GÖRELİM:
Hollanda siyasi partileri, aday listelerine yine çok az sayıda Türk’ü yerleştirdiler.
Siyasi liderliğini Dilan Yeşilgöz’ün yaptığı VVD Partisi 1 aday, Demokrat 66 Partisi 4 aday,
İşçi Partisi/Yeşil Sol Birliği 3 aday, Sosyalist Parti 2 aday gösterirken, en büyük parti olması beklenen OMtzigt’in partisi NSC, seçilebilir 1 aday gösterdi.
Adayların isimleri, listedeki sıra numaraları ve şehirleri şöyle:
Murat Yıldırım VVD 78 Den Haag, Hülya Kat D66, 17 Den Haag, Meryem Çimen D66, 26 Haarlem, Nazmi Türkkol D66, 68 Amsterdam, Günay Uslu D66, 77 Amsterdam, Songül Mutluer, İşçi-Yeşil Sol 10 Zaandam, Eylem Köseoğlu, İşçi-Yeşil Sol, 34 Zaandam, Yasin Torunoğlu, İşçi-Yeşil Sol, 42 Eindhoven, Murat Memiş SP, 16 Eindhoven, Theo Coşkun (Pınar Coşkun ile evli) SP, 24 Rotterdam, Tanay Bilgin, Forum 30 Amsterdam, Kıvılcım Pınar, Hayvan Partisi 15 Alkmaar, Z. Pınar Coşkun Hayvan Partisi 34 Rotterdam, Cankut Ercan VOLT Partisi, 11 Zwolle, İsa Kahraman NSC (Omtzigt’in partisi) 16 Rijssen.
DENK PARTİSİ’NİN TÜRK ADAYLARI;
Liste sıra numaraları ve şehirleri ile:
Stefan van Baarle 1 Rotterdam, Doğukan Ergin 2 Schiedam, Emel Gün 5Amsterdam, Yıldırım Usta 6 Arnhem, Mehmet Safrantı 10 Dordrecht, Can Bayrakçı 11 Tilburg, Selim Özçelik 13 Venlo, Ahmet Kaya 14 Deventer, Ayşe Konuksever Tekin 15 Amsterdam, Tahsin Çetinkaya 17 Den Haag, Erdoğan Şahin 18 Zaandam, Cemil Kahramanoğlu 19 Schiedam, Caner Kaplan 20 Enschede, Celil Tan 22 Etten-Leur, Furkan Kondu 23 Schiedam, İskender Şimşek 24 Utrecht, Funda İleri 25 Den Haag, İlker Delener 29 Amsterdam, Aysel Ağırbaş 31 Rotterdam, Ramazan Özcan 32 Tilburg, Ahmet Yıldırım 35 Rotterdam, Nustafa Bal 38 Arnhem, Şebnem Pancar 39 Assendelft, Şahin Akça 40 Vlaardingen, Şeyda Dokgöz 41 Schiedam, Nur İcar 42 Den Haag, Mahmut Sungur 44 Utrecht, Süleyman Koyuncu 45 Amsterdam.
Stephan van Baarle, de huidige leider van de DENK-partij die is opgericht door Turken en zich richt op alle buitenlanders, in tegenstelling tot politieke partijen die de problemen van buitenlanders, vooral moslims, in het land negeren, heeft zelf ook Turks bloed.
Om de race voor het premierschap te winnen, strijden drie partijen fel tegen elkaar in Nederland, waar het essentieel is om de meeste stemmen te krijgen.
Terwijl de negatieve gedragingen van Pieter Omtzigt en Dilan Yeşilgöz, de belangrijkste kandidaten voor het premierschap, worden genegeerd, loopt de derde kandidaat Frans Timmermans ontspannen rond.
Een journalist noemt Yesilgöz ‘een leugenaar en een manipulator’
(Onderaan bericht in het Turks)
Analyse van İlhan KARAÇAY:
Ik wil dit artikel beginnen met het feit dat Nederland zich altijd heeft onderscheiden op het gebied van democratie en vrijheden. Het land staat bekend om zijn sterke vrijheden, democratische principes en tolerantie. Nederlanders hebben vaak voorop gelopen in het omarmen van diversiteit. Door deze waarden te omarmen, hebben ze een omgeving gecreëerd waarin diverse culturen, overtuigingen en gedachten vreedzaam kunnen samenleven.
De democratische structuur en de liberale sfeer van Nederland hebben bewondering gewonnen. Het behoud en de bevordering van deze waarden kunnen een belangrijk voorbeeld zijn op internationaal niveau. Als we het Nederlandse volk willen bedanken, kunnen we onze gevoelens misschien rechtstreeks delen met hen of via specifieke Nederlandse platforms. Het respecteren van ieders begrip en cultureel erfgoed kan een belangrijke stap zijn naar een meer harmonieuze wereld.
Bij de algemene verkiezingen op 22 november in Nederland zullen kwesties als inflatie, gezondheidszorg, huisvesting, immigratie en klimaat een beslissende rol spelen.
De gebeurtenissen in Palestina tijdens het Israëlisch-Palestijnse conflict zullen onvermijdelijk invloed hebben op de verkiezingen in Nederland vanwege de misdaden tegen de menselijkheid die daar plaatsvinden. Het gebrek aan interesse van politieke partijen in kandidaten van Turkse en moslimafkomst en hun uitsluiting duidt erop dat de bijna 2 miljoen moslims in Nederland zich tot de DENK-partij zullen wenden.
De prioriteiten van Nederlandse kiezers zijn gezondheidszorg (65%), betrouwbaarheid van de overheid (63%), inflatie (62%), normen en waarden (60%) en immigratie en asiel (55%).
Frans Timmermans, Dilan Yeşilgöz en Pieter Omtzigt in een televisiedebat.
Pieter Omtzigt, Frans Timmermans en Dilan Yeşilgöz worden beschouwd als de beste kandidaten voor het premierschap. Omtzigt, leider van het NSC, blijft de meest gewaardeerde politicus, gevolgd door VVD-leider Yeşilgöz en GroenLinks/PvdA-leider Timmermans.
Na de val van het vierde kabinet Rutte vanwege de vluchtelingenkwestie voor de zomervakantie, traden de leiders van de regeringspartijen VVD, D66 en CDA af en kondigden aan zich terug te trekken uit de politiek. Dit werd gevolgd door de oppositiepartijen, waarbij bijna alle partijleiders (behalve de Socialistische Partij) zich niet kandidaat stelden voor de verkiezingen van 22 november.
Aan de andere kant stoorden de vernietiging van een natie voor de ogen van de mensheid, de poging van Israël om Palestina van de kaart te vegen, de bevooroordeelde houding van andere politieke partijen, vooral premier Rutte en zijn partij, de moslims in Nederland. Het feit dat zelfs de linkse partijen voorstander waren van de acties van de Israëlische regering leidde tot het terugtrekken van Kauthar Bouchallikht, de enige hoofddeksel-afgevaardigde van de Tweede Kamer, die afgelopen zittingsperiode werd gekozen als Kamerlid van de partij GroenLinks.
Deze twee concrete ontwikkelingen en de houding van politieke partijen die met twee maten meten tegen de onderdrukking in Palestina hebben een aanzienlijk deel van de in Nederland wonende moslims naar de partij DENK geleid. Het feit dat de leider van de DENK-partij, Stephan van Baarle, niet zwijgt tegenover het onrecht, zowel in de Tweede Kamer als in discussieprogramma’s op televisie en anti-Israël rally’s, zal Turken en moslims in Nederland en veel Nederlanders aanmoedigen om op DENK te stemmen bij de verkiezingen op 22 november.
De verwaarlozing van de Turkse gemeenschap van meer dan een half miljoen en de bijna twee miljoen leden tellende moslimgemeenschap door de Nederlandse politieke partijen is overduidelijk. Het gebrek aan erkenning dwingt deze groepen bijna tot negeren van andere opties dan de DENK Partij. Voor velen binnen deze gemeenschappen is het tijd om dit onrecht een halt toe te roepen.
Bij de verkiezingen van 22 november lijkt de DENK-partij de wind in de zeilen te hebben. Mensen van moslimachtergrond en andere minderheden zien DENK als hun enige keuze, een partij die zich verzet tegen onderdrukking. Dit is vooral duidelijk omdat andere partijen geen ruimte lijken te bieden aan vrij denken binnen hun parlementaire agenda’s.
Ondanks eerdere voorspellingen dat DENK zou afbrokkelen na het vertrek van Tunahan Kuzu en Farid Azarkan, heeft het leiderschap van Stephan van Baarle een positieve draai gegeven aan de partij. Zijn weigering om onrecht te negeren, zowel in de Tweede Kamer als in televisieprogramma’s en bij anti-Israël bijeenkomsten, heeft niet alleen bij de huidige DENK-aanhangers, maar ook bij andere lokale en internationale kiezers steun opgeleverd.
Van Baarle, wiens vader een Turk was die kort in Nederland verbleef, heeft zelfs de sympathie van veel Turken weten te winnen. Wat ooit werd voorspeld als het verdwijnen van DENK, lijkt nu in recente peilingen een stijging van zetels te tonen, van 3 naar mogelijk vier of zelfs vijf.
In zo’n situatie, als journalist die neutraal moet blijven tijdens verkiezingen, zou ik zeggen: ‘Mijn stem gaat naar de DENK-partij’.”
Stephan van Baarle, Doğukan Ergin en Ismail El Abbasi staan op de eerste drie plaatsen op de verkiezingslijst van de DENK-partij. Alle drie zijn ze vrijwel zeker van verkiezing.
Het feit dat Tunahan Kuzu de leiding heeft genomen in de organisatie van de verkiezingscampagne is duidelijk voordelig voor de DENK-partij. Ejder Köse als partijvoorzitter en Stephan van Baarle als politiek leider zullen een grote bijdrage leveren aan DENK.
Hoewel de eerste drie posities op de lijst van belang zijn, kunnen ook kandidaten vanaf de 46e plaats als winnaars worden beschouwd, vooral gezien de mogelijkheid van voorkeursstemmen die de rangorde kunnen veranderen.
Aan de andere kant heeft Zeki Baran, voorzitter van het Inspraak Orgaan Turken (IOT), de Turkse gemeenschap in Nederland opgeroepen om hun stem uit te brengen. Baran verklaarde: “De VVD heeft plannen om immigratie naar Nederland aanzienlijk te beperken en overweegt zelfs samenwerking met de PVV. Hoe de VVD dit strengere immigratiebeleid zal handhaven, is een belangrijk punt in hun agenda. Een van hun hoofddoelen is om Nederland minder aantrekkelijk te maken voor immigranten, zoals vaak besproken binnen de partij. Als er een rechtse coalitieregering komt gedomineerd door de VVD, zullen Turken en alle andere immigranten de negatieve gevolgen ondervinden van dit anti-immigratiebeleid.”
FEITEN DIE NEDERLANDERS NEGEREN OF NIET ZIEN:
Eerder schreef ik over Pieter Omtzigt, die door zijn politieke veerkracht sterk genoeg werd om de Nederlandse regering omver te werpen. Hij genoot sympathie, echter, zijn vrouw Ayfer Koç had een andere ontvangst in Enschede, waar ze lid was van de gemeenteraad. Ze was ook niet geliefd bij sommige Turken vanwege haar uitspraken tegen Turkije in kranten. Naar aanleiding van mijn artikel belde mevrouw Ayfer Koç me op en uitte haar bezwaren. Ik bood haar aan om haar exacte woorden en standpunten te publiceren, maar helaas heeft zij geen artikel ingediend.
Pieter Omtzigt en zijn vrouw Ayfer Koç
Nu mijn indruk van de populaire Omtzigt:
Tijdens vorige coalitieonderhandelingen ging veel aandacht uit naar premier Rutte toen hij een tussenpersoon die Omtzigt een ministerspost had aangeboden, een briefje schreef met de tekst “‘functie elders’. Omtzigt zorgde ervoor dat Ruttes coalitieregering viel, wat Rutte mogelijk niet in dank heeft afgenomen. Echter, niemand had verwacht dat Rutte Omtzigt de rug zou toekeren vanwege deze tussenkomst. Welke tussenkomst zou Rutte zo boos hebben kunnen maken?
Je herinnert je misschien dat Sywert van Lienden, een bekend persoon, tijdens de coronapandemie 40 miljoen mondmaskers aan de Nederlandse staat verkocht. Hij beweerde geen persoonlijke winst te maken en de opbrengsten aan een hulporganisatie te schenken. Later, samen met Pieter Omtzigt, probeerde hij Rutte over te halen voor een verkoop van 80 miljoen maskers.
Echter, het bleek dat Van Lienden had gelogen en de verkoop niet via de hulpstichting had gedaan, maar via een BV waarin hij belangen had, waarmee hij aanzienlijk geld verdiende. Ik heb eerder een commentaar geschreven over Van Lienden, die momenteel voor de rechter staat, met de titel ‘De fazant Osman van Nederland’. De rechtbank heeft beslag gelegd op alle eigendommen van Van Lienden en zijn partners, maar het vonnis moet nog worden uitgesproken.
Annemarie Jorritsma en Kajsa Ollongren zijn aangesteld als bemiddelaars voor de coalitiebesprekingen. In de verklaringen van de bemiddelaars na hun ontmoeting met premier Rutte ontbrak één belangrijk detail, dat plotseling aan het licht kwam door een toevallig genomen foto.
Er circuleerde een foto van Ollongren die op een regenachtige dag met dossiers in haar hand liep. Bij het inzoomen op een pagina van het dossier was duidelijk de zin ‘functie elders’ te lezen. Deze foto onthulde dat premier Rutte tegen de bemiddelaars had gezegd: “Ik wil Omtzigt niet in het kabinet.”
De analiese van de relatie tussen Omtzigt en Van Lienden:
Het is belangrijk om het kader van ethiek en de mogelijke implicaties van de rol van Pieter Omtzigt als tussenpersoon tussen Mark Rutte en Sywert van Lienden te begrijpen. Omtzigt, als parlementslid, heeft een verantwoordelijkheid om transparant en integer te handelen bij het behartigen van belangen en het verbinden van partijen. Het betrekken van een derde partij, zoals Van Lienden, in gesprekken met de Minister-President kan vragen oproepen over belangenverstrengeling, vooral als er persoonlijke of zakelijke relaties spelen tussen Omtzigt en Van Lienden.
Het schrijven over deze kwestie kan de volgende punten omvatten:
Transparantie en integriteit: De verantwoordelijkheid van politici om transparant en integer te handelen, met name bij het faciliteren van ontmoetingen tussen partijen, en hoe dit de perceptie van belangenverstrengeling kan beïnvloeden.
Rol van parlementsleden: De verwachtingen van het gedrag van parlementsleden en hoe dit zich verhoudt tot hun verantwoordelijkheden jegens het publiek en de belangen die ze behartigen.
Impact op vertrouwen in de politiek: Het belang van openheid en eerlijkheid om het vertrouwen van het publiek in de integriteit van politieke besluitvorming te behouden.
Naleving van ethische richtlijnen: Het onderzoeken van de ethische richtlijnen en wetten die van toepassing zijn op dergelijke situaties en of de handelingen van Omtzigt binnen deze richtlijnen vallen.
Het is cruciaal om een gebalanceerd perspectief te bieden, waarbij verschillende standpunten worden belicht en er ruimte is voor een diepere analyse van de feiten en ethische overwegingen.
Begrijp je nu een beetje waarom Rutte ‘functie elders’ voor Omtzigt zei?
Ik wel, maar veel Nederlanders niet.
Turkije’s Fazant Osman Van Lienden, Nederland’s Fazant Osman
Een tweede aanstootgevend aspect van Omtzigts gedrag is, zijn betrokkenheid bij de campagne voor de vrijlating van een tot levenslang veroordeelde man, die ik vorige week publiceerde, en zijn frequente bezoeken aan hem in de gevangenis.
Een van Omtzigts meest aanstootgevende gedragingen is dat hij zegt: “Ik ben niet van plan premier te worden”. Omtzigt heeft herhaaldelijk verklaard dat als de eerste partij wordt gekozen, hij niet zelf het kabinet zal vormen, maar iemand anders.
Omtzigt zegt dat iemand anders van zijn eigen partij of een van de coalitiepartners premier zou kunnen worden, en hij zegt ook dat hij de voorkeur zou geven aan een minderheidskabinet.
Deze uitspraken van de afgelopen dagen zorgen voor aarzeling bij de kiezers.
Natuurlijk zullen de meesten die sceptisch zijn over het gedrag van Omtzigt niet op hem stemmen.
Dit waren de nadelen voor Omtzigt.
DE NADELEN VAN DİLAN YEŞİLGÖZ
Dilan Yeşilgöz wordt geconfronteerd met enkele nadelen die haar politieke positie beïnvloeden. Ten eerste, ondanks dat ze afkomstig is uit een familie van politieke asielzoekers, heeft ze publiekelijk haar standpunt tegen asiel verklaard. Ten tweede heeft ze uitgesproken dat ze niet zou aarzelen om een coalitie te vormen met de omstreden politicus Wilders.
Dilan Yeşilgöz poseerde voor de veel bekritiseerde foto van een oma met een Kalashnikov…
In haar laatste televisie-interview toonde Yeşilgöz duidelijke irritatie toen haar gesprekspartner begon over Turkije. Ze verklaarde: “Turkije is nooit mijn land geweest. Ik heb nooit een Turks paspoort gehad.” Deze opmerkingen hebben Turkije en de Turkse gemeenschap beledigd, ondanks dat zij altijd als ‘onze dochter’ werd beschouwd.
EEN SCHANDAAL IN DE SPORT
Recentelijk kwam Dilan Yeşilgöz in opspraak vanwege politiek misbruik van een video waarin ze te zien was met wereldkampioen zwaargewicht kickboksen, Rico Verhoeven. De video, opgenomen tijdens een kickbokstraining, werd gebruikt voor politieke doeleinden tijdens de vervroegde verkiezingen van 22 november.
Wereldkampioen zwaargewicht kickboksen Verhoeven in Nederland, VVD-leider Dilan Yeşilgöz beschuldigd van ‘politiek misbruik’.
Verhoeven reageerde door te stellen dat een video die was gemaakt door het Nederlands Olympisch Comité en Sportfederatie (NOC*NSF) door de VVD was gebruikt voor politieke doeleinden.
NOC*NSF legde na de discussie ook een verklaring af. “Dit is geen campagnevideo van de VVD, dit is onze campagne. Het doel was om kansarme mensen een plek te geven om te sporten.”
Yeşilgöz stapte 2 weken geleden de ring in met Rico Verhoeven ter ondersteuning van de campagne getiteld “Politiek, kom in actie!” die NOC*NSF lanceerde om maatschappelijk kansarme jongeren aan het sporten te krijgen.
De video, die werd opgenomen tijdens een kickbokstraining, werd voor de vervroegde verkiezingen op 22 november gedeeld op de officiële social media accounts van zowel Yeşilgöz als VVD.
“Onze partijleider Dilan Yeşilgöz stapte de ring in met Rico Verhoeven,” aldus het bericht van de VVD.
Verhoeven reageerde maandagavond in een televisieprogramma op het gebruik van de NOC*NSF-video voor politieke propaganda.
Verhoeven zei dat hij zich politiek misbruikt voelde en dat hij na het uitbrengen van de video nu ‘pro-VVD’ bleek te zijn.
De Nederlandse sportman zei: “Dit is helemaal niet grappig. Dat was niet de bedoeling van deze video. Nu zegt iedereen: ‘Rico is pro-VVD’. Ik ben niet rechts en niet links. Ik wil me niet te veel met politiek bemoeien.”
Een woordvoerder van NOC*NSF liet aan Nederlandse media weten het heel vervelend te vinden voor Rico Verhoeven en zijn kring dat de campagne in politieke discussies werd getrokken.
“Dit is geen VVD-campagnefilmpje, dit is onze campagne, wij betalen ervoor”, zei hij tegen de krant AD.
De woordvoerder benadrukte dat NOC*NSF politiek neutraal is en dat 5 partijleiders met 5 sporters uit verschillende disciplines voor de camera verschenen om de campagne te ondersteunen.
NEDERLANDSE JOURNALIST NOEMDE HAAR OOK “LEUGENAAR EN EIGENBELANG”.
Kijk wat een journalist genaamd Jeroen Corduwener zei in zijn open brief aan Dilan Yeşilgöz:
Mevrouw Yesilgöz
📣 U beweert dat u als 7 jarig meisje in een bootje naar Nederland kwam, als vluchtelingenkind. De werkelijkheid beschreef u notabene zelf, 20 jaar geleden: u werd met een door de Nederlandse regering betaald ticket met een KLM vlucht naar Nederland gebracht, in het kader van gezinshereniging.
📣 U beweert dat u een korte tijd lid bent geweest van de Socialistische Partij, waar u al snel vertrok. De werkelijkheid is dat u 7 jaar lid bent geweest van de SP, daar een bestuursfunctie vervulde en ondermeer een demonstratie leidde tegen het asielbeleid van toenmalig staatssecretaris Rita Verdonk, die volgens u asielzoekers als “derderangs burgers” behandelde. ‘Als wij vijftien jaar later waren gevlucht, zat ik nu nog in een AZC, wachtend op het moment dat ik gedeporteerd zou worden’, waren uw woorden. Toen.
📣 U beweert dat u de SP en ook de PvdA of Groenlinks verliet omdat ze u, als vluchteling, behandelde als slachtoffer. Volgens de SP klopt er niets van dat verhaal. Waarom zou u zich 7 jaar lang tegen wil en dank als slachtoffer laten behandelen, in het bestuur laten kiezen, een demonstratie organiseren tegen hardvochtig asielbeleid?
📣 U beweert dat u een naaste medewerker was van wijlen burgemeester Van der Laan van Amsterdam op het gebied van veiligheidsbeleid. Maar de werkelijkheid is, volgens collega’s uit die tijd, dat u één van de vele ambtenaren was op dat terrein. ‘Typisch Dilan, zichzelf groter maken dan ze werkelijk is’, aldus één van die collega’s in Follow the Money.
📣 Toen de ambities niet synchroon liepen met de carrière, waagde u de overstap naar de VVD, waar u als een waardige vervangster van Ayaan Hirsi Ali werd gezien.
📣 Uw voorganger, meneer Rutte, grossierde in leugens, en deed dat tijdens zijn premierschap. Niet fraai, allerminst zelfs, maar we kunnen hem er niet op betrappen dat hij met leugen en bedrog de weg naar het premierschap plaveide.
📣 U wel. U schetst nu een beeld van u zelf dat niet strookt met uw verleden. En dus past u uw eigen geschiedenis aan. Met als doel om uw huidige rabiate, maar feitelijke onjuiste standpunten over vluchtelingen te kunnen onderbouwen.
📣 Zo slachtoffert u niet alleen vluchtelingen voor uw eigen carrière. U verloochent vooral uw eigen afkomst, dochter van een vader die gevlucht is, een mensenrechtenactivist en advocaat, en van een moeder die als directeur van een vluchtelingenorganisatie op de barricades stond voor belangen van vluchtelingen.
📣 U niet. Niet meer. U heeft de barricades ingeruild voor pluche, en verwerpt vanaf daar de standpunten die u eerst zo ferm en hard verkondigde.
📣 Wat moeten wij in Nederland met een premiers kandidaat die haar principes openlijk verloochent, daarover bovendien aantoonbaar liegt, de belangen van vluchtelingen – waartoe ze zelf behoort – schoffeert ten behoeve van haar persoonlijke ambities?
UITKOMST
De kritiek op Dilan Yeşilgöz, die werd bekritiseerd in de bovenstaande commentaren die ik 12 dagen voor de verkiezingen schreef, zal in de volgende dagen doorgaan. Het lijkt erop dat deze verkiezing de ‘laatste verkiezing’ zal zijn voor Yeşilgöz, die de sterke partij zal verzwakken.
We zullen afwachten.
************************************
Bericht in het Turks
HOLLANDA SEÇİMLERİNDE BENİM OYUM DENK PARTİSİ’NE…
Ülkede yaşayan yabancıların ve özellikle müslümanların sorunlarını hiçe sayan siyasi partiler yerine, Türkler tarafından kurulmuş ve tüm yabancıları sahiplenmiş DENK Partisi’nin şimdiki lideri Stephan van Baarle de Türk kanı taşıyor.
Başbakanlık yarışını kazanmak için, en çok oy almanın şart olduğu Hollanda’da 3 parti kıyasıya yarışacak.
Başbakanlığa en büyük aday Pieter Omtzigt ve Dilan Yeşilgöz’ün olumsuz davranışları göz ardı edililirken, üçüncü aday Frans Timmermans tilki yürüyüşü yapıyor.
Bir gazeteci Yeşilgöz için ‘Yalancı ve mefaatçı’ diyor…
İlhan KARAÇAY’ın seçim analizi:
Bazılarını üzecek, bazılarını da şaşırtacak olan bu yazıma şöyle başlamak istiyorum:
Hollanda, demokrasi ve özgürlükler konusunda tarihsel olarak öne çıkan bir ülke. Yüksek özgürlükler, demokratik ilkeler ve hoşgörüye dayalı bir toplum yapısı ile bilinirler. Hollandalılar, çoğulculuğu ve farklılıkları kabul etme konusunda genellikle öncü olmuşlardır. Bu değerleri benimsemiş bir toplum olarak, farklı kültürlerin, inançların ve düşüncelerin bir arada barış içinde yaşamasına olanak tanıyan bir ortam oluşturmuşlardır.
Hollanda’nın demokratik yapısı ve özgürlükçü atmosferi, birçok insanın takdirini kazanmıştır. Bu değerleri korumak ve desteklemek, uluslararası düzeyde de önemli bir örnek teşkil edebilir. Şayet Hollanda halkına teşekkür etmek istiyorsak, belki de paylaştığımız bu duygu ve düşünceleri doğrudan Hollandalılarla veya Hollanda’ya özgü platformlarda paylaşabiliriz. Herkesin anlayışına ve kültürel mirasına saygı duymak, küresel anlamda daha uyumlu bir dünya için önemli bir adım olabilir.
Önümüzdeki 22 Kasım günü Hollanda’da yapılacak olan genel seçimlerde, enflasyon, sağlık, konut, göç ve iklim konuları genel anlamda belirleyici rol oynayacak.
İsrail-Filistin savaşı nedeniyle, Filistin’de işlenen insanlık suçunun, Hollanda’daki seçimlere de yansıyacağına kaçınılmaz olarak bakılıyor.
Siyasi partilerin, Türk ve Müslüman kökenli adaylara ilgi duymaması ve hatta dışlaması, Hollanda’da yaşayan ve sayıları 2 milyona yaklaşan Müslümanın, DENK partisine yöneleceğine dair sinyaller veriyor.
Hollanda seçmeninin oy tercihinde sağlık hizmetleri (%65) ile ilk sırada yer alırken, bunu hükümetin güvenilirliği (%63) takip etmektedir. Enflasyon (%62), norm ve değerler (%60), göç ve sığınma (%55) oyların yönünü tayin edecektir.
Frans Timmermans, Dilan Yeşilgöz ve Pieter Omtzigt bir televisyon tartışmasında.
Pieter Omtzigt, Frans Timmermans ve Dilan Yesilgöz, başbakanlığa en yakın adaylar olarak görülüyor. NSC lideri Omtzigt hâlâ en yüksek puan alan politikacı olurken, onu VVD lideri Yesilgöz ve GroenLinks/PvdA lideri Timmermans üçüncü aday olarak takip ediyor.
Yaz tatili öncesi, mülteciler meselesi yüzünden düşen dördüncü Rutte hükümeti, beraberinde siyasi depremleri getirmişti. Hükümetin düşmesiyle, başta iktidar partileri VVD, D66 ve CDA’nın liderleri istifa ederek, siyasetten çekildiklerini açıklamışlardı. Bu istifayı muhalefet partileri de takip ederek, hemen hemen tüm siyasi parti liderleri, (Sosyalist Partilideri hariç) 22 Kasım seçimlerinde aday olmadılar.
Diğer taraftan, insanlığın gözü önünde bir milletin yok edilişi, İsrail’in Filistin’i haritadan silme girişimi karşısında, başta Başbakan Rutte ve partisi olmak üzere, diğer siyasi partilerin yanlı tutumu, Hollanda’daki Müslümanları rahatsız etti. Sol partilerin bile İsrail hükümetinin yaptıklarının yanında olmaları, geçen dönem Yeşil Sol partisinden milletvekili seçilen Temsilciler Meclisinin tek baş örtülü milletvekili Kauthar Bouchallikht’in adaylıktan çekilmesini beraberinde getirdi.
Bu iki somut gelişme ve Filistin’deki zulüm karşısında, çifte standartlı olan siyasi partilerin tutumu, Hollanda’da yaşayan Müslümanların önemli bir bölümünü, DENK partisine yönlendirdi. DENK partisi lideri, Stephan van Baarle’nin, gerek Temsilciler Meclisi kürsüsünde, gerek televizyon tartışma programlarında ve İsrail karşıtı mitinglerde, haksızlığın karşısında susmaması, Hollanda’daki Türklerin ve Müslümanların ve pek çok Hollandalı’nın 22 kasım seçimlerinde, oylarını DENK’e vermeye sevk edecek.
Hollanda siyasi partilerinin, ülkede yaşayan yarım milyondan fazlası Türk toplumu ile iki milyona yakın Müslüman toplumunu adeta hiçe saymaları ve dikkate almamaları karşısınnda yapılacaklar tabii ki bellidir. “Madem siz bizi ciddiye almıyorsunuz, biz de gider ‘adaletsizliğe dur demenin vakti geldi’ diyerek, DENK Partisi’ne akacak olan Müslümanlar için başka seçenek kalmamıştır.
İşte bu nedenle, 22 Kasım seçimlerinde rüzgar DENK partisi lehine esmektedir. Müslümanlar ve diğer azınlıklar, milletvekili listelerinde düşünce özgürlüğüne tahammül edemeyen partilere inat, zulme ‘hayır’ diyen DENK’ten başka çare görmemektedirler.
Tunahan Kuzu ve Farid Azarkan’ın liderlikten ayrılmalarından sonra dağılacağı ve hatta yok olacağı tahmin edilen DENK Partisi’nin, Stephan van Baarle’nin siyasi liderliğinden sonra hiçbir şansı olmadığı fikri ağırlık kazanırken, Van Baarle’nin, gerek Temsilciler Meclisi kürsüsünde, gerek televizyon tartışma programlarında ve gerekse İsrail karşıtı mitinglerde, haksızlığın karşısında susmaması, DENK Partisi’ne gönül vermiş olanların dışındaki yerli ve yabancı seçmenlerde büyük bir memnuniyet yarattı.
Babası, Hollanda’ya kısa bir ziyaret yapmış bir Türk olan Van Baarle, bu nedenle Türkler’in de sempatisini kazanmıştır.
Başlangıçta yok olacağı düşünülen DENK Partisi’nin, son anketlerde, 3 olan sandalye sayısı dörde ve hatta beşe yükseleceği görülüyor.
Böyle bir durum karşısında, her nerede olursa olsun, seçimlerde rengini belli etmemesi gereken benim gibi bir gazeteci de, ‘Oyum DENK Partisinedir’ diyor.
DENK Partisi’nin seçim listesindeki ilk üç sırada Stephan van Baarle, Doğukan Ergin ve İsmail El Abbasi yer alıyor. Üçünün de seçilmesine garanti gözüyle bakılıyor.
Tunahan Kuzu’nun seçim kampanyasını organize işlerine üzerine almış olması, DENK Partisi için tabii ki yararlı olacaktır. Ejder Köse’nin Parti Başkanlığı, Stephan van Baarle’nin de siyasi liderlik rolünü alması, DENK Partisi’ne çok şey kazandıracaktır.
Listede yer alan ilk üç sıradan sonra, 46’ıncı sıraya kadar yer alan adayların dört ve hatta beşincisi de kazanacaklar sınıfına girebilir. Tabii ki tercihli oylar da sıralamayı değiştirebilecek.
Öte yandan, Türkler İçin Danışma Kurulu İOT Başkanı Zeki Baran, Hollanda’daki Türk toplumunu sandık başına gitmeye çağırdı. Baran yaptığı açıklamasında, “VVD Partisi Hollanda’ya göçü önemli ölçüde sınırlamak istiyor ve bu amaçla gerekirse PVV ile işbirligi yapacak. VVD sıkı göç politikasını nasıl uygulayacak? Parti içinde yapılan tartışmalarda sıkça gündeme geldiği şekilde, Hollanda’nın göçmenler için daha az çekici hale gelmesi, temel çıkış noktalarından birisi. Bu durumda VVD ağırlıklı sağ bir koalisyon hükümetinin işbaşına gelmesi halinde, uygulanacak göç karşıtı politikalardan tüm göçmenler gibi Türkler de olumsuz etkilenecekler.” dedi.
HOLLANDALILAR’IN GÖZ ARDI ETTİĞİ VEYA GÖREMEDİĞİ GERÇEKLER:
Hollanda’da, siyasi hareketliliği ile hükümet düşürecek kadar güçlenen ve sempati kazanan Pieter Omtzigt için daha önce, “Omtzigt seviliyor ama eşi değil” gibi bir başlıkla bir şeyler yazmıştım. Omtzigt’in hükümet düşürecek kadar sempati kazandığını, ne varki eşi Ayfer Koç’un, Belediye meclis üyeliği yaptığı Enschede şehrinde sempatik bulunmadığını, gazetelere verdiği Türkiye aleyhindeki beyanatları nedeniyle de Türkler tarafından sevilmediğini yazmıştım. O yazıdan sonra Ayfer Koç hanım beni telefonla aradı ve itirazlarını belirtti. Ben de kendisine, ‘Anlatmak istediklerinizi yazın, nokta ve virgülüne kadar aynen yayınlayayım’ dedim ama maalesef bir yazı gelmemişti.
Pieter Omtzigt ve eşi Ayfer Koç
Şimdi, gelelim sevilen Omtzigt’in bende bıraktığı izlenime:
Hatırlayacaksınız, daha önceki koalisyon çalışmaları sırasında, Omtzigt için bir Bakanlık önerisi yapan aracıya, ‘Başka göreve’ diye bir not düşen Başbakan Rutte’nin bu çıkışı pek çok kimse tarafından farkedilmemişti.
Evet, Omtzigt, Rutte’nin koalisyon hükümetini devirmişti ve Rutte de ona bu yüzden kızmış olabilirdi. Ama hiç kimse, Rutte’nin Omtzigt’e, bir arabuluculuk yüzünden sırt çevirmiş olabileceğini hiç düşünmemişti. Neydi Rutte’yi bu kadar kızdırabilecek arabuluculuk?
Yine hatırlayacaksınız, Sywert van Lienden adında bir ünlü, corona salgını sırasında Hollanda devletine 40 milyon ağız maskesi satmıştı. “Şahsi kâr yapmıyorum, geliri yardım kuruluşuna veriyorum” diyerek bu satışı yapan Van Lienden, daha sonra 80 milyon adetlik bir satış için, Pieter Omtzigt ile birlikte Rutte’ye gitmişti Rutte ile görüşen ikili daha sonra ilgili Bakan ve diğer bürokratlar ile de görüşmüştü.
Daha sonra Van Lienden’in yalan söylediği ve alış satış işlemini yardım Vakfı üzerinden değil, ortak olduğu bir limited şirket üzerinden yaptığı ve çok para kazandığı anlaşıldı. Yargılanan Van Lienden için ‘Hollanda’nın Sülün Osman’ı başlıklı bir yorum yazdığımı da hatırlayacaksınız. Mahkeme Van Lienden ve ortaklarının tüm mallarına el koydu. Yargı hâlâ devam ediyor.
YUKARIDAKI FOTOĞRAF İLE SAPTANAN RUTTE-OMTZİGT KAVGASI:
Koalisyon çalışmaları için Annemarie Jorritsma ve Kajsa Ollongren arabulucu olarak seçilmişlerdi. Arabulucuların, Başbakan Rutte ile yapmış oldukları görüşme sonrasında yapılan açıklamalarda, önemli bir konu dile getirilmemişti. Bu konu, büyük bir tesadüf eseri, çekilen bir fotoğraf sayesinde su yüzüne çıkmıştı.
Yağmurlu bir günde elinde dosyalarla yürüyen Ollogren’in bir fotoğrafı çekilmişti. O fotoğrafta, dosyanın görülen yüzündeki sayfa büyütülünce, ‘Omtzigt’e başka bir görev’ satırı rahatça okunuyordu.
İşte bu fotoğraf, Başbakan Rutte’nin arabuluculara, ‘Omtzigt’i kabinede istemiyorum’ demiş olduğunu ortaya seriyordu.
Omtzigt ile Van Lienden arasındaki ilişkinin analizi:
Pieter Omtzigt’in Mark Rutte ve Sywert van Lienden arasındaki aracılık rolünün etik çerçevesini ve olası sonuçlarını anlamak önemlidir. Omtzigt, bir milletvekili olarak, çıkarları temsil ederken ve taraflar arasında bağlantı kurarken şeffaflık ve dürüstlükle hareket etme sorumluluğuna sahiptir. Van Lienden gibi üçüncü bir tarafın başbakanla görüşmelere dahil edilmesi, özellikle Omtzigt ve Van Lienden arasında kişisel veya iş ilişkileri varsa, çıkar çatışmaları konusunda soru işaretlerine yol açabilir.
Şeffaflık ve dürüstlük: Siyasetçilerin, özellikle taraflar arasındaki görüşmeleri kolaylaştırırken şeffaflık ve dürüstlükle hareket etme sorumluluğu ve bunun çıkar çatışması algılarını nasıl etkileyebileceği.
Milletvekillerinin rolü: Milletvekillerinin davranışlarına ilişkin beklentiler ve bunun halka ve temsil ettikleri çıkarlara karşı sorumluluklarıyla nasıl ilişkili olduğu.
Siyasete duyulan güven üzerindeki etki: Siyasi karar alma süreçlerinin bütünlüğüne yönelik kamu güvenini korumak için açıklık ve dürüstlüğün önemi.
Etik kurallara uygunluk: Bu tür durumlar için geçerli olan etik kuralların ve yasaların incelenmesi ve Omtzigt’in eylemlerinin bu kurallara uygun olup olmadığı.
Dengeli bir bakış açısı sağlamak, farklı bakış açılarını vurgulamak ve gerçeklerin ve etik hususların daha derinlemesine analiz edilmesine olanak tanımak çok önemlidir.
Şimdi, Rutte’nin, Omtzigt için neden ‘Başka bir görev’ dediğini az da olsa anladınız mı?
Ben anladım ama pek çok Hollandalı anlayamadı.
Türkiye’nin Sülün Osmanı Hollanda’nın Sülün Osmanı Van Lienden
Omtzig için ikinci bir sakıncalı durum ise, geçen hafta yayınladığım, ömür boyu hapis cezasına çarptırılmış birinin serbest bırakılması için yapılmakta olan kampanyalara dahil olması ve kendisini hapishanede sık sık ziyaret etmiş olması gösteriliyor.
Omtzigt’in insanlar üzerindeki en itici davranışından biri de, “Başbakanlık yapmayı düşünmüyorum” demesidir. Omtzigt defalarca verdiği beyanlarında, birinci parti seçilmeleri durumunda, kabineyi kendisinin değil, bir başkasının kurma ihtimalinden söz ediyor.
Başbakanlığı kendi partisinden bir başkasının veya koalisyon ortaklarından birinin yapabileceğinden söz eden Omtzigt, azınlık kabinesini tercih edeceğini de söylüyor.
İşte, son günlerdeki bu beyanatlar seçmen üzerinde tereddüt yaratıyor.
Omtzigt’in bu davranışına şüpheyle bakanların çoğu kendisine oy vermeyecektir tabii.
Omtzigt için sakıncalar bunlardı.
DİLAN YEŞİLGÖZ’ÜN SAKINCALARI
‘Dilan Yeşilgöz için sakıncalarımız ne?’ diye soracaksınız.
Yeşilgöz için ilk sakınca, kendisi bir siyasi sığınmacı ailenin kızı olduğu halde, ilticacılığa karşı olduğunu açıklaması birinci sakınca olmalı.
Irkçı siyasetçi Wilders ile koalisyon kurmakta tereddüt etmeyeceğini belirtmesi de ikinci sakınca olmalı.
Dilan Yeşilgöz, çok eleştirildiği, kalaşnikoflu nine fotoğrafının önünde verdiği pozu ile…
Kendisinden ‘Türk kökenli’ ve ‘Türkiyeli’ diye söz edilmesine çok kızan Yeşilgöz, bu tavrını son televizyon söyleşisinde göstermişti. Muhatabının, ‘Şimdi gelelim sizin ülkeniz Türkiye’ye’ sözüne çok kızan Yeşilgöz, “Türkiye hiç bir zaman benim ülkem olmadı. Benim Türk pasaportum da olmadı” diye hiddetlenerek Türkiye ve Türkleri böylece rencide etmişti.
Kaldı ki biz kendisinden hep ‘kızımız’ olarak söz ediyorduk.
BİR SKANDAL DA SPORDA
Dilan Yeşilgöz ve VVD Partisi, seçim öncesinde kuralları çiğnemeye devam ediyorlar. Son skandal, dünya şampiyonu bir sporcuya yapıldı. Bakınız Platform Dergisi bu konuyu nasıl yayınlamış:
Hollanda’da başbakan adayı Dilan Yeşilgöz’ün, Dünya Ağır Sıklet Kickboks Şampiyonu Rico Verhoeven ile birlikte ringe çıktığını gösteren video, siyasi tartışma yarattı.
Hollanda’da Dünya Ağır Sıklet Kickboks Şampiyonu Verhoeven’dan
VVD lideri Dilan Yeşilgöz’e ‘siyasi istismar’ suçlaması.
Verhoeven, Hollanda Olimpiyat Komitesi ve Spor Federasyonu (NOC* NSF) tarafından hazırlanan bir videonun, VVD tarafından siyasi amaçla kullanıldığını savunarak, tepki gösterdi.
NOC*NSF de tartışma sonrası açıklama yaptı. Açıklamada, “Bu VVD’nin bir kampanya videosu değil, bu bizim kampanyamız. Amaç, imkanları kısıtlı insanlara spor yapabilecekleri bir alan sağlamaktı” denildi.
Yeşilgöz, NOC*NSF tarafından, sosyal açıdan dezavantajlı gençlerin spora kazandırılması amacıyla başlatılan “Siyaset, harekete geç!” başlıklı kampanyaya destek amacıyla, 2 hafta önce Rico Verhoeven ile ringe çıktı.
Kickboks antrenmanı sırasında çekilen video, 22 Kasım’da yapılacak erken seçim öncesi, hem Yeşilgöz hem de VVD’nin resmi sosyal medya hesaplarından paylaşıldı.
VVD’nin mesajında, “Parti liderimiz Dilan Yeşilgöz, Rico Verhoeven ile birlikte ringe çıktı” denildi.
Verhoeven, Pazartesi akşamı katıldığı bir televizyon programında, NOC*NSF videosunun, siyasi propaganda için kullanılmasına tepki gösterdi.
Kendisini siyasi istismara uğramış hissettiğini belirten Verhoeven, videonun yayımlanmasının ardından, Artık ‘VVD yanlısı’ gibi göründüğünü söyledi.
Hollandalı sporcu, “Bu hiç de komik değil. Bu videonun amacı bu değildi. Şimdi herkes, ‘Rico, VVD yanlısı’ diyor. Ben ne sağcıyım ne de solcu. Siyasete fazla karışmak istemiyorum” dedi.
NOC*NSF sözcüsü ise Hollanda medyasına yaptığı açıklamada, kampanyanın siyasi tartışmaların içine çekilmesini, Rico Verhoeven ve çevresi açısından çok can sıkıcı bulduklarını söyledi.
AD gazetesine konuşan sözcü, “Bu VVD’nin bir kampanya videosu değil, bu bizim kampanyamız, parasını biz ödüyoruz” dedi.
NOC*NSF’nin siyasi açıdan tarafsız olduğunun da altını çizen sözcü, kampanyaya destek için 5 parti liderinin, değişik dallardan 5 sporcuyla kamera karşısına geçtiğini belirtti.
HOLLANDALI GAZETECİ DE “YALANCI VE MENFAATÇI” DEDİ
Bakınız, Jeroen Corduwener adlı ünlü bir gazeteci, Dilan Yeşilgöz’e yazdığı açık mektubunda neler demiş:
Bayan Yeşilgöz
Hollanda’ya 7 yaşında bir kız çocuğu olarak, mülteci bir çocuk olarak bir tekneyle geldiğinizi iddia ediyorsunuz. Sizin tarafınızdan 20 yıl önce tarif edilen bu iddiaya karşı, Hollanda’ya Hollanda hükümeti tarafından ödenen bir bilet ile KLM uçağıyla, aile birleşiminin bir parçası olarak getirildiniz.
Kısa bir süre Sosyalist Parti üyesi olduğunuzu ve kısa süre sonra partiden ayrıldığınızı iddia ediyorsunuz. Gerçek şu ki, yedi yıl boyunca SP’nin bir üyesi oldunuz, orada bir yönetim kurulu üyesi pozisyonunda bulundunuz ve sığınmacılara “üçüncü sınıf vatandaş” olarak davrandığını söylediğiniz dönemin Devlet Bakanı Rita Verdonk’un, sığınma politikasına karşı bir gösteriye liderlik ettiniz. “Şayet15 yıl sonra kaçmış olsaydık, şu anda hala bir ilticacı kampında oturuyor ve sınır dışı edilmeyi bekliyor olurdum” demiştiniz.
Size bir mülteci olarak mağdur muamelesi yaptıklarını iddia ederek SP’den ve İşçi Partisi ya da Yeşil Sol’dan ayrıldığınızı belirtiyorsunuz. SP’ye göre bu hikayenin hiç biri doğru değil.
Kendi isteğiniz dışında 7 yıl boyunca mağdur muamelesi görmenize neden izin verdiniz.
Yönetim kuruluna seçildiniz, sert iltica politikalarına karşı bir gösteri düzenlediniz?
Amsterdam’ın merhum Belediye Başkanı Van der Laan’ın güvenlik politikası konusunda yakın çalışma arkadaşı olduğunuzu iddia ediyorsunuz. Ancak o dönemdeki meslektaşlarınıza göre, gerçek şu ki, siz bu alandaki pek çok devlet memurundan biriydiniz. Follow the Money’de çalışan o meslektaşlarınızdan biri, “Tipik Dilan, kendini olduğundan daha büyük gösteriyor” dedi.
Hırslarınız kariyerinizle senkronize olmadığı bir sırada, kendinizi Ayaan Hirsi Ali’nin yerine geçmeye layık görüldünüz ve VVD’ye geçtiniz:
Selefiniz Bay Rutte yalanlar içinde yüzüyordu ve bunu başbakanlığı sırasında sürekli yaptı. Hoş değil, hiç değil, ama başbakanlığa giden yolu açmak için yalan ve hileyi kullandığı için onu suçlayamayız.
Ama siz yaptınız. Şimdi geçmişinizle tutarsız bir resim çiziyorsunuz. Ve böylece kendi tarihinizi uyarlıyorsunuz. Mültecilerle ilgili şu anki kuduz ama gerçekte yanlış görüşlerinizi kanıtlamak amacıyla yapıyorsunuz bunları.
Böylece, sadece kendi kariyeriniz için mültecileri mağdur etmekle kalmıyorsunuz. Hepsinden önemlisi, insan hakları aktivisti ve avukatı sığınmacı bir babanın kızı ve bir mülteci örgütünün yöneticisi olarak mültecilerin çıkarları için barikatlarda bulunan bir annenin kızı olarak kendi kökeninizi inkâr ediyorsunuz.
Bunları yapamazsınız. Barikatları lüksle takas ettiniz ve oradan, ilk başta çok sıkı ve sert bir şekilde ilan ettiğiniz görüşleri reddediyorsunuz.
İlkelerini açıkça inkar eden, dahası bu konuda açıkça yalan söyleyen, kişisel hırsları uğruna kendisinin de ait olduğu mültecilerin çıkarlarını küçümseyen bir başbakan adayıyla Hollanda’daki bizler ne yapacağız?
SONUÇ
Seçime 12 gün kala yazmış olduğum yukarıdaki yorumlarda eleştirilen Dilan Yeşilgöz için eleştiriler bundan sonraki günlerde de devam edecektir. Güçlü partiyi güçsüz duruma düşürecek olan Yeşilgöz için bu seçim, ‘son seçim’ olacak gibi görülüyor.
